Loading...

Κατηγορίες

Πέμπτη 19 Απρ 2018
Πέμπτη 19 Απριλίου 2018
Κλίκ για μεγέθυνση
Πέμπτη 19 Απριλίου 2018Πέμπτη 19 Απριλίου 2018Πέμπτη 19 Απριλίου 2018Πέμπτη 19 Απριλίου 2018Πέμπτη 19 Απριλίου 2018
 
Ανατολή Ήλιου: 06:42 – Δύση Ήλιου: 20:06

Σαν Σήμερα...

  Λόρδος Βύρων, φιλέλληνας άγγλος ποιητής. (Γεν. 22/1/1788)

Λόρδος Βύρων
1788 – 1824


Άγγλος ποιητής, ηγετική μορφή του ρομαντισμού κι ένας από τους πιο ένθερμους φιλέλληνες, που έδωσε τη ζωή του για την ελευθερία της Ελλάδας.

Ο Λόρδος Βύρων, όπως είναι γνωστός στη χώρα μας ο Τζορτζ Γκόρντον Μπάιρον, 6ος Βαρώνος Μπάιρον (George Gordon Byron, 6th Baron Byron), γεννήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 1788 στο Λονδίνο και καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια.

Από μικρός αγαπούσε τη μελέτη, διάβασε πολλά βιβλία, σπούδασε σε ανώτερα αγγλικά κολέγια, έμαθε να μιλά τα ελληνικά και τα λατινικά και ταξίδευε πολύ. Σε ηλικία 21 χρόνων έγινε βουλευτής και πολλές φορές βρέθηκε αντίθετος με τους άλλους λόρδους, διότι έδειχνε ενδιαφέρον για τα ζητήματα της εργατικής τάξης.

Το 1809 ταξίδεψε για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Επισκέφθηκε την Πάτρα, την Πρέβεζα, τη Νικόπολη, την Άρτα, τα Γιάννενα κι έφθασε ως το Τεπελένι, όπου τον φιλοξένησε ο Αλή Πασάς. Ξαναγύρισε στην Πάτρα, πήγε στο Αίγιο, στους Δελφούς, στη Λιβαδειά, στην Αθήνα, όπου έμεινε δυο μήνες και ύστερα στην αρχαία Τροία και την Κωνσταντινούπολη.

Ο Βύρων, με την ποιητική του ευαισθησία, καταμαγεύθηκε από τις ελληνικές φυσικές ομορφιές και τα αρχαία ερείπια. Ενώ ταξίδευε, έγραφε θαυμάσια ποιήματα, που καθρέφτιζαν την καλλιτεχνική του συγκίνηση. Στο μεγάλο του ποιητικό έργο, που έχει τον τίτλο «Το προσκύνημα του Τσάιλντ Χάρολντ», δίνει ωραιότατες περιγραφές της Ηπείρου. Ξεχωριστή θέση έχει ένα ποίημα, όπου περιγράφει μία θύελλα, που τον βρήκε στη Ζίτσα της Ηπείρου.

Στο Σούνιο εμπνεύσθηκε το ποίημα «Νησιά της Ελλάδας», όπου περιγράφει τις εντυπώσεις του και από την αρχαία Τροία. Ο ελληνολάτρης ποιητής αγανάχτησε από τα βάθη της ψυχής του από το ανοσιούργημα του Έλγιν, που έκλεψε από την Ακρόπολη τα μαρμάρινα καλλιτεχνήματα κι έγραψε το ποίημα «Η κατάρα της Αθήνάς». Άλλα ποιήματά του ήταν η «Νύμφη της Αβύδου», τα «Τούρκικα παραμύθια» και ο «Δον Ζουάν», ίσως η κορυφαία ποιητική δημιουργία. Ο Βύρων με τα ποιητικά του αυτά έργα έγινε διάσημος στην Αγγλία, ενώ η παγκόσμια φήμη του όλο και μεγάλωνε.

Ο Βύρων ήταν όμορφος άνδρας με πυκνά πυρόξανθα σγουρά μαλλιά και ωραίο παράστημα, αν και λίγο κουτσός από το δεξί του πόδι. Οι ερωτικές του περιπέτειες άφησαν εποχή στο Λονδίνο και η περιφρόνησή του για τις κοινωνικές συμβάσεις δημιούργησαν μικρά και μεγάλα σκάνδαλα. Από τον σύντομο γάμο του με την Αναμπέλα Μίλμπανκ απέκτησε μία κόρη, την Άντα Λάβλεϊς, μετέπειτα διάσημη μαθηματικό, που θεωρείται από τους πρωτοπόρους της πληροφορικής. Από τη σχέση του με την Κλερ Κλέμοντ, απέκτησε και μία δεύτερη κόρη, την Κλάρα Αλέγκρα, η οποία πέθανε σε ηλικία πέντε χρονών.

Όταν ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση, ο Βύρων, που με το ποίημά του «Προφητεία του Δάντη» είχε καταδικάσει τα τυραννικά καθεστώτα και είχε εκφράσει τη συμπάθειά του για τους απελευθερωτικούς αγώνες των λαών, έδειξε αμέσως το ενδιαφέρον του. Το 1823 έγινε μέλος του «Φιλελληνικού Κομιτάτου», ενός συλλόγου από άγγλους φιλελευθέρους και φιλέλληνες, που είχαν σκοπό να ενισχύσουν τους έλληνες επαναστάτες. «Αποφάσισα να πάω στην Ελλάδα. Είναι το μοναδικό μέρος, όπου δοκίμασα πραγματική ευχαρίστηση. Αν είμαι ποιητής το χρωστώ στον αέρα της Ελλάδας» έγραφε σε κάποιον φίλο του.

Στις 3 Αυγούστου 1823 έφθασε στο Αργοστόλι. Οι Έλληνες τότε ήταν διχασμένοι κι αυτό πίκραινε τον ευαίσθητο και φλογερό νέο. Περίμενε μήπως πάψουν οι διχόνοιες, αλλά του κάκου. Έχοντας διορισθεί αντιπρόσωπος του «Φιλελληνικού Κομιτάτου», μοίρασε στους επαναστάτες τα εφόδια, που του έστειλαν από το Λονδίνο. Από δικά του χρήματα έστειλε στο Μαυροκορδάτο 4.000 λίρες για τη συντήρηση του στόλου.

Στις 5 Ιανουαρίου 1824 έφθασε στο Μεσολόγγι, όπου οι αγωνιζόμενοι Έλληνες τον υποδέχθηκαν με ενθουσιασμό. Εκεί συνεργάσθηκε με άλλους ξένους εθελοντές και με δικά του έξοδα οργάνωσε το στρατό και φρόντισε για την οχύρωση του Μεσολογγίου. Στις 25 Ιανουαρίου η κυβέρνηση τον αναγνώρισε αρχιστράτηγο. Οι κόποι του, όμως, για την οργάνωση του στρατού και για τη συμφιλίωση των οπλαρχηγών, καθώς και το κακό κλίμα, υπέσκαψαν την υγεία του.

Στις 9 Απριλίου έπεσε στο κρεβάτι με δυνατό πυρετό. Παραμιλούσε διαρκώς, αλλά και τότε ακόμα παρακινούσε τους Έλληνες να συμφιλιωθούν, για να πετύχουν την απελευθέρωσή τους. Τα χαράματα της 19ης Απριλίου 1824, Δευτέρα του Πάσχα, άφησε την τελευταία του πνοή στο Μεσολόγγι, σε ηλικία 36 χρονών. Τα τελευταία του λόγια του ήταν για την Ελλάδα: «Της έδωσα τον καιρό, την υγεία μου, την περιουσία μου, και τώρα της δίνω τη ζωή μου. Τι μπορούσα να κάνω περισσότερο;»

Ο θάνατός του άπλωσε βαρύ πένθος σ’ όλους τους αγωνιζόμενους Έλληνες. Άνδρες και γυναίκες έκλαψαν σαν πραγματικό αδελφό και προστάτη τον Βύρωνα, που έγινε σύμβολο του πατριωτισμού και ανακηρύχθηκε εθνικός ήρωας. Μετά την κηδεία του στο Μεσολόγγι η σορός του μεταφέρθηκε στο Λονδίνο. Τις μέρες εκείνες ο Διονύσιος Σολωμός έγραψε ένα μεγάλο ποίημα («Εις το θάνατο του Λορδ Μπάιρον») χαρισμένο στο μεγάλο αυτό λάτρη της Ελλάδας, που αρχίζει μ’ αυτούς τους στίχους: 

Λευθεριά, για λίγο πάψε
Νά χτυπάς με το σπαθί·
Τώρα σίμωσε καί κλάψε
Εις του Μπάιρον το κορμί·

Οι Έλληνες μετά την απελευθέρωση τίμησαν τον Βύρωνα και του έκαμαν άγαλμα, που υψώνεται στο Ζάππειο, στη γωνία που βλέπει προς την Ακρόπολη και παριστάνει τον φιλέλληνα κοντά σε μια γυναίκα –την Ελλάδα– που τον στεφανώνει. Το όνομα του Βύρωνα δόθηκε και στο συνοικισμό προσφύγων, που ιδρύθηκε στην Αθήνα, πάνω από το Παγκράτι και σήμερα αποτελεί τον Δήμο Βύρωνα.

Γεγονότα

 


μ.Χ.
Τίθεται σε λειτουργία η σιδηροδρομική γραμμή Πελοποννήσου, δημιούργημα του Χαρίλαου Τρικούπη.

Η απόβαση των 33 Πατριωτών στην Ουρουγουάη

Στις 19 Απριλίου 1825, 33 εξόριστοι ουρουγουανοί πατριώτες αποβιβάστηκαν στην ανατολική όχθη του ποταμού Ρίο ντε λα Πλάτα και ξεκίνησαν τον αγώνα για την απελευθέρωση της πατρίδας τους από τον πορτογαλικό ζυγό. Το γεγονός τιμάται κάθε χρόνο στην Ουρουγουάη ως εθνική εορτή.

Από το 1807 έως το 1816 η περιοχή της σημερινής Ουρουγουάης κατακτήθηκε πρώτα από τους Άγγλους, στη συνέχεια από τους Ισπανούς και στο τέλος από τους Πορτογάλους. Οι τελευταίοι εκδίωξαν τον τοπικό ήρωα Χοσέ Χερβάσιο Αρτίγας, ο οποίος κατέφυγε στην Παραγουάη κι ενσωμάτωσαν την περιοχή στη Βραζιλία, που ήταν κτήση τους.

Μετά την ανεξαρτησία της Βραζιλίας από την Πορτογαλία το 1825, οι Ουρουγουανοί αναθάρρησαν και επιδίωξαν τη δική τους ανεξαρτησία. Έτσι, τη νύχτα της 19ης Απριλίου 1825, 33 ουρουγουανοί μαχητές υπό τον Χουάν Αντόνιο Λαβαλέχα (φίλο και συνοδοιπόρο του Αρτίγας) διέσχισαν τον ποταμό Ρίο ντε λα Πλάτα από την πλευρά της Αργεντινής και αποβιβάστηκαν στην ανατολική όχθη του. Εκεί, ορκίστηκαν στη σημαία τους να εκδιώξουν τους Βραζιλιάνους από την πατρίδα τους.

Τέσσερις μήνες αργότερα, στις 25 Αυγούστου 1825, κήρυξαν την ανεξαρτησία της πατρίδας τους από τη Βραζιλία. Ακολούθησε ο πόλεμος Αργεντινής - Βραζιλίας (1825-1828) και τελικά στις 28 Αυγούστου 1828 η Βραζιλία αναγνώρισε επισήμως την ανεξαρτησία της Ουρουγουάης.

Παναγιώτης Τριβουλίδης
1878 – ?

Έλληνας αθλητής του στίβου, αργυρός ολυμπιονίκης στο αγώνισμα της διελκυστίνδας στη Μεσολυμπιάδα του 1906 και νικητής του Μαραθωνίου της Βοστώνης το 1920.

O Παναγιώτης Τριβουλίδης γεννήθηκε το 1878, είτε στον Πειραιά, είτε στα Βάτικα της Λακωνίας, απ’ όπου η καταγωγή της οικογένειάς του. Πάντως, το 1906 κατοικεί στον Πειραιά και ως αθλητής του Πειραϊκού Συνδέσμου συμμετέχει με την εθνική ομάδα της διελκυστίνδας (Βασίλειος Ψάχος, Γεώργιος Ψάχος, Κωνσταντίνος Λάζαρος, Σπυρίδων Λάζαρος, Σπυρίδων Βέλλας, Αντώνιος Τσίτας, Κωνσταντίνος Παρνασσάς, Γεώργιος Παπαχρήστου και Παναγιώτης Τριβουλίδης) στη Μεσολυμπιάδα της Αθήνας και κατακτά το αργυρό μετάλλιο.

Στη συνέχεια ασχολείται με τις μεγάλες αποστάσεις και τον μαραθώνιο. Στις 16 Απριλίου 1911 τερματίζει στην 3η θέση στο πανελλήνιο πρωτάθλημα μαραθωνίου δρόμου με επίδοση 3:12:18. Στους Πανελλήνιους Αγώνες του 1912 ως αθλητής του Ομίλου Φιλάθλων Πειραιώς (μία από τις δύο ιδρυτικές συνιστώσες του Ολυμπιακού ΣΦΠ) κόβει πρώτος το νήμα στα 5 μίλια με 27:54.5 (29 Μαρτίου), ενώ δύο ημέρες αργότερα κατακτά την τρίτη θέση στα 20 χλμ. Στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανωμάλου Δρόμου του 1912 (18 Μαρτίου) τερματίζει στη δεύτερη θέση και δύο χρόνια αργότερα κατακτά τη 2η θέση στα 5.000 μ.

Το 1914, ο Παναγιώτης Τριβουλίδης μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Εγκαταστάθηκε στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης και εργαζόταν ως βοηθός σερβιτόρου στο εστιατόριο των πολυκαταστημάτων Wanamaker's. Παράλληλα, συνέχισε να γυμνάζεται και να ασχολείται με το μαραθώνιο, παρέα με τον Φιλανδό ολυμπιονίκη Χάνες Κολεμάινεν, παρά την προχωρημένη «αθλητικά» ηλικία του. Αγωνιζόταν με τα χρώματα του συλλόγου Millrose Athletic Association, που είχε ιδρύσει το αφεντικό του, Τζον Γουοναμέικερ, για την ψυχαγωγία των υπαλλήλων του, με το όνομα Peter Trivoulidas. Τον συναντάμε ακόμη και ως Peter Trivoulidis ή Peter Trivoulides.

Το 1920, σε ηλικία 42 ετών, δηλώνει συμμετοχή στον 24ο Μαραθώνιο της Βοστώνης και τη Δευτέρα 19 Απριλίου δημιουργεί τη μεγάλη έκπληξη. Κόβει πρώτος το νήμα με χρόνο 2:29:31, ύστερα από ένα συγκλονιστικό αγώνα στήθος με στήθος με τον αμερικανό Άρθουρ Ροθ, τον οποίο τελικά ξεπέρασε κατά ένα λεπτό στο τελευταίο μίλι. Ο Τριβουλίδης έτρεξε μεν ως Αμερικάνος, αλλά οι εφημερίδες της Βοστώνης τόνισαν την καταγωγή του από την Ελλάδα και ειδικά από τη Λακωνία. Έγραψε η Boston Globe την επομένη ημέρα:

GREEK TRIVOULIDAS WINS MARATHON IN FINAL MILE. FAST TIRING BUT GAME-TO-THE-CORE ARTHUR V. ROTH, WITH VICTORY NEAR, OVERTAKEN BY SPEEDING SPARTAN FINISHES SECOND. TIME 2:29:31

Στον αγώνα μετείχαν 76 δρομείς και αποτελούσε κριτήριο για τη συγκρότηση της αμερικανικής ομάδας που θα μετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1920 στην Αμβέρσα. Ο Τριβουλίδης ως αλλοδαπός δεν μπορούσε να αγωνιστεί με τα αμερικανικά χρώματα κι έτσι συμπεριλήφθηκε στην ελληνική ολυμπιακή ομάδα. Σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής εκείνης, ήταν μελαψός, είχε ύψος 1.72 και ζύγισε 65 κιλά.

Στις 22 Αυγούστου ξεκίνησε τον μαραθώνιο, αλλά εγκατέλειψε γύρω στο 20ο χιλιόμετρο, προς μεγάλη απογοήτευση των Ελλήνων φιλάθλων, που είχαν πιστέψει ότι μπορούσε να επαναλάβει το κατόρθωμα του Σπύρου Λούη. Λέγεται ότι ο Αμερικανός προπονητής του, που τον ακολουθούσε με μοτοσυκλέτα, κατέβηκε και τον χαστούκισε, επειδή δεν θεώρησε τις εξηγήσεις του πειστικές. Το μαραθώνιο κέρδισε ο φίλος του Χάνες Κολεμάινεν, με τον οποίον προπονιόταν μαζί στη Νέα Υόρκη. Την επόμενη ημέρα στον αγώνα του ανωμάλου δρόμου ο Τριβουλίδης τερμάτισε στην 39η θέση.

Μετά τους Ολυμπιακούς της Αμβέρσας, ο Παναγιώτης Τριβουλίδης ξαναγύρισε στη Νέα Υόρκη για μόνιμη διαμονή. Δημοσίευμα του 1959 αναφέρει ότι είχε αποκτήσει επτά παιδιά. Από τότε χάνονται τα ίχνη του και ακόμα και σήμερα δεν γνωρίζουμε κάτι σχετικό με τον υπόλοιπο βίο του και την ημερομηνία θανάτου του.

  Αποτυγχάνει η αμερικανικής εμπνεύσεως «Επιχείρηση του Κόλπου των Χοίρων», που ως σκοπό είχε την ανατροπή του Φιντέλ Κάστρο.

Η απόβαση στον Κόλπο των Χοίρων

Ο Φιντέλ Κάστρο και οι άνδρες του πανηγυρίζουν, κρατώντας τον αμερικανικό εξοπλισμό των αιχμαλώτων, μετά την αποτυχημένη εισβολή.

Ο Φιντέλ Κάστρο και οι άνδρες του πανηγυρίζουν, κρατώντας τον αμερικανικό εξοπλισμό των αιχμαλώτων, μετά την αποτυχημένη εισβολή.

Αποτυχημένη εισβολή, που πραγματοποιήθηκε στις 17 Απριλίου 1961 στον Κόλπο των Χοίρων (Bahia de los Cochinos), στις νοτιοδυτικές ακτές της Κούβας, από περίπου 1.500 εξόριστους κουβανούς που αντιμάχονταν το καθεστώς του Φιντέλ Κάστρο. Την εισβολή χρηματοδότησε και διηύθυνε η κυβέρνηση των ΗΠΑ, μέσω της CIA.

Έξι μήνες μετά την ανατροπή του δικτάτορα Φουλχένσιο Μπατίστα από τις δυνάμεις του Κάστρο, τον Ιανουάριο του 1959 (Κουβανική Επανάσταση), οι σχέσεις της νέας κουβανικής κυβέρνησης με τις Ηνωμένες Πολιτείες άρχισαν να επιδεινώνονται. Στις 19 Οκτωβρίου 1960 η αμερικανική κυβέρνηση απαγόρευσε τις εξαγωγές προς την Κούβα και στις 3 Ιανουαρίου 1961 διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις της με το κουβανικό κράτος.

Η φιλοσοβιετική πολιτική που ακολουθούσε ο Φιντέλ Κάστρο και οι εκτιμήσεις των αμερικανών ειδικών ότι η κατάσταση στην Κούβα έρχεται σε σοβαρή αντίθεση με τα αμερικανικά συμφέροντα στην Καραϊβική, οδήγησαν το νέο αμερικανό πρόεδρο Τζον Κένεντι να κάνει δεκτό το σχέδιο, που είχε εκπονήσει η CIA από τον Μάιο του 1960 για εισβολή στο νησί και ανατροπή του καθεστώτος Κάστρο.

Η επιχείρηση ξεκίνησε στις 15 Απριλίου 1961, όταν τρία αμερικανικά αεροπλάνα με κουβανούς πιλότους βομβάρδισαν κουβανικές αεροπορικές βάσεις. Δύο ημέρες αργότερα, στις 17 Απριλίου, αποβιβάστηκαν σε διάφορα σημεία της Κούβας δυνάμεις εξορίστων κουβανών, που είχαν εκπαιδευθεί στις ΗΠΑ και χρησιμοποιούσαν αμερικανικό εξοπλισμό. Η κύρια απόβαση έγινε στον Κόλπο των Χοίρων. Την υποστήριξή τους από αέρος ανέλαβαν οκτώ αμερικανικά βομβαρδιστικά Β-26.

Παραγνωρίζοντας εντελώς την εσωτερική κατάσταση στην Κούβα, οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες είχαν προβλέψει εξέγερση κατά του Κάστρο στο νησί και προσχώρηση τμημάτων του κουβανικού στρατού στις γραμμές των ανταρτών αμέσως μετά την απόβασή τους. Συνέβη, όμως, ακριβώς το αντίθετο. Οι εισβολείς αντιμετώπισαν τη μανιασμένη αντίσταση των Κουβανών και η επιχείρηση απέτυχε στην τρίτη μόλις ημέρα από την εκδήλωσή της.

Όσοι από τους εισβολείς δεν εξοντώθηκαν (118 νεκροί), συνελήφθησαν αιχμάλωτοι (1.202 τον αριθμό) και αποτέλεσαν μέσο πολιτικής πίεσης στα χέρια του Κάστρο. Ύστερα από επίπονες διαπραγματεύσεις, ο κουβανός ηγέτης δέχθηκε να απελευθερώσει τους αιχμαλώτους, παίρνοντας ως αντάλλαγμα τρόφιμα, αγροτικά εφόδια και φάρμακα.

Η αμερικανική ενέργεια κατακρίθηκε από την ΕΣΣΔ και την πλειονότητα των δυτικών χωρών. Η κυβέρνηση Κένεντι κατηγορήθηκε ότι δεν είχε υποστηρίξει με αρκετή αποφασιστικότητα την απόβαση στον Κόλπο των Χοίρων, η οποία έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην προετοιμασία της πυραυλικής κρίσης της Κούβας, που ξέσπασε τον Οκτώβριο του 1962.

Η ΕΣΣΔ σημειώνει ακόμη μία πρωτιά στο διάστημα, με την εκτόξευση του διαστημικού σταθμού «Σαλιούτ».
Διεξάγεται ο 25ος Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision στην Ολλανδία. Νικητής αναδεικνύεται για λογαριασμό της Ιρλανδίας ο Τζόνι Λόγκαν, με τη σύνθεση «What’s another year». Η Ελλάδα συμμετέχει με το τραγούδι των Νακασιάν / Σοφού «Ωτοστόπ», το οποίο ερμηνεύει η Άννα Βίσση και καταλαμβάνει τη 13η θέση.
Ο 78χρονος γερμανός καρδινάλιος Γιόζεφ Ράτσινγκερ εκλέγεται νέος πάπας, με το όνομα Βενέδικτος 16ος, διαδεχόμενος τον αποθανόντα Ιωάννη Παύλο ΙΙ.
Ο «πολυμετοχικός» Παναθηναϊκός επικρατεί 1-0 του ΠΑΣ Γιάννινα και κατακτά το Πρωτάθλημα Ελλάδος στο ποδόσφαιρο, ύστερα από έξ

Γεννήσεις

 


μ.Χ.
 Όλε Εβινρούντε, αμερικανο-νορβηγός μηχανικός, που επινόησε και κατασκεύασε την εξωλέμβιο μηχανή. (Θαν. 12/7/1934)

Όλε Εβινρούντε
1877 – 1934

Αμερικανός επιχειρηματίας νορβηγικής καταγωγής, εφευρέτης της εξωλέμβιας μηχανής.

Γεννήθηκε, ως Όλε Εφενρουντστούεν, στην πόλη Κριστιάνα της Νορβηγίας στις 19 Απριλίου 1877. Σε ηλικία 5 ετών μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες με την οικογένειά του και εγκαταστάθηκε στο Κέμπριτζ του Ουισκόνσιν. Από μικρός ένοιωθε έλξη για τις μηχανές και στα 16 του εγκατέλειψε το σχολείο για να δουλέψει σε διάφορα μηχανουργεία και να μάθει την τέχνη.

Το 1900 ίδρυσε το δικό του μηχανουργείο και ασχολήθηκε με την κατασκευή διάφορων αυτοκινούμενων οχημάτων. Τη διεύθυνση της επιχείρησης ανέλαβε μια νεαρή γειτόνισσά του, η Μπέσι Κάρι, την οποία ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Το 1906 πέρασαν δαχτυλίδια και το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου το νεαρό ζευγάρι πήγε διακοπές σ' ένα νησί της Ανατολικής Ακτής. Μια μέρα και με συνθήκες καύσωνα ο Όλε χρειάστηκε να κάνει μια διαδρομή 5 μιλίων με τη βάρκα του για να φέρει παγωτό στην αγαπημένη του. Κατά τη διάρκεια της κοπιαστικής διαδρομής ο Εβινρούντε σκέφθηκε ότι μια μηχανή εσωτερικής καύσεως δεν ήταν μόνο χρήσιμη στα αυτοκίνητα, αλλά και στις βάρκες.

Στρώθηκε στη δουλειά και τον επόμενο χρόνο παρουσίασε την πρώτη εξωλέμβια μηχανή, με ιπποδύναμη ενάμισι ίππου. Η Μπέσι, η οποία στο μεταξύ είχε γίνει γυναίκα του, γέλασε με την ανακάλυψή του, γιατί της θύμιζε αναδευτήρα του καφέ και εξέφρασε τον σκεπτικισμό της για τη χρησιμότητά της. Γρήγορα, όμως, πείστηκε για την αξία της εφεύρεσης και ανέλαβε τη διαφημιστική της καμπάνια.

Αν και άλλοι εφευρέτες είχαν κατασκευάσει εξωλέμβιες μηχανές από τα τέλη του 19ου αιώνα, η μηχανή του Εβινρούντε ήταν η πρώτη εμπορικά αξιοποίησιμη. Το 1911 έλαβε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για τη «Θαλάσσια Προωθητική Μηχανή» του με αριθμό 1.101.260. Αμέσως μετά συνεργάστηκε με τον πάμπλουτο εφοπλιστή ρυμουλκών Κρις Μέγιερ για την εμπορική της εκμετάλλευση, με έδρα το Μιλγουόκι.

Οι δουλειές πήγαιναν πολύ καλά και το 1914 ο Εβινρούντε πούλησε το μερίδιό του στον Μέγιερ, για να χαρίσει στον εαυτό του και τη σύζυγό του βασιλικές διακοπές 5 ετών. Το 1919, σύμφωνα με τον προγραμματισμό του, οι διακοπές τελείωσαν και η οικογένεια Εβινρούντε επέστρεψε στο Μιλγουόκι. Ο Όλε στρώθηκε στη δουλειά και παρουσίασε το νέο του δημιούργημα, τη δικύλινδρη εξωλέμβια μηχανή με ιπποδύναμη τριών ίππων. Πρότεινε στον παλιό του συνεταίρο την εμπορική της εκμετάλλευση και όταν αυτός αρνήθηκε, δημιούργησε τη δική του εταιρεία με την επωνυμία ELTO.

To 1929 εξαγόρασε την εταιρεία του Μέγιερ και δημιούργησε την Outboard Marine Corporation (OMC), η οποία συναγωνιζόταν την Johnson στην αγορά εξωλέμβιων μηχανών των ΗΠΑ. Η Οικονομική Ύφεση της δεκαετίας του '30 δημιούργησε μεγάλα προβλήματα στον Εβινρούντε και η OMC διασώθηκε χάρη στις συνεχείς εξαγορές ανταγωνιστριών εταιρειών της.

Το 1933 η αγαπημένη του Μπέσι έφυγε από τη ζωή και ο Όλε, μη αντέχοντας τον χαμό της, έσπευσε να τη συναντήσει στον άλλο κόσμο στις 12 Ιουλίου 1934. Την επιχείρηση συνέχισε ο γιος του Ραλφ, ο οποίος δύο χρόνια αργότερα εξαγόρασε την Johnson. Από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά η OMC αποτέλεσε τον βασικό προμηθευτή του Αμερικανικού Στρατού σε εξωλέμβιες μηχανές.

Σήμερα, με την επωνυμία Evinrude - Johnson είναι η ηγέτιδα δύναμη στον κλάδο των εξωλέμβιων μηχανών παγκοσμίως. Αποτελεί θυγατρική της καναδικής εταιρείας Bombardier, η οποία κατασκευάζει, μεταξύ άλλων, και τα γνωστά στη χώρα μας πυροσβεστικά αεροπλάνα Canadair.

Φερνάντο Μποτέρο, διεθνούς φήμης κολομβιανός γλύπτης.
Μαρία Σαράποβα, ρωσίδα τενίστρια.

Θάνατοι

 


μ.Χ.


 Τσαρλς Ντάργουιν, γνωστός στην Ελλάδα ως Κάρολος Δαρβίνος, άγγλος φυσιοδίφης, «πατέρας» της θεωρίας περί της εξέλιξης των ειδών και της φυσικής επιλογής. (Γεν. 12/2/1809)

Κάρολος Δαρβίνος
1809 – 1882

Άγγλος φυσιοδίφης, που επέφερε επαναστατικές αλλαγές στην ανθρώπινη γνώση με τη θεωρία του για τη βιολογική εξέλιξη μέσω της φυσικής επιλογής.

Ο Κάρολος Δαρβίνος, όπως είναι γνωστός στην Ελλάδα ο Τσαρλς Ρόμπερτ Ντάργουιν (Charles Robert Darwin), γεννήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1809 στο Σρούσμπερι της Δυτικής Αγγλίας. Ήταν γιος του γιατρού Ρόμπερτ Ντάργουιν και της Σουζάνας Γουέτζγουντ, κόρης του περίφημου αγγειοπλάστη Τζοσάια Γουέτζγουντ.

Η διανοητική ανάπτυξη του μικρού Κάρολου υπήρξε αργή. Στο σχολείο ήταν μέτριος μαθητής, ενώ στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, όπου τον έστειλαν το 1825 για να σπουδάσει γιατρός, απέτυχε. Η περιγραφή των ασθενειών τού προκαλούσε ρίγος, όπως έλεγε, ενώ οι εγχειρίσεις χωρίς αναισθησία έθιγαν την ευαισθησία του.

Δύο χρόνια αργότερα άρχισε να σπουδάζει θεολογία στο Κέιμπριτζ για να γίνει παπάς. Λίγο μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του, του έγινε μία πρόσκληση να συνοδεύσει μία εξερευνητική αποστολή, με στόχο να καταγράψει τα ζωικά είδη στα νησιά του Πράσινου Ακρωτηρίου και στη Γη του Πυρός. Για κάθε μέρα από το 1832 έως το 1836 κρατούσε ειδικό ημερολόγιο και μετά το τέλος του ταξιδιού, άρχισε τις συγκριτικές μελέτες. Από το 1839 έως το 1846 πραγματοποίησε γεωλογικές παρατηρήσεις στις Άνδεις της Χιλής και βιολογικές παρατηρήσεις στα νησιά Γκαλάπαγκος.

Το 1859 δημοσίευσε τα πορίσματά του στο βιβλίο «Η προέλευση των ειδών», υποστηρίζοντας ότι τα είδη του ζωικού βασιλείου δεν παραμένουν αμετάβλητα, όπως υποστήριζε ο Αριστοτέλης, αλλά έχουν κοινή καταγωγή και μέσω της φυσικής επιλογής εξελίσσονται με την πάροδο των χιλιετιών.

Η θέση αυτή δημιούργησε έντονες αντιδράσεις από την πρώτη στιγμή, όχι μόνο από την επιστημονική κοινότητα, αλλά και από την Εκκλησία, που πιστεύει ότι η δημιουργία του κόσμου είναι αποτέλεσμα της Θείας Χάριτος. Ο Δαρβίνος χαρακτηρίστηκε άθεος και χλευάστηκε ως απόγονος πιθήκων, ενώ κάποιοι από τους υποστηρικτές του σύρθηκαν στα δικαστήρια (Δίκη των Πιθήκων). Σήμερα, πάνω από ένα αιώνα μετά το θάνατό του, η επιστημονική κοινότητα έχει αποδεχτεί τη θεωρία του, η οποία επαληθεύτηκε στο μεταξύ μέσα από πλήθος παρατηρήσεων και νεότερων ανακαλύψεων.

Στην προσωπική του ζωή, ο Δαρβίνος ήταν παντρεμένος με την πρώτη του εξαδέλφη Έμα Γουέτζγουντ (1808-1896), με την οποία απέκτησε 10 παιδιά.

Ο Κάρολος Δαρβίνος πέθανε στις 19 Απριλίου 1882 στο Λονδίνο, σε ηλικία 73 ετών. 

Σχετικά

Ο Καρλ Μαρξ τού ζήτησε την άδεια να του αφιερώσει την αγγλική έκδοση του μείζονος έργου του «Κεφάλαιο», ο Δαρβίνος όμως αρνήθηκε, διότι δεν ήθελε να συνδεθεί το όνομά του με επιθέσεις κατά της θρησκείας. Πάντως, ήταν εκ πεποιθήσεως αγνωστικιστής.


Κόνραντ Αντενάουερ, γερμανός πολιτικός. Διετέλεσε πρώτος καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας από το 1949 έως το 1963, οδηγώντας τη νικημένη Γερμανία από την καταστροφή στο οικονομικό θαύμα. (Γεν. 5/1/1876)

πηγη: www.sansimera.gr

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου