Loading...

Κατηγορίες

Πέμπτη 13 Σεπ 2018
Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2018
Κλίκ για μεγέθυνση
Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2018Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2018Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2018
 
Ανατολή Ήλιου: 07:04 – Δύση Ήλιου: 19:37
  • Παγκόσμια Ημέρα κατά της Σήψης
  • Γιορτάζουν:  Αριστείδης, Κορνήλιος, Κορνηλία

Σαν Σήμερα...

 

1928
Ο πρωθυπουργός, Ελευθέριος Βενιζέλος, με επιστολή του στον τούρκο ομόλογό του Ισμέτ Ινονού ζητά την επίλυση με ειρηνικό τρόπο του συνόλου των εκκρεμοτήτων που υπάρχουν ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία. Λίγες μέρες αργότερα, ο τούρκος πρωθυπουργός θα τον προσκαλέσει στην Κωνσταντινούπολη.

Ελευθέριος Βενιζέλος
1864 – 1936

Ο μεγαλύτερος πολιτικός της νεώτερης Ελλάδας, που συνέδεσε το όνομά του με το όραμα της Μεγάλης Ελλάδας. Δέσποσε στην πολιτική ζωή της χώρας από το 1910 έως το 1936. Η πολιτική του δράση προκάλεσε εντονότατα πάθη για πολλά χρόνια και αποτυπώνονται στις έννοιες «Βενιζελισμός» και «Αντιβενιζελισμός». Διετέλεσε επτά φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας, συνολικά επί δώδεκα χρόνια και πέντε μήνες.

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος γεννήθηκε στις 23 Αυγούστου (11 Αυγούστου με το παλαιό ημερολόγιο) του 1864 στις Μουρνιές Χανίων και ήταν το πέμπτο παιδί του εμπόρου Κυριάκου Βενιζέλου και της Στυλιανής Πλουμιδάκη. Η οικογένειά του αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Κρήτη το 1866, επειδή είχε αναμιχθεί στην επανάσταση εναντίον των Τούρκων. Έτσι, ο μικρός Ελευθέριος αναγκάστηκε να μάθει τα πρώτα του γράμματα στη Σύρο, όπου κατέφυγε η οικογένειά του. Τις γυμνασιακές του σπουδές τελείωσε στην Αθήνα και στα Χανιά, όπου επέστρεψε μετά την επανάσταση. Ο πατέρας του ήθελε να τον κάνει έμπορο, αλλά το νεαρό παιδί ήθελε να διευρύνει τους ορίζοντές του και προτίμησε να σπουδάσει νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1886 αναγορεύτηκε σε διδάκτορα Νομικής με βαθμό άριστα και αμέσως επέστρεψε στα Χανιά, όπου άρχισε να δικηγορεί και να αναμιγνύεται στην τοπική πολιτική.

Στη Βουλή της Κρήτης, όπου τον έστελνε τακτικά από το 1887 ως αντιπρόσωπό του ο λαός των Χανίων, διακρίθηκε για τη ρητορική του ευγλωττία και τις πολιτικές του ιδέες. Ανήκε στην παράταξη των Φιλελευθέρων, το «κόμμα των Ξυπόλητων», όπως ήταν γνωστό στην Κρήτη, επειδή το υποστήριζαν οι λαϊκές τάξεις του νησιού. Από τότε ο Βενιζέλος δεν έλειψε από καμία επαναστατική ενέργεια κατά των Τούρκων. Όταν το 1898, οι τέσσερις μεγάλες δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία, Ρωσία) κήρυξαν την αυτονομία της Κρήτης με Ύπατο Αρμοστή τον πρίγκηπα Γεώργιο της Ελλάδας, ο Βενιζέλος διορίστηκε Σύμβουλος (Υπουργός) Δικαιοσύνης της Κρητικής Πολιτείας. Αργότερα, όμως, ήλθε σε σύγκρουση με τον Γεώργιο. Το 1901 αναγκάστηκε να παραιτηθεί και να κηρύξει την επανάσταση του Θερίσου (10 Μαρτίου 1905), με σκοπό την απομάκρυνση του πρίγκηπα από την Κρήτη και την ένωση της μεγαλονήσου με την Ελλάδα.

Φωτογραφία των αρραβώνων του Ελευθερίου Βενιζέλου με τη Μαρία Ελευθερίου-Κατελούζου.

Τον Ιανουάριο του 1891 νυμφεύθηκε στα Χανιά τη Μαρία Κατελούζου (1870 - 1894). Η παρουσία στο γάμο του των προξένων των Μεγάλων Δυνάμεων φανέρωνε το κύρος και τις σχέσεις που είχε αναπτύξει ο εικοσιεπτάχρονος δικηγόρος. Μετά το γάμο, το ζευγάρι εγκαταστάθηκε στο επιβλητικό σπίτι της Χαλέπας και απόκτησε δύο παιδιά, τον εφοπλιστή Κυριάκο Βενιζέλο (1892-1942) και τον στρατιωτικό και πολιτικό Σοφοκλή Βενιζέλο (1894-1964), που έφτασε μέχρι την πρωθυπουργία της χώρας στις αρχές της δεκαετίας του ‘50.

Η γέννηση, όμως, του Σοφοκλή το 1894 έμελλε να είναι μοιραία για την εικοσιτετράχρονη Μαρία, η οποία πέθανε αναπάντεχα από επιλόχεια μόλυνση. Ο πρόωρος θάνατός της συγκλόνισε τον Βενιζέλο, που βρέθηκε ξαφνικά με δύο βρέφη, χωρίς την αγαπημένη του γυναίκα. Απαρηγόρητος από το τραγικό γεγονός, χρειάστηκε αρκετό χρόνο για να ξεπεράσει την απώλεια της συντρόφου του. Έκτοτε και για όλη του τη ζωή, διατήρησε τη χαρακτηριστική γενειάδα, σε ένδειξη πένθους.

Η πολιτική μεταβολή στην Ελλάδα, συνεπεία του στρατιωτικού κινήματος στου Γουδή (15 Αυγούστου 1909), τον φέρνει στην Αθήνα με πρόσκληση του «Στρατιωτικού Συνδέσμου». Ο κρητικός πολιτικός έγινε δεκτός με μεγάλο ενθουσιασμό από τον αθηναϊκό λαό και στις βουλευτικές εκλογές της 28ης Νοεμβρίου 1910, ως αρχηγός του νεοϊδρυθέντος Κόμματος των Φιλελευθέρων, επικράτησε με ευκολία, αφού η παλαιά πολιτική τάξη δήλωσε αποχή από την εκλογική διαδικασία. Αμέσως, ο Βενιζέλος έθεσε σε εφαρμογή ένα ευρύ πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων σε όλους τους τομείς, που όμοιό του δεν είχε δει η χώρα στα ογδόντα χρόνια του ελεύθερου βίου της. Η εκσυγχρονιστική πολιτική βούληση του αποτυπώθηκε στο Σύνταγμα του 1911.

Με την αναδιοργάνωση του στρατού που έκανε με αρχιστράτηγο τον διάδοχο Κωνσταντίνο και τη σύναψη της Βαλκανικής Συμμαχίας κέρδισε τους απελευθερωτικούς πολέμους του 1912-1913 κατά των Τούρκων (Α’ Βαλκανικός Πόλεμος) και των Βουλγάρων (Β’ Βαλκανικός Πόλεμος). Νωρίτερα, ο λαός επικροτώντας τις επιλογές του, του έχει χαρίσει μία ακόμα εκλογική νίκη στις 11 Μαρτίου 1912.

Στο Μακεδονικό Μέτωπο κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, 1918.

Το αναδημιουργικό του έργο ήλθε να διακόψει ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Ο Βενιζέλος διαφώνησε με το βασιλιά Κωνσταντίνο για το εάν έπρεπε να αναμιχθεί η χώρα μας αμέσως στον πόλεμο ή να παραμείνει ουδέτερη. Ο αγγλόφιλος Βενιζέλος υποστήριζε την άμεσα εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο, ενώ ο γερμανόφιλος βασιλιάς προτιμούσε την ουδετερότητα. Είναι η εποχή του βαθύτατου «Εθνικού Διχασμού», που θα επισωρεύσει στην Ελλάδα τραύματα και πληγές, που θα αργήσουν πολύ να επουλωθούν.

Ο Βενιζέλος παραιτήθηκε από την πρωθυπουργία δύο φορές μέσα στο 1915 και αφού είχε κερδίσει πανηγυρικά της εκλογές της 31ης Μαΐου. Η διαμάχη των δύο ανδρών κορυφώθηκε τον Νοέμβριο του 1916 με την εκθρόνιση του Κωνσταντίνου και την ανάληψη εκ νέου της πρωθυπουργίας από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, που οδήγησε στην έξοδο της Ελλάδας στον πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ.

Μετά το τέλος του «Μεγάλου Πολέμου», ο Βενιζέλος επιτυγχάνει ένα ακόμη διπλωματικό θρίαμβο με την υπογραφή στο Παρίσι της Συνθήκης των Σεβρών (27 Ιουλίου 1920), με την οποία δημιουργείται η μεγάλη Ελλάδα «των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών». Την ώρα, όμως, που ετοιμαζόταν να επιστρέψει θριαμβευτής στην Ελλάδα, έγινε απόπειρα δολοφονίας του στο Παρίσι από φανατικούς του αντιπάλους, η οποία απέτυχε (30 Ιουλίου).

Στις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου 1920, μεσούσης της Μικρασιατικής Εκστρατείας, ο Βενιζέλος ηττήθηκε και απογοητευμένος αναχώρησε από την Ελλάδα, ανακοινώνοντας ότι εγκαταλείπει την πολιτική. Κλήθηκε, όμως, να συνεισφέρει με τη διπλωματική του εμπειρία και το αναμφισβήτητο διεθνές κύρος που διέθετε, στη διαμόρφωση της Συνθήκης της Λωζάνης (24 Ιουλίου 1923), στην οποία σύρθηκε η ηττημένη Ελλάδα στα πεδία των μαχών της Μικράς Ασίας. Στις 15 Σεπτεμβρίου 1921 νυμφεύθηκε στο Λονδίνο, για δεύτερη φορά, την Έλενα Σκυλίτση (1874-1959), κόρη πλούσιας οικογένειας της Αγγλίας με καταγωγή από τη Χίο.

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος επανήλθε στην κεντρική πολιτική σκηνή το 1928, μετά από μία μεγάλη περίοδο πολιτικής αστάθειας και κέρδισε τις εκλογές της 19ης Αυγούστου. Κυβέρνησε έως το 1932 σε μία ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο για την παγκόσμια οικονομία («Κραχ» του 1929). Θα επιτελέσει σημαντικό έργο σε πολλούς τομείς (Ίδρυση Αγροτικής Τράπεζας, Συμβουλίου της Επικρατείας και Εθνικού Θεάτρου, ανέγερση 3.000 σχολικών αιθουσών), αλλά θα χρεωθεί τη χρεωκοπία της Ελλάδας τον Απρίλιο του 1932. Στις εξωτερικές σχέσεις της χώρας συνήψε σύμφωνα φιλίας με την Ιταλία και τη Σερβία κι έθεσε τις βάσεις της ελληνοτουρκικής φιλίας με τον Κεμάλ Ατατούρκ (30 Οκτωβρίου 1930).

Τον Ιανουάριο του 1933 σχηματίζει την τελευταία του κυβέρνηση. Στις εκλογές της 5ης Μαρτίου οι Φιλελεύθεροι ηττώνται και την επομένη ακολουθεί το αποτυχημένο φιλοβενιζελικό κίνημα Πλαστήρα. Στις 6 Ιουνίου έγινε νέα απόπειρα δολοφονίας του από πολιτικούς του αντιπάλους, η οποία και πάλι απέτυχε. Μετά το νέο αποτυχημένο κίνημα των οπαδών του κατά της κυβερνήσεως του Λαϊκού Κόμματος την 1η Μαρτίου 1935, ο Βενιζέλος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Ελλάδα και να μην επιστρέψει ποτέ.

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος άφησε την τελευταία του πνοή στο Παρίσι στις 18 Μαρτίου 1936 από εγκεφαλική συμφόρηση. Η σορός του μεταφέρθηκε κατ’ ευθείαν στην Κρήτη, υπό τον φόβο επεισοδίων στην Αθήνα, και ενταφιάστηκε στη γνώριμη γη του Ακρωτηρίου Χανίων, που συνδέθηκε άρρηκτα με την αγωνιστική του παρουσία για την πραγματοποίηση των οραμάτων του.

1873
Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή, έλληνας μαθηματικός, από τους κορυφαίους της επιστήμης του παγκοσμίως. (Θαν. 2/2/1950)
1948
Δημήτρης Νανόπουλος, έλληνας φυσικός και ακαδημαϊκός, από τους κορυφαίους της επιστήμης του παγκοσμίως. Είναι ο τέταρτος θεωρητικός φυσικός όλων των εποχών σε αναφορές άλλων επιστημόνων στο έργο του, σύμφωνα με τη λίστα που συνέταξε το αμερικάνικο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ.

Γεγονότα

 


μ.Χ.
1503
Ο Μιχαήλ Άγγελος αρχίζει την κατασκευή του «Δαυίδ», του γλυπτού αριστουργήματός του.

1959
Ο Ολυμπιακός παραχωρεί ισοπαλία 2-2 στη Μίλαν στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, στον πρώτο αγώνα των δύο ομάδων, για το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης. Είναι η πρώτη εμφάνιση ελληνικής ομάδας στη διοργάνωση.
1965
Οι Beatles κυκλοφορούν τη μεγάλη επιτυχία τους «Yesterday» και την ίδια μέρα λαμβάνουν χρυσό δίσκο για το τραγούδι τους «Help».
1986
Σεισμός, μεγέθους 6,5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, συγκλονίζει την Καλαμάτα. 35 νεκροί ο απολογισμός.
2014
Εκλογές, όχι γιατί βιάζεται να κυβερνήσει, αλλά «επειδή αυτό επιτάσσει το συμφέρον του λαού», ζητά από τη Θεσσαλονίκη ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος εξαπολύει σφοδρή επίθεση στην κυβέρνηση και κατηγορεί τον Αντώνη Σαμαρά και τον Ευάγγελο Βενιζέλο ότι «έχουν αναλάβει πρόθυμα τον ρόλο του υπάκουου μαθητή και του γραμματοκομιστή των γερμανικών συμφερόντων». Ο κ. Τσίπρας παρουσιάζει το «Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης», με το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ «θα αντικαταστήσει το Μνημόνιο από τις πρώτες κιόλας μέρες της νέας διακυβέρνησης», λέγοντας ότι «είναι συγκεκριμένο, ρεαλιστικό και κοστολογημένο». Χαρακτηριστική δήλωσή του: «Θα σκίσω το μνημόνιο μόλις εκλεγώ».

Γεννήσεις

 


μ.Χ.

1908
Κάρολος Κουν, έλληνας σκηνοθέτης του θεάτρου. (Θαν. 14/2/1987)

Θάνατοι

 


μ.Χ.
81
Τίτος (Φλάβιος Σαβίνος Βεσπασιανός), ρωμαίος αυτοκράτορας, 10ος στη σειρά διαδοχής. Έμεινε στην ιστορία για την κατάληψη της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ. και την καταστροφή του Ναού του Σολομώντα. (Γεν. 30/12/39)

Τίτος Φλάβιος Βεσπασιανός
39 – 81

Πιο γνωστός ως Τίτος (Titus). Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 79 έως το 81. Γεννήθηκε στη Ρώμη στις 30 Δεκεμβρίου του 39 και ήταν γιος του αυτοκράτορα Βεσπασιανού και της Δομιτίλης της Πρεσβυτέρας.

Από το 61 έως το 63 συμμετείχε στις εκστρατείες στη Βρετανία και τη Γερμανία. Το 64 επέστρεψε στη Ρώμη και παντρεύτηκε την Αρεκίνα Τέρτουλα, κόρη του πρώην διοικητή της πραιτοριανής φρουράς, η οποία πέθανε ένα χρόνο αργότερα. Δεν πέρασε πολύς καιρός και τέλεσε νέο γάμο με τη Μαρκία Φουρνίλα, κόρη επιφανούς οικογενείας της Ρώμης, με την οποία απέκτησε μία κόρη, την Ιουλία Φλαβία. Ο Τίτος χώρισε τη γυναίκα του, επειδή η οικογένειά της αντιπολιτευόταν το θρόνο και δεν ξαναπαντρεύτηκε ποτέ.

Το 67 ο Τίτος ακολούθησε τον πατέρα του, Βεσπασιανό, στην Ιουδαία, προκειμένου να καταστείλει την Εβραϊκή Εξέγερση. Όταν ο πατέρας του επέστρεψε στη Ρώμη το 69 για να χρισθεί αυτοκράτορας, ο Τίτος ανέλαβε επικεφαλής των ρωμαϊκών λεγεώνων και το 70 εισήλθε θριαμβευτικά στην Ιερουσαλήμ.

Κατέστρεψε το Ναό του Σολομώντος και σκότωσε χιλιάδες Εβραίους, ενώ πολύ περισσότεροι αναγκάσθηκαν να πάρουν το δρόμο της εξορίας. Από τότε χρονολογείται η Εβραϊκή Διασπορά και το όνειρο των Εβραίων για δική τους πατρίδα, που έγινε πραγματικότητα μόλις το 1948. Οι επιχειρήσεις του Τίτου στην Ιουδαία ολοκληρώθηκαν το 74, με την κατάληψη του οχυρού Μασάντα.

Ακολούθησε η θριαμβευτική επιστροφή του στη Ρώμη και η ανέγερση Αψίδας προς τιμή του. Η Αψίδα του Τίτου, όπως ονομάζεται, σώζεται μέχρι σήμερα. Όσο ευρίσκετο στην Ιερουσαλήμ, συνδέθηκε ερωτικά με τη Βερενίκη, κόρη του βασιλιά των Ιουδαίων, Ηρώδη Αγρίππα. Η Βερενίκη ήταν 11 χρόνια μεγαλύτερη του Τίτου και με τρεις γάμους στο ενεργητικό της.

Το 79 ο Τίτος ανέβηκε στο θρόνο, παρά τις αντιδράσεις αρκετών συγκλητικών, που αντιδρούσαν στο δεσμό του με τη Βερενίκη. Θεωρούσαν ότι η Βερενίκη θα ήταν μια νέα Κλεοπάτρα, λόγω του δυναμικού της χαρακτήρα και της επιρροής που ασκούσε στον αυτοκράτορα.

Ο Τίτος, όμως, αποδείχθηκε αυτόφωτος ηγεμόνας, ιδιαίτερα αποτελεσματικός στην άσκηση της εξουσίας, που γρήγορα έγινε αγαπητός στους υπηκόους του, όπως μαρτυρούν οι ιστορικοί της εποχής του Τάκιτος και Γάιος Σουητώνιος. Αντιμετώπισε δυναμικά την εξέγερση του Τερέντιου Μάξιμου και εφάρμοσε ένα ευρύ πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων με την ολοκλήρωση του Κολοσσαίου και την κατασκευή λουτρών στη Ρώμη.

Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του εκδηλώθηκε η μεγάλη έκρηξη του Βεζούβιου, με την καταστροφή της Πομπηίας και μία μεγάλη πυρκαγιά στη Ρώμη. Ο Τίτος δαπάνησε μεγάλα ποσά για την ανακούφιση των πληγέντων κι έδειξε το προσωπικό του ενδιαφέρον, επισκεπτόμενος συχνά τις πληγείσες περιοχές.

Ο Τίτος πέθανε στις 13 Σεπτεμβρίου του 81, από υψηλό πυρετό. Ο Σουητώνιος έγραψε ότι ο θάνατός του προήλθε είτε από ελονοσία, είτε από δηλητήριο που του έδωσε ο ιατρός του Βαλέντιος, κατ' εντολή του αδελφού του Δομητιανού, ο οποίος τελικά τον διαδέχθηκε στο θρόνο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Μια διαφορετική εκδοχή για το θάνατο του Τίτου μάς δίνει το Βαβυλωνιακό Ταλμούδ. Ένα κουνούπι μπήκε από τη μύτη και εγκλωβίστηκε στο κρανίο του. Όταν πέθανε και του άνοιξαν το κεφάλι, το κουνούπι είχε το μέγεθος πουλιού. Ήταν η θεία τιμωρία για τις κακές του πράξεις και ιδιαίτερα για τον ξεριζωμό του εβραϊκού λαού από τη γη του.

Η προσωπικότητα του Τίτου ενέπνευσε τον Μότσαρτ στη σύνθεση της όπερας «Η μεγαλοψυχία του Τίτου» (1791). Ο ερωτικός του δεσμός με τη Βερενίκη αποτέλεσε τον δραματουργικό πυρήνα των θεατρικών έργων του Ρακίνα «Βερενίκη» και του Κορνήλιου «Τίτος και Βερενίκη».

1915
Στέφανος Γρανίτσας, έλληνας δημοσιογράφος, συγγραφέας και πολιτικός από την Ευρυτανία. Πιο γνωστό έργο του είναι «Τα Άγρια και τα Ήμερα του Βουνού και του Λόγγου», το οποίο περιέχει μύθους από τη λαϊκή παράδοση της περιοχής του σχετικούς με ζώα. (Γεν. 1880)

1997
Ζορζ Γκεταρί, Λάμπρος Γούργου το πραγματικό όνομά του, γεννημένος στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, αλλά ελληνικής καταγωγής, πρωταγωνίστησε επί μισό αιώνα στη μουσική σκηνή της Γαλλίας. (Γεν. 8/2/1915)
2015

Μόουζες Μαλόουν
1955– 2015

Αμερικανός καλαθοσφαιριστής, με θητεία 19 ετών στο ΝΒΑ (1976-1995) και 2  ετών στο ABA (1974-1976). Με ύψος 2,08 μ. αγωνίσθηκε στη θέση του σέντερ και θεωρείται ένας από τους κορυφαίους του αθλήματος με την πορτοκαλί μπάλα.

Ο Μόουζες Γιουτζίν Μαλόουν (Moses Eugene Malone) γεννήθηκε στο Πίτερσμπουργκ της Βιρζίνια στις 23 Μαρτίου 1955 και ήταν παιδί χωρισμένων γονιών. Μεγάλωσε με τη μητέρα του και ξεχώρισε για τις μπασκετικές του επιδόσεις από νεαρή ηλικία. Ήταν τόσο σπουδαίο το ταλέντο του, ώστε σε ηλικία 19 ετών έγινε ο πρώτος επαγγελματίας μπασκετμπολίστας, που δεν φοίτησε πρώτα σε κολέγιο.

Το 1974 υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο με τους Γιούτα Σταρς και τον επόμενο χρόνο αγωνίστηκε στους «Σπίριτς οφ Σεντ Λούις». Με τη συγχώνευση των δύο επαγγελματικών πρωταθλημάτων των ΗΠΑ (ABA και ΝΒΑ) το 1976, υπέγραψε στους Μπάφαλο Μπρέιβς (σήμερα Λος Άντζελες Κλίπερς). Τα επόμενα χρόνια αγωνίστηκε κατά σειρά στους Χιούστον Ρόκετς (1976-82), Φιλαντέλφια Σέβεντι Σίξερς (1982-86), Γουάσινγκτον Μπούλετς (1986-88), Ατλάντα Χοκς (1988-91), Μιλγουόκι Μπακς (1991-93), Φιλαντέλφια Σέβεντι Σίξερς (1993-94) και ολοκλήρωσε την πολύχρονη καριέρα του στο ΝΒΑ στους Σαν Αντόνιο Σπερς το 1995.

Ο «Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου» (όπως ήταν το παρατσούκλι του, εξαιτίας της επιβλητικής παρουσίας του μέσα στο παρκέ), αναδείχθηκε πρωταθλητής με τους Φιλαντέλφια Σέβεντι Σίξερς το 1983 και κέρδισε τρεις φορές τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη του πρωταθλήματος (1979, 1982, 1983). Συνολικά σημείωσε 29.580 πόντους (μ.ο. 20,6 / 8ος στη σχετική λίστα) και μάζεψε 17.834 ριμπάουντ (μ.ο. 12,2 / 3ος στη σχετική λίστα). Το 2001 έγινε δεκτός στο «Πάνθεο της Δόξας» («Hall of Fame») του NBA.

Ο Μόουζες Μαλόουν πέθανε στον ύπνο του σε ξενοδοχείο στο Νόρφολκ της Βιρτζίνια στις 13 Σεπτεμβρίου 2015, σε ηλικία 60 ετών.

πηγη: www.sansimera.gr

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου