Μνήμες… μνημονίων, κρατικής χρεοκοπίας και εξαναγκαστικής «διάσωσης» ξυπνάει η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ε.Ε. που απέρριψε προσφυγή Ελλήνων πολιτών εναντίον του Συμβουλίου της Ε.Ε. και της Κομισιόν για τις ζημιές που υπέστησαν το 2012 με το υποχρεωτικό «κούρεμα» των ομολόγων τους, το περίφημο PSI των ελληνικών ομολόγων που ολοκληρώθηκε τον Φεβρουάριο του 2012, επί κυβέρνησης Λουκά Παπαδήμου.

Με το PSI (Private Investors Involvement) οι κάτοχοι ελληνικών ομολόγων -από τις ελληνικές και ξένες τράπεζες, τα ασφαλιστικά ταμεία, τους δημόσιους οργανισμούς μέχρι απλούς ιδιώτες που εμπιστεύτηκαν τις αποταμιεύσεις τους στους ελληνικούς κρατικούς τίτλους- υπέστησαν απώλειες από 50% έως και 75%. Κατά έναν υπολογισμό, μόνο τα ασφαλιστικά ταμεία της χώρας έχασαν περιουσιακά στοιχεία άνω των 10 δισ. ευρώ, με ολέθριες συνέπειες στα αποθεματικά τους και τελικά στις συντάξεις. Φυσικά, χρειάστηκε και ο νόμος 4050/2012 για να καταστήσει αναπόφευκτο και υποχρεωτικό για όλους, και για τους μεμονωμένους «αντιρρησίες», το μεγάλο «κούρεμα».

Με το PSI του 2012 υποτίθεται ότι συντελέστηκε η μεγαλύτερη αναδιάρθρωση κρατικού χρέους της σύγχρονης ιστορίας. Χρέος ύψους 368 δισ. ευρώ (177% του ΑΕΠ) μειώθηκε σε 300 δισ. ευρώ (158% του ΑΕΠ), για να εκτοξευτεί και πάλι σε δύο χρόνια στο 188% του ΑΕΠ, οδηγώντας σε νέα απειλή χρεοκοπίας, νέο μνημόνιο και νέο δανεισμό. Σήμερα, στα 350 δισ. ευρώ και στο 200% του ΑΕΠ, το ελληνικό χρέος θεωρείται βιώσιμο και ουδείς διανοείται να μιλήσει για κίνδυνο χρεοκοπίας, αντιθέτως τα ελληνικά ομόλογα υποτίθεται ότι διεκδικούν αναβάθμιση σε επενδυτική βαθμίδα.

Η υπενθύμιση αυτής της εξέλιξης κάνει ακόμη πιο δυσάρεστη την επίγευση της χθεσινής απόφασης του Ευρωδικαστηρίου. Γιατί όχι μόνο απορρίπτει την προσφυγή των ομολογιούχων οι οποίοι υπέστησαν εξαναγκαστικό κούρεμα, αλλά αποφαίνεται ότι δεν υπάρχει κανένα θεσμικό όργανο της Ε.Ε. που μπορεί να αναλάβει τη νομική ευθύνη για όποια ζημιά υπέστησαν οι «δύστροποι». Γιατί; Γιατί η «Ευρωομάδα», το Eurogroup που αποτελείται από τις 19 χώρες της ευρωζώνης και συμμετείχε ενεργά στο κούρεμα των ελληνικών ομολόγων, είναι ένα όργανο ουσιαστικά ανυπόστατο στο θεσμικό πλαίσιο της Ε.Ε. Οι πράξεις και οι δηλώσεις του δεν δεσμεύουν την Ε.Ε. Με αυτό το θεσμικό τρικ, άλλωστε, με το οποίο το Eurogroup εμφανίζεται περίπου ως… λέσχη συζητήσεων (αυτό ορίζει το Πρωτόκολλο αριθ. 14 της Συνθήκης της Λισαβόνας), επιβλήθηκαν στην Ελλάδα μέτρα και πολιτικές που παραβιάζουν τις Συνθήκες και τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε.

Τι λέει, λοιπόν, η απόφαση του Ευρωδικαστηρίου (υπόθεση Τ-147/17 Αναστασόπουλος κ.λπ. κατά Συμβουλίου και Επιτροπής) για το PSI; Απορρίπτει στο σύνολό της την αγωγή των ομολογιούχων που ζητούν να αποζημιωθούν για όσα έχασαν εξαιτίας πράξεων της Ευρωομάδας γιατί:

■ Η Ευρωομάδα (Eurogroup) σχεδιάστηκε ως «διακυβερνητικό όργανο, εκτός του θεσμικού πλαισίου της Ενωσης, με σκοπό να παράσχει στους υπουργούς των κρατών-μελών με νόμισμα το ευρώ τη δυνατότητα να ανταλλάσσουν και να συντονίζουν τις απόψεις τους».

■ Η Ευρωομάδα «έχει άτυπη φύση» και η δράση της δεν επηρεάζει την αποστολή του Συμβουλίου της Ε.Ε., το οποίο βρίσκεται στον πυρήνα της διαδικασίας λήψης αποφάσεων, ούτε την ανεξαρτησία της ΕΚΤ.

■ Οι δηλώσεις της Ευρωομάδας δεν μπορούν να καταλογιστούν στην E.E. και το Ευρωδικαστήριο δεν έχει δικαιοδοσία να αποφανθεί επί της νομιμότητάς τους(!).

■ Η κοινή δήλωση των αρχηγών κρατών-μελών της ευρωζώνης στη σύνοδο κορυφής της ζώνης για το ευρώ (Eurosummit) δεν εμπίπτει στο Δίκαιο της Ε.Ε., ενώ ούτε στην Κομισιόν μπορούν να καταλογιστούν οι επίμαχες πράξεις.

■ Επιπλέον, ούτε η αρχή της ίσης μεταχείρισης παραβιάστηκε από το PSI, αφού «οι ενάγοντες δεν απέδειξαν ότι βρίσκονταν σε κατάσταση διαφορετική από εκείνη άλλων ιδιωτών κατόχων ελληνικών χρεογράφων, συμπεριλαμβανομένων των νομικών προσώπων».

■ Τέλος, λέει το Γενικό Δικαστήριο της Ε.Ε., η ζημία που προβάλλουν οι ενάγοντες «αντιστοιχεί στους οικονομικούς κινδύνους που συνήθως απορρέουν από τις εμπορικές δραστηριότητες στον χρηματοπιστωτικό κλάδο... πράγμα που ισχύει κατά μείζονα λόγο σε περίπτωση που ένα κράτος εμφανίζει, όπως η Ελλάδα από τα τέλη του 2009, μειωμένη πιστοληπτική διαβάθμιση».

Η απόφαση, αν και δεν είναι πρωτοφανής, είναι «μνημείο» της θεσμικής ακροβασίας με την οποία χειρίστηκε η ηγεσία της Ε.Ε. τη χρηματοπιστωτική κρίση και την κρίση χρέους, με αποφάσεις πέραν και της ίδιας της ευρωπαϊκής νομιμότητας, αυτής τουλάχιστον που περιγράφουν οι ιδρυτικές Συνθήκες της Ε.Ε., και συμπεριφορές που παραβίασαν θεμελιώδη δικαιώματα των Ελλήνων ως Ευρωπαίων πολιτών. Το ότι εκ των υστέρων, για την υστεροφημία τους, άνθρωποι σαν τον Γιούνκερ ή τη Μέρκελ δήλωσαν «μετανιωμένοι» για όσα επέβαλαν στον ελληνικό λαό μάλλον δεν σώζει την κατάσταση.
πηγη: https://www.efsyn.gr