Loading...

Κατηγορίες

Παρασκευή 15 Μάρ 2013

 

Νίκος Χρυσόγελος: ανοίγει τώρα η συζήτηση για έναν ουσιαστικό ευρωπαϊκό προϋπολογισμό

Αθήνα, 14.03.2013

“Με μια ιστορική απόφαση, στις 13 Μαρτίου, το Ευρωκοινοβούλιο έστειλε ένα ηχηρό όχι σε έναν κακό συμβιβασμό για τον προϋπολογισμό στον οποίο είχαν καταλήξει οι αρχηγοί κρατών της ΕΕ στις 8 Φεβρουαρίου. Παρά τις πιέσεις των κυβερνήσεων, και παρά το γεγονός ότι το 55% των βουλευτών ανήκουν σε κόμματα που βρίσκονται σε κυβερνήσεις, οι ευρωβουλευτές κατάφεραν να εκφράσουν με την απόφασή τους αυτή τις αγωνίες και τις ανησυχίες των πολιτών για το του πάει η Ευρώπη με τις πολιτικούς συσχετισμούς που κυριαρχούν σήμερα και επιβάλουν πολιτικές λιτότητας και διάλυσης της κοινωνικής συνοχής”, τόνισε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο.

 

“Οι Πράσινοι είχαμε ξεκάθαρη θέση από την αρχή, ήμασταν απόλυτα ενωμένοι στην άποψη μας κι ενημερώσαμε εγκαίρως τις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Παίξαμε ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση της κοινής πρότασης των 5 πολιτικών ομάδων – πράσινοι, σοσιαλιστές, λαϊκό κόμμα, αριστερά και φιλελεύθεροι – που υπερψηφίστηκε τελικώς από 506 ευρωβουλευτές (κατά ψήφισαν μόνο 161 και λευκό 23 ευρωβουλευτές). Ζητήσαμε έναν προϋπολογισμό που θα είναι επαρκής, αποτελεσματικός, θα συμβάλλει στην έξοδο από την κρίση, θα ενισχύει εκείνους τους τομείς που μπορούν να στηρίξουν την κοινωνική συνοχή, τη δημιουργία θέσεων εργασίας, τη βιωσιμότητα, την αντιμετώπιση της κλιματικής και περιβαλλοντικής κρίσης, την έρευνα και καινοτομία”

 

Ο Νίκος Χρυσόγελος δήλωσε επίσης:

”Το Ευρωκοινοβούλιο για πρώτη φορά συν-αποφασίζει για τον προϋπολογισμό. Αν ψήφιζε τώρα έναν κακό προϋπολογισμό, αυτό θα αποτελούσε πλήγμα για το ρόλο του και διάψευση των ελπίδων των ευρωπαίων πολιτών. Σε μια εποχή λιτότητας χρειάζονται ευρωπαϊκοί πόροι που θα βοηθήσουν να επιτευχθούν οι στόχοι που θέτουν οι ευρωπαϊκές πολιτικές, τουλάχιστον στα λόγια, όπως για παράδειγμα η μείωση του αριθμού των φτωχών, η δημιουργία εκατομμυρίων νέων θέσεων εργασίας, η πρόσβαση όλων σε συστήματα υγείας, η αύξηση του ποσοστού των δαπανών για έρευνα, η στήριξη και επανένταξη των πιο ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και των άπορων, η προστασία του κλίματος, η μείωση της σπατάλης ενέργειας και η αύξηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.

Πώς θα ήταν δυνατόν να συμφωνήσουμε με έναν προϋπολογισμό που μειώνεται, σπαταλάει πόρους σε αναποτελεσματικές πολιτικές και κόβει πόρους ακριβώς από τομείς που μπορεί να συμβάλλουν στην κοινωνική συνοχή και την έξοδο από την κρίση; Κι όμως ένας ευρωπαϊκός προϋπολογισμός με επαρκείς πόρους και σαφείς πολιτικές στοχεύσεις μπορεί να αποτελέσει βασικό εργαλείο επενδύσεων κι αντιμετώπισης της πολύπλευρης κρίσης, με δεδομένο ότι το 94% του προϋπολογισμού επενδύεται και μόνο το 6% αφορά στον διοικητικό μηχανισμό ή λειτουργικές δαπάνες.

Το Ευρωκοινοβούλιο απέδειξε με την απόφασή του ότι οι ευρωβουλευτές δεν είναι φερέφωνα των κυβερνήσεων, ότι το μέλλον της Ευρώπης δεν θα αποφασιστεί μόνο από τις κυβερνήσεις, ότι η Ευρώπη έχει πολλές όψεις κι όχι μόνο αυτή του Συμβουλίου, των κυβερνήσεων.

Το Ευρωκοινοβούλιο άνοιξε μια μικρή πόρτα για αλλαγή στην Ευρώπη. Η κοινωνία των πολιτών, οι φορείς, η αυτοδιοίκηση, οι πολίτες της Ευρώπης πρέπει να πιέσουν τώρα σε κάθε χώρα τις κυβερνήσεις να αντιληφθούν ότι για να μην καταρρεύσει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα πρέπει να υπάρξει αλλαγές στις πολιτικές αλλά και ένας αποτελεσματικός ευρωπαϊκός προϋπολογισμός”.

 

Αναλυτικά για τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό

 

Γιατί είπαν οι ευρωβουλευτές όχι στην συμφωνία των κυβερνήσεων για τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό (Συμβούλιο 8 Φεβρουαρίου 2013)

 

Για πρώτη φορά το Ευρωκοινοβούλιο συναποφασίζει για τον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την περίοδο 2014-2020. Η σχετική συζήτηση δεν ήταν μια τυπική διαδικασία, όπως έδειξε το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Το Ευρωκοινοβούλιο απέρριψε τον προϋπολογισμό των κυβερνήσεων και ζήτησε πραγματική διαβούλευση, με βάση τις προτάσεις του με στόχο έναν επαρκή, μοντέρνο κι αποτελεσματικό ευρωπαϊκό προϋπολογισμό. “Με την παρούσα μορφή του ο προϋπολογισμός δεν γίνεται δεκτός” λέει η απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου, και ζητάει σοβαρές “διαπραγματεύσεις με βάση την πρόταση του Ευρωκοινοβουλίου”. Η πρόταση των Κυβερνήσεων “είναι απλώς μια πρόταση”, αναφέρει η απόφαση.

 

Ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μ. Σουλτς θα πάει στην επόμενη ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής με μια ισχυρή εντολή, ότι “τώρα αρχίζει η πραγματική διαπραγμάτευση με βάση τις θέσεις του Ευρωκοινοβουλίου για το τι προϋπολογισμό χρειάζεται η ΕΕ”.”

 

Το Ευρωκοινοβούλιο είχε προτείνει όχι μόνο μεγαλύτερο αλλά και διαφορετικό προϋπολογισμό. Είχε προτείνει αύξηση του προϋπολογισμού κατά 5%, δηλαδή να ληφθεί υπόψη ο μέσος όρος του πληθωρισμού. Μεγάλο ποσοστό του προϋπολογισμού σύμφωνα με την πρόταση του Ευρωκοινοβουλίου έπρεπε να προέλθει από ίδιους ευρωπαϊκούς πόρους (πχ φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών). Σήμερα οι ίδιοι πόροι αντιπροσωπεύουν μόνο το 15%, ενώ οι συνεισφορές των κρατών μελών το 85%. Αυτή η αναλογία θα μπορούσε σταδιακά, υποστηρίζουμε οι Πράσινοι και άλλοι ευρωβουλευτές, να φτάσει στο 60% (ίδιοι πόροι) προς 40% (συνεισφορά κρατών μελών), ώστε να μην εξαρτιέται ο ευρωπαϊκός προϋπολογισμός από τους εκβιασμούς των κυβερνήσεων.

 

Η Κομισιόν πρότεινε έναν προϋπολογισμό που αντιστοιχεί σε τιμές 2013, περίπου σε 1.047.000.000 ευρώ.

 

Η συμφωνία των αρχηγών κρατών επιφέρει σοβαρή μείωση στα 960 δις Ευρώ (υποχρεώσεις), 908 δις ευρώ (προβλεπόμενες εισφορές). Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας είχε προτείνει ένα προϋπολογισμό γύρω στα 880 δις.

 

Για να βγούμε από την ύφεση και τη λιτότητα χρειάζονται σημαντικές αλλαγές και επαρκείς δημόσιοι και ιδιωτικοί πόροι για επενδύσεις. Όμως, ο προϋπολογισμός είναι:

 

 Ελλειμματικός: Ο προϋπολογισμός στον οποίο κατέληξαν οι κυβερνήσεις προβλέπεται ελλειμματικός: δαπάνες 960 δις ευρώ και έσοδα 908 + 12 δις ευρώ. Η ψήφιση ελλειμματικού προϋπολογισμού έρχεται σε αντίθεση με τις προβλέψεις των ευρωπαϊκών Συνθηκών που προβλέπουν ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς. Πως όμως οι κυβερνήσεις συμφωνούν εξαρχής σε έναν ελλειμματικό προϋπολογισμό, (έλλειμμα 5,4%), όταν ασκείται μεγάλη πίεση για μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος των χωρών κάτω από το 3%;

 

 Μειωμένος: Για πρώτη φορά ο προϋπολογισμός μειώνεται σε σχέση με την προηγούμενη προγραμματική περίοδο (2007-2014), αν και η οικονομική, κοινωνική, περιβαλλοντική κρίση είναι μεγάλη σήμερα και οι πολιτικές λιτότητας έχουν εκτινάξει την ανεργία στα ύψη, έχουν πλήξει την κοινωνική συνοχή και τις κοινωνικές πολιτικές. Ο προϋπολογισμός αυτός προσθέτει λιτότητα πάνω στην λιτότητα, κάτι που οδηγεί σε μεγαλύτερη ύφεση όλη την Ευρώπη. Ο ευρωπαϊκός προϋπολογισμός σε ποσοστό 94% είναι επενδυτικός, μια και μόνο το 6% αφορά σε διοικητικά και λειτουργικά κόστη. Σε εποχή κρίσης απαιτούνται νέες θέσεις εργασίας, καινοτομία, αποτελεσματική χρήση φυσικών πόρων, πρώτων υλών και ενέργειας, που θα βελτίωναν και τα δημοσιονομικά των χωρών. Αυτά δεν μπορούν να επιτευχθούν με έναν ευρωπαϊκό προϋπολογισμό σαν κι αυτόν που συμφώνησαν οι κυβερνήσεις και που είναι μικρότερος από το 1% του Ευρωπαϊκού Ακαθάριστου Προϊόντος. Για σύγκριση, ο αμερικάνικος προϋπολογισμός είναι μεταξύ του 25-27% του Ακαθάριστου Προϊόντος. Το ίδιο ισχύει για τα περισσότερα κράτη μέλη.

 

 Άστοχος, αναποτελεσματικός, εκτός εποχής:. Παρά τις μεγαλοστομίες πολλών κυβερνήσεων, ο προϋπολογισμός που συμφώνησαν δεν επενδύει έστω αυτούς τους μειωμένους δημόσιους πόρους με τον καλύτερο τρόπο, αντιθέτως συνεχίζει να στηρίζει αναποτελεσματικές πολιτικές. Μειώνει τις δαπάνες σε εκείνους ακριβώς τους τομείς που είναι σημαντικοί για έξοδο από την κρίση. Για παράδειγμα, προβλέπει μείωση 13,8 δις ευρώ στις πολιτικές συνοχής, 45% των πόρων του Ευρωπαϊκού Ταμείου για τους απόρους, περιορίζει τους πόρους που προβλέπονταν για την εκπαίδευση και την κινητικότητα των νέων, την έρευνα, την βιωσιμότητα και τη βιώσιμη διαχείριση των φυσικών πόρων.

 

 Εχθρικός προς τους νέους: Προβλέπει πολύ μικρή χρηματοδότηση για την απασχόληση των νέων, περίπου 3 εκατομμύρια (και άλλα 3 αργότερα), κατά μέσον όρο όχι περισσότερα από 500€ ανά άνεργο νέο για ολόκληρη την περίοδο 2014-2020. Όταν σήμερα περίπου 8.000.000 νέοι είναι μακροχρόνια άνεργοι. Πέρυσι η συζήτηση που είχε ξεκινήσει για την “ανάπτυξη και την απασχόληση” αφορούσε στην ανάγκη εξεύρεσης 120 δις, εκ των οποίων 20 δις υποτίθεται θα πήγαιναν για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, ιδιαίτερα για τους νέους, τη στιγμή που η ζημιά από την ανεργία με όρους οικονομικούς εκτιμάται σε πάνω από 150 δις και η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών στην Ελλάδα θα κοστίσει 50 δις, ενώ στην Ισπανία 100 δις!

 

Ας κρατήσουμε μερικά σημεία από την ιστορική απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου:

 

“Το Ευρωκοινοβούλιο λαμβάνει υπόψη τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου σχετικά με το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο (προϋπολογισμός), τα οποία δεν αντιπροσωπεύουν τίποτα περισσότερο από μια πολιτική συμφωνία μεταξύ των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων; απορρίπτει τη συμφωνία αυτή στην τρέχουσα μορφή της, δεδομένου ότι δεν αντανακλά τις προτεραιότητες και τις ανησυχίες που εξέφρασε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, κυρίως στο ψήφισμά της 23ης Οκτωβρίου 2012 - και δεν λαμβάνει υπόψη το ρόλο του και τις αρμοδιότητες που ορίζονται στη Συνθήκη της Λισαβόνας; θεωρεί ότι η εν λόγω συμφωνία, η οποία θα δεσμεύει την Ένωση για τα επόμενα επτά χρόνια, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή χωρίς την εκπλήρωση ορισμένων βασικών όρων.

...Τονίζει την προθυμία του να προχωρήσει σε πλήρεις διαπραγματεύσεις με το Συμβούλιο (...) προκειμένου να διασφαλιστεί ότι θα παρέχεται στην ΕΕ ένας σύγχρονος, ευέλικτος και διαφανής ευρωπαϊκός προϋπολογισμός που μπορεί να επιτύχει τους όρους της ανάπτυξης και της απασχόλησης, γεφυρώνοντας το χάσμα μεταξύ των πολιτικών δεσμεύσεων της ΕΕ και των δημοσιονομικών μέσων;

...(ΣΣ Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) Καταγγέλλει την έλλειψη διαφάνειας στον τρόπο που η πολιτική συμφωνία επετεύχθη από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τόσο για τις δαπάνες όσο και τα έσοδα του Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου;

...Επαναλαμβάνει την άποψη ότι το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο 2014-2020 θα πρέπει να διασφαλίζει την επιτυχή υλοποίηση της στρατηγικής Ευρώπη 2020 και να εφοδιάζει την ΕΕ με τα απαραίτητα μέσα για να ανακάμψει από την κρίση και να βγει ισχυρότερη; τονίζει, ως εκ τούτου, τη σημασία της σημαντικής αύξησης των επενδύσεων στον τομέα της καινοτομίας, της έρευνας και της ανάπτυξης, των υποδομών και της νεολαίας, ικανοποιώντας τους στόχους της ΕΕ για την αλλαγή του κλίματος και την ενέργεια, τη βελτίωση των επιπέδων εκπαίδευσης και την προώθηση της κοινωνικής ένταξης, τηρώντας παράλληλα τις διεθνής της δεσμεύσεις.

 

 

 

 

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου