Η πρώτη έντυπη εφημερίδα στην Ελλάδα, που εκδόθηκε την 1η Αυγούστου 1821 στην επαναστατημένη Καλαμάτα. Τυπώθηκε στο μικρό τυπογραφείο, που είχε φέρει ο Δημήτριος Υψηλάντης από την Τεργέστη. «Επιστάτη και εκδότη» όρισε τον ιερωμένο Θεόκλητο Φαρμακίδη, με προϋπηρεσία στον Τύπο («Λόγιος Ερμής») και πανεπιστημιακή μόρφωση.
Στο πρώτο του άρθρο ο Φαρμακίδης σημειώνει:
Εις τας παρούσας περιστάσεις της Ελλάδος, ότε το ελληνικόν γένος, μη υπομένον τον βαρύν της τυραννίας ζυγόν, τον οποίον έφερεν αναξίως αιώνας ολοκλήρους, απεφάσισεν υπό την προστασία της Θείας Προνοίας, να πιάση τα όπλα, διά να αναλάβη την οποίαν απώλεσεν αυτονομίαν, είναι αναγκαιοτάτη εφημερίς εις την Ελλάδα εκδιδομένη.
Η «Σάλπιγξ Ελληνική» θα έχει βραχύ βίο. Ο Φαρμακίδης αποχώρησε μετά την έκδοση του τρίτου φύλλου, μη αντέχοντας τις επεμβάσεις και την προληπτική λογοκρισία. («Δεν ενέδωσα εις το δεσποτικόν μέτρον της προεξετάσεως»). Οι σχέσεις Τύπου και εξουσίας στην Ελλάδα δοκιμάστηκαν ήδη από τα χρόνια της Επανάστασης.
Στο πρώτο φύλλο της εφημερίδας δημοσιεύτηκε, μεταξύ άλλων, η Προκήρυξη του Αλέξανδρου Υψηλάντη που είχε απευθύνει από το Iάσιο στις 24 Φεβρουαρίου 1821 για την επανάσταση στη Μολδοβλαχία. Στο δεύτερο φύλλο δημοσιεύτηκε η έκκληση του Δημήτριου Υψηλάντη προς τους κατοίκους της Λεβαδειάς για ομόνοια, πολεμική εγρήγορση, καθώς και παραινέσεις, ώστε να μην κακοποιούνται άοπλοι Tούρκοι. Στο τρίτο φύλλο καταχωρίστηκε η έκκληση της Μεσσηνιακής Συγκλήτου και του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη προς τις ευρωπαϊκές Αυλές, με την οποία τους γνωστοποιείται ότι οι Έλληνες ξεσηκώθηκαν για την ελευθερία τους.
Η «Σάλπιγξ Ελληνική» εξέδωσε συνολικά τρία φύλλα (1ης, 5ης και 20ης Αυγούστου 1821), τα οποία φυλάσσονται στη Βιβλιοθήκη της Βουλής.
1937
Γκέρντα Τάρο
1910 – 1937
Η γερμανίδα Γκέρντα Τάρο υπήρξε η πρώτη γυναίκα φωτορεπόρτερ που βρέθηκε στην πρώτη γραμμή μιας πολεμικής σύγκρουσης και συγκεκριμένα του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου. Αν και μικρή το δέμας, είχε την καρδιά ενός γίγαντα. Γνωστή ως «μικρή κόκκινη αλεπού», η κοκκινομάλα φωτογράφος και δημοσιογράφος έστρεφε τον φακό της με περίσσιο θάρρος για να αποτυπώσει στιγμές από την εμφύλια σύγκρουση που συντάραξε τον κόσμο την δεκαετία του 1930, δημιουργώντας δυνατές μαυρόασπρες φωτογραφίες για την αριστερή εφημερίδα «Ce Soir» των Παρισίων.
Η Γκέρτα Ποχορίλε, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε την 1η Αυγούστου 1910 στην Σουτγάρδη της τότε Γερμανικής Αυτοκρατορίας, στους κόλπους μιας εβραϊκής μεσοαστικής οικογένειας. Διακρίθηκε για τους αντιναζιστικούς αγώνες της, πέρασε κάποιους μήνες στην φυλακή, αλλά μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Χίτλερ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την χώρας της και να εγκατασταθεί στην Γαλλία.
Στο Παρίσι γνώρισε τον κατά τρία χρόνια μικρότερο της Ούγγροεβραίο φωτογράφο Έντρε Φρίντμαν, ο οποίος την μύησε στα μυστικά της φωτογραφίας. Έγιναν φίλοι και για ένα διάστημα ήταν εραστές. Και οι δυο ξεκίνησαν μια πολλά υποσχόμενη καριέρα στον χώρο του φωτορεπορτάζ. Το πρώτο τους βήμα ήταν να αλλάξουν τα ονόματά τους. Η Χέρτα Ποχορίλε υιοθέτησε το επαγγελματικό ψευδώνυμο Χέρντα Τάρο (από το όνομα του γιαπωνέζου καλλιτέχνη της πρωτοπορίας Τάρο Οκαμότο) και ο Έντρε Φρίντμαν έγινε πασίγνωστος αργότερα ως Ρόμπερτ Κάπα («Κάπα» στα ουγγρικά σημαίνει «καρχαρίας», που ήταν το παρατσούκλι του στην Ουγγαρία). Ο Κάπα έγραψε ιστορία στον χώρο του φωτορεπορτάζ και ίδρυσε το φωτογραφικό πρακτορείο Magmum.
Με το ξέσπασμα του Εμφυλίου Πολέμου στην Ισπανία το καλοκαίρι του 1936, η Τάρο και ο Κάπα βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή για την κάλυψή του, στο πλευρό των δημοκρατικών δυνάμεων , που μάχονταν τους εθνικιστές του στρατηγού Φράνκο. Ο Κάπα την προειδοποιούσε να μην παίρνει πολλά ρίσκα στην δουλειά της. Η Γκέρντα Τάρο δεν τον άκουσε και στις 26 Ιουλίου 1937, έχασε την ζωή της, καλύπτοντας την υποχώρηση των Δημοκρατικών, μετά την ήττα τους στην Μάχη του Μπρουνέτε, πλησίον της Μαδρίτης. Ήταν μόλις 26 ετών.