Loading...

Κατηγορίες

Παρασκευή 09 Ιούλ 2021
Γεγονότα: 9 Ιουλίου σαν σήμερα…
Κλίκ για μεγέθυνση

 

  • Ο απαγχονισμός του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Κυπριανού

    Οι διωγμοί των Ελλήνων στην Κύπρο το 1821
    Μετά την έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης στις 25 Μαρτίου 1821, οι Τούρκοι έλαβαν προληπτικά μέτρα στις περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορία, όπου κατοικούσαν ελληνικοί πληθυσμοί και δεν είχαν επαναστατήσει. Από τον Ιούνιο έως τον Δεκέμβριο εκδηλώθηκαν διωγμοί σε περιοχές της Μικράς Ασίας (Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Κυδωνίες και Έφεσος) και της Κύπρου, που αποσκοπούσαν στην τρομοκράτηση των ραγιάδων και την εξόντωση των ηγετών τους.

    Η Κύπρος με τη στρατηγική της θέση ανάμεσα στη Μικρά Ασία και την Εγγύς Ανατολή, δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Στη μεγαλόνησο εκείνη την εποχή κατοικούσαν 80.000 Έλληνες και 20.000 Τούρκοι. Ο σουλτάνος Μαχμούτ Β’ γνώριζε ότι οι Έλληνες της Κύπρου δεν είχαν την πρόθεση να εξεγερθούν παρά την αριθμητική τους υπεροχή. Για πολλά χρόνια είχαν επιδείξει νομιμοφροσύνη, όπως αναφέρει το τουρκικό διάταγμα που στάλθηκε στη νήσο για τον αφοπλισμό τους.
    Άλλωστε και η Φιλική Εταιρεία είχε εξαιρέσει την Κύπρο από την Επανάσταση, επειδή βρισκόταν μακριά από τις εστίες των πολεμικών επιχειρήσεων και το ελληνικό ναυτικό δεν μπορούσε να υποστηρίξει τον ξεσηκωμό του νησιού. Η συνεισφορά της Κύπρου συνίστατο σε χρήμα και έμψυχο δυναμικό, όπως μαρτυρά επιστολή του Αλέξανδρου Υψηλάντη προς τον αρχιεπίσκοπο της Κύπρου Κυπριανό, στις 8 Οκτωβρίου 1820, που τον ευχαριστεί για τα χρήματα που συγκέντρωσε από εράνους των κατοίκων του νησιού.
    Παρόλα αυτά, για καθαρά προληπτικούς λόγους, στις 3 Μαΐου 1821, αποβιβάστηκαν στην Κύπρο 4.000 τούρκοι στρατιώτες από τη Συρία και την Παλαιστίνη. Μετά την ολοκλήρωση του αφοπλισμού των Ελλήνων, ο μουτεσελίμης Κιουτσούκ Μεχμέτ συνέταξε ένα κατάλογο 486 επιφανών Κυπρίων με επικεφαλής των αρχιεπίσκοπο Κυπριανό και διαμήνυσε στον σουλτάνο ότι σε τίποτα δεν ωφελεί ο αφοπλισμός ενόσω μένουν στη ζωή οι αναφερόμενοι στον κατάλογο, επειδή με τον πλούτο και τις διασυνδέσεις τους στην Ευρώπη μπορούν να προμηθευτούν όπλα και εφόδια και να προκαλέσουν εξέγερση στο νησί.
    Η Υψηλή Πύλη έδωσε τη συγκατάθεσή της στη σφαγή όλων των προσώπων του καταλόγου και τη δήμευση της περιουσίας τους, εκτός κι αν αποφάσιζαν να αλλαξοπιστήσουν. Το σχέδιο τέθηκε αμέσως σε εφαρμογή. Οι πρόκριτοι κλήθηκαν στη Λευκωσία δήθεν για διαβουλεύσεις και τέθηκαν υπό κράτηση, ενώ οι περισσότεροι συνελήφθησαν στους τόπους διαμονής τους, στις 12 Ιουνίου 1821, κατά τη διάρκεια της κυριακάτικης Θείας Λειτουργίας. Από τους 486 προγραμμένους Ελληνοκύπριους μόνο 16 κατόρθωσαν να διαφύγουν. Οι υπόλοιποι ρίχτηκαν στα μπουντρούμια και περίμεναν την ημέρα της θανάτωσής τους.
    Οι εξελίξεις πιθανόν επιταχύνθηκαν από την κυκλοφορία επαναστατικών προκηρύξεων στη Λάρνακα από τον αρχιμανδρίτη Θεόφιλο Θησέα και από την εμφάνιση ελληνικών πλοίων δυτικά της Κερύνειας, με επικεφαλής, σύμφωνα με μία παράδοση, τον Κωνσταντίνο Κανάρη.
    Στις 9 Ιουλίου 1821, ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός απαγχονίστηκε στην πλατεία Διοικητηρίου της Λευκωσίας κάτω από μία μουριά, ενώ την ίδια ημέρα καρατομήθηκαν οι τρεις μητροπολίτες της Κύπρου, ο Πάφου Χρύσανθος, ο Κιτίου Μελέτιος και ο Κυρηνίας Λαυρέντιος, καθώς και άλλοι κληρικοί. Την επομένη και ως τις 14 Ιουνίου αποκεφαλίστηκαν και οι υπόλοιποι του καταλόγου, εκτός από 36 που αλλαξοπίστησαν.
    Χρόνια αργότερα, μεταξύ 1884 και 1895, ο εθνικός ποιητής της Κύπρου Βασίλης Μιχαηλίδης (1849-1917) έγραψε το επικό ποίημα «Η 9η Ιουλίου του 1821 εν Λευκωσία Κύπρου», όπου αναφέρεται στα τραγικά γεγονότα εκείνων των ημερών.


    Ο απαγχονισμός του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Κυπριανού

    Μετά την έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης στις 25 Μαρτίου 1821, οι Τούρκοι έλαβαν προληπτικά μέτρα στις περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορία, όπου κατοικούσαν ελληνικοί πληθυσμοί και δεν είχαν επαναστατήσει. Από τον Ιούνιο έως τον Δεκέμβριο εκδηλώθηκαν διωγμοί σε περιοχές της Μικράς Ασίας (Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Κυδωνίες και Έφεσος) και της Κύπρου, που αποσκοπούσαν στην τρομοκράτηση των ραγιάδων και την εξόντωση των ηγετών τους.

    Η Κύπρος με τη στρατηγική της θέση ανάμεσα στη Μικρά Ασία και την Εγγύς Ανατολή, δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Στη μεγαλόνησο εκείνη την εποχή κατοικούσαν 80.000 Έλληνες και 20.000 Τούρκοι. Ο σουλτάνος Μαχμούτ Β’ γνώριζε ότι οι Έλληνες της Κύπρου δεν είχαν την πρόθεση να εξεγερθούν παρά την αριθμητική τους υπεροχή. Για πολλά χρόνια είχαν επιδείξει νομιμοφροσύνη, όπως αναφέρει το τουρκικό διάταγμα που στάλθηκε στη νήσο για τον αφοπλισμό τους.

    Άλλωστε και η Φιλική Εταιρεία είχε εξαιρέσει την Κύπρο από την Επανάσταση, επειδή βρισκόταν μακριά από τις εστίες των πολεμικών επιχειρήσεων και το ελληνικό ναυτικό δεν μπορούσε να υποστηρίξει τον ξεσηκωμό του νησιού. Η συνεισφορά της Κύπρου συνίστατο σε χρήμα και έμψυχο δυναμικό, όπως μαρτυρά επιστολή του Αλέξανδρου Υψηλάντη προς τον αρχιεπίσκοπο της Κύπρου Κυπριανό, στις 8 Οκτωβρίου 1820, που τον ευχαριστεί για τα χρήματα που συγκέντρωσε από εράνους των κατοίκων του νησιού.

    Παρόλα αυτά, για καθαρά προληπτικούς λόγους, στις 3 Μαΐου 1821, αποβιβάστηκαν στην Κύπρο 4.000 τούρκοι στρατιώτες από τη Συρία και την Παλαιστίνη. Μετά την ολοκλήρωση του αφοπλισμού των Ελλήνων, ο μουτεσελίμης Κιουτσούκ Μεχμέτ συνέταξε ένα κατάλογο 486 επιφανών Κυπρίων με επικεφαλής των αρχιεπίσκοπο Κυπριανό και διαμήνυσε στον σουλτάνο ότι σε τίποτα δεν ωφελεί ο αφοπλισμός ενόσω μένουν στη ζωή οι αναφερόμενοι στον κατάλογο, επειδή με τον πλούτο και τις διασυνδέσεις τους στην Ευρώπη μπορούν να προμηθευτούν όπλα και εφόδια και να προκαλέσουν εξέγερση στο νησί.

    Η Υψηλή Πύλη έδωσε τη συγκατάθεσή της στη σφαγή όλων των προσώπων του καταλόγου και τη δήμευση της περιουσίας τους, εκτός κι αν αποφάσιζαν να αλλαξοπιστήσουν. Το σχέδιο τέθηκε αμέσως σε εφαρμογή. Οι πρόκριτοι κλήθηκαν στη Λευκωσία δήθεν για διαβουλεύσεις και τέθηκαν υπό κράτηση, ενώ οι περισσότεροι συνελήφθησαν στους τόπους διαμονής τους, στις 12 Ιουνίου 1821, κατά τη διάρκεια της κυριακάτικης Θείας Λειτουργίας. Από τους 486 προγραμμένους Ελληνοκύπριους μόνο 16 κατόρθωσαν να διαφύγουν. Οι υπόλοιποι ρίχτηκαν στα μπουντρούμια και περίμεναν την ημέρα της θανάτωσής τους.

    Οι εξελίξεις πιθανόν επιταχύνθηκαν από την κυκλοφορία επαναστατικών προκηρύξεων στη Λάρνακα από τον αρχιμανδρίτη Θεόφιλο Θησέα και από την εμφάνιση ελληνικών πλοίων δυτικά της Κερύνειας, με επικεφαλής, σύμφωνα με μία παράδοση, τον Κωνσταντίνο Κανάρη.

    Στις 9 Ιουλίου 1821, ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός απαγχονίστηκε στην πλατεία Διοικητηρίου της Λευκωσίας κάτω από μία μουριά, ενώ την ίδια ημέρα καρατομήθηκαν οι τρεις μητροπολίτες της Κύπρου, ο Πάφου Χρύσανθος, ο Κιτίου Μελέτιος και ο Κυρηνίας Λαυρέντιος, καθώς και άλλοι κληρικοί. Την επομένη και ως τις 14 Ιουνίου αποκεφαλίστηκαν και οι υπόλοιποι του καταλόγου, εκτός από 36 που αλλαξοπίστησαν.

    Χρόνια αργότερα, μεταξύ 1884 και 1895, ο εθνικός ποιητής της Κύπρου Βασίλης Μιχαηλίδης (1849-1917) έγραψε το επικό ποίημα «Η 9η Ιουλίου του 1821 εν Λευκωσία Κύπρου», όπου αναφέρεται στα τραγικά γεγονότα εκείνων των ημερών.


    Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/1256

    © SanSimera.gr





 
 
  • Πολύπτυχο της Γάνδης : Ο Αμνός του Θεού, 1430-32, Γάνδη, Sint Baafskathedraal. Έργο του Φλαμανδού ζωγράφου Γιαν βαν Άικ (Jan van Eyck, περ. 1390 – 9 Ιουλίου 1441). Είναι γνωστός για τις προσωπογραφίες καθώς και για τις μικρογραφίες του, πολλές από τις οποίες κοσμούν μια πλειάδα ανακτόρων και εκκλησιών της Ευρώπης. Έδρασε κυρίως στην πόλη Μπριζ του σημερινού Βελγίου και θεωρείται ένας από τους πρωτεργάτες της λεγόμενης Φλαμανδικής ζωγραφικής. Υπήρξε δε ένας από τους πρώτους ζωγράφους που υπέγραφαν τα έργα τους, ενώ οι τεχνικές που χρησιμοποίησε και επινόησε επηρέασαν μεγάλο αριθμό μετέπειτα καλλιτεχνών.
  • 455 – Ο στρατιωτικός διοικητής Άβιτος ανακηρύσσεται αυτοκράτορας της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
  • 869 – Σεισμός μεγέθους 8,6 Ρίχτερ και το επακόλουθο τσουνάμι χτυπούν την περιοχή γύρω από το Σεντάι στο βόρειο τμήμα του Χονσού στην Ιαπωνία.
  • 1357 – Ο Κάρολος Δ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας παρευρίσκεται στην τοποθέτηση του θεμέλιου λίθου στη Γέφυρα του Καρόλου στην Πράγα.
  • 1540 – Ο βασιλιάς Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας ακυρώνει το γάμο του με την τέταρτη γυναίκα του, Άννα της Κλεβ.
  • 1572 – Δεκαεννέα καθολικοί μαρτυρούν για την πίστη τους στην ολλανδική πόλη Χόρινχεμ.
  • 1609 – Ο  Ροδόλφος Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας χορηγεί το δικαίωμα της ανεξιθρησκίας στη Βοημία.
  • 1701 – Οι δυνάμεις των Αψβούργων υπό τον πρίγκιπα  Ευγένιο της Σαβοΐας νικούν στη μάχη του Κάρπι τις μεγαλύτερες σε αριθμό γαλλικές δυνάμεις υπό τον Νικολά Κατινά.
  • 1776 – Ο Τζορτζ Ουάσινγκτον δίνει εντολή να διαβαστεί η  Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ στα μέλη του Ηπειρωτικού Στρατού στο Μανχάταν, ενώ χιλιάδες Βρετανοί στρατιώτες στο Στάτεν Άιλαντ προετοιμάζονται για μάχη.
  • 1789 – Στις Βερσαλλίες, η Εθνοσυνέλευση ανασυντάσσεται ως Εθνική Συντακτική Συνέλευση και ξεκινά τις προπαρασκευές για το Σύνταγμα της Γαλλίας.
  • 1807 – Η Γαλλία και η Πρωσία υπογράφουν τη συνθήκη του Τιλσίτ.
  • 1815 – Ο Σαρλ-Μορίς ντε Ταλλεϋράν-Περιγκόρ γίνεται πρωθυπουργός της Γαλλίας.

  • 1816 – Η Αργεντινή ανακηρύσσει την ανεξαρτησία της από την Ισπανία.

  • 1821 – 470 επιφανείς Κύπριοι, μεταξύ των οποίων και ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός, εκτελούνται από τους Οθωμανούς ως απάντηση στην κυπριακή βοήθεια στην Ελληνική Επανάσταση του 1821.
  • 1850 – Ο Αμερικανός πρόεδρος Ζαχαρίας Τέιλορ πεθαίνει μετά από κατανάλωση ωμών φρούτων και παγωμένου γάλατος. Τον διαδέχεται ο Μίλαρντ Φίλμορ.
  • 1850 – Εκτελείται στο Ταμπρίζ της Περσίας ο Πέρσης προφήτης Μπαμπ.
  • 1875 – Αρχίζει η εξέγερση της Ερζεγοβίνης κατά της οθωμανικής κυριαρχίας. Η εξέγερση θα διαρκέσει μέχρι το 1878 και θα έχει εκτεταμένες συνέπειες στα Βαλκάνια.

  • 1956 – Σεισμός μεγέθους 7,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ πλήττει τη Σαντορίνη, με απολογισμό 53 νεκρούς.
  • 1961 – Υπογράφεται η Συμφωνία Σύνδεσης Ελλάδας-ΕΟΚ.
  • 1964 – Γίνεται γνωστό ότι ολόκληρο το πενταμελές κοινοτικό συμβούλιο που εκλέχθηκε στο χωριό Ζαγόρι της Ηπείρου αποτελείται αποκλειστικά από γυναίκες.

  • 1965 – Ο Γεώργιος Παπανδρέου απαντά με επιστολή στον βασιλιά Κωνσταντίνο. Παράλληλα του επιδίδει το διάταγμα με την αντικατάσταση του Πέτρου Γαρουφαλιά και την ανάληψη του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης από τον ίδιο. («Ιουλιανά» και «Αποστασία»)
  • 1966 – Ο 25χρονος Έλληνας αστυνομικός Πέτρος Κλούδας φτάνει στο Οτράντο διαπλέοντας την Αδριατική θάλασσα με καγιάκ και σχεδιάζει να επιστρέψει κατά τον ίδιο τρόπο στην Ελλάδα, αφού περάσει από το Μπρίντιζι.
  • 1968 – Πραγματοποιείται με επιτυχία η πρώτη μεταμόσχευση νεφρού στην Ελλάδα, στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ της Θεσσαλονίκης, σε 22χρονο στρατιώτη. Επικεφαλής των ιατρών είναι ο καθηγητής Κωνσταντίνος Τούντας.
  • 2011 – Το Νότιο Σουδάν ανεξαρτητοποιείται επισήμως από το υπόλοιπο Σουδάν, με πρώτο πρόεδρο τον Σάλβα Κιίρ Μαγιαρντίτ.
 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου