Από τις αρχές του έτους υπήρχαν φήμες για περίεργες -τουλάχιστον για τα σημερινά δεδομένα-ενέργειες, κινήσεις και δράσεις εταιρειών (μικρομεσαίων αλλά και μεγάλων) που είχαν λάβει προσφάτως επιχειρηματικά δάνεια με ευνοϊκούς όρους. Μετά από πολλά χρόνια οι ελληνικές τράπεζες άνοιξαν την «κάνουλα» ρευστότητας και ξεκίνησαν να τροφοδοτούν με εντατικούς ρυθμούς την πραγματική οικονομία με κεφάλαια κίνησης ή επενδύσεων προς τις επιχειρήσεις σε όλη την χώρα.
Την τελευταία διετία όμως με εξαιρετικά αυστηρά κριτήρια και εις βάθος αξιολόγηση κάθε αιτήματος μέχρι την τελευταία λεπτομέρειες για την αποφυγή δημιουργίας νέας γενιάς «κόκκινων» δανείων και κυρίως την αποτροπή των γνωστών φαινομένων του παρελθόντος. Όπως για παράδειγμα την κατασπατάληση των δανείων από επιχειρηματίες και διοικήσεις εταιρειών σε σκοπούς άσχετους με την επίσημη αιτιολόγηση των εγκρίσεων δανείων.
Σε ορισμένες – και δυστυχώς όχι λιγοστές– περιπτώσεις για την αξιοποίησή τους ως…προσωπικά πορτοφόλια για την εξασφάλιση ενός πολυτελούς τρόπου ζωής εις βάρος των επιχειρήσεων, των τραπεζών και της ελληνικής οικονομίας.
Εξ ου και οι…λίστες με πτωχευμένους επιχειρηματίες της τελευταίας 20ετίας με βίλες στην Μύκονο, την Ελούντα και την Χαλκιδική και γνωστές επιχειρήσεις που κατά έναν ανεξήγητο τρόπο (αντί να «ανθίζουν») οικονομικά «φυτοζωούσαν» αλλά παράλληλα οι ιδιοκτήτες ή τα μέλη των διοικητικών τους συμβουλίων απολάμβαναν καλοκαιρινές διακοπές στο εξωτικό Μπαλί ή τις Μπαχάμες και τα Χριστούγεννα έπιναν σαμπάνια στα σαλέ της Ελβετίας με…billionaires από όλο τον κόσμο.
Το…φάντασμα της εποχής των «παχέων αγελάδων» που νομίζαμε ότι παρήλθε ανεπιστρεπτί μετά από μνημόνια και θυσίες ετών, φαίνεται όμως πως επιστρέφει ως…σκιά της ελληνικής επιχειρηματικότητας. Δυστυχώς, χάρη στην ευρηματικότητα, την δημιουργική λογιστική και την χρήση της τεχνολογίας φημολογείται πως αναπτύσσεται μια νέα γενιά επιχειρηματιών (πιθανότατα υπό την καθοδήγηση επιχειρηματικών συμβούλων, λογιστών ή φοροτεχνικών) εφευρίσκει νέους, πρωτότυπους και εξαιρετικά αποτελεσματικούς τρόπους για την εξαπάτηση των τραπεζών που παρέχουν τα δάνεια για επενδύσεις ή ενίσχυση της παραγωγικής διαδικασίας των εταιρειών.
Όπως μαθαίνει ο Joker του emea, στην αγορά κυκλοφορούν πληροφορίες για απρόσμενα σημαντικά αριθμό εταιρειών που έλαβαν νομίμως επιχειρηματικά δάνεια και οι οποίες με μεθόδους (γνωστές και ως «συνταγές») επιτυγχάνουν την νομότυπη διοχέτευση των κεφαλαίων για ιδιωτικούς σκοπούς ή άλλες χρήσεις αντί για την προβλεπόμενη αξιοποίηση τους.
Οι πρώτες σοβαρές καταγγελίες
Πολλές καταγγελίες φέρεται να έχουν γίνει στο υπουργείο Ανάπτυξης και πιο πρόσφατα στο υπουργείο Οικονομικών για την διερεύνηση συγκεκριμένων πρακτικών καθώς είτε οι καταγγέλλοντες φοβούνται να απευθυνθούν επωνύμως στις αρμόδιες αρχές, είτε οι αρμόδιες υπηρεσίες των τραπεζών δεν έχουν την δυνατότητα να ολοκληρώσουν τις προσπάθειες τους για την πραγματοποίησή τους εξαιτίας της (μεθοδευμένης) εμπλοκής ξένων νομικών προσώπων, εντός και εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μία από τις πολλές νέες πρακτικές για την εξαφάνιση των κεφαλαίων από (νόμιμα) δάνεια είναι η ίδρυση θυγατρικών στα Βαλκάνια ή σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες εμφανίζουν εσκεμμένα προβληματική λειτουργία ή ζημίες και απαιτείται η οικονομική τους ενίσχυση. Κατά περίεργη σύμπτωση βεβαίως η πλειονότητα των προμηθευτών τους είναι εταιρείες αγνώστων ιδιοκτητών (στα χαρτιά) που συσχετίζονται όμως με τους ιδιοκτήτες της ελληνικής μητρικής, προκειμένου τα χρήματα να καταλήγουν σε προσωπικούς τους τραπεζικούς λογαριασμούς σε…εξωτικούς προορισμούς, όπως οι Παρθένοι Νήσοι και τα Νησιά Κάιμαν.
Ουσιαστικά, δηλαδή, οι εταιρείες φορτώνονται τα δάνεια και οι ιδιοκτήτες του εισπράττουν ένα σημαντικό μέρους τους ως αφορολόγητο και αδήλωτο…μπόνους αφήνοντας τα χρέη στις επιχειρήσεις.
Μια δεύτερη πρακτική είναι η αγορά έτοιμων (για την ακρίβεια, προ-ιδρυμένων) εταιρειών στο εξωτερικό, προκειμένου μέρος του δανείου να εμφανιστεί ως αντίτιμο σημαντικής εξαγοράς για την επέκταση της εταιρείας στο εξωτερικό. Οι…ενδιάμεσοι ιδιοκτήτες, που εισπράττουν τα χρήματα, είναι συνήθως νομικά πρόσωπα εκτός ΕΕ, τα οποία όμως ανήκουν στους ιδιοκτήτες ή στους μεγαλομετόχους.
Έτσι, τα δάνεια από ελληνικές τράπεζες γίνονται (σε μεγάλο βαθμό και όχι στο σύνολό τους για…ευνόητους λόγους) μέσα σε λίγους μήνες προσωπικές τους καταθέσεις στο εξωτερικό.
Νέες πρακτικές, νέα «κυκλώματα»
Αυτές οι νέες, ευρηματικές και «πρωτότυπες», πρακτικές για τη… νομότυπη εξαπάτηση των ελληνικών τραπεζικών ιδρυμάτων, έχουν προκαλέσει έκπληξη στην ηγεσία των δύο υπουργείων της κυβέρνησης καθώς απαιτούν εξαιρετικό προγραμματισμό, πολύμηνη προετοιμασία και σχεδιασμό μιας ολόκληρης παράλληλης επιχείρησης σε δύο τουλάχιστον χώρες. Κάτι που σημαίνει πως (σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις) οφείλεται στην…δουλειά «κυκλωμάτων» με παρουσία σε πολλές χώρες και όχι σε μεμονωμένους επιχειρηματίες, διευθυντές ή λογιστές.
Ούτε ξαφνικά κάποιοι επιχειρηματίες ξύπνησαν μια ωραία ημέρα και αποφάσισαν να στήνουν ένα διεθνές δίκτυο για να εξαπατήσουν – γιατί ουσιαστικά αυτό κάνουν – ελληνικές τράπεζες μετά την έγκριση των δανείων για τις εταιρείες τους.
Το περίεργο είναι πως την ίδια «μεθοδολογία» ακούγεται έντονα πως ακολούθησε και μία εισηγμένη εταιρεία, για την οποία εγείρονται ήδη πολλά ερωτηματικά και έχει προκαλέσει την κινητοποίηση των στελεχών του τραπεζικού ιδρύματος που ενέκρινε το δάνεια. Όμως, είναι εξαιρετικά δύσκολο να διερευνήσει μια τράπεζα μια τέτοια καταγγελία (έστω και ανεπίσημη) εφόσον το μεγαλύτερο μέρος της διαδικασίας πραγματοποιείται εκτός Ελλάδας σε μία ή περισσότερες χώρες για την εξαφάνιση κάθε ίχνους των χρημάτων.
Μήπως το θέμα να φθάσει στο Μέγαρο Μαξίμου και να ασχοληθεί κάποιος στην κυβέρνηση σοβαρά πριν αρχίσουν να…σκάνε «κανόνια» στην ελληνική αγορά, γιατί θα είναι πλέον πολύ αργά;
πηγη:https://emea.gr