Loading...

Κατηγορίες

Παρασκευή 10 Αύγ 2018
Παρασκευή 10 Αυγούστου 2018
Κλίκ για μεγέθυνση
Παρασκευή 10 Αυγούστου 2018Παρασκευή 10 Αυγούστου 2018
 
Ανατολή Ήλιου: 06:34 – Δύση Ήλιου: 20:25
  • Γιορτάζουν:  Ιππόλυτος, Ιππολύτη, Λαυρέντιος

Σαν Σήμερα...

 

1793
Η κατοικία των σκύλων, το βασιλικό ανάκτορο και τα εκπληκτικά κλεψιμέικα.
Ανοίγει τις πύλες του το μουσείο του Λούβρου στις 10 Αυγούστου του 1793. 

Στις 10 Αυγούστου του 1793, πριν από 225 χρόνια, άρχισε να λειτουργεί ως Μουσείο το περίφημο ανάκτορο του Λούβρου στο Παρίσι. Επί Γαλλικής Επανάστασης λοιπόν οριστικοποιήθηκε η μετατροπή του μεγάλου κτιριακού συγκροτήματος σε Μουσείο, το οποίο ονομάστηκε «Κεντρικό Μουσείο των Τεχνών», «Μουσείο της Δημοκρατίας» και τελικά «Γαλλικό Μουσείο».

Όταν εγκαινιάστηκε ως μουσείο, τα τρία τέταρτα των εκθεμάτων του προέρχονταν από τις βασιλικές συλλογές, πριν την Επανάσταση, ενώ τα υπόλοιπα προέκυψαν από την περιουσία της Εκκλησίας και των αριστοκρατών της Γαλλίας που δημεύτηκε... Για να καταλάβουμε το μέγεθος του πλούτου που φυλάσσεται στο Λούβρο, να πούμε πως αυτή τη στιγμή εκτίθενται γύρω στα 35.000 έργα τέχνης, δηλαδή το 8% των αποκτημάτων του, που υπολογίζονται στα 445.000 κομμάτια. Οι μόνιμες συλλογές του μουσείου καταλαμβάνουν συνολικά έκταση 60.600 τετραγωνικών μέτρων, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και τα τα ελληνικά αντικείμενα, που καλύπτουν 25 αίθουσες ή χώρους.

Η λέξη «Λούβρο», σύμφωνα με το Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, στα γαλλικά «Louvre», είναι αβέβαιης ετυμολογίας. Το πρώην φρούριο του 12ου αιώνα, και κατοπινό βασιλικό ανάκτορο, πιθανώς να πήρε το ονομά του από τη μεσαιωνική λατινική λέξη «lupara», που σημαίνει «κατοικία σκύλων ασκημένων στο κυνήγι του λύκου», από το λατινικό «lupus», που σημαίνει «λύκος». Ή, κατά μία άλλη εκδοχή, το «Louvre», προέρχεται από το σαξονικό «Lower», που σημαίνει «οχυρό».

Τώρα, για τα ανεκτίμητα αριστουργήματα που είναι συγκεντρωμένα στο Λούβρο, τί να πούμε; Πως, για παράδειγμα, ο Ναπολέων είχε ξαμολήσει λόχους αρχαιολόγων, οι οποίοι κατάκλεψαν αναρίθμητες αρχαιότητες σε Ιταλία, Αυστρία, Γερμανία, Ελλάδα, Τουρκία, Αίγυπτο και Μέση Ανατολή, για να λαμπρύνει το Λούβρο, κάνοντας μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα; Τί να πούμε; Για τα εκπληκτικά κομμάτια από το Ιράν, το Ιράκ, τη Μεσοποταμία, την Κύπρο, την Παλαιστίνη, τη Συρία, τη Σαουδική Αραβία; Τί να πούμε, για την Αφροδίτη της Μήλου και τη Νίκη της Σαμοθράκης, που δεν είναι παρά δύο μόνο υπέροχες σταγόνες σε έναν ασύλληπτο ωκεανό αρχαίας τέχνης, η οποία ασφαλώς δεν βλάστησε, δεν αναπτύχθηκε στα γαλλικά χώματα, αλλά έφτασε εκεί, ως λάφυρο, κλεψιμέικο, ή προϊόν αγοπραπωλησίας;

Εντάξει, φωνάζουμε για το λόρδο Έλγιν, και τα Μάρμαρα του Παρθενώνα στο Βρετανικό Μουσείο, και καλά κάνουμε, αλλά εάν με κάποιο μαγικό τρόπο το Λούβρο επέστρεφε στους νόμιμους κατόχους τους όλους τους αλλότριους εκπληκτικούς θησαυρούς που κατέχει, δεν θα ήταν τίποτα άλλο από ένα πελώριο, άδειο, σκονισμένο κέλυφος. (news247.gr_ Παύλος Μεθενίτης 10 Αυγούστου 2018) 

Γεγονότα

 


μ.Χ.
1788
Ο Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ ολοκληρώνει τη Συμφωνία αρ. 41, γνωστή και ως «Του Διός».

1926
  Ιδρύεται η σουηδική αυτοκινητοβιομηχανία Volvo.

Η ιστορία της Volvo

Σουηδική αυτοκινητοβιομηχανία, από τους πυλώνες του σουηδικού οικονομικού θαύματος.

Ιδρύθηκε στις 10 Αυγούστου 1926 από την επίσης σουηδική εταιρεία SKF, τη γνωστή και σήμερα κατασκευάστρια ρουλεμάν. Οκτώ μήνες αργότερα και συγκεκριμένα στις 14 Απριλίου 1927 άρχισε την κατασκευαστική και εμπορική της δραστηριότητα, με το πρώτο αυτοκίνητο να βγαίνει από τη γραμμή παραγωγής του εργοστασίου της στο Γκέτεμποργκ.

Αφορμή για την ίδρυση της Volvo στάθηκε ο θάνατος της γυναίκας του διευθυντή πωλήσεων της SKF σε αυτοκινητικό δυστύχημα. Ο Ασάρ Γκαμπρίελσον ορκίστηκε ότι θα κατασκευάσει ένα αυτοκίνητο με έμφαση στην ασφάλεια και μαζί με τον μηχανικό Γκούσταβ Λάρσον δημιούργησαν τη Volvo, ως θυγατρική της SKF. Η νέα εταιρεία ονομάστηκε Volvo, που στα λατινικά σημαίνει ρολλάρω, κυλώ.

Το 1935 η Volvo εισήλθε στο χρηματιστήριο και η SKF αποφάσισε να πουλήσει τις μετοχές της. Η Volvo έγινε πολυμετοχική εταιρεία και πιστή στο δόγμα του ιδρυτή της είναι γνωστή εδώ και χρόνια για τα ποιοτικά, ακριβά και ασφαλή αυτοκίνητα που κατασκευάζει. Με τα χρόνια επεκτάθηκε και σε παρεμφερείς τομείς και σήμερα μεγάλο μέρος των εσόδων της προέρχεται από την παραγωγή λεωφορείων, φορτηγών, εκσκαπτικών μηχανημάτων, πολεμικού υλικού, εξαρτημάτων και μηχανών για πλοία και αεροπλάνα. Το 1998 ο κλάδος των αυτοκινήτων της Volvo εξαγοράσθηκε από την αμερικανική Ford, επειδή λόγω του μεσαίου μεγέθους της δεν μπορούσε να αντέξει τον ανταγωνισμό.

Ο όμιλος της Volvo απασχολεί 100.000 εργαζόμενους (2007), με παραγωγική βάση σε 25 χώρες και παρουσία σε 185. Οι πωλήσεις της εταιρείας το 2007 ανήλθαν σε 30 τρισεκατομμύρια ευρώ. Μεγαλύτερος μέτοχος της Volvo είναι η Renault, με μερίδιο 22%, ενώ σημαντικά πακέτα μετοχών της κατέχουν διάφορα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά ταμεία.

1961
Πρεμιέρα μετ’ εμποδίων για την ταινία του Αλέκου Αλεξανδράκη «Συνοικία το όνειρο», με πρωταγωνιστές τους Αλέκο Αλεξανδράκη, Μάνο Κατράκη, Αλίκη Γεωργούλη και μουσική Μίκη Θεοδωράκη. Σε πολλές περιπτώσεις η αστυνομία επεμβαίνει και διακόπτει την προβολή της ταινίας, λόγω της αριστερής της οπτικής.
1969
Η Coca Cola κυκλοφορεί στην ελληνική αγορά.
2014
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εκλέγεται πρόεδρος της Τουρκίας με το 53,05% των ψήφων, έναντι 37,81% του κύριου αντιπάλου του Εκμελετίν Ιχσάνογλου, που υποστηρίχθηκε από το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) και το Κόμματος της Εθνικιστικής Δράσης (MHP) και 9,14% του Σελαχατίν Ντεμιρτάς, προέδρου του φιλοκουρδικού Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών. Ο Ερντογάν είναι ο πρώτος εκλεγμένος πρόεδρος της Τουρκίας.

Γεννήσεις

 


μ.Χ.
1814

Ανρί Νεστλέ
1814 – 1890

Γερμανοελβετός επιχειρηματίας, από τους πρωτοπόρους στην παιδική διατροφή. Γεννήθηκε ως Χάινριχ Νέστλε στις 10 Αυγούστου 1814 στη Φραγκφούρτη και ήταν το ενδέκατο από τα δεκατέσσερα παιδιά ενός τεχνίτη υαλοπινάκων της περιοχής.

Ο πατέρας του τον προόριζε για την οικογενειακή επιχείρηση, αλλά ο νεαρός Χάινριχ επιζητούσε κάτι το διαφορετικό και στα 20 χρόνια του μετακόμισε στο Βεβέ της Ελβετίας. Δούλεψε ως βοηθός στο φαρμακείου του Γιόχαν Στάιν για πέντε χρόνια και το 1839 πήρε την άδεια του φαρμακοποιού. Την περίοδο αυτή γαλλοποίησε το όνομά του σε Ανρί Νεστλέ (Henry Nestle) για να ενταχθεί στο γαλλόφωνο περιβάλλον του Βεβέ.

Το 1843 διεύρυνε τους ορίζοντές του και άρχισε να ασχολείται με το εμπόριο τροφίμων και ποτών, αλλά και με την παραγωγή ανθρακούχου νερού και αναψυκτικών. Στις 23 Μαΐου 1860 παντρεύτηκε την Άννα Εμάν, κόρη γιατρού. Ήταν ένας γάμος, που του άλλαξε τη ζωή και τα επιχειρηματικά ενδιαφέροντα.

Ο Νεστλέ στράφηκε τότε στην παραγωγή παιδικών τροφών, σε μια περίοδο που η παιδική θνησιμότητα θέριζε ακόμη και στις πιο ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης. Άλλωστε και η πολυμελής οικογένειά του είχε πληρώσει βαρύ τίμημα, καθώς έξι από τα αδέλφια του είχαν πεθάνει σε νηπιακή ηλικία.

Ανέσυρε από το παρελθόν τις φαρμακευτικές του γνώσεις και δημιούργησε μια τροφή για νεογνά, τα οποία για διαφόρους λόγους δεν μπορούσαν να θηλάσουν το μητρικό γάλα. Με βασικά συστατικά το αγελαδινό γάλα και τα δημητριακά, το νέο προϊόν ονομάστηκε «Φαρίν Λακτέ» (Farine Lactee) και γρήγορα κέρδισε την εμπιστοσύνη των μητέρων. Η νεοσύστατη εταιρεία του «Νεστλέ» (Nestle) άρχισε να το εξάγει σε όλο τον κόσμο.

Το 1874 ο Νεστλέ πούλησε το δημιούργημά του για 1.000.000 ελβετικά φράγκα και αποσύρθηκε με τη σύζυγό του στην έπαυλή του στο Βεβέ («Βίλα Νεστλέ») για να ασχοληθεί με αγαθοεργίες και κοινωφελείς δραστηριότητες. Πέθανε από καρδιακή προσβολή στις 7 Ιουλίου 1890.

Η «Νεστλέ», που εξακολουθεί να εδρεύει στο Βεβέ της Ελβετίας, είναι σήμερα η μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγής τροφίμων και αφεψημάτων στον κόσμο, με παρουσία στην Ελλάδα από τα τέλη του 19ου αιώνα.

1884
Παναΐτ Ιστράτι, (Παναγής Βαλσάμης το πραγματικό του όνομα), ο επονομαζόμενος και Γκόργκι των Βαλκανίων, ελληνικής καταγωγής ρουμάνος συγγραφέας. («Κυρά Κυραλίνα») (Θαν. 16/4/1935)
1947
Ίαν Άντερσον, άγγλος μουσικός, η ψυχή του συγκροτήματος «Jethro Tull».
1960
Αντόνιο Μπαντέρας, ισπανός ηθοποιός.

Θάνατοι

 


μ.Χ.
1987

Γεώργιος Αθανασιάδης - Νόβας
1893 – 1987

Πολιτικός, λογοτέχνης, νομικός και δημοσιογράφος, γνωστός και με το φιλολογικό ψευδώνυμο Γεώργιος Αθάνας. Ήταν ο πρώτος πρωθυπουργός της «Αποστασίας».

Ο Γεώργιος Αθανασιάδης - Νόβας γεννήθηκε στη Ναύπακτο στις 9 Φεβρουαρίου 1893. Μετά την περάτωση των γυμνασιακών σπουδών του στην Πάτρα, φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και αρχικά ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη δικηγορία και τη δημοσιογραφία. Γρήγορα, όμως, τον κέρδισε η πολιτική.

Το 1926, εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας με το Κόμμα των Ελευθεροφρόνων του Ιωάννη Μεταξά. Επανεκλέχθηκε βουλευτής στην ίδια εκλογική περιφέρεια στις εκλογές του 1932 με το Προοδευτικό Κόμμα του Γεωργίου Καφαντάρη. Διετέλεσε αντιπρόεδρος στη Βουλή, που προέκυψε από τις εκλογές του Ιανουαρίου 1936 και διαλύθηκε πρόωρα από τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου. Μετά την Κατοχή διορίστηκε Υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση Πλαστήρα, ενώ το Νοέμβριο του ίδιου χρόνου ανέλαβε το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας στην κυβέρνηση Σοφούλη.

Στις εκλογές του Μαρτίου του 1950 και του Σεπτεμβρίου του 1951 επανεξελέγη βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας με το κόμμα των Φιλελευθέρων του Σοφοκλή Βενιζέλου, ενώ διατέλεσε Υπουργός Εθνικής Παιδείας στις διαδοχικές κυβερνήσεις των Σοφοκλή Βενιζέλου και Νικολάου Πλαστήρα. Το 1956 επανεξελέγη βουλευτής με την κεντρώα Δημοκρατική Ένωση και τον Σεπτέμβριο του 1961 συμμετείχε στις διεργασίες για τον σχηματισμό της Ένωσης Κέντρου. Εξελέγη βουλευτής το 1961 και 1963 και ανέλαβε το Υπουργείο Προεδρίας στην πρώτη κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου. Μετά τις εκλογές του Φεβρουαρίου του 1964 και τον θρίαμβο της Ένωσης Κέντρου, ο Γεώργιος Αθανασιάδης - Νόβας ανέλαβε την προεδρία της Βουλής.

Στις 15 Ιουλίου 1965, μετά τη διαφωνία του με το βασιλιά Κωνσταντίνο, ο Γεώργιος Παπανδρέου οδηγήθηκε σε παραίτηση και το ίδιο βράδυ ο Γεώργιος Αθανασιάδης - Νόβας ορκίστηκε πρωθυπουργός, σηματοδοτώντας την έναρξη μιας παρατεταμένης περιόδου πολιτικής αστάθειας, που έμεινε στην ιστορία ως «Αποστασία». Η κυβέρνησή του απέτυχε να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή και ο Γεώργιος Αθανασιάδης - Νόβας υπέβαλε την παραίτησή του στις 20 Αυγούστου 1965.

Στην τρίτη κυβέρνηση των Αποστατών, την οποία σχημάτισε ο Στέφανος Στεφανόπουλος στις 17 Σεπτεμβρίου 1965, ο Αθανασιάδης - Νόβας ορίστηκε αντιπρόεδρος και ανέλαβε τα Υπουργεία Δικαιοσύνης και Κοινωνικής Πρόνοιας. Ως η τελευταία πολιτική παρουσία του καταγράφεται η συμμετοχή του στην ιστορική σύσκεψη της 23ης Ιουλίου 1974 υπό την προεδρία του στρατηγού Φαίδωνα Γκιζίκη, στην οποία αποφασίστηκε η παράδοση της διακυβέρνησης της χώρας από τους στρατιωτικούς στους πολιτικούς. Λίγες ώρες αργότερα ανέλαβε την πρωθυπουργία της χώρας ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, σηματοδοτώντας το τέλος της στρατιωτικής δικτατορίας και την έναρξη της Μεταπολίτευσης.

Παράλληλα με την πολιτική του σταδιοδρομία, ο Γεώργιος Αθανασιάδης - Νόβας δεν έπαψε από πολύ νέος ν’ ασχολείται με τη λογοτεχνία. Έγραψε ποιήματα και πεζά, ενώ το 1955 εξελέγη ακαδημαϊκός. Τα έργα του είναι εμπνευσμένα από την αγνή επαρχιακή ζωή και από την αγάπη του προς την ελληνική φύση, στο κλίμα και την παράδοση της ελληνικής ηθογραφίας του 19ου αιώνα. Από τις ποιητικές του συλλογές, αναφέρουμε τους τίτλους Αγάπη προς τον Έπαχτο και Πρωινό Ξεκίνημα και τη συλλογή διηγημάτων Δέκα Έρωτες.

Ο Γεώργιος Αθανασιάδης - Νόβας πέθανε, σε ηλικία 93 ετών, στις 10 Αυγούστου 1987.

Στον Γεώργιο Αθανασιάδη - Νόβα αποδίδεται το τετράστιχο «Κι ήταν τα στήθια σου / άσπρα σαν τα γάλατα / και μού λεγες / γαργάλατα», εξού και το προσωνύμιο Γαργάλατας, που του είχαν «κολλήσει» οι πολιτικοί του αντίπαλοί. Όμως, όπως αναφέρει σ’ ένα άρθρο του στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» ο Λευτέρης Παπαδόπουλος (φ. 17902/30-3-04), το τετράστιχο γράφτηκε με σκωπτική διάθεση από τον δημοσιογράφο της εφημερίδας Κώστα Σταματίου.
1881
Σπυρίδων Ζαμπέλιος, έλληνας ιστορικός και λογοτέχνης. Χαρακτηρίστηκε ως ο θεωρητικός της ιστορικής ενότητας αρχαίου, μεσαιωνικού και νεότερου Ελληνισμού και μαζί με τον Κωνσταντίνο Παπαρρηγόπουλο αποτελούν τους «Διόσκουρους» της ελληνικής ιστοριογραφίας του 19ου αιώνα. (Γεν. 1/9/1815)
1945
Ρόμπερτ Γκόνταρντ, αμερικανός φυσικός, από τους πατέρες της μοντέρνας πυραυλικής. (Γεν. 5/10/1882)
1968
Γκαμπριέλ Ανό, γάλλος ποδοσφαιριστής και δημοσιογράφος. Εργάστηκε στην αθλητική εφημερίδα «L’ Équipe» και θεωρείται ο εμπνευστής του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο ποδόσφαιρο (νυν Τσάμπιονς Λιγκ). (Γεν. 6/11/1889)

πηγη: www.sansimera.gr

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου