Loading...

Κατηγορίες

Κυριακή 25 Νοέ 2018
Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2018
Κλίκ για μεγέθυνση
Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2018Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2018Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2018

Ανατολή Ήλιου: 07:15 – Δύση Ήλιου: 17:09
  • Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών
  • Ημέρα Πανελλαδικού Εορτασμού της Εθνικής Αντίστασης
  • Γιορτάζουν:  Αικατερίνη, Μερκούριος

Σαν Σήμερα...

 

1942
 
Έλληνες αντάρτες και Άγγλοι κομάντος   (Άρης Βελουχιώτης, Ναπολέων Ζέρβας,Έντι Μάγιερς ) ανατινάζουν τη γέφυρα του Γοργοποτάμου.

Επιχείρηση «Γοργοπόταμος»


Η κατεστραμμένη γέφυρα του Γοργοποτάμου

Κορυφαία αντιστασιακή πράξη κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής. Υπήρξε αποτέλεσμα της συνεργασίας των δύο μεγαλύτερων αντιστασιακών οργανώσεων, του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ, υπό την υψηλή καθοδήγηση βρετανών κομάντος.

 

Στις 29 Σεπτεμβρίου 1942 μία ομάδα αποτελούμενη από δώδεκα κομάντος, με επικεφαλής τον συνταγματάρχη Έντι Μάιερς και τον ελληνομαθή ταγματάρχη Κρις Γουντχάουζ, έπεσε με αλεξίπτωτα στην περιοχή της Γκιώνας. Ανάμεσά τους ήταν ο Ελλαδίτης Θεμιστοκλής Μαρίνος κι ένας Κύπριος με το κωδικό όνομα «Γιάννης». Σκοπός τους, να έλθουν σε επαφή με έλληνες αντάρτες και να υλοποιήσουν την «Επιχείρηση Χάρλινγκ», που είχε σχεδιάσει το Συμμαχικό Στρατηγείο στο Κάιρο.

Το σχέδιο συνίστατο στην ανατίναξη μιας από τις τρεις γέφυρες Παπαδιάς, Ασωπού και Γοργοποτάμου (και οι τρεις βρίσκονται στον ορεινό όγκο του Μπράλλου), πάνω από τις οποίες διέρχεται η σιδηροδρομική γραμμή Θεσσαλονίκης - Αθηνών. Ήταν η μοναδική αξιόπιστη δίοδος προς τα λιμάνια της Νότιας Ελλάδας και η αχρήστευσή της θα προκαλούσε τη διακοπή του ανεφοδιασμού της γερμανικής στρατιάς του Ρόμελ στη Βόρειο Αφρική. Βρισκόμαστε λίγο πριν από την Μάχη του Ελ Αλαμέιν, που θα έκρινε πολλά για την πορεία των στρατιωτικών επιχειρήσεων στην περιοχή αυτή.

Τις επόμενες μέρες ο Μάιερς με τον λοχαγό Χάμσον κατόπτευσαν και τις τρεις πιθανές για σαμποτάζ περιοχές και έκριναν ότι η γέφυρα του Γεργοποτάμου ήταν ο ευκολότερος στόχος. Έπρεπε, όμως, να εξασφαλίσουν την υποστήριξη των αντάρτικων ομάδων για να έχει πιθανότητα επιτυχίας η επιχείρηση.

Στις 19 Νοεμβρίου ο Μάιερς έσπευσε προς συνάντηση του Ναπολέοντα Ζέρβα, ηγέτη του ΕΔΕΣ στο Μαυρολιθάρι Φωκίδας. Την επομένη αφίχθη και ο ηγέτης του ΕΛΑΣ, Άρης Βελουχιώτης. Όλοι συμφώνησαν ότι στόχος του σαμποτάζ θα ήταν η γέφυρα του Γοργοποτάμου, ενός παραποτάμου του Σπερχειού ποταμού. Τρεις μέρες αργότερα έγινε η κατόπτευση του χώρου από κοινή ομάδα ανταρτών και στις 22 Νοεμβρίου καταστρώθηκε το τελικό σχέδιο. Η επιχείρηση ορίστηκε για τη νύχτα της 25ης Νοεμβρίου.

 

Τα πρώτα αντίποινα: Οι κατοχικές δυνάμεις εκτελούν στο σημείο 9 έλληνες πατριώτες.

Η γέφυρα του Γοργοποτάμου φυλασσόταν από 100 ιταλούς και 5 γερμανούς στρατιώτες. Η φρουρά διέθετε βαριά πολυβόλα και οπλοπολυβόλα και η εξουδετέρωσή της απαιτούσε κεραυνοβόλα ενέργεια. Στην επιχείρηση αποφασίστηκε να λάβουν μέρος 150 άνδρες (86 του ΕΛΑΣ, 52 του ΕΔΕΣ και οι 12 κομάντος). Το σχέδιο προέβλεπε την εξουδετέρωση ή την παρενόχληση της φρουράς από τους αντάρτες, την ώρα που οι κομάντος θα τοποθετούσαν τα εκρηκτικά για την ανατίναξη της γέφυρας.

 

Στις 11:07 το βράδυ της 25ης Νοεμβρίου εκδηλώθηκε η επίθεση εναντίον της φρουράς και στα δύο άκρα της γέφυρας. Όλα κυλούσαν σύμφωνα με το σχέδιο και στη 1:30 το πρωί της 26ης Νοεμβρίου ανατινάχθηκε ένα τμήμα της γέφυρας για να ακολουθήσει στις 2:21 η ανατίναξη ενός δεύτερου, που την έβγαλε οριστικά εκτός λειτουργίας. Εν τω μεταξύ, ένα τρένο με ιταλούς στρατιώτες εμποδίστηκε από τους αντάρτες και δεν μπόρεσε να προσφέρει ενισχύσεις.

Στις 4:30 το πρωί και ο τελευταίος αντάρτης είχε αποχωρήσει από την περιοχή του σαμποτάζ και βρισκόταν στην τοποθεσία Καλύβια, όπου ήταν το σημείο συνάντησης. Από τους 150 άνδρες που έφεραν σε πέρας την «Επιχείρηση Χάρλινγκ» μόνο τέσσερις τραυματίστηκαν, ενώ η φρουρά της γέφυρας έχασε 20 με 30 στρατιώτες. Σε αντίποινα, λίγες μέρες αργότερα στον χώρο της κατεστραμμένης γέφυρας εκτελέστηκαν 9 έλληνες πατριώτες.

Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου ήταν μία από τις μεγαλύτερες πράξεις δολιοφθοράς κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Προκάλεσε τον θαυμασμό όλης της κατεχόμενης Ευρώπης και έδωσε κουράγιο στον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό. Όμως, οι επιπτώσεις της στο βορειοφρικανικό μέτωπο ήταν πολύ περιορισμένες, επειδή η εκτέλεση της επιχείρησης πραγματοποιήθηκε κατόπιν εορτής, έχοντας καθυστερήσει κατά δύο μήνες. Στο διάστημα αυτό οι δυνάμεις του Ρόμελ, έχοντας χάσει τη Μάχη του Ελ Αλαμέιν, μετατοπίστηκαν δυτικότερα κι έτσι ο ανεφοδιασμός τους μέσω Ελλάδος δεν έπαιζε κανένα ρόλο.

Χρόνια αργότερα κατά τον εορτασμό της επετείου στις 29 Νοεμβρίου 1964 σημειώθηκε ένα αιματηρό περιστατικό. Από την ανατίναξη μιας ξεχασμένης βόμβας σκοτώθηκαν 13 και τραυματίστηκαν 45 άνθρωποι. Το 1982 η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου καθιέρωσε την επέτειο της ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοποτάμου ως επίσημο εορτασμό της Εθνικής Αντίστασης.

Βιβλία

  • Θέμη Μαρίνου: «Αποστολή Harling 1942: Η επιχείρηση Γοργοπόταμου» («Παπαζήσης»)
  • Κρις Γουντχάουζ: «Το μήλο της έριδος» («Εξάντας»)
  • Έντι Μάιερς: «Η ελληνική περιπλοκή» («Εξάντας»)

Ταινίες

  • «Γοργοπόταμος», ταινία μυθοπλασίας του Ηλία Μαχαίρα. (1968)
  • «Γοργοπόταμος», ντοκυμαντέρ του Σταύρου Στρατηγάκου. (2006)
 
 

Γεγονότα

μ.Χ.
 
1916
Επιβάλλεται από τις δυνάμεις της Αντάντ αποκλεισμός της Ελλάδος. Η Ελλάς εξαναγκάζεται να αποδεχθεί τελεσίγραφο να αποσύρει τις στρατιωτικές δυνάμεις της από την Πελοπόννησο και να δεχθεί έλεγχο στον Ισθμό και την Πάτρα. (Νοεμβριανά)
 
1935
Μετά το δημοψήφισμα της 3ης Νοεμβρίου, ο βασιλιάς Γεώργιος Β’ επιστρέφει στην Αθήνα, έπειτα από 12 χρόνια εξορίας. Παύει τον πρωθυπουργό Γεώργιο Κονδύλη και αναθέτει την εντολή σχηματισμού νέας κυβέρνησης στον Κωνσταντίνο Δεμερτζή. Υπουργός Στρατιωτικών αναλαμβάνει ο Αλέξανδρος Παπάγος.
 
 
 
1952
 
Συλλαμβάνεται ο Νίκος Πλουμπίδης, στέλεχος του παράνομου ΚΚΕ, που καταζητείται εδώ και καιρό.

Νίκος Πλουμπίδης
1902 – 1953

Ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ και μία από πιο τραγικές φιγούρες του ελληνικού κομουνιστικού κινήματος.

 

Ο Νίκος Πλουμπίδης γεννήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 1902 στα Λαγκάδια Αρκαδίας. Φοίτησε στο Διδασκαλείο του Πύργου Ηλείας, όπου μυήθηκε στις σοσιαλιστικές ιδέες, και το 1924 διορίσθηκε δάσκαλος στην Ελασσόνα. Ανέπτυξε συνδικαλιστική δράση στον κλάδο του και το 1926 έγινε μέλος του ΚΚΕ. Εξελέγη στην Εκτελεστική Επιτροπή της Δημοσιοϋπαλληλικής Ομοσπονδίας και στη συνέχεια της Πανυπαλληλικής Συνομοσπονδίας.

Το 1931 συνελήφθη για τη συνδικαλιστική και κομματική του δράση. Φυλακίστηκε για τρεις μήνες και στη συνέχεια απολύθηκε από τη θέση του. Από τότε, αφιέρωσε όλες τις δυνάμεις του στον συνδικαλισμό και στο κόμμα του και αναδείχθηκε σε ηγετικό στέλεχος της Ενωτικής Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος (ΕΓΣΕΕ), που είχε ιδρύσει το ΚΚΕ και η οποία έχοντας διαλυθεί με δικαστική απόφαση, λόγω του «ιδιωνύμου», βρισκόταν στην παρανομία. 

Το καλοκαίρι του 1935 μετείχε στην αντιπροσωπεία του ΚΚΕ στο 7ο Συνέδριο της Γ’ Διεθνούς στη Μόσχα. Κατά τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου ήταν αρχικά γραμματέας της παράνομης κομματικής επιτροπής της περιοχής Θεσσαλίας και στη συνέχεια της Μακεδονίας. Το 1938 προωθήθηκε στο Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΕ, με γενικό γραμματέα τον Γιώργη Σιάντο.

Ο Πλουμπίδης συνελήφθη τον Μάιο του 1939 κι επειδή ήταν ήδη φυματικός μεταφέρθηκε στο τότε σανατόριο «Σωτηρία». Πήρε μέρος στην εντυπωσιακή ομαδική απόδραση των εκεί κρατουμένων κομμουνιστών την άνοιξη του 1941. Συνέβαλε στην ανασυγκρότηση του ΚΚΕ και στη συνέχεια στην οργανωτική συγκρότηση του ΕΑΜ. Τον Δεκέμβριο του 1942 εξελέγη μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ, στην 2η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του κόμματος.

Μετά την Απελευθέρωση, επανεξελέγη από την 11η Ολομέλεια (Απρίλιος 1945) στο νέο Πολιτικό Γραφείο. Δεν εξελέγη, όμως, στο ολιγομελές Πολιτικό Γραφείο μετά την 12η Ολομέλεια (Ιούνιος 1945) και μετά το 7ο Συνέδριο (Οκτώβριος 1945), που συνήλθαν υπό την ηγεσία του Νίκου Ζαχαριάδη. Ίσως η εξαίρεσή του αυτή από το Πολιτικό Γραφείο να είχε σχέση και με παλιά δυσπιστία του Ζαχαριάδη απέναντί του.

Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου παρέμεινε στην Αθήνα, όπου ανέλαβε την καθοδήγηση των παράνομων οργανώσεων του ΚΚΕ με το ψευδώνυμο «Μπάρμπας». Μετά τη λήξη του Εμφυλίου Πολέμου ανέλαβε επικεφαλής της παράνομης κομματικής οργάνωσης στο εσωτερικό. Στις 25 Νοεμβρίου 1952 συνελήφθη στον Κολωνό από την Αστυνομία και μετά την ανάκρισή του μεταφέρθηκε στο σανατόριο «Σωτηρία», επειδή ήταν βαριά άρρωστος από φυματίωση και νεφρίτιδα.

Δύο ημέρες αργότερα, με εντολή του εξόριστου γενικού γραμματέα του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη μεταδόθηκε από τον ραδιοσταθμό της «Ελεύθερης Ελλάδας», που έδρευε στο Βουκουρέστι, ανακοίνωση του κόμματος, με την οποία καταγγελλόταν ως πράκτορας της Ασφάλειας. Κατά την ανακοίνωση, ο Πλουμπίδης «είναι από 27ετίας πράκτορας της Ασφάλειας. Στη χιτλερική κατοχή και την περίοδο της αμερικανοκρατίας, ο προβοκάτορας Πλουμπίδης έκανε μεγάλη ζημιά στο λαϊκό κίνημα και το λαό μας. Ο Πλουμπίδης είναι βαμμένος θανάσιμος εχθρός του λαού. Τα στοιχεία που αφορούν τη χαφιέδικη πρακτορική δράση του θα δημοσιευτούν την κατάλληλη ώρα».

Το ΚΚΕ υποψιαζόταν τον Πλουμπίδη από τον Μάρτιο του 1952, όταν είχε δημοσιοποιηθεί επιστολή του, με την οποία προσφερόταν να παραδοθεί και να δικασθεί σε περίπτωση μετατροπής της θανατικής ποινής του Νίκου Μπελογιάννη και των συγκατηγορουμένων του. Το κόμμα είχε χαρακτηρίσει την επιστολή κατασκεύασμα της Ασφάλειας και τον Πλουμπίδη όργανό της.

Η δίκη του Νίκου Πλουμπίδη άρχισε στις 24 Ιουλίου 1953 στο Διαρκές Στρατοδικείο Αθηνών, με την κατηγορία της κατασκοπίας, βάσει του Αναγκαστικού Νόμου 375/1936. Οι επιθέσεις του κόμματος εναντίον του συνεχίζονταν με αμείωτη ένταση. Στις 27 Ιουλίου, ο ραδιοσταθμός της «Ελεύθερης Ελλάδας» τον κατηγόρησε ότι ήταν αυτός που πρόδωσε τον Μπελογιάννη.

Ο ίδιος υπέμεινε με καρτερία το προσωπικό του δράμα, δίνοντας δείγματα ακλόνητης αφοσίωσης στο κόμμα του. «Ο Ζαχαριάδης είναι ο αρχηγός του Κόμματός μου. Για να με πει πράκτορα θα έχει τους λόγους του. Εγώ μόνο σε Συνέδριο θα μπορούσα να ζητήσω διευκρινίσεις». Σε άλλο σημείο διεξήχθη ο εξής διάλογος με τον Πρόεδρο του Στρατοδικείου:

Πλουμπίδης: Δεν δικάζετε άτομα, δικάζετε το ΚΚΕ.
Πρόεδρος: Σε θεωρούν προδότη.
Πλουμπίδης: Θέλουν να προστατεύσουν το Κόμμα από έναν υποτιθέμενο εχθρό.

Τελικά, στις 3 Αυγούστου 1953, ο Νίκος Πλουμπίδης καταδικάσθηκε «δις εις θάνατον». Σε θάνατο, αλλ’ ερήμην, καταδικάστηκαν και οι Νίκος Ζαχαριάδης, Γιώργος Βοντίτσιος (Γούσιας), Βασίλης Μπαρτζώτας κ.ά.

Ένα χρόνο και δέκα ημέρες μετά την καταδίκη του, ο Νίκος Πλουμπίδης  αντίκρυσε τις πρώτες πρωινές ώρες της 14ης Αυγούστου 1954 το εκτελεστικό απόσπασμα. Γύρω στις 3:30 π.μ. οδηγήθηκε με χειροπέδες σε μια χαράδρα, κοντά στην Αγία Μαρίνα, στο Δαφνί, όπου πριν από την εκτέλεση διεμήφθη ο εξής διάλογος με τον Βασιλικό Επίτροπο του Στρατοδικείου (νυν εισαγγελέας):

Επίτροπος: Έχεις να εκφράσεις καμιά επιθυμία;
Πλουμπίδης: Θέλω μόνο να πω ότι υπήρξα τίμιος αγωνιστής.
Επίτροπος: Δεν έχεις δίκιο. Οι πράξεις σου δεν υπήρξαν τίμιες.
Πλουμπίδης: Αφήνω τίμιο όνομα με τον τρόπο μου.
Επίτροπος: Καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις. Απευθύνεσαι προς άλλους, οι οποίοι, όμως, σε λάσπωσαν.
Πλουμπίδης: Δεν πειράζει. Ο Ζαχαριάδης είναι ο πραγματικός αρχηγός μου. Τον υπακούω και τώρα.

Ο Νίκος Πλουμπίδης εκτελέστηκε λίγο αργότερα με ακάλυπτα τα μάτια, ζητωκραυγάζοντας υπέρ του ΚΚΕ και τραγουδώντας τη «Διεθνή». Το ΚΚΕ συνέχισε να τον στοχοποιεί και μετά τον θάνατό του, όταν υποστήριζε από τα ερτζιανά ότι «ο Πλουμπίδης δεν πέθανε, αλλά μεταφέρθηκε στην Αμερική, όπου γεμίζει τις μέρες και τις τσέπες του με το πικρό αντίτιμο της προδοσίας». Το 1958, μετά την «αποσταλινοποίηση» και την εκπαραθύρωση του Νίκου Ζαχαριάδη από την ηγεσία του κόμματος, το ΚΚΕ αποκατέστησε τον Νίκο Πλουμπίδη.

 
 
 
1973
Ανατρέπεται η κυβέρνηση Μαρκεζίνη και ο ίδιος ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος, ο οποίος τίθεται υπό περιορισμό στο σπίτι του στο Λαγονήσι. Νέος ισχυρός ανήρ του απριλιανού καθεστώτος, ο ταξίαρχος Ιωαννίδης. Νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας ορκίζεται ο στρατηγός Φαίδων Γκιζίκης και πρωθυπουργός ο Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος.
 
2008
Τρεις ιστορικές συμφωνίες υπογράφονται κατά την ολοκλήρωση της επίσημης επίσκεψης του προέδρου της Κίνας, Χου Ζιντάο, στην Αθήνα. Με βάση τη μία από τις συμφωνίες, η ελληνική κυβέρνηση παραχωρεί το λιμάνι του Πειραιά στον κινέζικο κολοσσό Cosco. Στη συμφωνία αντιτίθενται οι λιμενεργάτες του Πειραιά, οι οποίοι κατέρχονται σε 24ωρη απεργία και σύσσωμη η αντιπολίτευση.

Γεννήσεις

μ.Χ.

 
1844
Καρλ Μπεντς, γερμανός μηχανικός, που σχεδίασε και κατασκεύασε το πρώτο πρακτικό αυτοκίνητο, εξοπλισμένο με κινητήρα εσωτερικής καύσης. (Θαν. 4/4/1929)
 
 
1939
  Ελένη Καραΐνδρου, ελληνίδα συνθέτρια, γνωστή από τη μουσική της για τις ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου.
 
 
1941
 
Χρήστος Παπανικολάου, έλληνας επικοντιστής, που διατέλεσε και παγκόσμιος ρέκορντμαν του αγωνίσματος το 1970.

Παγκόσμιος ο Παπανικολάου

Στις 24 Οκτωβρίου 1970, ο αθλητής του Παναθηναϊκού Χρήστος Παπανικολάου επιτυγχάνει νέο παγκόσμιο ρεκόρ στο άλμα επί κοντώ με επίδοση 5,49 μ. Είναι το πρώτο παγκόσμιο ρεκόρ από έλληνα αθλητή στον στίβο...

 

Ήταν ένα φθινοπωρινό σαββατιάτικο απομεσήμερο στο Στάδιο Καραϊσκάκη, όταν ξεκίνησε η διεθνής συνάντηση στίβου μεταξύ των μικτών ομάδων Αθηνών και Βελιγραδίου, με ένα πρωταγωνιστή, τον Χρήστο Παπανικολάου. Ο 29χρονος αθλητής από το Διάβα Καλαμπάκας θα προσπαθούσε να σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ του αγωνίσματος, που κατείχε ο μεγάλος του αντίπαλος, ανατολικογερμανός Βόλφγκανγκ Νόρντβιγκ με 5,46 μ. Γύρω στους 10.000 θεατές πήραν θέσεις στις εξέδρες του φαληρικού σταδίου με την κρυφή ελπίδα να γίνουν μάρτυρες ενός ιστορικού γεγονότος.

Ο αθλητής του Παναθηναϊκού ήταν ιδιαίτερα φορμαρισμένος, με επιδόσεις πάνω από τα 5,40 μέσα στο 1970. Τα προηγούμενα χρόνια είχε διαγράψει μια λαμπρή πορεία στο άλμα επί κοντώ και ήταν από τους κορυφαίους του αγωνίσματος. Είχε, όμως, αποτύχει σε δυο μεγάλες διοργανώσεις (Ολυμπιακούς Αγώνες του Μεξικού το 1968 και Πανευρωπαϊκούς της Αθήνας το 1969) να κατακτήσει μετάλλιο, σκορπώντας απογοήτευση στους Έλληνες φιλάθλους, Η κατάρριψη του παγκοσμίου ρεκόρ ήταν η εκπλήρωση μιας οφειλής προς αυτούς.

Η στιβική συνάντηση του Σταδίου Καραϊσκάκη ξεκίνησε στις 3 μετά το μεσημέρι. Ο Παπανικολάου εμφανίσθηκε στον αγωνιστικό χώρο στις 3:45 μ.μ. μαζί με τους συναθλητές του και επευφημήθηκε από το πλήθος. Το αγώνισμα του άλματος επί κοντώ άρχισε στις 4 μ.μ. από χαμηλά ύψη. Στις 5:10 κι ενώ ο πήχυς βρισκόταν στο 4,40 άρχισε να πνέει αντίθετος άνεμος, που δυσκόλευε τις προσπάθειες των επικοντιστών. Τότε, ο έφορος του αγωνίσματος έδωσε εντολή να χρησιμοποιηθεί το δεύτερο σκάμμα, προς τον Πειραιά και το αγώνισμα ξανάρχισε. Έως τις 5:30 που άρχισε τις προσπάθειές του ο Παπανικολάου, οι αντίπαλοί του είχαν εγκαταλείψει τον αγώνα. Ο δεύτερος του αγωνίσματος Παντελής Νικολαΐδης (αθλητής του Ολυμπιακού και μετέπειτα βουλευτής του ΠΑΣΟΚ) έμεινε στα 4,40 μ. και ακολούθησε ο Καράγιοβιτς με 4,20. Ο Ηλιάδης, που συμμετείχε εκτός συναγωνισμού, πέρασε τα 4,40.

Μόνος του με τον πήχυ ο Παπανικολάου, αφού πέρασε άνετα τα 5 μ. υπερέβη εξίσου άνετα και τα 5,20 μ. με την πρώτη προσπάθεια. Στη συνέχεια τοποθέτησε τον πήχυ στα 5,47 μ. για να καταρρίψει το παγκόσμιο ρεκόρ του Νόρντβιγκ. Η μεγάλη στιγμή που όλοι περίμεναν είχε έλθει. Στις 5:49 μ.μ. ξεκίνησε την προσπάθειά του για το μεγάλο άλμα. Με αποφασιστικό τρόπο καρφώνει το κοντάρι στη βαλβίδα και τινάζεται στα ύψη. Το άλμα του είναι τεχνικά άψογο. Μόλις φθάνει στο ανώτατο ύψος, γυρίζει το σώμα του θαυμάσια, ακουμπά ανεπαίσθητα τον πήχυ και προσγειώνεται μαλακά στο σκάμμα. Όταν συνειδητοποιεί ότι ο πήχυς μένει στη θέση του, ξεσπά σε πανηγυρισμούς. Το παγκόσμιο ρεκόρ, το πρώτο για ένα έλληνα αθλητή είναι γεγονός.

Ο ενθουσιασμός του πλήθους έχει φθάσει στο κατακόρυφο. Πολλοί φίλαθλοι μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο για να συγχαρούν και να σηκώσουν στα χέρια τον νέο ρέκορντμαν. Ένας αφέτης πυροβολεί στον αέρα από χαρά… Κι ενώ συνεχίζονται οι πανηγυρισμοί, οι κριτές ξαναμετρούν το ύψος, όπως έχουν υποχρέωση, και το βρίσκουν 5,49 μ. Η αναγραφή του νέου παγκόσμιου ρεκόρ δίνει το έναυσμα για νέους πανηγυρισμούς. Μέσα σ’ αυτό το χαρμόσυνο κλίμα, ο Παπανικολάου τοποθετεί τον πήχυ στα 5,54 μ. για να βελτιώσει το δικό του παγκόσμιο ρεκόρ, αλλά η έλλειψη συγκέντρωσης είναι εμφανής και αποτυγχάνει.

Στις πρώτες του δηλώσεις μετά το τέλος του ιστορικού αγώνα, ο Χρήστος Παπανικολάου τονίζει: «Μεγάλη ημέρα για μένα και τον ελληνικό αθλητισμό. Ήταν κάτι που περίμενα καρτερικά τόσες μέρες. Μια φορά η ατυχία, μια φορά ορισμένες συμπτώσεις μου είχαν στερήσει να δώσω χαρά στους έλληνες φιλάθλους. Σήμερα όλα πήγαν κατ’ ευχήν. Δεν νομίζω ότι κανένας μπορεί να έχει αντίρρηση για το νέο μου ρεκόρ». Ακολούθησαν δηλώσεις και συγχαρητήρια από κυβερνητικούς παράγοντες της χούντας, που κυβερνούσε τότε την Ελλάδα. Ανάμεσα στα συγχαρητήριο τηλεγραφήματα ξεχωρίζει αυτό του δικτάτορα Γεωργίου Παπαδόπουλου.

Μετά την απονομή των επάθλων ο νέος παγκόσμιος ρέκορντμαν αποσύρθηκε στα αποδυτήρια του σταδίου και γύρω στις 7 το βράδυ αναχώρησε με το αυτοκίνητό του, μια βυσσινί «Τζούλια-Άλφα Ρομέο», για το σπίτι του στο Παγκράτι. Πίσω του σχηματίσθηκε πομπή αυτοκινήτων, που κόρναραν ρυθμικά. Αργά το βράδυ, ο γενικός γραμματέας Αθλητισμού, Κωνσταντίνος Ασλανίδης, δεξιώθηκε τον Χρήστο Παπανικολάου σε ταβέρνα της Βάρης και το γλέντι, όπως αναφέρουν οι εφημερίδες της εποχής, κράτησε μέχρι πρωίας.

Το παγκόσμιο ρεκόρ του Χρήστου Παπανικολάου κράτησε για 531 ημέρες. Στις 8 Απριλίου 1972 το κατέρριψε ο σουηδός άλτης Κίελ Ίσακσον με 5,51 μ. σε συνάντηση στίβου που έγινε στο Όστιν του Τέξας.

 

 

Θάνατοι

μ.Χ.

 
Νιλς Στένσεν, δανός ανατόμος και γεωλόγος, γνωστός και ως Νικολάους Στένο, ο πρώτος που ανακάλυψε την πραγματική προέλευση των απολιθωμένων ζώων και ερμήνευσε το σχηματισμό του φλοιού της Γης. Θεωρείται ο «πατέρας» της γεωλογίας και της στρωματογραφίας. Επίσης, είναι γνωστός για τις ιατρικές του έρευνες σχετικά με τους αδένες, τον εγκέφαλο, την καρδιά και για την ερμηνεία της λειτουργίας των ωοθηκών. (Γεν. 1/1/1638)
 
 
Άντολφ Κόλμπε, γερμανός χημικός, γνωστός από τις μελέτες του για την ηλεκτρόλυση των αλάτων και την παρασκευή σαλικιλικού οξέος, ενός από τα βασικά συστατικά της ασπιρίνης. (Γεν. 27/9/1818)
 
 
Γιούκιο Μισίμα, ιάπωνας συγγραφέας, που αυτοκτόνησε κάνοντας χαρακίρι. (Γεν. 14/1/1925)

 

 

 

πηγη: www.sansimera.gr

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου