Ενώ ο εισηγητής, ο ειδικός αγορητής, οι υπουργοί και βουλευτές της κυβέρνησης παρουσιάζουν στη Βουλή το σόου Greek Economic success story, απαριθμώντας οικονομικές επιτυχίες όπως οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης και η βελτίωση των δημοσιονομικών μεγεθών, στη «σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού» η κοινωνία παραμένει σε κατάσταση εκτεταμένης φτωχοποίησης και υλικής στέρησης. Η Ελλάδα είναι είτε πρώτη είτε συγκαταλέγεται στις πρώτες θέσεις σε όλους ανεξαιρέτως τους δείκτες φτώχειας, υλικής στέρησης και κοινωνικής δυστυχίας στην Ε.Ε. των «27» και σε όλους ανεξαιρέτως η πρόοδος είναι πολύ αργή και ανεπαρκέστατη!

Ο προϋπολογισμός του 2024, στο κλείσιμο ενός ισχυρού αναπτυξιακού κύκλου από το 2019 μέχρι και το 2023, όχι μόνο δεν αναστρέφει ουσιαστικά αυτή την κατάσταση αλλά τη διαιωνίζει με μεγάλο «ψαλίδι» στις μεταβιβάσεις και σε κρίσιμες κατηγορίες κοινωνικών δαπανών.

«Ψαλίδι» εκεί που πονάει…

Η έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας του προϋπολογισμού διαφαίνεται ήδη από τη συσχέτιση μεταξύ των στόχων για φόρους και δαπάνες. Ενώ στους φόρους προβλέπεται αύξηση 3.183 εκατ. ευρώ ή 4,9%, στις δαπάνες προβλέπεται αύξηση κατά 1.762 εκατ. ευρώ ή 2,4%. Οι φόροι αυξάνονται με διπλάσιο ρυθμό σε σχέση με τις δαπάνες.

Στη συνέχεια παρατηρούμε ότι το μεγάλο «ψαλίδι» στις δαπάνες γίνεται στο κονδύλι Μεταβιβάσεις, από το οποίο τροφοδοτούνται όλες οι κατηγορίες κοινωνικού χαρακτήρα δαπανών: μειώνεται κατά 1,222 δισ. ευρώ (1.222 εκατ. ευρώ) ή 3,6%.

Η μείωση του συνολικού κονδυλίου των Μεταβιβάσεων εξειδικεύεται στη συνέχεια σε δύο σημαντικές μειώσεις:

● στη μείωση του κονδυλίου των Μεταβιβάσεων προς τα ασφαλιστικά ταμεία (που είναι και το μεγαλύτερο επιμέρους κονδύλι των μεταβιβάσεων) κατά 1% και
● στην ακόμη σημαντικότερη σε ποσοστό μείωση του κονδυλίου των Μεταβιβάσεων προς τη ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ) κατά 9,7%.

Ολα τα προηγούμενα εξειδικεύονται στη συνέχεια σε μεγάλο «ψαλίδι» σε σημαντικές κατηγορίες κοινωνικών δαπανών, όπως:

● Στις προνοιακές παροχές των ασφαλιστικών ταμείων κατά 34,3%!
● Στα προγράμματα απασχόλησης της ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ) κατά 41,2%!

Στις υπόλοιπες κατηγορίες κοινωνικών δαπανών, που αφορούν ασφαλιστικά ταμεία, ΔΥΠΑ (ΟΑΕΔ), ΕΟΠΥΥ και ΟΠΕΚΑ/ΝΑΤ, οι αυξήσεις από το 2023 στο 2024 είναι ισχνές και στα επίπεδα ή και κάτω από τα όρια του προβλεπόμενου πληθωρισμού. Στη χειρότερη θέση βρίσκονται τα οικογενειακά επιδόματα και το επίδομα γέννησης, με αυξήσεις 0,6 και 0%, αντίστοιχα.

Διαιώνιση φτωχοποίησης

Επειδή αυτή η πολιτική ακολουθείται από τις κυβερνήσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη με απόλυτη συνέπεια από το 2019, το αποτέλεσμα είναι ότι η εκτεταμένη φτωχοποίηση σημαντικού ποσοστού της κοινωνίας διαιωνίζεται, με οριακές βελτιώσεις, αντί να αναστρέφεται ουσιαστικά.

Ετσι, η χώρα όπου θριαμβεύουν οι αριθμοί και όλοι οι δείκτες που παραπέμπουν στην ευρωστία του συστήματος (ΑΕΠ, επιχειρηματικά κέρδη, πρωτογενές πλεόνασμα, ποσοστό χρέους προς το ΑΕΠ κ.λπ.) και όπου οι υπουργοί και τα κυβερνητικά στελέχη θριαμβολογούν γι’ αυτό, κατέχει είτε την πρωτιά στους δείκτες φτώχειας και υλικής στέρησης είτε την καθόλου τιμητική θέση να συγκαταλέγεται στην ολιγομελή ομάδα των χωρών με τις χειρότερες επιδόσεις πανευρωπαϊκά.

Ενδεικτικά:

▶ Η Ελλάδα είναι πρώτη στην Ε.Ε. των «27» στο ποσοστό των ατόμων σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού στον γενικό πληθυσμό με 26,3%, με ευρωπαϊκό μ.ό. 21,6%, με δεύτερη τη Ρουμανία και τρίτο το Μαυροβούνιο!

▶ Τα άτομα σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού στις ηλικίες 15-24 ετών (ο κοινωνικός «ανθός») είναι το 30,7% της κοινωνίας, όταν ο μέσος ευρωπαϊκός όρος είναι 24,5%. Η πρόοδος σε 5 συναπτά έτη, που ταυτίζονται με τον αναπτυξιακό κύκλο 2019-2023, είναι μόλις 6,5 ποσοστιαίες μονάδες, παρά τη σημαντική μείωση της ανεργίας. Κι εδώ η Ελλάδα είναι πρώτη και μάλιστα μακράν.

▶ Η Ελλάδα είναι μακράν πρώτη στο ποσοστό του διαθέσιμου εισοδήματος που δαπανάται για στέγαση, με το τρομερό ποσοστό 34,2% το 2022, με ευρωπαϊκό μ.ό. 19,6%.

▶ Η Ελλάδα συμμετέχει στην ομάδα των χωρών, με Κροατία, Σλοβακία, Λετονία, Ουγγαρία, Πολωνία και Ρουμανία, που χαρακτηρίζονται από τάση πληθυσμιακής μείωσης. Η διαφορά είναι ότι η Ελλάδα είναι μακράν πρώτη όσον αφορά τον ρυθμό μείωσης του πληθυσμού της.

Θα μπορούσαμε να παρουσιάσουμε και άλλους δείκτες φτώχειας και υλικής στέρησης, αλλά αρκεί να πούμε ότι η Ελλάδα έχει -σε όλους ανεξαιρέτως!- είτε την πρωτιά είτε βρίσκεται στις πρώτες 3 έως 5 θέσεις.

Μια κοινωνία που φτωχοποιήθηκε μαζικά στην περίοδο της κρίσης και των μνημονίων και που τώρα, στα «μεταμνημονιακά» χρόνια, επωφελήθηκε πολύ λίγο από τον αναπτυξιακό κύκλο του 2019-2023, με αποτέλεσμα να διαιωνίζεται η λιτότητα. Ο προϋπολογισμός του 2024 αξίζει τον «θρίαμβο» ότι συνέβαλε σε αυτή τη διαιώνιση…

www.efsyn.gr