O Γεώργιος Παπανδρέου ως υπουργός Παιδείας στην κυβέρνηση Bενιζέλου την περίοδο 1930 με 1932, θα συνδέσει το όνομά του όχι μόνο με τα 3.200 σχολεία που θα κτιστούν τότε αλλά και με μια ευρύτατη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Τα σχολεία που έκτισε του εξασφάλισαν την αγάπη του προσφυγικού στοιχείου (Πόντιοι και Μικρασιάτες). Στη δεύτερη περίοδο της πρωθυπουργίας του ο Γεώργιος Παπανδρέου κρατά για τον εαυτό του το χαρτοφυλάκιο της Παιδείας. Στη φωτογραφία, παρελαύνουν ενώπιόν του τον Οκτώβριο του 1964 οι μαθητές της Θεσσαλονίκης.

*******************************************************

• Γεγονότα
• 969 – Ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Νικηφόρος Β´ Φωκάς δολοφονείται από τη σύζυγό του, Θεοφανώ, και τον εραστή της και μετέπειτα αυτοκράτορα Ιωάννη Α’ Τσιμισκή.
• Τις πρώτες πρωινές ώρες τις 11ης Δεκεμβρίου 969 έξι άνδρες ντυμένοι γυναίκες εισχώρησαν στο παλάτι και κατευθύνθηκαν στον αυτοκρατορικό κοιτώνα. Με έκπληξη αντίκρισαν το κρεββάτι άδειο και τον Νικηφόρο να κοιμάται στο πάτωμα πάνω σε μία προβιά, όπως το συνήθιζε. Ξύπνησε από τον θόρυβο, αλλά ακαριαία χτυπήθηκε στο πρόσωπο από το ξίφος ενός συνωμότη. Πλημμυρισμένος από τα αίματα προσπάθησε να ζητήσει εξηγήσεις από τον Τσιμισκή. Αυτός άρχισε να τον κατηγορεί και να του τραβάει με μένος τα γένια. Ένας άλλος από τους συνωμότες κατάφερε εναντίον του το ξίφος και του έκοψε το κεφάλι. Το σώμα του πετάχτηκε από το παράθυρο και το κεφάλι του κρατήθηκε ως τρόπαιο.
• Την επομένη μέρα (12 Δεκεμβρίου) ο Νικηφόρος Φωκάς τάφηκε με τιμές Αγίου στην Εκκλησία των Αγίων Αποστόλων, την ίδια ώρα που η Κωνσταντινούπολη πανηγύριζε για τον νέο της αυτοκράτορα Ιωάννη Α' Τσιμισκή. Χαρακτηριστικό το επίγραμμα που χαράχθηκε στον τάφο του: «Κατέκτησες τα πάντα, εκτός από μία γυναίκα».
• Το νεοελληνικό κράτος τίμησε και τιμά τον Νικηφόρο Φωκά. Πολλοί δρόμοι ανά την επικράτεια φέρουν το όνομά του, όπως και ένας Δήμος στο νομό Ρεθύμνης. Στις 19 Νοεμβρίου 2004, η φρεγάτα F-466 του Πολεμικού Ναυτικού ονομάσθηκε «Νικηφόρος Φωκάς».
• 1282 Πέθανε ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου, Μιχαήλ 8ος Παλαιολόγος
• 1475 Γεννήθηκε ο Πάπας της Ρώμης, Λέων 10ος, κατά κόσμο Ιωάννης των Μεδίκων
• 1602 – Μία αιφνιδιαστική επίθεση από δυνάμεις με επικεφαλής τον Κάρολο Εμμανουήλ Α’, δούκα της Σαβοΐας, και τον Φίλιππο Γ’ της Ισπανίας, απωθείται από τους πολίτες της Γενεύης.
• 1688 – Ένδοξη Επανάσταση: ο Ιάκωβος Β΄ της Αγγλίας αποπειράται να διαφύγει στη Γαλλία και φέρεται να πέταξε τη Μεγάλη Σφραγίδα του Βασιλείου στον Τάμεση.
• 1792 – Γαλλική Επανάσταση: ο Λουδοβίκος ΙΣΤ΄ της Γαλλίας οδηγείται από την Εθνική Συνέλευση σε δίκη για προδοσία.
• 1803 Γεννήθηκε ο Γάλλος συνθέτης, Εκτόρ Μπερλιόζ (Φανταστική Συμφωνία)
• 1816 – Η Ιντιάνα γίνεται η 19η πολιτεία των Η.Π.Α.
• 1843 Γεννήθηκε ο Γερμανός μικροβιολόγος, Ρόμπερτ Κοχ, που ανακάλυψε το βάκιλο της φυματίωσης και της χολέρας
• 
• 1844 – Ο δρ. Τζον Ριγκς εφαρμόζει για πρώτη φορά αναισθησία για την εξαγωγή δοντιού του συναδέλφου του δρ. Χόρας Γουέλς, χρησιμοποιώντας νιτρικό οξείδιο.
• 1886 – Η Dial Square FC, μία ποδοσφαιρική ομάδα από το Γούλιτς, δίνει τον πρώτο αγώνα της και συντρίβει με 6-0 την Eastern Wanderers. Αργότερα θα γίνει πασίγνωστη ως Arsenal FC.
• 1890 Γεννιέται ο Αργεντινός τραγουδιστής του ταγκό Κάρλος Γκαρντέλ.Ο άνθρωπος που σφράγισε με τη φωνή του το τάνγκο, το μουσικό είδος που γεννήθηκε στις φτωχογειτονιές του Μπουένος Άιρες και του Μοντεβιδέο στα τέλη του 19ου αιώνα και αγαπήθηκε σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
• Το ταγκό είχε άλλες κοινωνικές αναφορές στην αρχή της ιστορίας του. Γεννήθηκε κάπου στα τέλη του 19ου αιώνα στις λαϊκές γειτονιές του Μπουένος Άιρες, κάτω στο λιμάνι της πόλης με τα μπαρ και τα πορνεία, εκεί που εδρεύει η θρυλική Μπόκα Τζούνιορς και έμαθε μπάλα ο Μαραντόνα. Στην περιοχή αυτή κατοικούσαν μαστροποί και πόρνες, αλλά και άνθρωποι της εργατικής τάξης, μετανάστες, τόσο από τα ενδότερα της Αργεντινής, όσο και από την Ευρώπη. Αρχικά ήταν καθαρά αρσενικός χορός... για άνδρες με τα όλα τους.
• Το ταγκό, σύμφωνα με τον μεγάλο αργεντινό συγγραφέα Ερνέστο Σάμπατο, είναι προϊόν επιμειξίας μουσικών και χορών, που έφερναν οι μετανάστες από τις πατρίδες τους, με έντονο το ερωτικό στοιχείο. Είναι το τραγούδι του μοναχικού άνδρα, του «πορτένιο», που εκφράζει την επιθυμία και τη νοσταλγία του για μία γυναίκα και σε πολλές περιπτώσεις το ανικανοποίητο του έρωτά του: «Στη ζωή μου είχα γκόμενες και γκόμενες, μα ποτέ μου μια γυναίκα» λέει το δίστιχο ενός τάνγκο τραγουδιού.
• Είναι ένας χορός ενδοστρεφής και ενδοσκοπικός, αντίθετα με άλλους χορούς που είναι εξωστρεφείς και χαρωποί. «Ο γερμανός πίνει μπίρα, μεθοκοπάει και χορεύει αφελώς, ο «πορτένιο» χορεύει ένα τάνγκο για να σκεφθεί την τύχη του, που δεν του φέρθηκε ευνοϊκά» συμπληρώνει ο Ερνέστο Σάμπατο. Μεγάλη ώθηση στο ταγκό έδωσε το μπαντονεόν, που αποτελεί το σήμα κατατεθέν του. Είναι ένα είδος ακορντεόν που έφτασε από τη Γερμανία, με ήχο συναισθηματικό, βαθύ και δραματικό, που εκφράζει τέλεια τους καημούς του «πορτένιο». Ο συνθέτης και βιρτουόζος του μπαντονεόν Άστορ Πιατσόλα (1921-1992) ήταν ο αυτός, που έβαλε το ταγκό στις αίθουσες συναυλιών, ενώ μεγάλη ήταν και η συνεισφορά του κορυφαίου τραγουδιστή του είδους Κάρλος Γκαρντέλ (1890-1935).
• 1894 Διοργανώνεται η πρώτη παγκόσμια έκθεση αυτοκινήτου στο Παρίσι με εννέα εκθέτες.
• 1911 Γεννιέται ο Αιγύπτιος συγγραφέας Ναγκίμπ Μαχφούζ (βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, 1988).
• 1912 Γεννήθηκε ο ιταλός κινηματογραφικός παραγωγός, Κάρλο Πόντι
• 1920 – Σε αντίποινα για ενέδρα του ΙΡΑ, βρετανικές δυνάμεις καίνε και λεηλατούν πολυάριθμα κτίρια στο Κορκ της Ιρλανδίας. Πολλοί πολίτες ανέφεραν επίσης ότι ξυλοκοπήθηκαν, πυροβολήθηκαν, ληστεύτηκαν και εξυβρίστηκαν από τις βρετανικές δυνάμεις.
• 1922 Γεννήθηκε ο μεγάλος λαϊκός τραγουδιστής και συνθέτης, Γρηγόρης Μπιθικώτσης
• 1927 – Εξέγερση στο Κουανγκτσόου: Πραγματοποιείται εξέγερση των εργατών στην Καντώνα της Κίνας με επικεφαλής τους κομμουνιστές. Η «Κομμούνα της Καντώνας», έπειτα από 3 μέρες ηρωικής αντίστασης, καταλύθηκε υπό το βάρος της επίθεσης υπέρτερων αστικών δυνάμεων, οι οποίες υποστηρίζονταν από στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ, της Βρετανίας, της Γαλλίας και της Ιαπωνίας. Χιλιάδες εργάτες εκτελέστηκαν την επαύριο της ήττας της εξέγερσης.
• 1927 Στη Βουλή διεξάγεται συζήτηση για την άρση της βουλευτικής ασυλίας και τη δίωξη των κομμουνιστών βουλευτών. Η άρση εγκρίνεται και οι κομμουνιστές βουλευτές παραπέμπονται στον ανακριτή με την κατηγορία της «εσχάτης προδοσίας». Πολλοί συλλαμβάνονται και φυλακίζονται στις φυλακές Συγγρού. Ξεσπούν λαϊκές αντιδράσεις και έπειτα από τρεις μήνες η κυβέρνηση αναγκάζεται να εκδώσει απαλλακτικό βούλευμα. Οι κομμουνιστές βουλευτές επιστρέφουν στην Βουλή.
• 1929 Στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας εκλέγεται με τη βοήθεια των Φιλελευθέρων ο Αλ. Ζαΐμης, που προερχόταν από τη βασιλική παράταξη.
• 1930 Γεννήθηκε ο Γάλλος ηθοποιός, Ζαν Λουί Τρεντινιάν
• 1930 Η Τράπεζα των ΗΠΑ στη Νέα Υόρκη, που έχει τουλάχιστον 400.000 καταθέτες, κλείνει και τα 60 υποκαταστήματά της.
• 1931 – Καταστατική Πράξη του Γουέστμινστερ: το Κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου καθιερώνει νομοθετική ισότητα μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και των χωρών της Κοινοπολιτείας – Αυστραλία, Καναδά, Νέα Γη, Νέα Ζηλανδία, Νότια Αφρική και Ιρλανδία.
• 1932 Βρετανία, Ιταλία και ΗΠΑ δηλώνουν πως αναγνωρίζουν την αρχή της ισοτιμίας της Γερμανίας στο ζήτημα των εξοπλισμών.
• 1937 Το φασιστικό Ανώτατο Δικαστήριο της Ιταλίας αποφασίζει την άμεση αποχώρηση της χώρας από την Κοινωνία των Εθνών, λόγω του πολέμου στην Αιθιοπία.
• 1937 – Το Βασίλειο της Ιταλίας αποχωρεί από την Κοινωνία των Εθνών.
• 1941 – Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: η Γερμανία και η Ιταλία κηρύσσουν τον πόλεμο στις Η.Π.Α., μετά την κήρυξη του πολέμου από τους Αμερικανούς στην Ιαπωνία στον απόηχο της επίθεσης στο Περλ Χάρμπορ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, με τη σειρά τους, κηρύσσουν τον πόλεμο στη Γερμανία και την Ιταλία.
• 1941 – Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: η Πολωνία κηρύσσει τον πόλεμο στην Ιαπωνία.
• 1941 Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος:  Η Ιαπωνία εισβάλει στη Βιρμανία.
• 1945 Η ΚΕ του ΕΑΜ αίρει την ανοχή και υποστήριξη που είχε δώσει στην κυβέρνηση Σοφούλη, επειδή δεν εκπλήρωσε τις «δημοκρατικές της υποσχέσεις», να απελευθερώσει τους πολιτικούς κρατούμενους και να παύσουν οι διώξεις.
• 1946 – Ιδρύεται το Διεθνές Ταμείο Επείγουσας Βοήθειας των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά (UNICEF). Δημιουργείται η UNICEF, που βραβεύτηκε για την προσφορά της με το Νόμπελ Ειρήνης το 1965. Η ίδρυσής της από τη Γενική Συνέλευση του νεοσύστατου τότε Διεθνούς Οργανισμού, αποσκοπεί στο να βοηθήσει τα παιδιά της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής και της Κίνας μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η ονομασία της προέρχεται από τα αρχικά των αγγλικών λέξεων United Nations International Children’s Emergency Fund (Διεθνές Έκτακτο Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά).
  
• 1946 Τα Ηνωμένα Εθνη αποκλείουν την Ισπανία απ΄ όλους τους οργανισμούς τους και ζητούν από τους ισπανούς να ανατρέψουν το Φράνκο.
• 1948 Τη νύχτα της 11 προς 12 Δεκεμβρίου 1948 δυνάμεις του Δημοκρατικού Στρατού αποτελούμενες από την 1η Μεραρχία με διοικητή τον Χ. Φλωράκη (Γιώτη) και την 2η Μεραρχία με διοικητή τον Γιάννη Αλεξάνδρου (Διαμαντή) πραγματοποιούν επιχείρηση για την κατάληψη της Καρδίτσας. Στην επιχείρηση πήρε επίσης μέρος η ταξιαρχία ιππικού του ΔΣΕ με διοικητή τον Στ. Μανάκα (Στέφο), που ανήκε στην 1η Μεραρχία. Τη γενική διεύθυνση της επιχείρησης είχε ο Κ. Καραγιώργης, διοικητής του Κλιμακίου Γενικού Αρχηγείου Νοτίου Ελλάδας (ΚΓΑΝΕ). Η επιχείρηση στέφθηκε με επιτυχία. (Πηγή: 902.gr)
• 1948 Γεννήθηκε ο συνθέτης, Σταμάτης Σπανουδάκης
• 1951 - Γεννήθηκε η Χριστίνα Ωνάση, κόρη και κληρονόμος του έλληνα μεγιστάνα Αριστοτέλη Ωνάση. (Θαν. 19/11/1988)
• 1951 Αποχωρούν από την ΕΔΑ οι Αριστεροί Φιλελεύθεροι και ο Μιχάλης Κύρκος.
• 1952 Πέθανε ο πρόεδρος και εκ των ιδρυτών του Ολυμπιακού, Μιχάλης Μανούσκος
• 1955 - Μάχη στα Σπήλια. Η ανταρτικής ομάδας του στρατηγού Γρίβα, στην οποία συμμετέχουν ο Μάρκος Δράκος και ο Γρηγόρης Αυξεντίου, συγκρούεται με δύο αγγλικά τάγματα. Μετά από τέχνασμα τον ανταρτών, οι Άγγλοι βρίσκονται να πυροβολούνται μεταξύ τους. Αφήνουν στο πεδίο της μάχης 50 νεκρούς. Κανένας αγωνιστής δεν παθαίνει το παραμικρό.
  
• 1958 – Η Άνω Βόλτα ανακηρύσσει την ανεξαρτησία από την Γαλλία μετατρεπόμενη σε αυτόνομη δημοκρατία εντός της Γαλλικής Κοινότητας.
• 1961 Η ΕΣΣΔ ανακοινώνει τη διακοπή των σχέσεων με τη ΛΔ Αλβανίας.
• 1962 – Ενώ συνεχίζεται η φοιτητική αναταραχή, ο Γεώργιος Παπανδρέου φέρνει το ζήτημα της παιδείας στη Βουλή, όπου αναπτύσσει το πρόγραμμά του.
• 1964 – Ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα ομιλεί στη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη.
• 1964 Τηλεγραφήματα διεθνών πρακτορείων ειδήσεων αναφέρουν ότι ο νέος πρωθυπουργός της Βρετανίας, Χ. Ουίλσον, διαβεβαίωσε μυστικά τον Αμερικανό Πρόεδρο Τζόνσον, ότι η χώρα του θα συμμετάσχει, τελικά, στην πολυμερή πυρηνική δύναμη του ΝΑΤΟ, παρά τις δημόσια εκφρασμένες αντιρρήσεις της.
• 1967 Το υπερηχητικό επιβατικό αεροπλάνο Concorde παρουσιάζεται στην Τουλούζ της Γαλλίας.
• 1972 – Το Apollo 17 γίνεται η έκτη και τελευταία αποστολή που προσεδαφίζεται στη Σελήνη.
• 1973 Οι ηγέτες της Δυτικής Γερμανίας, Βίλι Μπραντ, και της Τσεχοσλοβακίας, Λ. Στρούγκαλ, υπογράφουν συμφωνία για την εξομάλυνση των σχέσεων των δύο χωρών, ακυρώνοντας τη Συνθήκη του Μονάχου για το διαμελισμό της Τσεχοσλοβακίας του 1938.
• 1974 Ο ανώτατος δικαστικός Μιχαήλ Στασινόπουλος ορκίζεται προσωρινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας, μετά την παραίτηση του στρατηγού Φαίδωνα Γκιζίκη.
• 1981 Η Σφαγή στο Ελ Μοσότε: Στρατιώτες του Ελ Σαλβαδόρ σκοτώνουν περίπου 1.000 πολίτες, κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου.
• 1982 Εγκαινιάζονται οι νέες εγκαταστάσεις της Σχολής Ευελπίδων στη Βάρη.
• 1989 Στην Ελλάδα εξαρθρώνεται η σπείρα των ισραηλινών, που είχαν κλέψει το διπλό σταυρό του αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά από το Αγιο Ορος. Η χρυσοποίκιλτη θήκη με το σταυρό από τίμιο ξύλο επιστρέφει στη Μονή Μεγίστης Λαύρας.
• 
• 1990 – Καθιερώνεται για πρώτη φορά στη Βουλή η ώρα του πρωθυπουργού. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης απαντά στον Χαρίλαο Φλωράκη για τις γερμανικές αποζημιώσεις.
• 1994 – Ο Μπόρις Γέλτσιν διατάσει την εισβολή του Ρωσικού στρατού στην Τσετσενία.
• 1997 – Στη διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα, που διεξάγεται στο Κιότο της Ιαπωνίας, υπογράφεται συνθήκη, η οποία προβλέπει μείωση της εκπομπής ρύπων για τις ανεπτυγμένες χώρες κατά μέσο όρο 5,2% από τα επίπεδα του 1990, για τα χρόνια 2008 – 2012. (Το Πρωτόκολλο του Κιότο)
• 
• 1999 – Στο Ελσίνκι, στη διάσκεψη των ηγετών των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποφασίζεται η προσέγγιση της Ευρώπης με την Τουρκία, αποσυνδέεται το Κυπριακό από την ένταξη της Κύπρου, καλείται η Τουρκία να εκδημοκρατιστεί και να παραπέμψει την επίλυση των τυχόν διαφορών της με την Ελλάδα στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
• 2001 – Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας γίνεται μέλος του Διεθνούς Οργανισμού Εμπορίου
• 2008 – Ο Αλεξάντρ Σολζενίτσιν υπήρξε ο σημαντικότερος και δημοφιλέστερος λογοτέχνης της Σοβιετικής Ένωσης μεταπολεμικά. Δεινός επικριτής του σοβιετικού καθεστώτος και του κομμουνισμού, βοήθησε στην αποκάλυψη των καταναγκαστικών στρατοπέδων εργασίας, γνωστών ως Γκουλάγκ, με το πιο γνωστό του έργο «Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ». Το 1970 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Ο Αλεξάντρ Ισάγεβιτς Σολζενίτσιν γεννήθηκε στην πόλη Κισλοφότσκ της τότε Σοβιετικής Ομόσπονδης Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Ρωσίας στις 11 Δεκεμβρίου 1918. Καταγόταν από οικογένεια Κοζάκων διανοουμένων και ανατράφηκε από την μητέρα του, επειδή ο πατέρας του είχε σκοτωθεί σε δυστύχημα πριν από την γέννησή του. «Η μητέρα ήξερε καλά γαλλικά και αγγλικά. Είχε επίσης μάθει στενογραφία και δακτυλογράφηση. Αλλά δεν την έπαιρναν ποτέ σε καλοπληρωμένες δουλειές, επειδή δεν είχε προλεταριακή καταγωγή. Με την έκδοση τού πρώτου τόμου, ο Σολζενίτσιν υπέστη αμέσως σφοδρές επιθέσεις από τον σοβιετικό Τύπο. Παρά το μεγάλο ενδιαφέρον της Δύσης για την τύχη του, συνελήφθη με την κατηγορία τής προδοσίας στις 2 Φεβρουαρίου 1974 και την επομένη απελάθηκε από την Σοβιετική Ένωση. Λίγο αργότερα, εγκαταστάθηκε στην Ελβετία και τον Δεκέμβριο τού ίδιου χρόνου παρέλαβε το Νόμπελ, με καθυστέρηση τεσσάρων ετών.
  Το 1994 επέστρεψε στη Ρωσία, μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ. Το 2007 τιμήθηκε με το βραβείο του ρωσικού κράτους για τα «εξαιρετικά επιτεύγματά του στον ανθρωπιστικό τομέα» από τον πρόεδρο της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, τον οποίο θαύμαζε απεριόριστα, επειδή αποκατέστησε το κύρος της Ρωσίας και ότι με την διακυβέρνησή του η χώρα «ανακάλυψε ξανά το τι σημαίνει να είσαι Ρώσος».   Σε ερώτηση για τη διακυβέρνηση του Πούτιν σε σύγκριση με τους προκατόχους του Γέλτσιν και Γκορμπατσόφ έχει πει στο γερμανικό περιοδικό «Ντερ Σπίγκελ»: «Η διακυβέρνηση του Γκορμπατσόφ ήταν πολιτικώς απίστευτα αφελής, άπειρη και ανεύθυνη προς τη χώρα. Δεν ήταν διακυβέρνηση, αλλά απερίσκεπτη απάρνηση της εξουσίας. Αλλά ας είμαστε ξεκάθαροι ότι ήταν ο Γκορμπατσόφ, και όχι ο Γέλτσιν, όπως πολλοί ισχυρίζονται, ο οποίος πρώτος έδωσε ελευθερία λόγου και κινήσεως στους πολίτες της χώρας[...]Η περίοδος του Γέλτσιν χαρακτηρίζεται από μία όχι λιγότερο ανεύθυνη συμπεριφορά προς τη ζωή του λαού, αλλά με άλλους τρόπους. Στη βιασύνη του να έχει ιδιωτική, αντί για κρατική, ιδιοκτησία όσο το δυνατόν γρηγορότερα, ο Γέλτσιν ξεκίνησε μία μαζική, πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων εκποίηση της εθνικής περιουσίας». Ο Αλεξάντρ Σολζενίτσιν πέθανε στις 3 Αυγούστου 2008 στην Μόσχα, σε ηλικία 89 ετών. Από τους δύο γάμους του είχε αποκτήσει τρία παιδιά.

• 2012 - Ραβί Σανκάρ (1920 – 2012). Ινδός συνθέτης, βιρτουόζος του σιτάρ, που συνέβαλε στη διάδοση της ινδικής μουσικής στη Δύση.
• Ο Ραβί Σανκάρ (Ravi Shankar) γεννήθηκε στις 7 Απριλίου 1920 στην ιερή πόλη του Μπεναρές, στις όχθες του Γάγγη. Άρχισε τη σταδιοδρομία του στα 10 του χρόνια, γυρίζοντας τον κόσμο με τη χορευτική ομάδα του αδελφού του, Ουντάι, του πρώτου που έφερε τον παραδοσιακό ινδικό χορό στη Δύση. Ο Σανκάρ μπορεί να κατέληγε χορευτής, αν δεν ήταν ο σπουδαίος ερμηνευτής σιτάρ Ουστάντ Αλαουντίν Χαν, ο οποίος έπαιζε με την ομάδα. Όταν οι περιοδείες σταμάτησαν λόγω του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Σανκάρ πέρασε επτά χρόνια μελετώντας σιτάρ με τον Χαν σ’ ένα απομακρυσμένο χωριό της βόρειας Ινδίας, προτού βγει στο προσκήνιο στις αρχές του ’50 για να γίνει ένας από τους πιο διάσημους μουσικούς στην πατρίδα του.
• Το 1965 δίδαξε σιτάρ στον Τζορτζ Χάρισον, ο οποίος στη συνέχεια το ενσωμάτωσε στη μουσική των Beatles. Έκτοτε, ο ήχος του σιτάρ χρησιμοποιήθηκε για μεγάλο διάστημα από πολλά συγκροτήματα της ροκ μουσικής και σχεδόν ταυτίστηκε με τα «παιδιά του λουλουδιών» και το κίνημα των χίπις. Η επιτυχία της περιοδείας του Ραβί Σανκάρ στις ΗΠΑ το 1967 ήταν τόσο μεγάλη, που κλήθηκε να δημιουργήσει μουσικά τμήματα με φοιτητές σε σημαντικά αμερικανικά κολέγια και πανεπιστήμια.
• O Σανκάρ συμμετείχε στα εμβληματικά ροκ φεστιβάλ του Γούντστοκ (1969) και του Μόντερεϊ (1967). Την ίδια εποχή τον πλησίασε ο σπουδαίος τζαζίστας Τζον Κολτρέιν για να του ζητήσει να του κάνει μαθήματα, ενώ άρχισε να ενσωματώνει ινδικά όργανα στη μουσική του. «Ήταν έτοιμος να έρθει να μελετήσει κοντά μου για έξι εβδομάδες, όταν πέθανε, το 1967» είπε ο Σανκάρ σε μία συνέντευξή του.
• Ο Σανκάρ έτυχε, επίσης, μεγάλης αναγνώρισης στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στη Γαλλία και την Αγγλία. Το 1969 δημοσιεύτηκε η πρώτη αυτοβιογραφία του με τίτλο «Η ζωή μου, η μουσική μου» και το 1996 η δεύτερη («Raga Mala») με εκδότη τον Τζορτζ Χάρισον.
• Ο Ραβί Σανκάρ ήταν μουσικά ενεργός έως το 2011, παρά το προχωρημένο της ηλικίας του και τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε. Πέθανε στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας στις 11 Δεκεμβρίου 2012.

• Γεννήσεις

  • 1445 – Έμπερχαρτ Α΄, δούκας της Βυρτεμβέργης
  • 1475 – Πάπας Λέων Ι΄
  • 1763 – Στανισλάς-Μαρί Μαγιάρ, Γάλλος επαναστάτης
  • 1803 – Εκτόρ Μπερλιόζ, Γάλλος συνθέτης
  • 1810 – Αλφρέ ντε Μυσσέ, Γάλλος ποιητής
  • 1843 – Ρόμπερτ Κοχ, Γερμανός ιατρός
  • 1856 – Γκεόργκι Πλεχάνοφ, Ρώσος επαναστάτης και φιλόσοφος
  • 1874 – Τζέιμς Λιούις Κραφτ, Καναδός επιχειρηματίας
  • 1882 – Μαξ Μπορν, Γερμανός φυσικός
  • 1890 – Κάρλος Γαρδέλ, Αργεντινός τραγουδιστής
  • 1908 – Μανουέλ ντε Ολιβέιρα, Πορτογάλος σκηνοθέτης
  • 1911 – Ναγκίμπ Μαχφούζ, Αιγύπτιος συγγραφέας
  • 1912 – Κάρλο Πόντι, Ιταλός κινηματογραφικός παραγωγός
  • 1918 – Αλεξάντρ Σολζενίτσιν, Ρώσος συγγραφέας
  • 1922 – Γρηγόρης Μπιθικώτσης, τραγουδιστής
  • 1930 – Τσους Λαμπρεάβε, Ισπανίδα ηθοποιός
  • 1930 – Ζαν-Λουί Τρεντινιάν, Γάλλος ηθοποιός
  • 1931 – Ρίτα Μορένο, Πορτορικανή ηθοποιός
  • 1935 – Πρανάμπ Μουχέρτζι, Ινδός πολιτικός
  • 1942 – Ντέρεκ Πάρφιτ, Βρετανός φιλόσοφος
  • 1943 – Τζον Κέρρυ, Αμερικανός πολιτικός
  • 1943 – Αλέν ντε Μπενουά, Γάλλος ακαδημαϊκός και συγγραφέας
  • 1944 – Τζάνι Μοράντι, Ιταλός τραγουδιστής
  • 1945 – Αντώνης Κοντογεωργίου, διευθυντής χορωδίας
  • 1948 – Σταμάτης Σπανουδάκης, συνθέτης
  • 1949 – Ελένη Γερασιμίδου, ηθοποιός
  • 1950 – Χριστίνα Ωνάση, επιχειρηματίας
  • 1954 – Πούσπα Καμάλ Νταχάλ, Νεπαλέζος πολιτικός
  • 1961 – Μακί Σαλ, Σενεγαλέζος πολιτικός
  • 1967 – Μο’ Νικ, Αμερικανίδα ηθοποιός
  • 1969 – Βισβανάθαν Άναντ, Ινδός σκακιστής
  • 1974 – Ρέι Μιστέριο, Αμερικανός παλαιστής
  • 1981 – Νίκι Μπεντς, Ουκρανή πορνογραφική ηθοποιός
  • 1981 – Χαβιέρ Σαβιόλα, Αργεντινός ποδοσφαιριστής
  • 1984 – Λέιτον Μπέινς, Άγγλος ποδοσφαιριστής

  Θάνατοι

  • 384 – Πάπας Δάμασος Α΄
  • 711 – Ιουστινιανός Β´, Βυζαντινός αυτοκράτορας
  • 861 – Αλ-Μουταβάκιλ, χαλίφης των Αββασιδών
  • 969 – Νικηφόρος Β´ Φωκάς, Βυζαντινός αυτοκράτορας
  • 1121 – Μαλίκ αλ-Αφντάλ, Άραβας βεζίρης
  • 1282 – Μιχαήλ Η´ Παλαιολόγος, Βυζαντινός αυτοκράτορας
  • 1474 – Ερρίκος Δ΄, βασιλιάς της Καστίλης
  • 1582 – Φερντινάνδο Άλβαρο δε Τολέδο, Ισπανός ευγενής
  • 1643 – Χέρμαν Βράνγκελ, Σουηδός στρατιωτικός και πολιτικός
  • 1686 – Λουδοβίκος Β΄ των Βουρβόνων-Κοντέ, Γάλλος στρατηγός
  • 1834 – Βασιλική Κονταξή, Ελληνίδα σύζυγος του Αλή πασά
  • 1945 – Σαρλ Φαμπρί, Γαλλος φυσικός
  • 1964 – Άλμα Μάλερ, Αυστριακή κοσμική
  • 1985 – Βασίλειος Τσαπόγας, πολιτικός
  • 1998 – Τζίμι Μακέι, Αυστραλός ποδοσφαιριστής
  • 2006 – Ελίζαμπεθ Μπόλντεν, Αμερικανίδα υπεραιωνόβια
  • 2008 – Αγγελική Λαΐου, ακαδημαϊκός
  • 2011 – Ευθύμιος Καλεβράς, γλύπτης
  • 2016 – Έσμα Ρετζέποβα, Ρομά τραγουδίστρια
  • 2016 – Σαντίκ Τζαλάλ αλ-Αζίμ, Σύρος ακαδημαϊκός

  Επέτειοι

   

  • Ημέρα του Τανγκό, Μπουένος Άιρες
  • Ημέρα της Δημοκρατίας στην Μπουρκίνα Φάσο (το 1958 η Άνω Βόλτα έγινε αυτόνομη δημοκρατία της Γαλλικής Κοινότητας.)
  • Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού
  • Παγκόσμια Ημέρα Βουνού