Loading...

Κατηγορίες

Παρασκευή 16 Νοέ 2018
Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2018
Κλίκ για μεγέθυνση
Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2018Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2018

Ανατολή Ήλιου: 07:05 – Δύση Ήλιου: 17:14
  • Διεθνής Ημέρα Ανεκτικότητας
  • Παγκόσμια Ημέρα Αγγειεκτομής
  • Γιορτάζουν:  Ιφιγένεια, Ματθαίος, Ματθίλδη

Σαν Σήμερα...

 1822

Παναγιώτης Κρεββατάς
1785 – 1822

Αγωνιστής του ‘21 από τη Λακωνία. Ήταν προεστός του Μυστρά και δολοφονήθηκε κατά το δεύτερο έτος της Επανάστασης από την αντίπαλη οικογένεια των Γιατράκων, στο πλαίσιο της διαπάλης μεταξύ «πολιτικών» και «στρατιωτικών», που οδήγησε στην πρώτη εμφύλια σύρραξη το 1823.
 

Ο Παναγιώτης Κρεββατάς γεννήθηκε το 1785 στην περιοχή του Μυστρά και καταγόταν από παλιά αρχοντική οικογένεια που είχε εγκατασταθεί στη Λακωνία τον 14ο αιώνα. Ο συνονόματος παππούς του είχε πάρει μέρος στα Ορλοφικά και μετά την αποτυχία τού κινήματος κατέφυγε στην Ύδρα. Η περιουσία του δημεύθηκε από τους Τούρκους, αλλά ο πατέρας του Δημήτριος κατόρθωσε να την πάρει πίσω και να στείλει για σπουδές τον νεαρό Παναγιώτη στην Ιταλία.

Μετά τον θάνατο του πατέρα του, ο Παναγιώτης Κρεββατάς έγινε πρόκριτος του Μυστρά, ενώ παράλληλα στράφηκε προς το εμπόριο με επιτυχία. Πριν από την Επανάσταση ήταν ένας από τους πλουσιότερους προύχοντες της Πελοποννήσου και από τους λίγους που μυήθηκαν στη Φιλική Εταιρεία (1 Ιουνίου 1819).

Στις αρχές Μαρτίου του 1821, επειδή κίνησε τις υποψίες των Τούρκων, έφυγε από την επαρχία του και μετέβη στα Καλάβρυτα. Στις 10 ή 13 Μαρτίου έλαβε μέρος στη σύσκεψη των προκρίτων, που έγινε στην Αγία Λαύρα και επέστρεψε στον Μυστρά για να πρωτοστατήσει στον ξεσηκωμό της περιοχής στις 26 Μαρτίου, μαζί με τον Αντώνιο Νικολόπουλο και τον Πέτρο Βαρβιτσιώτη. Στις 26 Μαΐου πήρε μέρος στη Συνέλευση των Καλτεζών για τον συντονισμό του Αγώνα και διορίστηκε μέλος της Πελοποννησιακής Γερουσίας.

Με πρωτοβουλία του οργανώθηκε τοπική εφορία, η οποία βοηθούσε το στρατόπεδο των Βερβαίνων με αποστολές αγωνιστών και εφοδίων. Συμμετείχε στην πολιορκία της Τριπολιτσάς και ήταν από τους πρώτους που μπήκαν στην πόλη (23 Σεπτεμβρίου), ενώ τον Δεκέμβριο τού 1821 πήρε μέρος στην πολιορκία τής Κορίνθου.

Το 1822 έγινε μέλος του Βουλευτικού και παραχώρησε τη στρατιωτική αρχηγία του Μυστρά στον Παναγιώτη Γιατράκο. Τον Ιούλιο, μετά την εισβολή του Δράμαλη στην Πελοπόννησο, έφυγε και αυτός από την Αργολίδα και κατέφυγε στην Τριπολιτσά. Καθ’ οδόν συναντήθηκε με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και μεταξύ τους αναπτύχθηκε μία σταθερή φιλία, η οποία προκάλεσε και τη δολοφονία του. Έπειτα από αίτημα του Κολοκοτρώνη, ο Κρεββατάς προσέφερε σημαντικές ποσότητες από τρόφιμα και πολεμοφόδια, συμβάλλοντας έτσι ουσιαστικά στην ήττα τού Δράμαλη, ενώ ο ίδιος πείστηκε να επιστρέφει στην Αργολίδα, μόνος απ' όλους τους βουλευτές και τους προεστούς.

Με τη στάση του αυτή, ο Κρεββατάς προκάλεσε τον φθόνο και την έχθρα τους, αφού δεν μπορούσαν να του συγχωρήσουν ότι εγκατέλειψε την τάξη τους κι εντάχθηκε στην παράταξη των «στρατιωτικών». Όπως γράφει στα «Απομνημονεύματά» του ο αγωνιστής Νικόλαος Σπηλιάδης, «ζώντος αυτού και ηνωμένου μετά του Κολοκοτρώνη δεν ηδύναντο ο Ζαΐμης είτε άλλοι ολιγαρχικοί να πράξωσιν ό,τι ήθελον, ουδ’ οι Γιατράκοι να μεταχειρίζωνται ιδιοτελώς τα όπλα και εισοδήματα της επαρχίας Μιστρά».

Έτσι, έπεισαν τον Παναγιώτη Γιατράκο, αντίπαλο του Κολοκοτρώνη, από τον οποίο ο Κρεββατάς σκόπευε να αφαιρέσει την αρχηγία του Μυστρά και να τη δώσει στον Νικηταρά, να τον βγάλει από τη μέση. Στις 16 Νοεμβρίου 1822 άνθρωποι του Γιατράκου, με κύριο οργανωτή τον αδελφό του Γεώργιο, έστησαν ενέδρα στον Κρεββατά στην περιοχή Κυανή Σκάλα κοντά στη γέφυρα Κοπάνου, στον ποταμό Ευρώτα και τον σκότωσαν.

Αν κι ένας από τους δολοφόνους πιάστηκε και ομολόγησε στην Τριπολιτσά, η κυβέρνηση Μαυροκορδάτου όχι μόνο τούς άφησε ατιμώρητους, αλλά δύο μήνες αργότερα προήγαγε τον Γεώργιο Γιατράκο στο βαθμό του στρατηγού, ενώ η οικογένεια του Κρεββατά αντιμετωπίστηκε με εχθρότητα.

Ο Αναστάσιος Γούδας, στον έκτο τόμο του έργου του «Βίοι Παράλληλοι», βιογραφεί τον Κρεββατά, παίρνοντας τις πληροφορίες του από συγχρόνους της Επανάστασης, και εξαίρει τις αρετές και τη μετριοφροσύνη του θύματος αυτού των πολιτικών παθών, που «εν μόνον είχε μέλημα και μίαν φιλοδοξίαν, την απελευθέρωσιν της πατρίδος».

Γεγονότα

μ.Χ.
 
Ο ισπανός κονκισταδόρ Φρανθίσκο Πιθάρο συλλαμβάνει τον αυτοκράτορα των Ίνκας Αταχουάλπα και καταλύει την αυτοκρατορία τους.
 
Ο ρώσος συγγραφέας Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι γλιτώνει την τελευταία στιγμή την εκτέλεση. Είχε καταδικαστεί για αντιτσαρική προπαγάνδα.
 
Ιδρύεται η UNESCO, ο εκπαιδευτικός, επιστημονικός και πολιτιστικός οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών.
 
Για δεύτερη ημέρα συνεχίζεται η εξέγερση του Πολυτεχνείου. Γύρω από το εκπαιδευτικό ίδρυμα γίνονται πραγματικές μάχες. Η Αστυνομία με δακρυγόνα και πυροβολισμούς προσπαθεί να διαλύσει τον κόσμο. Ο ραδιοφωνικός σταθμός των φοιτητών κάνει έκκληση για φάρμακα, ιατρικά εργαλεία, γιατρούς και ασθενοφόρα. Γύρω στα μεσάνυχτα μπαίνουν στην Αθήνα στρατός και τανκς.
 
 
Δυο νεαρά παιδιά, ο 26χρονος φοιτητής Ιάκωβος Κουμής και η 20χρονη εργάτρια Ματούλα Κανελλοπούλου, χάνουν τη ζωή τους, όταν παρασύρονται από «αύρα» της αστυνομίας, κατά τη διάρκεια επεισοδίων που σημαδεύουν την 7η επέτειο του Πολυτεχνείου.

Η 7η Επέτειος του «Πολυτεχνείου»

Με τον Ανδρέα Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ προ των πυλών της εξουσίας, και τη Νέα Δημοκρατία σε νευρική κρίση, γιορτάστηκε η 7η επέτειος από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, το 1980, που ήταν και η πλέον αιματηρή της ιστορίας.

 

Οι εορταστικές εκδηλώσεις κορυφώθηκαν στις 16 Νοεμβρίου, ημέρα Κυριακή, με την καθιερωμένη πορεία, όχι προς την Αμερικάνικη Πρεσβεία, αφού η κυβέρνηση Ράλλη την είχε απαγορεύσει. Οι διαδηλωτές θα έφθαναν ως το Σύνταγμα, όπου και θα έπρεπε να διαλυθούν.

Έξω από τη Βουλή 2.000 αριστεριστές και αναρχικοί προσπάθησαν να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό. Ακολούθησαν εκτεταμένα και σφοδρής έντασης επεισόδια, από την Πλατεία Συντάγματος ως την Πατησίων και τους γύρω δρόμους, με καταστροφές, λεηλασίες καταστημάτων, εμπρησμούς και δεκάδες συλλήψεις διαδηλωτών. Πρωταγωνιστικό ρόλο στην καταστολή των επεισοδίων έπαιξε το μηχανοκίνητο της αστυνομίας, με τις γνωστές και αποκρουστικές «αύρες», που από εκείνη τη διαδήλωση δεν ξαναφάνηκαν στους δρόμους της Αθήνας.

Τραυματίες υπήρξαν πολλοί και από τις δύο πλευρές. Δύο, όμως ήταν σε σοβαρή κατάσταση. Η 20χρονη εργάτρια Σταματία Κανελλοπούλου βρέθηκε πεσμένη σε πεζοδρόμιο της οδού Πανεπιστημίου. Μεταφέρθηκε αναίσθητη στο «Ιπποκράτειο», όπου άφησε την τελευταία της πνοή, προτού οι γιατροί προλάβουν να τις προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες. Πέθανε από χτύπημα γκλομπ. Με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις από γκλομπ διακομίστηκε στο «Λαϊκό» ο 26χρονος κύπριος φοιτητής της Νομικής, Ιάκωβος Κουμής, που άφησε την τελευταία του πνοή λίγες μέρες αργότερα.

Τα επεισόδια και τις βιαιότητες καταδίκασαν όλα τα πολιτικά κόμματα και οι φοιτητικές παρατάξεις. Ο συνήθως καταγγελτικός Ανδρέας Παπανδρέου υπήρξε διακριτικός απέναντι στην αστυνομική βία, ίσως γιατί «αισθάνθηκε την κρυφή αλληλεγγύη του συμμετόχου στην εξουσία, όταν κάλυπτε χωρίς όρους τη βαρβαρότητα των ΜΑΤ», όπως έγραψε στο περιοδικό «Αντιθέσεις» ο δημοσιογράφος Πέτρος Ευθυμίου, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ τα επόμενα χρόνια.

Οι δράστες των δύο θανάτων έμειναν ατιμώρητοι, καθώς όσοι από τους αστυνομικούς κατηγορήθηκαν για τα συμβάντα της 16ης Νοεμβρίου 1980 αθωώθηκαν επτά χρόνια αργότερα.

 
 
Τίθεται σε ισχύ η νέα διεθνής σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, που επιτρέπει την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια. Η Τουρκία ανακοινώνει ότι θεωρεί αιτία πολέμου την ενδεχόμενη επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 μίλια.

Γεννήσεις

π.Χ.

 
42
Τιβέριος, ρωμαίος αυτοκράτορας, επί των ημερών του οποίου σταυρώθηκε ο Ιησούς Χριστός. (Θαν. 16/3/37)
 

μ.Χ.

 
Ζοζέ Σαραμάγκου, πορτογάλος συγγραφέας, βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1998. (Θαν. 18/6/2010)
 
 
Νταϊάνα Κραλ, καναδή τραγουδίστρια της τζαζ.

 

 

Θάνατοι

μ.Χ.

 
Καρλ Φίλιπ Γκότλιμπ Φον Κλαούζεβιτς, πρώσος στρατιωτικός και θεωρητικός του πολέμου. (Γεν. 1/6/1780)

Καρλ Φίλιπ Γκότφριντ φον Κλαούζεβιτς
1780 – 1831

Στρατιωτικός και θεωρητικός του πολέμου, που αναδείχθηκε μέσα από το κλίμα της πεφωτισμένης δεσποτείας του Βασιλείου της Πρωσίας, με την υψηλού επιπέδου γραφειοκρατία και τον πανίσχυρο στρατό.

 

Γεννήθηκε ως Καρλ Φίλιπ Γκότφριντ φον Κλαούζεβιτς (Carl Philipp Gottfried von Clausewitz) την 1η Ιουνίου 1780, στην πόλη Μπεργκ της Δυτικής Πρωσίας, περιοχής που σήμερα ανήκει στη Γερμανία. Καταγόταν από μεσοαστική οικογένεια με πατέρα συνταξιούχο στρατιωτικό.

Το μήλο θα πέσει κάτω από τη μηλιά κι ο νεαρός Κλαούζεβιτς θα ακολουθήσει το επάγγελμα του πατέρα του. Σε ηλικία 13 ετών υπηρετούσε ως εύελπις στο 34ο Σύνταγμα Πεζικού του πρωσικού στρατού.

Πολέμησε και διακρίθηκε κατά των Γάλλων του Ναπολέοντα και έφθασε στο αξίωμα του επιτελάρχη των πρωσικών δυνάμεων στη Μάχη του Βατερλό, που έκρινε την τύχη του γάλλου στρατηλάτη το 1815 και άλλαξε την ισορροπία δυνάμεων στην Ευρώπη.

Το 1818 και σε ηλικία 38 ετών ο Κλαούζεβιτς προήχθη σε υποστράτηγο και τοποθετήθηκε διευθυντής της Σχολής Πολέμου στο Βερολίνο. Μέχρι το θάνατό του το 1831 αφοσιώθηκε στην έρευνα και το γράψιμο.

Η φήμη του Κλαούζεβιτς ως τις μέρες μας οφείλεται στο ημιτελές έργο του Περί του Πολέμου (κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Βάνιας), που ασκεί μεγάλη επιρροή σε στρατιωτικούς, διεθνολόγους και πολιτικούς επιστήμονες, μαζί με την Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου του ημετέρου Θουκυδίδη.

Δική του είναι η περίφημη αποστροφή «Πόλεμος είναι απλώς η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα», με άλλα λόγια η στρατιωτική βία πρέπει να είναι ο «σιδηρούς βραχίων» της διπλωματίας ενός κράτους, όταν τα μέτρα της πειθούς καθίστανται αναποτελεσματικά.

Ο Καρλ Φίλιπ Γκότφριντ φον Κλαούζεβιτς πέθανε από χολέρα στις 16 Νοεμβρίου του 1831, σε ηλικία 51 ετών.

 
 
 
 
 
 
Στράτος Παγιουμτζής, ερμηνευτής του ρεμπέτικου τραγουδιού. (Γεν. 1904)
 
 
Μίλτον Φρίντμαν, νομπελίστας αμερικανός οικονομολόγος της ελεύθερης αγοράς και ηγέτης της Σχολής του Σικάγου, που επηρέασε καίρια τη βρετανική οικονομία επί Θάτσερ και την αμερικανική επί Ρίγκαν. (Γεν. 31/7/1912)

 

 

πηγη: www.sansimera.gr

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου