Loading...

Κατηγορίες

Σάββατο 25 Αύγ 2018
Σάββατο 25 Αυγούστου 2018
Κλίκ για μεγέθυνση
Σάββατο 25 Αυγούστου 2018Σάββατο 25 Αυγούστου 2018Σάββατο 25 Αυγούστου 2018Σάββατο 25 Αυγούστου 2018
 
Ανατολή Ήλιου: 06:47 – Δύση Ήλιου: 20:06
  • Γιορτάζουν:  Τίτος

Σαν Σήμερα...

 

1898
700 Έλληνες και 17 Άγγλοι σφαγιάζονται στο Ηράκλειο της Κρήτης από τους Τούρκους. Η σημερινή κεντρική «οδός 25ης Αυγούστου» στην πόλη ονομάστηκε έτσι από αυτό το γεγονός.

Η μεγάλη σφαγή του Ηρακλείου


Μετά την ταπεινωτική ήττα της Ελλάδας στον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897, οι Κρητικοί, που είχαν ξεσηκωθεί για μία ακόμη φορά κατά του οθωμανού δυνάστη, δεν μπορούσαν να διεκδικήσουν τίποτα περισσότερο από την αυτονομία, που τους προσέφεραν οι Μεγάλες Δυνάμεις.

Στις 18 Ιουλίου 1898 η Συνέλευση των Κρητών εξέλεξε εκτελεστική επιτροπή, το «Εκτελεστικόν Κρήτης», που θα αναλάμβανε τη διακυβέρνηση της νήσου για το χρονικό διάστημα μέχρι την άφιξη του ύπατου αρμοστή πρίγκηπα Γεωργίου, δευτερότοκου γιου του βασιλιά των Ελλήνων Γεωργίου Α’. Το αποτελούσαν ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Ιωάννης Ζαχαράκης, ο Ιωάννης Σφακιανάκης, ο Εμμανουήλ Μυλωνογιαννάκης, ο Νικόλαος Γιαμαλάκης και ο Αντώνιος Χατζηδάκης.

Η εξέλιξη αυτή ανησύχησε, όπως ήταν φυσικό, τους Τουρκοκρητικούς (γηγενείς μουσουλμάνους, ως επί το πλείστον), που αποτελούσαν περί το 15% του συνολικού αριθμού των κατοίκων της μεγαλονήσου. Κι ενώ απόσπασμα του αγγλικού στρατού εγκαθιστούσε στο Ηράκλειο υπαλλήλους τού Εκτελεστικού, σύμφωνα με την απόφαση των ξένων ναυάρχων, ο εξαγριωμένος τουρκικός όχλος της πόλης εξετράπη σε πράξεις πρωτοφανούς βαρβαρότητας.

Στις 25 Αυγούστου 1898, εκατοντάδες χριστιανοί σφαγιάστηκαν και μαζί τους 17 άγγλοι στρατιώτες και ο πρόξενος της Αγγλίας στο Ηράκλειο Λυσίμαχος Καλοκαιρινός. Πυρπολήθηκαν καταστήματα και συνοικίες χριστιανών και η εικόνα επανέφερε στη μνήμη τις σκληρότερες στιγμές της τουρκικής θηριωδίας.

Η Αγγλία αντέδρασε αμέσως και δυναμικά. Απαγχονίστηκαν 17 σημαίνοντες Τουρκοκρητικοί, πρωταίτιοι των βανδαλισμών, άλλοι απελάθηκαν ή φυλακίστηκαν και ο τουρκικός στρατός υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει την Κρήτη. Στις 2 Νοεμβρίου 1898 και ο τελευταίος τούρκος στρατιώτης εγκατέλειπε το κρητικό έδαφος.

Η ελευθερία της Κρήτης ήταν πλέον γεγονός. Οι Μεγάλες Δυνάμεις ανέλαβαν την προστασία της νήσου και η μακραίωνη περίοδος της δουλείας είχε τελειώσει οριστικά. Η Κρητική Πολιτεία που συστάθηκε αποτέλεσε το μεταβατικό στάδιο πριν από την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα την 1η Δεκεμβρίου 1913.

Γεγονότα

 


μ.Χ.

1920
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ανακηρύσσεται από τη Βουλή άξιος ευεργέτης και σωτήρας, για την «Ελλάδα των Δύο Ηπείρων και των Πέντε Θαλασσών».
1928
Πρωτοεμφανίζονται οι αριθμοί στις φανέλες των παικτών, στους αγώνες ποδοσφαίρου Άρσεναλ - Σέφιλντ Γουένσντεϊ και Τσέλσι - Σουόνσι Τάουν. Οι γηπεδούχοι φοράνε νούμερα από 1 έως 11 και οι φιλοξενούμενοι από 12 έως 22.
1949
Στις 5:30 το πρωί ο Εθνικός Στρατός εξαπολύει την τελική επίθεσή του στον Γράμμο εναντίον των ανταρτών του «Δημοκρατικού Στρατού» (ΔΣΕ).
1960
Τελετή έναρξης των 17ων Ολυμπιακών Αγώνων στη Ρώμη. Για πρώτη φορά ξανακούγεται ο «Ολυμπιακός Ύμνος» του Σπύρου Σαμάρα που είχε αναγνωριστεί δυο χρόνια νωρίτερα από τη ΔΟΕ ως μόνιμος και επίσημος ύμνος των Σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων. Συμμετέχουν 4.733 αθλητές και 610 αθλήτριες από 84 κράτη σε 17 αθλήματα. Ο Πάπας Ιωάννης ΙΒ’ ευλογεί τους αθλητές στο Βατικανό πριν από τους αγώνες. Πραγματοποιείται η πρώτη δορυφορική μετάδοση των αγώνων και η ηλεκτρονική παρουσίαση των αποτελεσμάτων σε πίνακες.

Ολυμπιακός Ύμνος

Είναι ο επίσημος ύμνος των Ολυμπιακών Αγώνων της σύγχρονης εποχής. Ακούγεται κατά τις τελετές έναρξης και λήξης και συγκεκριμένα κατά την ώρα της έπαρσης και της υποστο­λής της Ολυμπιακής Σημαίας αντίστοιχα. Από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης (1960), ως Ολυμπιακός Ύμνος έχει επιλεγεί το ομώνυμο ποίημα του Κωστή Παλαμά, μελοποιημένο από τον Σπυρίδωνα Σαμάρα, ο οποίος ακούστηκε για πρώτη φορά στους Α’ Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 1896 και παιζόταν έως τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου το 1908.

Ανήμερα της ίδρυσης της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (23 Ιουνίου 1894), ανατέθηκε ομόφωνα η διοργάνωση των Α’ Ολυμπιακών Αγώνων της σύγχρονης εποχής στην Αθήνα, κατόπιν προτάσεως του προέδρου της Δημητρίου Βικέλα. Στις 7 Ιανουαρίου 1895 συστάθηκε η οργανωτική επιτροπή με πρόεδρο τον διάδοχο του θρόνου και μετέπειτα βασιλιά Κωνσταντίνο. Κύριο μέλημά της ήταν η εξεύρεση πόρων για τη διοργάνωση των αγώνων στις δύσκολες οικονομικές συνθήκες της εποχής.

Δεν παραμέλησε όμως και τη δημιουργία του καλλιτεχνικού προγράμματος, που θα είχε βαρύνοντα ρόλο παράλληλα με το αγωνιστικό μέρος. Έτσι, με εισήγηση του Δημητρίου Βικέλα, ανέθεσε στον ποιητή Κωστή Παλαμά, το μεγάλο όνομα των ελληνικών γραμμάτων εκείνη την περίοδο και τον συνθέτη Σπυρίδωνα Σαμάρα, που μεσουρανούσε στα λυρικά θέατρα της Ευρώπης, τη σύνθεση ενός κομματιού που θα παιζόταν στην τελετή έναρξης των Αγώνων.

Η σύνθεση των Σαμάρα / Παλαμά με τον τίτλο «Ολυμπιακός Ύμνος», που εξυμνούσε το αρχαίο πνεύμα, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στα τέλη Ιανουαρίου του 1896 σε εσπερίδα του φιλολογικού συλλόγου «Παρνασσός», με τον συνθέτη και φιλόλογο Θεμιστοκλή Πολυκράτη στο πιάνο. Αργά το μεσημέρι της 25ης Μαρτίου 1896, λίγο μετά την κήρυξη της έναρξης των Α’ Ολυμπιακών Αγώνων της σύγχρονης ιστορίας στο Παναθηναϊκό Στάδιο, πρωτοακούστηκε στην οριστική του μορφή από ορχήστρα 200 μουσικών και χορωδία 200 μελών, με μαέστρο τον Σπυρίδωνα Σαμάρα, που ήρθε ειδικά γι’ αυτό το σκοπό από το Μιλάνο στην Αθήνα.

Ο «Ολυμπιακός Ύμνος» των Σαμάρα / Παλαμά παρέμεινε ο επίσημος ύμνος των Ολυμπιακών Αγώνων έως το 1912, οπότε αντικαταστάθηκε από το θριαμβευτικό εμβατήριο που έγραψε ο σουηδός συνθέτης Χέλμερ Αλεξάντερσον για τους αγώνες της Στοκχόλμης. Από τότε συνηθιζόταν σε κάθε Ολυμπιάδα ένα τοπικός συνθέτης να γράφει τον επίσημο ύμνο των αγώνων.

Το 1954 η ΔΟΕ προκήρυξε διεθνή διαγωνισμό για τη σύνθεση του επίσημου Ολυμπιακού Ύμνου, βασισμένου στους στίχους των «Επινικίων» του Πινδάρου. Η επιτροπή, που απαρτιζόταν από μεγάλα ονόματα της λόγιας μουσικής, όπως η Νάντια Μπουλανζέ, ο Τζιανφραντσέσκο Μαλιπιέρο, ο Πάμπλο Καζάλς, ο Ααρών Κόπλαντ, ο Ντμίτρι Σοστακόβιτς και Κάρλος Τσάβες, επέλεξε τη σύνθεση του Πολωνού Μίχαλ Σπίζακ, η οποία παίχτηκε για πρώτη φορά στην τελετή έναρξης των Μεσογειακών Αγώνων της Βαρκελώνης το 1955 και στη συνέχεια στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες της Κορτίνα ντ’ Αμπέτσο (1956) και τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες της Μελβούρνης την ίδια χρονιά.

Δεν πέρασαν παρά τρία χρόνια και η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή άλλαξε γνώμη και αποφάσισε να επιστρέψει πίσω στις «ρίζες». Στη συνεδρίασή της στο Τόκιο, κατά τη διάρκεια των Ασιατικών Αγώνων του 1958 (24 Μαΐου – 1 Ιουνίου) καθιέρωσε, αρχής γενομένης από τους Ολυμπιακούς της Ρώμης (1960) τον «Ολυμπιακό Ύμνο» των Σαμάρα / Παλαμά ως τον επίσημο ύμνο των Ολυμπιακών Αγώνων που θα εκτελείται κατά την τελετή έπαρσης και υποστολής της Ολυμπιακής Σημαίας.

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ

Σπυρίδων Φιλίσκος Σαμάρας
1861 – 1917

Διακεκριμένος έλληνας μουσουργός, γεννηθείς στην Κέρκυρα στις 17 Νοεμβρίου του 1861.

Πρώτος του δάσκαλος στη μουσική υπήρξε ο συντοπίτης του συνθέτης Σπύρος Ξύνδας, από τους γενάρχες της επτανησιακής σχολής. Ακολούθησαν σπουδές στην Αθήνα, στην Ιταλία και τη Γαλλία, με καθηγητές τους σπουδαίους συνθέτες Μασνέ και Ντελίμπ.

Η επιτυχία για τον Σαμάρα έρχεται αρκετά νωρίς, καθώς γίνεται ο πρώτος έλληνας συνθέτης με διεθνή καριέρα. Το 1886 ανεβάζει στο Μιλάνο την όπερα «Φλόρα Μιράμπιλις» και αποθεώνεται από κοινό και κριτικούς, οι οποίοι τον κατατάσσουν μεταξύ των κορυφαίων συνθετών της όπερας.

Στην Ελλάδα η «Flora Mirabilis» παίχθηκε στην Κέρκυρα το 1889 και στο Δημοτικό Θέατρο της Αθήνας το Νοέμβρη της ίδιας χρονιάς, με θριαμβευτική επιτυχία.

Ακολουθούν τα μελοδράματα «Μάρτυς», «Λιονέλα», «Μετζέ», «Η δαμασθείσα μαινάς», «Δεσποινίς Ντε Μπελ Ιλ», «Ιστορία Έρωτος» και η τρίπρακτη «Ρέα» το 1908, για πολλούς η κορυφαία στιγμή του.

Το συνθετικό έργο του Σπύρου Σαμάρα, εκτός από τις όπερες, περιλαμβάνει οπερέτες και κλασσικά τραγούδια. Μουσικά ανήκει στο κίνημα του βερισμού, που ήκμασε στην Ιταλία στα τέλη του 19ου αιώνα και τις αρχές του 20ου.

Στο σύγχρονο κοινό είναι γνωστός για τη μελοποίηση του ποιήματος του Κωστή Παλαμά «Αρχαίο Πνεύμα Αθάνατο», που εκτελέσθηκε στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 1896 από Ορχήστρα και Χορωδία 400 ατόμων. Από το 1958 είναι ο επίσημος ύμνος των Ολυμπιακών Αγώνων και ακούγεται στις τελετές έναρξης και λήξης.

Ο Σπύρος Σαμάρας έφυγε από τη ζωή ανήμερα της εθνικής μας επετείου, στις 25 Μαρτίου του 1917, σε ηλικία 56 ετών.

Δισκογραφία

  • «Ρέα» (LYRA), τρίπρακτη όπερα με την Συμφωνική Ορχήστρα και Χορωδία της Σόφιας, υπό τη διεύθυνση του Βύρωνος Φιδετζή.
  • «Ολυμπιακός Ύμνος» (ΜΟΤΙVO), με την Χορωδία Τυπάλδου και το συγκρότημα μουσικής δωματίου «Νικόλαος Μάντζαρος».
2004
Η Φανή Χαλκιά κατακτά το χρυσό μετάλλιο στα 400 μέτρα μετ’ εμποδίων, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.

Γεννήσεις

 


μ.Χ.
1530
Ιβάν Δ’ ο Τρομερός, ο πρώτος τσάρος της Ρωσίας. (Θαν. 18/3/1584)

Ζηνόβιος Βάλβης
1800 – 1872

Νομομαθής και πολιτικός από το Μεσολόγγι, αδελφός του Δημήτριου Βάλβη, που διετέλεσε επίσης πρωθυπουργός. Γεννήθηκε το 1800 και σπούδασε θεολογία στη Χάλκη και νομικά στην Πίζα. Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1841 και διορίσθηκε εισαγγελέας στην Άμφισσα. Έπειτα από δύο χρόνια εξελέγη βουλευτής Μεσολογγίου, μετά την παραχώρηση Συντάγματος υπό του Όθωνος.

Το 1844 ανέλαβε το Υπουργείο Οικονομικών υπό τους πρωθυπουργούς Κανάρη και Κριεζή. Αργότερα ήλθε σε σύγκρουση με τον Όθωνα και μετά την κατάλυση της βαυαρικής δυναστείας ανέλαβε του Υπουργείο Δικαιοσύνης.

Την 12η Φεβρουαρίου του 1863 ο Ζηνόβιος Βάλβης αναλαμβάνει την πρωθυπουργία και ανακοινώνει στη Βουλή την εκλογή του Γεωργίου Α' ως βασιλέως της Ελλάδος. Στη συνέχεια παραιτείται, αλλά ο νέος βασιλιάς θα του αναθέσει και πάλι την πρωθυπουργία στις 14 Απριλίου, για να παραιτηθεί στις 26 Ιουλίου, οπότε αποσύρεται οριστικώς της πολιτικής.

Από τον γάμο του με την Αρσινόη Ραζικότσικα απέκτησε 9 παιδιά. Πέθανε πάμφτωχος στις 25 Αυγούστου 1872.

1918
Λέοναρντ Μπέρνσταϊν, αμερικανός διευθυντής ορχήστρας και συνθέτης. (Θαν. 14/10/1990)
1954
Έλβις Κοστέλο, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Ντέκλαν Πάτρικ Μακ Μάνους, βρετανός ρόκερ.

Θάνατοι

 


μ.Χ.
1872

Ζηνόβιος Βάλβης
1800 – 1872

Νομομαθής και πολιτικός από το Μεσολόγγι, αδελφός του Δημήτριου Βάλβη, που διετέλεσε επίσης πρωθυπουργός. Γεννήθηκε το 1800 και σπούδασε θεολογία στη Χάλκη και νομικά στην Πίζα. Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1841 και διορίσθηκε εισαγγελέας στην Άμφισσα. Έπειτα από δύο χρόνια εξελέγη βουλευτής Μεσολογγίου, μετά την παραχώρηση Συντάγματος υπό του Όθωνος.

Το 1844 ανέλαβε το Υπουργείο Οικονομικών υπό τους πρωθυπουργούς Κανάρη και Κριεζή. Αργότερα ήλθε σε σύγκρουση με τον Όθωνα και μετά την κατάλυση της βαυαρικής δυναστείας ανέλαβε του Υπουργείο Δικαιοσύνης.

Την 12η Φεβρουαρίου του 1863 ο Ζηνόβιος Βάλβης αναλαμβάνει την πρωθυπουργία και ανακοινώνει στη Βουλή την εκλογή του Γεωργίου Α' ως βασιλέως της Ελλάδος. Στη συνέχεια παραιτείται, αλλά ο νέος βασιλιάς θα του αναθέσει και πάλι την πρωθυπουργία στις 14 Απριλίου, για να παραιτηθεί στις 26 Ιουλίου, οπότε αποσύρεται οριστικώς της πολιτικής.

Από τον γάμο του με την Αρσινόη Ραζικότσικα απέκτησε 9 παιδιά. Πέθανε πάμφτωχος στις 25 Αυγούστου 1872.

1819
Τζέιμς Βατ, σκοτσέζος εφευρέτης της πρώτης ατμομηχανής. Το όνομά του δόθηκε στη μονάδα μέτρησης της ηλεκτρικής ισχύος. (Γεν. 19/1/1736)
1900
Φρίντριχ Νίτσε, γερμανός φιλόσοφος. (Γεν. 15/10/1844)

1988
Κώστας Ταχτσής, έλληνας ποιητής και συγγραφέας. («Το Τρίτο Στεφάνι») (Γεν. 8/10/1927)

πηγη: www.sansimera.gr

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου