Loading...

Κατηγορίες

Τετάρτη 18 Ιούλ 2018
Τετάρτη 18 Ιουλίου 2018
Κλίκ για μεγέθυνση
Τετάρτη 18 Ιουλίου 2018Τετάρτη 18 Ιουλίου 2018Τετάρτη 18 Ιουλίου 2018
 
Ανατολή Ήλιου: 06:15 – Δύση Ήλιου: 20:47
  • Διεθνής Ημέρα Νέλσον Μαντέλα
  • Γιορτάζουν:  Αιμιλιανός, Αιμιλιανή

Σαν Σήμερα...

1918

Τζορτζ Ντιλμπόι
1896 – 1918


Ελληνοαμερικανός στρατιώτης, ο πρώτος που έπεσε στα πεδία των μαχών του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο Γεώργιος Διλβόης, όπως ήταν το ελληνικό του όνομα, γεννήθηκε στα Αλάτσατα της Σμύρνης στις 5 Φεβρουαρίου 1896. Το 1908 ο πατέρας του μετανάστευσε στις ΗΠΑ και εγκαταστάθηκε στο Σόμερβιλ της Μασαχουσέτης. Δύο χρόνια αργότερα, τον ακολούθησε και η πολυμελής οικογένειά του.

Το νεαρό παιδί ήρθε στην Ελλάδα το 1912. Κατατάχθηκε εθελοντής στο στρατό και πολέμησε στους Βαλκανικούς Πολέμους. Στη συνέχεια επέστρεψε στις ΗΠΑ για να τελειώσει το σχολείο. Μετά την αποφοίτησή του εργάστηκε για λίγο και κατόπιν κατατάχθηκε εθελοντικά στον Αμερικανικό Στρατό.

Έλαβε μέρος στον Συνοριακό Πόλεμο του 1916-1917 με το Μεξικό και το φθινόπωρο του 1917 προωθήθηκε με την 26η Μεραρχία Πεζικού του Αμερικανικού Στρατού στο θέατρο των επιχειρήσεων του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και συγκεκριμένα στο Δυτικό Μέτωπο.

Στις 18 Ιουλίου 1918 η μονάδα του Διλβόη διατάχθηκε να καταλάβει τον σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης Μπουρές στη βόρειο Γαλλία, κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Μάχης του Μάρνη εναντίον των Γερμανών. Προσπαθώντας να καταλάβει ένα γερμανικό πολυβολείο, τραυματίστηκε σοβαρά και προτού εκπνεύσει πρόλαβε να σκοτώσει δύο γερμανούς πολυβολητές.

Ο διοικητής του Αμερικανικού Εκστρατευτικού Σώματος, στρατηγός Τζον Πέρσινγκ, κατέταξε τον Διλβόη «στους δέκα μεγαλύτερους ήρωες, που πέθαναν στα πεδία των μαχών της Γαλλίας και επέδειξαν υπερφυσικό ηρωισμό και γενναιότητα».

Στις 19 Ιανουαρίου 1919 του απονεμήθηκε μεταθανατίως το Μετάλλιο της Τιμής, το οποίο παρέδωσε στον πατέρα του ο στρατηγός Τζoρτζ Μπριγκάντιερ, ο οποίος τον χαρακτήρισε «άξιο απόγονο της φυλής του Ξενοφώντα και του Λεωνίδα». Απαντώντας, ο πατέρας του Αντώνης Διλβόης είπε: «Κάτω από άλλες συνθήκες θα έχυνα δάκρυα για το θάνατο του γιου μου. Αλλά όταν έμαθα τον τρόπο που πέθανε, ένιωσα υπερηφάνεια που έδωσε τη ζωή του για τη νέα του πατρίδα, τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ήρθαμε στη χώρα αυτή από τη Σμύρνη, όπου ο γιος μου και άλλα παιδιά γεννήθηκαν κι ένιωσαν στο πετσί τους τις διώξεις των Τούρκων».

Μετά από πολλές περιπέτειες, ο Γεώργιος Διλβόης τάφηκε στο Εθνικό Κοιμητήριο των ΗΠΑ, που βρίσκεται στο Άρλινγκτον της πολιτείας Βιρτζίνια. Προς τιμήν του έχουν ονομαστεί δημόσια κτίρια κι έχουν ανεγερθεί ανδριάντες στις ΗΠΑ. Στην Ελλάδα υπάρχουν οδοί με το όνομά του, στη Νέα Σμύρνη, στο Βύρωνα, τη Χίο και το Ηράκλειο Κρήτης κι ένα άγαλμά του στην ομώνυμη πλατεία της Νέας Ερυθραίας.

Γεγονότα

 


π.Χ.
588
Ο βασιλιάς της Βαβυλώνας Ναβουχοδονόσορ, ύστερα από πολιορκία δύο ετών, καταλαμβάνει την Ιερουσαλήμ και την καταστρέφει.
μ.Χ.
64
Μεγάλη φωτιά στη Ρώμη καταστρέφει τα δύο τρίτα της πόλης. Ο εμπρηστής αυτοκράτορας Νέρων, μπροστά στη γενική κατακραυγή, διαδίδει ότι υπαίτιοι είναι οι χριστιανοί και ξεκινά τους διωγμούς εναντίον τους.
1870
Η Α’ Βατικάνεια Σύνοδος υιοθετεί το δόγμα του Παπικού Αλάθητου.
1925
  Ο Αδόλφος Χίτλερ εκδίδει τον πρώτο τόμο της προσωπικής του διακήρυξης με τίτλο «Mein Kampf» (Ο Αγών μου).

«Ο Αγών μου»

«Ο Αγών μου», «Mein Kampf» (Μάιν Καμπφ) στα γερμανικά, είναι ο τίτλος του μοναδικού βιβλίου που συνέγραψε ο Αδόλφος Χίτλερ. Ένα πολύ μέτριο έως κακό συγγραφικό πόνημα, δίχως δομή, με αφηρημένες σκέψεις και απόψεις, και πάνω απ' όλα εξαιρετικά δυσανάγνωστο. Στις 500 σελίδες του ο Χίτλερ προσπάθησε να εμφανίσει τον εαυτό του ως ιδεολόγο ηγέτη. Συνδυασμός αυτοβιογραφίας και πολιτικού μανιφέστου, «Ο Αγών μου» είναι η Βίβλος του Εθνικοσοσιαλισμού και το αγαπημένο ανάγνωσμα των νοσταλγών του Ναζισμού.

Ο πρώτος τόμος του βιβλίου κυκλοφόρησε στις 18 Ιουλίου του 1925 με τίτλο «Εξόφληση Λογαριασμών». Ο δεύτερος ένα χρόνο αργότερα, με τον τίτλο «Το εθνικοσοσιαλιστικό κίνημα», όπου διατυπώνεται η χιτλερική ιδεολογία που βασίζεται στον αντισημιτισμό, τον ρατσισμό και τον παγγερμανισμό. Το 1930 πήρε την οριστική του μορφή. Ο Χίτλερ επέλεξε τον τίτλο «Τέσσερα χρόνια Πάλης ενάντια στα Ψέματα, τη Βλακεία και τη Δειλία». Ωστόσο, ο εκδότης του Μαξ Άμαν έκρινε ότι ήταν πολύ μεγάλος και τον περιόρισε στον μονολεκτικό «Ο Αγών μου».

Ο Αδόλφος Χίτλερ έγραψε το «Μάιν Καμπφ» στη φυλακή Λάντσμπεργκ της Βαυαρίας το 1924, όταν είχε καταδικαστεί σε πέντε χρόνια φυλάκιση με την κατηγορία της σύστασης συμμορίας και απόπειρας ανατροπής του δημοκρατικού καθεστώτος, μετά το «Πραξικόπημα της Μπυραρίας», όπως έμεινε στην ιστορία η πρώτη προσπάθεια των ναζί να καταλάβουν την εξουσία. Πρώτα το υπαγόρευσε στον συγκρατούμενό του Εμίλ Μόρις και στη συνέχεια στον Ρούντολφ Ες.

Λίγο πριν από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο νεαρός Αδόλφος Χίτλερ φθάνει από τη Βιέννη στο Μόναχο. Είναι πολύ φτωχός αλλά κρατά καλά κρυμμένο το παρελθόν και την καταγωγή του. Ο νεαρός είναι πεπεισμένος για την ανωτερότητα της γερμανικής φυλής και διέπεται από τον έντονο αντισημιτισμό που ήταν ευρύτατα διαδεδομένος στην Αυστρία των αρχών του αιώνα. Στη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου ο Χίτλερ υπηρέτησε με το βαθμό του δεκανέα στον γερμανικό στρατό και παρασημοφορήθηκε με το μετάλλιο της ανδρείας.

Ο Χίτλερ έρχεται στη Γερμανία σε μια χρονική περίοδο, της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, που η χώρα κυριολεκτικά βράζει. Οι βίαιες οδομαχίες εθνικιστών και κομμουνιστών ήταν μέρος της καθημερινότητας. Την ίδια στιγμή η γερμανική οικονομία παράπαιε και επικρατούσε ατμόσφαιρα πλήρους παρακμής και γενικευμένης απογοήτευσης.

«Ο Αγών Μου» συνοψίζει την αποτρόπαια ιδεολογία του Ναζισμού, που οδήγησε στις εκατόμβες των νεκρών του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και στο Ολοκαύτωμα. Βαθύτατα αντισημιτικό, το βιβλίο επισείει σε κάθε ευκαιρία τον Εβραϊκό Κίνδυνο, κάνοντας λόγο για μία εβραϊκή συνομωσία με στόχο την παγκόσμια κυριαρχία. Εχθρός για τον Χίτλερ είναι και Κομμουνισμός, που έχει εβραϊκές ρίζες. Ως βασικό επιχείρημα για να ενοχοποιήσει τους Εβραίους για τα δεινά των Γερμανών χρησιμοποιεί τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών», ένα αντισημιτικό κείμενο, κατασκευασμένο από τις μυστικές υπηρεσίες του τσάρου.

Στο «Μάιν Καμπφ» ο Χίτλερ υιοθετεί τη θεωρία του Ζωτικού Χώρου (Lebensraum), σύμφωνα με την οποία ο γερμανικός λαός έχει ανάγκη νέων εδαφών, κυρίως προς Ανατολάς, για να εκπληρώσει την ιστορική αποστολή του.

Στο βιβλίο αναφέρονται τα στάδια για την επέκταση της Γερμανίας, μετά την ταπείνωση του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτό θα επιτευχθεί με ένα πρόγραμμα μαζικού επανεξοπλισμού. Ο Χίτλερ πιστεύει ότι η χώρα του θα πρέπει να συμμαχήσει με τη Μεγάλη Βρετανία, την οποία θεωρεί αδελφή χώρα και τη φασιστική Ιταλία, εναντίον της Γαλλίας και των ανατολικοευρωπαίων συμμάχων της πρώτα και κατά του εβραιομπολσεβικικού καθεστώτος της Σοβιετικής Ένωσης στη συνέχεια. Η τελική μάχη για την παγκόσμια κυριαρχία θα δοθεί το 1980 ανάμεσα στις ΗΠΑ από την μία πλευρά και τη Μεγάλης Βρετανία και Γερμανία από την άλλη.

Ο Χίτλερ χωρίζει τους ανθρώπους αναλόγως της καταγωγής τους. Στην κορυφή βρίσκονται οι «Άρειοι» με τα ξανθά μαλλιά και τα γαλανά μάτια (Ο Χίτλερ είχε καστανά μαλλιά και γαλανά μάτια), ενώ στον πυθμένα κατατάσσει τους Εβραίους και του Τσιγγάνους. Πίστευε ότι οι εβραίοι προσπαθούν να αποτρέψουν την κυριαρχία της Άρειας φυλής, αλλοιώνοντας τα φυσικά της χαρακτηριστικά και πείθοντας τους ανθρώπους της να εγκαταλείψουν την υπεροχή τους, προς χάριν της ισότητας.

Ο Χίτλερ παρουσίαζε τον εαυτό του ως «Υπεράνθρωπο», διαστρέφοντας την έννοια αυτή, που συναντάμε στο έργο του Νίτσε «Τάδε έφη Ζαρατούστρα». Είναι αμφίβολο αν ο μετέπειτα «Φύρερ του Τρίτου Ράιχ» είχε διαβάσει κάποιο και κάποια αράδα από το έργο του σπουδαίου γερμανού φιλόσοφου, γιατί η έννοια του «Υπερανθώπου» στον Νίτσε είναι εντελώς διαφορετική από αυτή που εννοούσε ο Χίτλερ.

Για τον Χίτλερ η Δημοκρατία δεν εξυπηρετεί τα πραγματικά συμφέροντα του λαού. Συνεπώς χρειάζεται να καταργηθεί και να αντικατασταθεί με το σύστημα του «Γερμανικού Ηγετικού Κράτους», στο οποίο η εξουσία συγκεντρώνεται στα χέρια ενός ηγέτη, που υποτίθεται ότι εξυπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα.

Ως την ανάληψη της εξουσίας από τους Ναζί το 1933, «Ο Αγών μου» είχε διαβαστεί από ελάχιστους. Μετά την ανάδειξη του Χίτλερ σε Καγκελάριο της Γερμανίας κυκλοφόρησε σε περισσότερα από 10 εκατομμύρια αντίτυπα. Έγινε μάθημα στα σχολεία, ενώ κάθε νέο ζευγάρι στη χιτλερική Γερμανία έπρεπε υποχρεωτικά να αγοράζει ένα αντίτυπο του βιβλίου.

Ο Χίτλερ κράτησε μέχρι τέλους τα δικαιώματα διανομής του βιβλίου του, θησαυρίζοντας στην κυριολεξία. Είναι δε αξιοσημείωτο ότι μήνυσε, με επιτυχία μάλιστα, έναν αμερικανό εκδότη που είχε προσπαθήσει να το κυκλοφορήσει σε αγγλική μετάφραση.

Στις μέρες μας το εκδοτικό δικαίωμα του «Μάιν Καμπφ» κατέχει, ως τις 31 Δεκεμβρίου 2015, η κυβέρνηση του κρατιδίου της Βαυαρίας. Ο μοναδικός κληρονόμος του Χίτλερ, ο μικρανεψιός του Πέτερ Ράουμπαλ, έχει αποποιηθεί των σχετικών δικαιωμάτων. Η κυβέρνηση της Βαυαρίας, σε συμφωνία με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Βερολίνου, απαγορεύει την έκδοση του βιβλίου στη χώρα και βάζει εμπόδια στις διεθνείς εκδόσεις του.

1971
Ο Πελέ κάνει την τελευταία εμφάνισή του με τη Βραζιλία, στον φιλικό αγώνα εναντίον της Γιουγκοσλαβίας, που διεξάγεται στο Ρίο και λήγει ισόπαλος 2-2.
2002
Ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. Φώτης Νασιάκος ανακοινώνει και επισήμως ότι οι Αρχές προχώρησαν, ουσιαστικά, στην εξάρθρωση του εκτελεστικού πυρήνα της τρομοκρατικής οργάνωσης «17 Νοέμβρη», ενώ αποδίδει στον Αλέξανδρο Γιωτόπουλο το ρόλο του καθοδηγητή και συγγραφέα των προκηρύξεων.

Γεννήσεις

 


μ.Χ.
1887
Βίντκουν Κουίσλινγκ, κατοχικός πρωθυπουργός της Νορβηγίας (1942-45). Το επώνυμό του έγινε συνώνυμο της λέξης «προδότης», όταν συνεργάστηκε με τους Ναζί, που ήταν έτοιμοι να κατακτήσουν τη χώρα του. Αυτός ήταν και ο λόγος που εκτελέστηκε το 1945. (Θαν. 24/10/1945)
1918
  Νέλσον Μαντέλα, ηγέτης του αγώνα εναντίον των φυλετικών διακρίσεων στη Νότια Αφρική και πρώτος πρόεδρος της χώρας μετά την κατάργηση του Απαρτχάιντ. (Θαν. 5/12/2013)

Νέλσον Μαντέλα
1918 – 2013

Εμβληματική μορφή του αγώνα για την εξάλειψη των ανισοτήτων και των διακρίσεων, φυλακισμένος για 27 χρόνια προτού γίνει ο πρώτος μαύρος πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής στις πρώτες εκλογές χωρίς φυλετικούς διαχωρισμούς, ο Νέλσον Μαντέλα έχει ξεχωριστή θέση στην ιστορία του 20ού αιώνα ως μαχητής εναντίον του τελευταίου ρατσιστικού καθεστώτος στον δυτικό κόσμο.

Ο Μαντέλα γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου του 1918 στο μικρό χωριό Μβέζο, στο νοτιοανατολικό τμήμα της χώρας, και του δόθηκε το όνομα Ρολιλάχλα Μαντέλα. Το όνομα Νέλσον το πήρε από έναν δάσκαλό του την πρώτη του μέρα στο σχολείο, αλλά στη χώρα θα γινόταν αργότερα γνωστός και απλά ως Μαντίμπα, το όνομα της φυλής του.

Το 1937 στάλθηκε σε κολέγιο μεθοδιστών ιεραποστόλων, όπου για πρώτη φορά στη ζωή του απέκτησε φιλική σχέση με ανθρώπους από διαφορετική φυλή από αυτόν. Τελικά, για να αποφύγει ένα προξενιό, κατέληξε στο Γιοχάνεσμπουργκ, όπου ξεκίνησε σπουδές Νομικής.

Ως φοιτητής αγωνίστηκε για να δοθούν πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα στις πάμπολλες ομάδες αυτοχθόνων στην Νότιο Αφρική.Το 1944 μπήκε στην οργάνωση «Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο» (ANC), ιδρύοντας μαζί με άλλους και τη Νεολαία του ΑΝC.

Στην πολιτική θεώρηση του Μαντέλα θα μπλέκονταν ο αντιαποικιακός αγώνας, η μάχη κατά των θεσμοθετημένων διακρίσεων βάσει φυλής, ο μαρξισμός και ακόμη και η αρχή της αντίστασης χωρίς βία του Μαχάτμα Γκάντι.

Το 1952 ήλθε αντιμέτωπος για πρώτη φορά με το δικαστικό σύστημα του Απαρτχάιντ,όταν του επιβλήθηκαν περιοριστικοί όροι για την πολιτική του δραστηριότητα, με βάση τον νόμο για την "αντιμετώπιση του κομμουνισμού.

Αργότερα τον ίδιο χρόνο άνοιξε, μαζί με τον Όλιβερ Τάμπο, το πρώτο δικηγορικό γραφείο της Νοτίου Αφρικής μόνο με μαύρους νομικούς. Εξασκώντας τη δικηγορία, ο Μαντέλα έκανε εκστρατεία για την καταπολέμηση του Απαρτχαϊντ και το 1956 κατηγορήθηκε για εσχάτη προδοσία. Μετά την πολύχρονη δίκη εναντίον του ίδιου και των συγκατηγορούμενών του, οι κατηγορίες τελικά κατέπεσαν.

Το καθεστώς του Απάρτχαιντ σκλήραινε όμως όλο και περισσότερο την στάση του και τελικά το 1960 το Εθνικό Αφρικανικό Κογκρέσο κηρύχθηκε παράνομο. Μαζί του πέρασε στην παρανομία και ο Μαντέλα, που απομακρύνθηκε από την αρχή της μη βίας. Τελικά, συνελήφθη ξανά, κατηγορήθηκε για σαμποτάζ και απόπειρα ανατροπής της κυβέρνησης και καταδικάστηκε το 1964 σε ισόβια.

Με τον Μαντέλα στη φυλακή και την ηγεσία του εξόριστη, τα μέλη του ANC οι αυτόχθονες της Νοτίου Αφρικής προχωρούσαν σε εξεγέρσεις που κατέληγαν σε αιματηρή καταστολή. Τα στελέχη του ANC που βρίσκονταν στο εξωτερικό επέλεξαν να ξεκινήσουν εκστρατεία στη διεθνή κοινότητα εναντίον του Άπαρτχαϊντ γύρω από ένα πρόσωπο -τον φυλακισμένο Νέλσον Μαντέλα.

Εντός και εκτός Νοτίου Αφρικής, ο Μαντίμπα έγινε το σύμβολο της καταπίεσης και το σύμβολο του αγώνα για ελευθερία και ισότητα.

Οι εξελίξεις, στις οποίες συνέβαλε και η διεθνής κατακραυγή, οδήγησαν στην αποκατάσταση του ANC και την απελευθέρωση του Μαντέλα στις 11 Φεβρουαρίου του 1990. Από την ηγεσία του ANC, ξεκίνησε τις συνομιλίες με την κυβέρνηση για ένα κράτος, στο οποίο όλοι οι πολίτες θα ήταν ίσοι απέναντι στο νόμο ανεξαρτήτως φυλής με την κατάρτιση νέου Συντάγματος.

Τιμήθηκε, μαζί με τον τότε πρόεδρο της χώρας Φρέντερικ ντε Κλερκ, με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης το 1993. Στις εκλογές του επόμενου χρόνου, το ANC κέρδισε με απόλυτη πλειοψηφία και στις 9 Μαΐου ο Μαντέλα εξελέγη από το νέο Κοινοβούλιο ο πρώτος πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής.

Μετά το τέλος της θητείας του το 1999, πήρε μέρος ως διαμεσολαβητής σε διάφορες ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις στην Αφρική. Τελικά, αποσύρθηκε οριστικά από τα κοινά το 2004 αντιμετωπίζοντας προβλήματα υγείας. Οι δημόσιες εμφανίσεις του έγιναν έκτοτε όλο και λιγότερες.

Ο Νέλσον Μαντέλα έφυγε από τη ζωή στις 5 Δεκεμβρίου του 2013.

1928

Τζον Γκλεν
1921 – 2016

Ο Τζον Γκλεν υπήρξε ο πρώτος αμερικανός αστροναύτης, που τέθηκε σε τροχιά γύρω από την Γη. Μετά την αποστράτευσή του, ασχολήθηκε με την πολιτική και διετέλεσε γερουσιαστής από το 1974 έως το 1999.

Γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου 1921 στο Κέμπριτζ της πολιτείας Οχάιο των ΗΠΑ και μετά την αποφοίτησή του από το Λύκειο ξεκίνησε σπουδές μηχανικού στο Πανεπιστήμιο του Μάσκινγκαμ. Παράλληλα, έλαβε άδεια πιλότου, η οποία του χρησίμευσε για την κατάταξή του στο Ναυτικό, μετά την ιαπωνική επίθεση στο Περλ Χάρμπορ.

Μετά την ολοκλήρωσή της εκπαίδευσης του ως πιλότος μαχητικών εντάχθηκε στο Σώμα των Πεζοναυτών και έλαβε μέρος σε 59 αποστολές κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου. Το 1950, μετείχε στο Πόλεμο της Κορέας και διακρίθηκε ιδιαίτερα, λαμβάνοντας μέρος σε 90 αποστολές. Από το 1954 διετέλεσε πιλότος δοκιμών και το 1959 προήχθη στον βαθμό του αντισυνταγματάρχη.

Ο Τζον Γκλεν υπήρξε ο αρχαιότερος από τους επτά αστροναύτες, που το 1959 επιλέχθηκαν για να στελεχώσουν το εκπαιδευτικό διαστημικό πρόγραμμα «Mercury». Χρησιμοποιήθηκε ως αναπληρωματικός πιλότος των Άλαν Σέπαρντ και Βέρτζιλ Γκρίσομ, που πραγματοποίησαν τις δύο πρώτες υποτροχιακές πτήσεις των ΗΠΑ στο διάστημα.

Στις 20 Φεβρουαρίου 1962, ο Τζον Γκλεν έγραψε ιστορία, καθώς πραγματοποίησε την πρώτη τροχιά γύρω από τη Γη. Το διαστημικό σκάφος του «Friendship 7» απογειώθηκε από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλώριδας, τέθηκε σε τροχιά σε ύψος 159 έως 261 χιλιόμετρα και αφού πραγματοποίησε τρεις περιφορές γύρω από τη Γη, προσθαλασσώθηκε στον Ατλαντικό Ωκεανό κοντά στις Μπαχάμες.

Τον Ιανουάριο του 1964, ο Γκλεν αποσύρθηκε τόσο από τα διαστημικά προγράμματα όσο και από το Σώμα των Πεζοναυτών προκειμένου να ασχοληθεί με την πολιτική.

Το 1970, ήταν υποψήφιος του Δημοκρατικού Κόμματος για τη Γερουσία στο Οχάιο, αλλά έχασε την εκλογή με μικρή διαφορά ψήφων από τον Ρεπουμπλικανό αντίπαλό του. Το 1974, όμως, εκλέχθηκε στην ίδια Πολιτεία γερουσιαστής των ΗΠΑ και εκλεγόταν έκτοτε συνεχώς, μέχρι το 1999, οπότε αποσύρθηκε από την την πολιτική, σε ηλικία 78 ετών. Το 1984, διεκδίκησε το χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος για την προεδρία των ΗΠΑ, αλλά αποσύρθηκε σχετικά νωρίς, καθώς ήταν σταθερά η τέταρτη επιλογή των μελών του κόμματος, κατά την διαδικασία των προκριματικών εκλογών.

Στις 29 Οκτωβρίου 1998, ο Τζον Γκλεν επανήλθε στο διάστημα ως μέλος του πληρώματος του διαστημικού λεωφορείου Discovery και σε ηλικία 77 ετών έγινε ο γηραιότερος αστροναύτης στην ιστορία της κατάκτησης του διαστήματος.

Ο Τζον Γκλεν πέθανε στο Κολόμπους του Οχάιο, στις 8 Δεκεμβρίου 2016, σε ηλικία 95 ετών. Ήταν νυμφευμένος με την Άνι Κάστορ, υπέρμαχο των δικαιωμάτων των ΑΜΕΑ, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά.

1950
Ρίτσαρντ Μπράνσον, βρετανός επιχειρηματίας, δημιουργός της «αυτοκρατορίας» Virgin.

Θάνατοι

 


μ.Χ.
1610
Μικελάντζελο Μερίζι ντα Καραβάτζιο, διακεκριμένος ιταλός ζωγράφος του μπαρόκ. (Γεν. 29/9/1571)
1988
Νίκο, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της Κρίστα Πάφγκεν, γερμανοαμερικανίδα τραγουδίστρια, μέλος του συγκροτήματος Velvet Underground. (Γεν. 16/10/1938)
1998
Φλέρυ Νταντωνάκη, η τραγουδίστρια του «Μεγάλου Ερωτικού». (Γεν. 11/5/1937)

πηγη: www.sansimera.gr

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου