Loading...

Κατηγορίες

Κυριακή 06 Μάι 2018
Κυριακή 6 Μαϊου 2018
Κλίκ για μεγέθυνση
Κυριακή 6 Μαϊου 2018Κυριακή 6 Μαϊου 2018Κυριακή 6 Μαϊου 2018
 
Ανατολή Ήλιου: 06:21 – Δύση Ήλιου: 20:21

 

Σαν Σήμερα...

 

Γεγονότα

 


μ.Χ.
Οι «Καραβανάδες» (η συντηρητική παράταξη της Κρήτης) με ψήφισμά τους ζητούν την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα (Επανάσταση του 1889).
Κατά τη διάρκεια του «Γαλλικού Μάη», 1.000 άτομα τραυματίζονται σε συγκρούσεις αστυνομικών και φοιτητών.
Παραιτείται ο γερμανός καγκελάριος Βίλι Μπραντ, μετά την αποκάλυψη υπόθεσης κατασκοπείας υπέρ της Ανατολικής Γερμανίας, στην οποία ενεπλάκη ο στενός συνεργάτης του Γκίντερ Γκιγιόμ.
Ο Νίκος Γκάλης κάνει το ντεμπούτο του στην Εθνική Ελλάδας, στον αγώνα εναντίον της Σουηδίας (71-79) στο Βεβέ της Ελβετίας για το Προολυμπιακό Τουρνουά.
Με 172 ψήφους υπέρ και 121 κατά, υπερψηφίζεται επί της αρχής του το νομοσχέδιο για τα έκτακτα οικονομικά μέτρα στην Ελλάδα. Ο Αντώνης Σαμαράς διαγράφει από τη Νέα Δημοκρατία την Ντόρα Μπακογιάννη, επειδή υπερψήφισε το νομοσχέδιο. Στο ΠΑΣΟΚ, ο Γιώργος Παπανδρέου θέτει εκτός Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος τους βουλευτές Σοφία Σακοράφα, Γιάννη Δημαρά και Βασίλη Οικονόμου, οι οποίοι δήλωσαν «παρών» στην ονομαστική ψηφοφορία.
Πανωλεθρία του δικομματισμού, μεγάλη άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στα αστικά κέντρα και είσοδος της ακροδεξιάς Χρυσής Αυγής στη Βουλή είναι τα κύρια χαρακτηριστικά των εκλογών, που σηματοδοτούν τη ριζική ανατροπή του πολιτικού σκηνικού και το «τέλος της μεταπολίτευσης» για την πλειονότητα των πολιτικών σχολιαστών. Τα αποτελέσματα: ΝΔ: 18,85% (108 έδρες), ΣΥΡΙΖΑ: 16,78% (52 έδρες), ΠΑΣΟΚ: 13,18% (41 έδρες), Ανεξάρτητοι Έλληνες: 10,60% (33 έδρες), ΚΚΕ: 8,48% (26 έδρες), Χρυσή Αυγή 6,97% (21 έδρες), ΔΗΜΑΡ: 6,11% (19 έδρες).

Ήτα Υδροχοΐδες

Βροχή διαττόντων αστέρων (μετεώρων), που προέρχεται από την ουρά του κομήτη του Χάλεϊ. Η διεθνής ονομασία τους είναι Eta Aquariids. Το ακτινοβόλο σημείο τους βρίσκεται στον αστερισμό του Υδροχόου και συγκεκριμένα στο αστέρι Eta Aquarii, εξ ου και η ονομασία τους.

Τα συγκεκριμένα «πεφταστέρια» παρατηρούνται δύο φορές κάθε χρόνο στον ουρανό, όταν η τροχιά της Γης διασταυρώνεται με τα σωματίδια σκόνης που έχει αφήσει πίσω της η διέλευση του κομήτη του Χάλεϊ. Αρχικά η «βροχή», γνωστή ως Ήτα Υδροχοΐδες, διαρκεί από τις 19 Απριλίου έως τις 28 Μαΐου με αποκορύφωμα στις 6 Μαΐου, ενώ τη δεύτερη φορά η «βροχή» με την ονομασία Ωριωνίδες διαρκεί από τις 4 Οκτωβρίου έως τις 14 Νοεμβρίου, με αποκορύφωμα στις 22 Οκτωβρίου.

Το αστρονομικό αυτό φαινόμενο μελετήθηκε για πρώτη φορά από τον άγγλο αντισυνταγματάρχη και ερασιτέχνη αστρονόμο Τζορτζ Τάπμαν (1840-1922), ο οποίος, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του στη Μεσόγειο το 1870, παρατήρησε 15 μετέωρα τη νύχτα της 30ης Απριλίου και 13 μετέωρα στις 2 και 3 Μαΐου. Τελικά, η επιβεβαίωση της πρώτης βροχής μετεώρων έγινε από τον ίδιο τον Τάπμαν στις 29 Απριλίου 1871.

Στην Ελλάδα, η βροχή των Ήτα Υδροχοΐδων είναι ορατή τη νύχτα της 6ης Μαΐου προς την 7η Μαΐου, εφόσον ο ουρανός είναι ανέφελος.

Γεννήσεις

Γκέργκι Καστριότι (Σκεντέρμπεης)
1405 – 1468

Γεώργιος Καστριώτης στα ελληνικά, γνωστότερος και ως Σκεντέρμπεης (Gjergj Kastrioti Skenderbeu). Αλβανός πρίγκιπας, εθνικός ήρωας των Αλβανών και μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της βαλκανικής ιστορίας, που απετέλεσε πηγή έμπνευσης και για τους έλληνες επαναστάτες του '21.

Γεννήθηκε στις 6 Μαΐου 1405 από αλβανό πατέρα και σερβίδα μητέρα, σε μια εποχή που η Βυζαντινή Αυτοκρατορία έπνεε τα λοίσθια. Εξισλαμίσθηκε σε νεαρή ηλικία, κατατάχθηκε στον οθωμανικό στρατό, όπου διακρίθηκε για την ανδρεία του και τις στρατιωτικές του ικανότητες. Ο σουλτάνος του δίνει το προσωνύμιο Σκεντέρμπεης, δηλαδή Αλέξανδρος ο άρχοντας, παραλληλίζοντας την αξία του με αυτή του μεγάλου στρατηλάτη.

Το 1443 αυτομολεί στις τάξεις των χριστιανών ηγεμόνων. Λαμβάνει το όνομα Γεώργιος και παντρεύεται τη βυζαντινή Ανδρονίκη Κομνηνή. Ανακηρύσσεται καπετάνιος της Αλβανίας και σύντομα θα κάνει δική του μια περιοχή, που περιλαμβάνει την Ήπειρο και τη σημερινή Αλβανία, προκαλώντας τους Οθωμανούς. Τρεις σουλτάνοι, ο Μουράτ, ο Μεχμέτ και ο πολύς Μωάμεθ ο Πορθητής, θα εκστρατεύσουν εναντίον του, αλλά θα αποτύχουν παταγωδώς. Μόνο μετά το θάνατό του από ελονοσία, στις 17 Ιανουαρίου 1468, οι Οθωμανοί θα καταλύσουν το πριγκιπάτο του.

Ο Γεώργιος Καστριώτης θα προκαλέσει τον θαυμασμό των Ευρωπαίων με τα κατορθώματά του, όμως, δεν θα λάβει καμία ουσιαστική βοήθεια για να αναχαιτίσει την οθωμανική λαίλαπα. Οι ιστορικοί πιστεύουν ότι με τους πολέμους του κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας προστάτευσε την ιταλική χερσόνησο από τις επεκτατικές διαθέσεις των Τούρκων. Πολύ αργότερα, ο Βολτέρος θα γράψει ότι μόνο ο Σκεντέρμπεης θα μπορούσε να αναστήσει τη θνήσκουσα Βυζαντινή Αυτοκρατορία, ενώ ο Βιβάλντι του αφιέρωσε μία όπερα.

Στο Εθνικό Μουσείο της Δανίας φυλάσσεται σφραγίδα, η οποία πιστεύεται ότι ανήκει στον Σκεντέρμπεη. Είναι στρογγυλή, διαμέτρου έξι εκατοστών, κατασκευασμένη από χαλκό και ζυγίζει 280 γραμμάρια. Εικονίζει τον δικέφαλο αετό και υπάρχει επιγραφή στα ελληνικά με τις λέξεις: «Αλέξανδρος Αυτοκράτωρ και Βασιλεύς. Αυτοκράτωρ των Ελλήνων και Βασιλεύς των Τούρκων, Αλβανών, Σέρβων και Βουλγάρων».


Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος
1758 – 1794

Ο Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος (Maximilien Robespierre) υπήρξε ο διασημότερος και ο πλέον αμφιλεγόμενος από τους ηγέτες της Γαλλικής Επανάστασης. Γεννήθηκε στο Αράς στις 6 Μαΐου 1758 και ήταν δικηγόρος. Γρήγορα ξεχώρισε για τις επαγγελματικές του ικανότητες και απέκτησε φήμη ως υπερασπιστής των φτωχών.

Στην κεντρική πολιτική σκηνή της Γαλλίας εισήλθε τον Μάιο του 1789, ως μέλος των Γενικών Τάξεων, που συgκάλεσε ο Λουδοβίκος ο 16ος. Ο Ροβεσπιέρος, θαυμαστής του Ζαν Ζακ Ρουσό και των Διαφωτιστών, αμέσως ανέλαβε πρωταγωνιστικό ρόλο, υπερασπιζόμενος τα λαϊκά συμφέροντα απέναντι στον κλήρο και τους ευγενείς.

Μόλις ξέσπασε η Γαλλική Επανάσταση στις 14 Ιουλίου του 1789, ο Ροβεσπιέρος αναδείχθηκε ένας από τους αδιαμφισβήτητους ηγέτες της, συμμετέχοντας στην πολιτική παράταξη των «Ιακωβίνων», που απετελείτο από τα πιο ριζοσπαστικά στοιχεία της ανερχόμενης αστικής τάξης. Το προσωνύμιο που του αποδόθηκε τότε και τον ακολούθησε ως το τέλος της ζωής του ήταν «Αδιάφθορος».

Τα πρώτα χρόνια της επανάστασης την εξουσία ασκούσαν οι «Γιρονδίνοι», τα συντηρητικά στοιχεία των επαναστατών και ο Ροβεσπιέρος βρέθηκε απέναντί τους καταγγέλλοντας όσα αντιλαϊκά και αντιδημοκρατικά μέσα προωθούσαν.

Το Δεκέμβριο του 1792 τέθηκε ενώπιον της Εθνοσυνέλευσης το μέγα ερώτημα για την τύχη του βασιλιά Λουδοβίκου, που ήταν κρατούμενος από τους επαναστάτες. Ο Ροβεσπιέρος, σε μια αποστροφή του λόγου του, είπε: «Ο Λουδοβίκος πρέπει να πεθάνει για να ζήσει η χώρα». Στις 21 Ιανουαρίου 1793 ο πολίτης Λουδοβίκος Καπέτος (πρώην βασιλιάς Λουδοβίκος 16ος), καρατομήθηκε.

Η ευκαιρία για τους «Ιακωβίνους» και τον Ροβεσπιέρο να αρπάξουν την εξουσία δόθηκε το 1793, μετά τον ατυχή πόλεμο της Γαλλίας κατά της Αγγλίας, Ολλανδίας και Ισπανίας και την απόπειρα εσχάτης προδοσίας του στρατηγού Ντιμουριέ. Οι ηγέτες των «Γιρονδίνων» δικάστηκαν και τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς οδηγήθηκαν στη λαιμητόμο.

Τότε αρχίζει η περίοδος κυριαρχίας των Ιακωβίνων και του Ροβεσπιέρου, μέσω της Επιτροπής Κοινής Σωτηρίας, που κυβέρνησε δικτατορικά και τυραννικά. Ο τρόμος πλανιόταν πάνω από τη Γαλλία. Η εποχή αυτή έμεινε στην ιστορία ως η Περίοδος της Τρομοκρατίας, ένας όρος που πλάστηκε εκείνα τα χρόνια και μας ακολουθεί μέχρι σήμερα.

Από το Νοέμβριο του 1793 ως τον Ιούλιο του 1794, 2.000 αντίπαλοι των «Ιακωβίνων» καρατομήθηκαν μόνο στο Παρίσι. Τα όποια φιλολαϊκά μέτρα εισηγήθηκε ο Ροβεσπιέρος, όπως η αναδιανομή των γαιών, δεν ήταν αρκετά για να ανακουφίσουν τη χώρα από το αίσθημα τρόμου που την διακατείχε. Θύματα του Ροβεσπιέρου υπήρξαν οι σύντροφοι του Ντυμουλέν, ΄Εμπερ και Δαντών, που καρατομήθηκαν ως μετριοπαθείς.

Με διάταγμα του Ροβεσπιέρου στις 7 Μαΐου 1794 καθιερώθηκε η πολιτική θρησκεία στη Γαλλία με τη λατρεία του Υπέρτατου Όντος. Βασίστηκε στις ιδέες του Ζαν Ζακ Ρουσό που περιλαμβάνονται στο «Κοινωνικό Συμβόλαιο» και στην αντίθεση του Ρουσό τόσο με τον Καθολικισμό, όσο και με τον αθεϊσμό που πρέσβευε ο Εμπέρ.

Το τέλος του Ροβεσπιέρου ήταν ανάλογο με αυτό που επιφύλαξε στους αντιπάλους του. Μία ετερόκλητη συμμαχία αντιπάλων και συντρόφων τους από τους «Ιακωβίνους», που διαφωνούσαν με την πολιτική του, τον ανέτρεψαν και χωρίς δίκη τον οδήγησαν στην γκιλοτίνα στις 28 Ιουλίου 1794.


μ.Χ.
 Σίγκμουντ Φρόιντ, γερμανοεβραίος ψυχίατρος και ιδρυτής της ψυχανάλυσης. (Θαν. 23/9/1939)

Σίγκμουντ Φρόιντ
1856 – 1939

Αυστριακός νευρολόγος και ψυχίατρος, θεμελιωτής της ψυχανάλυσης, η οποία ήταν ταυτόχρονα μια θεωρία της ανθρώπινης ψυχής, μια θεραπευτική μέθοδος για την ανακούφιση από τις ασθένειές της, αλλά και μια οπτική για την ερμηνεία του πολιτισμού και της κοινωνίας. Ανακαλύπτοντας το υποσυνείδητο το 1896, ξεκίνησε μία επανάσταση που σφράγισε τον 20ό αιώνα. Λίγες προσεγγίσεις έχουν προκαλέσει τόσο πολλές αντιδράσεις όσο η ψυχανάλυση, ίσως διότι ήταν η τρίτη μεγάλη ανατροπή στην αντίληψη του ανθρώπου για τον εαυτό του. Μετά τον Κοπέρνικο που έδειξε ότι η Γη δεν είναι το κέντρο του Σύμπαντος, μετά τον Δαρβίνο που ανακάλυψε ότι ο άνθρωπος δεν είναι παρά άλλος ένας κρίκος στην εξέλιξη των ζώων, ο Φρόιντ αποκάλυψε το υποσυνείδητο που, κρυμμένο στα βάθη της ψυχής, ενεργεί εν αγνοία μας.

Ο Σίγκμουντ Φρόιντ γεννήθηκε στις 6 Μαΐου 1856 στο Φράιμπεργκ της Μοραβίας (σημερινό Πρζίμπορ Τσεχίας), τότε τμήμα της Αυστροουγγαρίας των Αψβούργων, από γονείς εβραϊκής καταγωγής. Ο πατέρας του Γιάκομπ Φρόιντ - μία μάλλον απόμακρη και αυταρχική μορφή για τον γιο του - ήταν έμπορος υφασμάτων και η μητέρα του Αμαλία Νάτανσον φρόντιζε τα του οίκου. Το 1859 η οικογένεια Φρόιντ για οικονομικούς λόγους εγκαταστάθηκε στη Λειψία κι ένα χρόνο αργότερα στη Βιέννη.

Ο Φρόιντ το 1885

Μετά τις γυμνασιακές του σπουδές και επηρεασμένος από ένα δοκίμιο του Γκέτε, αποφασίζει να ασχοληθεί με την ιατρική. Εγγράφεται στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και μετά την αποφοίτησή του εργάζεται ως κλινικός βοηθός στο Γενικό Νοσοκομείο της Βιέννης, όπου ειδικεύεται στην ψυχιατρική και την παθολογία. Το 1885, αφού ολοκλήρωσε μία μελέτη για τον μυελό του εγκεφάλου, διορίζεται λέκτωρ νευροπαθολογίας.

Την εποχή αυτή αναπτύχθηκε, επίσης, το ενδιαφέρον του για τις φαρμακευτικές ιδιότητες της κοκαΐνης, τις οποίες εξακολούθησε να ερευνά τα επόμενα χρόνια. Η συνηγορία του υπέρ της κοκαΐνης οδήγησε στη θανάσιμη εξάρτηση του στενού του φίλου Ερνστ φον Μάρξοφ και αμαύρωσε την ιατρική φήμη του για ένα διάστημα.

Τον Οκτώβριο 1885, αναχωρεί για το Παρίσι, προκειμένου να συνεχίσει τις μελέτες του στη νευροπαθολογία στο νοσοκομείο Σαλπετριέρ, όπου εργάζεται υπό την καθοδήγηση του σπουδαίου νευρολόγου Ζαν - Μαρτέν Σαρκό, που θεωρείται ο εισηγητής της σύγχρονης νευρολογίας. Ο Σαρκό χρησιμοποιούσε την ύπνωση ως θεραπεία της υστερίας, μία μέθοδος που αποδείχθηκε κρίσιμη για την επιστημονική εξέλιξη του νεαρού γιατρού, ο οποίος αποφασίζει να εγκαταλείψει τη νευρολογία και να ασχοληθεί με την ψυχιατρική.

Έχοντας ήδη εντοπίσει τη σχέση μεταξύ υστερίας και καταπιεσμένης σεξουαλικότητας, ο Φρόιντ επιστρέφει στη Βιέννη το 1886 και αναλαμβάνει την πρώτη ασθενή του, την Μπέρτα Παπεγχάιμ, γνωστή στη βιβλιογραφία ως «Άννα Ο». Αφηγούμενη τις τραυματικές εμπειρίες της, η νεαρή κοπέλα απαλλάσσεται σιγά -σιγά από τα συμπτώματα της αρρώστιας της (παράλυση, παραισθήσεις). Με τη μέθοδο του ελεύθερου συνειρμού, ο λόγος μπορεί να εξερευνήσει τα βάθη του ασυνειδήτου του ανθρώπου, το οποίο, σύμφωνα με τον Φρόιντ, κυριαρχείται από τις ορμές που σχηματίζονται στην παιδική ηλικία και η συζήτηση για τις απωθημένες επιθυμίες οδηγεί στην εκτόνωση της ψυχικής πίεσης και στη θεραπεία. Από την «κλασική» μέθοδο της ύπνωσης του ασθενούς εκείνος κρατάει τελικά μόνο το ανάκλιντρο, το γνωστό «ψυχαναλυτικό ντιβάνι».

Έτσι γεννήθηκε η ψυχανάλυση ως θεωρία και θεραπεία για την ανακούφιση της ανθρώπινης ψυχής. Ο Φρόιντ έγραψε ότι η libido, η σεξουαλικότητα μας, φιλτράρει τα πάντα από την παιδική ηλικία ακόμη. Μίλησε για το μικρό αγοράκι που επιθυμεί να σκοτώσει τον πατέρα του και να κοιμηθεί με τη μητέρα του (οιδιπόδειο σύμπλεγμα) και για τις ανεξέλεγκτες ορμές (id) από τις οποίες κυριαρχείται ο άνθρωπος. Πριν από τον Φρόιντ κανένας δεν είχε περιγράψει με αυτό τον τρόπο την ανθρώπινη κατάσταση.

Ο 20ος αιώνας ανοίγει για τον Φρόιντ με την έκδοση της «Ερμηνείας των Ονείρων», το βιβλίο στο οποίο ο Φρόιντ υποστηρίζει ότι «τα όνειρα είναι ο βασιλικός δρόμος προς το υποσυνείδητο». Περιγράφοντας το υποσυνείδητο σαν ένα πνευματικό πηγάδι γεμάτο από καταπιεσμένα τραύματα, ορμές και άγχη που, χωρίς να το ξέρουμε, επηρεάζουν την καθημερινή μας συμπεριφορά, ο Φρόιντ θεωρεί ότι ο ασθενής πρέπει να «ανασύρει από τα βάθη» τις παιδικές μνήμες, χρησιμοποιώντας τα όνειρα και τον ελεύθερο συνειρμό σαν γέφυρα με αυτόν τον ξεχασμένο κόσμο.

Μέσα στη φρίκη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, αναπτύσσει τη θεωρία του για το ρόλο τού Υπερεγώ, το οποίο «παράγει αισθήματα ενοχής», ενώ συμπληρώνει τη γενική θεωρία του επιχειρώντας να εξηγήσει «αυτή την ατελείωτη σειρά των συγκρούσεων που σημάδεψαν την παγκόσμια ιστορία». Στο ένστικτο της ζωής (Eros) αντιπαραθέτει την ορμή του μίσους και της καταστροφής (ένστικτο του θανάτου - Thanatos). Είδε τους φόβους του για «το παράλογο πίσω από τη βιτρίνα του πολιτισμού» να επαληθεύονται δύο δεκαετίες αργότερα, όταν οι ναζιστές έκαψαν τα βιβλία του το 1933, ως «καρπούς της εβραϊκής επιστήμης».

Το 1938, όταν ναζιστές προσαρτούν την Αυστρία, ο Σίγκμουντ Φρόιντ μεταναστεύει στη Μεγάλη Βρετανία μαζί με την κόρη του Άννα, η οποία είχε αρχίσει να ασχολείται με την παιδοψυχολογία. Ένα χρόνο αργότερα, στις 23 Σεπτεμβρίου 1939, ο κορυφαίος αυστριακός επιστήμονας θα αφήσει την τελευταία του πνοή στο Λονδίνο, χτυπημένος από τον καρκίνο.

Ο Φρόιντ ήταν παντρεμένος από το 1886 με την ομόθρησκή του Μάρτα Μπέρναϊς, με την οποία απέκτησε έξι παιδιά, ένα από τα οποία η Άννα Φρόυντ επρόκειτο να διαπρέψει και η ίδια ως ψυχαναλύτρια.

Η ψυχανάλυση, το δημιούργημα του Φρόιντ, εξακολουθεί να διχάζει μέχρι σήμερα. Οι υποστηρικτές της τη θεωρούν «τη σημαντικότερη θεωρητική εξέλιξη του 20ού αιώνα». Οι επικριτές της υποστηρίζουν ότι είναι περισσότερο θεωρία παρά επιστήμη. Γεγονός είναι ότι όπως γράφει ο γάλλος συγγραφέας και ψυχαναλυτής Μισέλ Πλον, «δεν μπορούμε πλέον να σκεφθούμε με τον ίδιο τρόπο μετά τον Φρόιντ. Αυτή η θεραπευτική μέθοδος άλλαξε τον κόσμο».


Τζορτζ Κλούνεϊ, αμερικανός ηθοποιός. («Η συμμορία των 11», «Σολάρις», «Εξομολογήσεις ενός επικίνδυνου μυαλού»)
Δημήτρης Διαμαντίδης, διεθνής καλαθοσφαιριστής του Παναθηναϊκού.

Θάνατοι

 


μ.Χ.
Μαρία Μοντεσόρι, ιταλίδα γιατρός και παιδαγωγός, που ασχολήθηκε με την καλλιέργεια της νοημοσύνης των πνευματικά καθυστερημένων παιδιών. (Γεν. 31/8/1870)
Μάρλεν Ντίτριχ, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της Μαρίας Μαγδαληνής Φον Λος, γερμανίδα ηθοποιός. («Γαλάζιος Άγγελος») (Γεν. 27/12/1901)

Κώστας Καρράς, έλληνας ηθοποιός και πολιτικός. (Γεν. 21/6/1936)

πηγη: www.sansimera.gr

     
    © Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου