Loading...

Κατηγορίες

Σάββατο 27 Μάι 2023
Σαν σήμερα… 27 Μαΐου
Κλίκ για μεγέθυνση















27 Μαΐου 1963 –Ωρα 1.22 πρωινή. Ο Γρηγόρης Λαμπράκης, μετά από πέντε μέρες άνισου αγώνα στην εντατική, χάνει τη μάχη για τη ζωή. Είχε δεχθεί δολοφονική επίθεση στη διάρκεια συγκέντρωσης για την Ειρήνη στη Θεσσαλονίκη στις 22/5. Χτυπήθηκε με λοστό στο κεφάλι από τον Μανώλη Εμμανουηλίδη, που επενέβαινε σε τρίκυκλο το οποίο οδηγούσε ο Σπύρος Γκοτζαμάνης. Και οι δύο ήταν άνθρωποι του υποκόσμου, μέλη της αντικομμουνιστικής οργάνωσης Καρφίτσα, την οποία καθοδηγούσε η χωροφυλακή και η Ασφάλεια Θεσσαλονίκης.

 

Γεγονότα

  • 927 – Πεθαίνει ο Συμεών Α΄ της Βουλγαρίας, ο πρώτος Βούλγαρος ηγέτης που αναγνωρίστηκε ως αυτοκράτορας.
  • 1153 – Ο Μάλκολμ Δ’ στέφεται βασιλιάς της Σκωτίας.
  • 1199 – Ο Ιωάννης στέφεται βασιλιάς της Αγγλίας.
  • 1564 Πεθαίνει ο «πατέρας» του Καλβινισμού, ο θεολόγος Τζον Κάλβιν.
  • 1679 – Θεσμοθετείται στην Αγγλία το Habeas Corpus, που καθιερώνει την προστασία των πολιτών από την αυθαιρεσία της εξουσίας.
  • 1703 – Ο τσάρος Πέτρος Α΄ της Ρωσίας (ο Μέγας) ορίζει νέα πρωτεύουσα της Ρωσίας την Αγία Πετρούπολη.
  • 1774 Φράνσις Μπόφορτ, ναύαρχος βρετανικού ναυτικού, γαλλικής καταγωγής. Δημιούργησε την κλίμακα Μποφόρ για τη μέτρηση της έντασης του ανέμου. (Θαν. 17/12/1857)
  • 1799 – Οι αυστριακές δυνάμεις νικούν τις γαλλικές στο Βίντερτουρ της Ελβετίας, εξασφαλίζοντας τον έλεγχο του βορειοανατολικού ελβετικού οροπεδίου λόγω της θέσης της πόλης στο σταυροδρόμι επτά κεντρικών εμπορικών δρόμων.
  • Σαν σήμερα 27 Μαΐου1821 – Οι Ψαριανοί πυρπολητές Δημήτριος Παπανικολής  Ιωάννης Δημουλίτσας (Πατατούκος) και Γεώργιος Καλαφάτης πυρπολούν τουρκικό δίκροτο με 74 πυροβόλα και 1000 άνδρες στο λιμάνι της Ερεσσού στη Λέσβο. Οι Έλληνες, που ως εκείνη την ημέρα αναλογίζονταν με φόβο την άνιση αναμέτρηση με τον τουρκικό στόλο, αναθαρρούν και συνειδητοποιούν τη δύναμή τους. (Η Ναυμαχία της Ερεσσού)
  • 1835 – Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης αποφυλακίζεται από τον Όθωνα.
  • Νικολό Παγκανίνι (1782 – 1840)1840 Φεύγει από τη ζωή ο συνθέτης Νικολό Παγκανίνι.

    Νικολό Παγκανίνι (1782 – 1840)

    Ιταλός συνθέτης και ο διασημότερος βιολονίστας όλων των εποχών. Υπήρξε η πρώτη μουσική προσωπικότητα που οι στάσεις και οι συμπεριφορές του παρέπεμπαν σε ροκ σταρ της εποχή μας.

    Ο Νικολό Παγκανίνι (Niccolo Paganini) γεννήθηκε στη Γένοβα στις 27 Οκτωβρίου 1782. Διδάχθηκε βιολί αρχικά από τον πατέρα Αντόνιο, έναν χρεοκοπημένο έμπορο, ο οποίος τον υποχρέωνε να μελετά από το πρωί έως το βράδυ. Συνέχισε τις σπουδές του με τον Τζιάνι Σερβέτο στη Γένοβα και τον διάσημο βιρτουόζο Τζάκομο Κόστα. Σε ηλικία 11 χρόνων έδωσε το πρώτο κοντσέρτο και συνέχισε τη μαθητεία του πλάι στους Αλεσάντρο Ρόλα και Γκάσπαρε Γκιρέτι. Το 1797, συνοδευόμενος από τον πατέρα του, περιόδευσε στη Λομβαρδία και άρχισε να χτίζει τη φήμη του. Σύντομα, εγκατέλειψε την πατρική οικία και άρχισε να ζει μία άσωτη ζωή. Για να ξεπληρώσει τα χρέη του από τη χαρτοπαιξία έβαλε ενέχυρο το βιολί του. Τότε, ένας έμπορος του δάνεισε ένα «Γκουαρνέρι» για να παίξει σε ένα κοντσέρτο, αλλά μόλις τον άκουσε του τα χάρισε. Αν εξαιρέσουμε τα τρία χρόνια που διετέλεσε μουσικός στην υπηρεσία της αδελφής του Ναπολέοντα, Ελίζα Βοναπάρτη (1805-1808), ο Παγκανίνι πέρασε ολόκληρη τη ζωή του ως ανεξάρτητος μουσικός.

    Ανάμεσα στο 1801 και το 1807 έγραψε τα περίφημα 24 Καπρίτσια για σόλο βιολί. Το τελευταίο από αυτά με τίτλο «Tema Quasi Presto-Variazioni-Finale» ενέπνευσε έργα των Λιστ, Σούμαν, Μπραμς και Ραχμάνινοφ (Ραψωδία σ’ ένα θέμα του Παγκανίνι). Από το 1815 έως το 1816 συνέθεσε το «Κοντσέρτο για βιολί και Ορχήστρα σε ρε μείζονα», το πρώτο από τα έξι κοντσέρτα που έγραψε. Τα έργα του απαιτούσαν ευρεία χρήση πιτσικάτο και αρμονικών, νέες μεθόδους δαχτυλισμών, ακόμη και κουρδίσματος. Αξίζει να αναφέρουμε κυρίως τα περάσματα με διπλές και τριπλές, τα άλματα οκτάβας, τα γρήγορα και χρωματικά στακάτι, καθώς και την τεχνική του ρικοσέ, που συνίσταται στην ελαστική αναπήδηση του δοξαριού πάνω στη χορδή.  Ο Παγκανίνι έφερε επανάσταση στην τεχνική της ερμηνείας του βιολιού, στο πλαίσιο του κινήματος του Ρομαντισμού και επηρέασε βαθύτατα πολλούς άλλους συνθέτες, όπως οι Λιστ, Μπραμς και Σούμαν και βιρτουόζους όπως ο Πάμπλο Σαρασάτε και Εζέν Ιζαί. Έγραψε τα έργα για βιολί μόνο για τον εαυτό του. Δεν ήθελε η μουσική του να βρίσκεται στη διάθεση άλλων ερμηνευτών. Ωστόσο, επέτρεψε την έκδοση των «24 Καπρίτσιων», επειδή πίστευε ότι ήταν τόσο δύσκολα, που κανείς άλλος βιολονίστας, εκτός από τον ίδιο, δεν θα μπορούσε να τα ερμηνεύσει.

    Όμως, η κύρια απασχόλησή του ήταν οι συναυλίες. Αφού πρώτα καταγοήτευσε την Ιταλία, μετέφερε τη δράση του στη Βιέννη και τη Γερμανία. Η απαράμιλλη δεξιοτεχνία του, σε συνδυασμό με την απόκοσμη όψη του, τη φλογερή φύση και τις ερωτικές του περιπέτειες, έπλασαν γύρω του τον μύθο του ανθρώπου που κυριαρχείται από δαιμονικές δυνάμεις. Η φήμη αυτή διαδόθηκε τόσο πολύ, που αναγκάστηκε να υποστηρίξει δημοσίως και με ντοκουμέντα ότι δεν είναι γιος του Διαβόλου, αλλά οι γονείς του είναι κοινοί θνητοί.

    Τα ρεσιτάλ του στα μεγάλα μουσικά κέντρα της Ευρώπης θύμιζαν πολύ συναυλίες των Beatles. Όπως έγραφε στον Γκαίτε ένας φίλος του, «με τις άτιμες τις συναυλίες του ο Παγκανίνι τρέλαινε άνδρες και γυναίκες». Ο ίδιος ο Γκαίτε τον παρομοίαζε ως «στήλη από φλόγες και σύννεφα». Είχε μοναδική σκηνική παρουσία για τα δεδομένα της κλασσικής μουσικής. Συνήθιζε να χρησιμοποιεί τεχνάσματα, όπως το να σπάζει τάχα κατά λάθος τις χορδές του βιολιού του και να συνεχίζει με τη μία την εκτέλεση του έργου, για να κερδίσει τον θαυμασμό και το χειροκρότημα του κόσμου.

    Η έλξη που ασκούσε στο κοινό ήταν τέτοια, ώστε τα εισιτήρια για τις εμφανίσεις του να πωλούνται στη μαύρη αγορά και σε τιμές διπλάσιες της κανονικής. Φυσικό ήταν να αποκτήσει μεγάλη περιουσία και ως λάτρης του τζόγου να επενδύσει σε καζίνο. Όμως, μία ακόμη φήμη τον ακολουθούσε: αυτή του άπληστου και του τσιγκούνη. Στην πραγματικότητα, όχι μόνο βοήθησε τον Μπερλιόζ με 20.000 φράγκα το 1838, αλλά πάντοτε υποστήριζε τους συγγενείς του, συμπεριλαμβανομένου και του γιου του Ακίλε, που απέκτησε με την τραγουδίστρια Αντόνια Μπιάνκι.

    Ο Παγκανίνι προσβλήθηκε από σύφιλη και τα τελευταία χρόνια της ζωής του αναζήτησε καταφύγιο στο γλυκό κλίμα της Νότιας Γαλλίας. Πέθανε από καρκίνο του λάρυγγα στη Νίκαια στις 27 Μαΐου 1840. Η ζωή του παρουσιάζει και σήμερα πολλά ανεξιχνίαστα κενά, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον των βιογράφων του. Απρόβλεπτος άνθρωπος και σπουδαίος καλλιτέχνης, ο Παγκανίνι εξακολουθεί να είναι αυτό που ήταν: ένας θρύλος.

  • 1855 – Υπογράφεται στο προάστιο Κανλιντζά της Κωνσταντινούπολης η πρώτη ελληνοτουρκική συμφωνία, η «Συνθήκη Εμπορίου και Ναυτιλίας». Με την ίδια συνθήκη παραχωρείται καθεστώς διομολογήσεων για τους έλληνες υπηκόους στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
  • 1860 – Ο Τζουζέπε Γκαριμπάλντι καταλαμβάνει το Παλέρμο της Σικελίας, ως μέρος του αγώνα για την Ιταλική ενοποίηση.
  • 1867 Πεθαίνει ο Κάλεμπ Μπράνταμ, Αμερικανός φαρμακοποιός, που ανακάλυψε την Pepsi Cola.
  • 1877 Γεννιέται η Ισιδώρα Ντάνκαν. Αμερικανίδα χορεύτρια. Προκάλεσε επανάσταση στην τέχνη του χορού εισάγοντας την ελεύθερη κίνηση και τον αυτοσχεδιασμό, σπάζοντας τις ακαδημαϊκές φόρμες του κλασικού μπαλέτου.
  • 1883 – Ο Αλέξανδρος Γ’ στέφεται τσάρος της Ρωσίας.
  • 1890 Ο Αμερικανός Λούις Γκλας και ο συνέταιρός του Γουίλιαμ Άρνολντ κατασκευάζουν το πρώτο Juke Box.
  • 1894 Γεννιέται ο Ντάσιελ Χάμετ. Αμερικανός συγγραφέας που διακρίθηκε ιδιαίτερα στην αστυνομική λογοτεχνία. Ωστόσο, εξαιτίας των κομμουνιστικών ιδεών του γνώρισε σκληρούς διωγμούς, υπήρξε από τα πρώτα θύματα του «Μακαρθισμού» και το έργο του αποσιωπήθηκε συστηματικά. Ο Χάμετ ανήγαγε το αστυνομικό μυθιστόρημα στη σφαίρα της υψηλής λογοτεχνίας. Το θαυμασμό τους για το Χάμετ εξέφρασαν ο Μπ. Μπρεχτ και ο Αντρέ Ζιντ. Πέθανε το 1961. Δύο από τα γνωστότερα έργα του είναι «Ο κόκκινος θερισμός» και «Γεράκι της Μάλτας».
  • 1895 Ο συγγραφέας Όσκαρ Ουάιλντ καταδικάζεται σε φυλάκιση, με την κατηγορία της ομοφυλοφιλίας.
  • 1905 – Ρωσοϊαπωνικός Πόλεμος: αρχίζει η ναυμαχία της Τσουσίμα.
  • Ρέιτσελ Λουίζ Κάρσον (1907 – 1964)1907  Ρέιτσελ Λουίζ Κάρσον (1907 – 1964)  Αμερικανίδα βιολόγος, γνωστή από τη συγγραφική της δραστηριότητα με θέμα τη μόλυνση του περιβάλλοντος και τη φυσική ιστορία της θάλασσας. Θεωρείται από τις πρωτοπόρους του οικολογικού κινήματος. Η Ρέιτσελ Λουίζ Κάρσον (Rachel Louise Carson) γεννήθηκε στις 27 Μαΐου 1907 στο Σπρινγκντέιλ της Πενσιλβάνια. Σπούδασε βιολογία στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς και ειδικεύτηκε στη θαλάσσια βιολογία. Το έντονο ενδιαφέρον της για την άγρια ζωή, που είχε εκδηλωθεί από την παιδική της ηλικία, την οδήγησε σε μακροχρόνια σταδιοδρομία πρώτα στην Υπηρεσία Αλιείας και αργότερα στην Υπηρεσία Ιχθύων και Άγριας Ζωής των ΗΠΑ. Η Ρέιτσελ Λουίζ Κάρσον πέθανε στις 14 Απριλίου 1964 στο Σίλβερ Σπρινγκ του Μέριλαντ, εξαιτίας επιπλοκών από τον καρκίνο του στήθους, από τον οποίο έπασχε.
  • 1907 Γεννιέται ο ποιητής Νίκολας Κάλας (φιλολογικό ψευδώνυμο του Νικολάου Καλαμάρη). 

    Ο Νικόλας Κάλας ή Νικήτας Ράντος (πραγματικό όνομα Νικόλαος Καλαμάρης, παραδίδεται και ως Καλαμάρας 1907–1988) είναι ένας ποιητής άγνωστος στο ευρύ κοινό αλλά κι ένας ποιητής που πραγματικά ξεχωρίζει μέσα στα ελληνικά γράμματα, τόσο με την ιδεολογική του τοποθέτηση (συνεπής μαρξιστής, του τροτσκιστικού χώρου,  αν και με μεγαλοαστική και φαναριώτικη καταγωγή), όσο ότι αποτελεί κι έναν τολμηρό ανανεωτή της ελληνικής ποιητικής γλώσσας. Πρώτος μεταφραστής του Τόμας Έλιοτ (αλλά και τους Λουίς Αραγκόν) κι ένας από τους πρώτους που αξιοποίησαν τις δυνατότητες του ελεύθερου και του πεζού στίχου από τη δεκαετία του ’30. Επίσης είναι ένας από τους πρώτους που αναγνώρισαν την αξία του Αλεξανδρινού ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη, ακόμα κι αν δεν αναφέρεται σχεδόν πουθενά γι’ αυτή του τη συμβολή, ενώ είναι κι ένας ποιητής που ακολούθησε ένα τελείως διαφορετικό, πραγματικά ριζοσπαστικό, δρόμο στη θεματολογία του, εφόσον αμφισβήτησε τα περί ελληνικότητας που εισήγαγε η Γενιά του ’30 – αν και αποτελεί έναν από τους επιφανέστερους εκπροσώπους της. Λογοτεχνικός κριτικός, συνεργαζόμενος με πλήθος ελληνικών και διεθνών περιοδικών και θεωρητικός δοκιμιογράφος (βλέπε τον τόμο «Η Τέχνη την εποχή της διακύβευσης» που εκδόθηκε στην Αμερική), συνδύασε τη μαρξιστική θεώρηση της τέχνης και την υπερρεαλιστική στάση με μια προοδευτική ματιά πάνω στο φαινόμενο της ψυχανάλυσης, χωρίς τους αστικούς περιορισμούς που συνειδητά επέβαλλε στο έργο του ο υπερρεαλιστής ποιητής Ανδρέας Εμπειρίκος, προχώρησε σε μια προσπάθεια ανανέωσης της ελληνικής ποιητικής παρουσίας. Έκτος από τα ελληνικά έγραψε στην αγγλική και στη γαλλική γλώσσα.

    Δυστυχώς, από τους ομότεχνούς του μόνο θετική αντιμετώπιση δεν είχε. Ενδεικτικά θα αναφέρουμε, το ποίημα του Γιώργου Θεοτοκά «Ηδυπαθής ευπατρίδης από το Κουρδιστάν» που αναδημοσιεύεται στο «Μ» (σ. 68) αποδίδει με περισσή ενάργεια, και με προκάλυμμα την αθώα σάτιρα, τη χλευαστική διάθεση με την οποία αντιμετώπισαν οι συνάδελφοί του την πρώτη εμφάνιση του Κάλα. Η αντίδραση των πνευματικών κύκλων είχε άμεσο αντίκτυπο στο έργο του. Το 1933 και 1934 δημοσιεύει τρεις μικρές συλλογές (τα «Τετράδια» Α´, Β´, Γ´), αλλά εκτός εμπορίου. Η θεματική των ποιημάτων αλλάζει. Κοινός τόπος γίνεται το αίσθημα της αποτυχίας και οι τάσεις φυγής. Αντίθετα όμως από την πρώτη υποδοχή που του επιφύλαξαν οι εγχώριοι ομότεχνοί του έχουμε τον ποιητή Αντρέ Μπρετόν ο οποίος τον κατέταξε στα «πιο φωτεινά και τα πιο τολμηρά» μυαλά της εποχής του. Να σημειώσουμε μάλιστα ότι ο Νικόλας Κάλας ήδη από το 1934 ήταν μέλος της υπερρεαλιστικής ομάδας στο Παρίσι ενώ  το 1933 είχε εκδώσει την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Ποιήματα». Έδωσε διαλέξεις και συνεργάστηκε με τα περιοδικά «Χνάρι» και «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα», με τα οποία συνεργαζόταν ο φίλος του Μιχάλης Ράπτης (Pablo). Τιμήθηκε με το Α΄ Κρατικό Βραβείο ποίησης το 1977, για τη συλλογή «Οδός Νικήτα Ράντου».

    Πολέμιος της ποιητικής παράδοσης, γνωστές οι κρίσεις του για τους Κωστή Παλαμά και Διονύσιο Σολωμό, σχετικά με την ποιητική τους ταυτότητα και την ιδεολογική τους τοποθέτηση, επικριτικός και αρνητικά προσκείμενος στην ποίηση του Κώστα Καρυωτάκη, αδυνατώντας κατά βάθος να δει την δυναμική των δημιουργημάτων του αυτόχειρα ποιητή και το κοινωνικό του υπόβαθρο, και επικριτής του μοντερνισμού που διολίσθησε από την κατάσταση ενός καλλιτεχνικού κινήματος διαμαρτυρίας στην αποδοχή όλων των κοινωνικών συμβάσεων των επόμενων δεκαετιών χρησιμοποιώντας την κάποτε ριζοσπαστική γραφή του ως θεραπαινίδα αλλότριων συμφερόντων, λυρικός, αισθαντικός, είρωνας και σατυρικός κατά περίπτωση, προχώρησε σε μια «μια ποιητική επεξεργασμένη έξω από τα ελληνικά σύνορα» κατά την έκφραση του Mario Vitti, αποτελεί μια πληθωρική προσωπικότητα, ιδιαίτερα διαβασμένος, που αναζητούσε μια ποιητική ουτοπία, προκάλεσε μια προσωπική ποιητική και καλλιτεχνική επανάσταση που όμως κατά βάθος, έστω και ακούσια, ήταν συνδεδεμένη και με ευρύτερες κοινωνικές διεργασίες (ο Κάλας είχε συμμετάσχει στις ζυμώσεις του «Εκπαιδευτικού Ομίλου», ερχόμενος έτσι σε ευθεία σύγκρουση με το πανεπιστημιακό κατεστημένο) χωρίς όμως να βρει ικανούς συνεχιστές.

    Αξίζει βέβαια να ανακαλύψουμε την ποίηση του Νικόλα Κάλα, να την διαβάσουμε και να αναγνωρίσουμε την επικαιρότητα της, ως ένα οδηγό, όχι τον μοναδικό βέβαια, για μια ποίηση που θα τολμάει να εκφράζει τις αντιφάσεις και τις ανάγκες της εποχής μας – αυτή ήταν και η μεγαλύτερη συνεισφορά του ποιητή.

    Χανιά, 1//5/2016

    Στην Κ.Π., που πρώτη μου μίλησε για τον ποιητή

  • Ο γερμανός γιατρός Ρόμπερτ Κοχ1910 Φεύγει από τη ζωή ο Ρόμπερτ Κοχ, Γερμανός βιολόγος, που έγινε γνωστός για την ανακάλυψη των βακτηριδίων της φυματίωσης και της χολέρας και τιμήθηκε με το Νόμπελ Ιατρικής το 1905.
  • 1922 Γεννιέται ο Κρίστοφερ Λι, Άγγλος ηθοποιός που ταυτίστηκε με το Δράκουλα, τον οποίο ερμήνευσε σε πλειάδα ταινιών.
  • 1922 Οι ΗΠΑ και η Μ. Βρετανία καταλήγουν σε συμφωνία για την Παλαιστίνη, κατά την οποία συμφωνείται η κυριαρχία της δεύτερης στην περιοχή.
  • 1923 Γεννήθηκε ο Χένρυ Κίσινγκερ, Αμερικανός πολιτικός
  • 1927 Η Βρετανία διακόπτει τις διπλωματικές σχέσεις της με τη Σοβιετική Ένωση, προσπαθώντας κατ’ αυτό τον τρόπο να τεθεί επικεφαλής μιας διεθνούς προσπάθειας απομόνωσής της. Ωστόσο, καμιά άλλη χώρα δεν την ακολουθεί, με αποτέλεσμα στις 3/10/1929 να αναγκαστεί να αποκαταστήσει τις διπλωματικές σχέσεις με την ΕΣΣΔ.
  • 1930 – Το Κτίριο Κράισλερ, ύψους 319 μέτρων, ανοίγει τις πόρτες του για το κοινό.
  • 1933 Πρεμιέρα για το καρτούν «Τρία Μικρά Γουρουνάκια» της Ντίσνεϊ.
  • 1937 – Εγκαινιάζεται η γέφυρα Γκόλντεν Γκέιτ στο Σαν Φρανσίσκο.
  • 1941: Οι Γερμανοί καταλαμβάνουν τα Χανιά, κατά τη Μάχη της Κρήτης.
  • 1941 – Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: Περίπου 1.000 άτομα χάνουν τη ζωή τους, όταν το βρετανικό βασιλικό ναυτικό βυθίζει το γερμανικό πολεμικό πλοίο “Μπίσμαρκ”, στον Ατλαντικό Ωκεανό. Είναι η χειρότερη ναυτική ήττα των ναζί.
  • nazi21942 – Δολοφονείται ο ναζί «προτέκτορας της Τσεχίας» Ράινχαρτ Χάιντριχ. Ο Χάιντριχ, τον οποίο αποκαλούσαν «ξανθό κτήνος» και «χασάπη της Πράγας», ήταν 2ος στην ιεραρχία των SS μετά τον Χ. Χίμλερ. Ήταν εκείνος που ετοίμασε το γενικό σχέδιο των μέτρων που απαιτούνταν για την Τελική Λύση εξόντωσης των Εβραίων. Δολοφονήθηκε από δύο άντρες της «Ελεύθερης Τσεχίας» που είχαν εκπαιδευτεί και εξοπλιστεί στη Βρετανία. Χιλιάδες εκτελέστηκαν στη συνέχεια ως αντίποινα, ενώ μια μικρή κωμόπολη, το Λίντιτσε, θα εξαφανιστεί από το χάρτη, γινόμενη έκτοτε σύμβολο της ναζιστικής θηριωδίας.
  • 1953 Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ απορρίπτει για τρίτη συνεχή φορά την αίτηση χάριτος του ζεύγους Ρόζενμπεργκ, που είχαν κριθεί ένοχοι για κατασκοπεία υπέρ της ΕΣΣΔ.
  • 1958 – Πραγματοποιείται η 1η πτήση του υπερηχητικού F-4 Phantom II.
  • 1960 – Ο τούρκος στρατηγός Τζεμάλ Γκιουρσέλ ανατρέπει με πραξικόπημα τον εκλεγμένο πρόεδρο της χώρας Τζελάλ Μπαγιάρ και τον πρωθυπουργό Αντνάν Μεντερές, ο οποίος εκτελείται. Η χώρα θα επιστρέψει στη δημοκρατική νομιμότητα ένα χρόνο αργότερα.
  • 1960 – Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας καταθέτει υπόμνημα στη Βουλή των Ελλήνων, με το οποίο ζητεί τη νομιμοποίησή του.
  • 1961: Η Φιορεντίνα κατακτά το πρώτο Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης, καθώς επικρατεί στον τελικό της Ρέιτζερς με 2-1.
  • 1961 – Η Αμερικανίδα Ανίτα Μπέικερ, σύζυγος λοχία που υπηρετεί στη βάση των Η.Π.Α. στο Ελληνικό, στραγγαλίζει τα τρία μικρά παιδιά τους και αποπειράται να αυτοκτονήσει, όταν ανακαλύπτει ότι ο σύζυγός της την απατά με Ελληνίδα τηλεφωνήτρια της βάσης.
  • 1963 Ο Γρηγόρης Λαμπράκης πεθαίνει στη Θεσσαλονίκη παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες γιατρών από την Αθήνα αλλά και άλλες χώρες, ενώ ο Γιώργος Σωτηρχόπουλος, σημαντικός μάρτυρας κατηγορίας, ανακαλύπτεται αναίσθητος σε λεωφόρο της Θεσσαλονίκης.
  • 1963 Γίνονται τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος του Προέδρου των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν, το οποίο δώρισε στην Ελλάδα η ΑΧΕΠΑ.
  • 1963 – Επιβάλλεται με υπουργική απόφαση η τοποθέτηση των ταξίμετρων σε εμφανή θέση δεξιά του οδηγού και ακριβώς κάτω από το παρμπρίζ.
  • 1966 – Δεν δέχεται λύση, η οποία θα αποκλείει την ένωση ή θα ευνοεί τη διχοτόμηση της Κύπρου, ο πρόεδρος Μακάριος, όπως διαμηνύει στην ελληνική κυβέρνηση ο Κύπριος υπουργός Εξωτερικών Σπύρος Κυπριανού, ο οποίος βρίσκεται στην Αθήνα για συνομιλίες με την κυβέρνηση.
  • 1971 – Γίνεται το χειρότερο σιδηροδρομικό ατύχημα στην πόλη Βούπερταλ της Γερμανίας, με 46 νεκρούς.
  • 1976  Πεθαίνει ο Μάρτιν Χάιντεγκερ, Γερμανός φιλόσοφος. Το πιο γνωστό έργο του «Είναι και χρόνος» αποτέλεσε τη βάση του υπαρξισμού
  • 1993 Στη Φλωρεντία, έκρηξη βόμβας στην γκαλερί Ουφίτσι προκαλεί το θάνατο έξι ατόμων και την καταστροφή ανεκτίμητων έργων της ιταλικής αναγέννησης.
  • 1995 – Ο Αμερικανός ηθοποιός Κρίστοφερ Ριβ μένει παράλυτος από το λαιμό και κάτω, μετά από πτώση από το άλογό του, σε αγώνα ιππασίας.
  • 2006 – Ισχυρός σεισμός μεγέθους 6,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ πλήττει την Ιάβα, συγκλονίζοντας την πόλη Γιογκιακάρτα. Θα προκαλέσει το θάνατο 5.800 ανθρώπων
  • 2009: H Μπαρτσελόνα νικά τη Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ με 2-0 στη Ρώμη και κατέκτησε το Champions League, για να ανέβει στην κορυφή της Ευρώπης για τρίτη φορά στην ιστορία της.
  • 2010 – Ψηφίζεται κατά πλειοψηφία το νομοσχέδιο της κυβέρνησης Παπανδρέου για την αυτοδιοικητική αναδιάρθρωση της χώρας, γνωστό και ως Σχέδιο «Καλλικράτης». Υπέρ του νομοσχεδίου ψηφίζουν 160 βουλευτές (ΠΑΣΟΚ και τρεις ανεξάρτητοι) και «κατά» 124 βουλευτές (ΝΔ, ΚΚΕ, ΛΑΟΣ, ΣΥΡΙΖΑ). Η ανεξάρτητη Ντόρα Μπακογιάννη ψηφίζει «παρούσα».


Γεννήσεις

Θάνατοι

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου