10 Ιουνίου 1944, ημέρα Σάββατο λίγο μετά το μεσημέρι και σε δυο χωριά….

Ελλάδα- Βοιωτία-Δίστομο…


1944 – Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: Σφαγή του Διστόμου. Γερμανικά στρατεύματα σφάζουν 228 άνδρες, γυναίκες και παιδιά στο Δίστομο Βοιωτίας.

Μέρα του Ιούνη, μέρα του καλοκαιριού, μέρα που οι ανύποπτοι κάτοικοι του Διστόμου θα βιώσουν ένα πρωτοφανές μακελειό με πρωταγωνιστές τους ίδιους…

Συμπλοκές των Ναζί κατακτητών στα γύρω βουνά με τα αντάρτικα σώματα του ΕΛΑΣ (34ο Σύνταγμα) έχουν σαν αποτέλεσμα την επίθεση στο Δίστομο με στόχο την αντεκδίκηση για τις σοβαρές απώλειες που υπέστησαν (50 νεκροί Γερμανοί, καταστροφή 4 αυτοκινήτων τους) και θύματα τον άμαχο πληθυσμό…
Μέσα σε μιάμιση ώρα το χωριό του Διστόμου θα γευτεί την πρωτοφανή Ναζιστική βαρβαρότητα με αποκορύφωμά της τον αποκεφαλισμό του ιερέα του χωριού, θα θρηνήσει 228 νεκρούς (117 γυναίκες, 111 άνδρες με 58 παιδιά ανάμεσα τους ηλικίας κάτω των 16 ετών), θα πυρποληθεί κι οι φλόγες της πυρκαγιάς των Ναζί θα τους φέγγουν στο δρόμο της φυγής από τον τόπο του εγκλήματος…

Φωτιά… Φωτιά…. Φωτιά …. Έτσι νομίζουν ότι θα σβήσουν τα σημάδια της θηριωδίας τους οι Γερμανοί κατακτητές στο χωριό Οραντούρ-Σιρ- Γκλάν (Oradour-Sur-Glane) ‑κοντά στη Λιμόζ‑, της Γαλλίας…

Οραντούρ-Σιρ-Γκλάν: χωριό-μνημείο-σύμβολο της Ναζιστικής θηριωδίας ενάντια αμάχων

Και, ναι, είναι 10 Ιουνίου του 1944! Ίδια μέρα, μέρα Σαββάτου και 4 μόλις μέρες μετά την καθοριστική για την έκβαση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου απόβαση των Συμμαχικών Δυνάμεων στην Νορμανδία. Εκεί, στο Γαλλικό Βορρά κατευθύνεται το Σύνταγμα Αρμάτων Μάχης Πάντσερ με την ονομασία ‘Φύρερ’. Έχουν προηγηθεί μικροσυγκρούσεις με αντάρτες της περιοχής και οι δυνάμεις των Ες –Ες … θα κάνουν μια στάση στο χωριό Οραντούρ-Σιρ-Γκλάν για…

Τα Ες-Ες κυκλώνουν το χωριό. Οδηγούν τις γυναίκες και τα παιδιά στην εκκλησία. Μαζεύουν και εκτελούν ακαριαία όλους τους άντρες του χωριού. Φωτιά και βόμβες στη εκκλησία με τα 400 κλεισμένα γυναικόπαιδα… Όλοι θα καούν ζωντανοί… Από την κτηνώδη καταστροφή θα γλιτώσουν μια γυναίκα και πέντε άνδρες…που θα βιώσουν σαν σε ‘ταινία τρόμου’ το κάψιμο από τους Ναζί του χωριού τους με πρωτοφανές μίσος αλλά και στόχο να μην μείνει κανένα αποδεικτικό στοιχείο για το έγκλημα τους…

                                   ***

Η Σφαγή του Λίντιτσε

Το Λίντιτσε το 1942, μετά την καταστροφή του από τους Ναζί.

1942  . Στις 10 Ιουνίου 1942 τα SS καταστρέφουν εκ θεμελίων το χωριό Λίντιτσε της κατεχόμενης Τσεχοσλοβακίας κι εκτελούν τους άρρενες κατοίκους του, σε αντίποινα για τη δολοφονία του υπαρχηγού των SS  Ράινχαρτ Χάιντριχ από δύο τσέχους πατριώτες, τον Γιαν Κούμπις και τον Γιόζεφ Γκάμπτσικ. Την ίδια ημερομηνία δύο χρόνια αργότερα οι Γερμανοί θα επαναλάβουν το αποτρόπαιο έγκλημά τους στο Δίστομο της κατεχόμενης Ελλάδας. Το Λίντιτσε ήταν ένα χωριό της κεντρικής Βοημίας, βορειοδυτικά της Πράγας. Πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν ένας οικισμός ανθρακωρύχων, οι οποίοι εργάζονταν στο γαιανθρακοφόρο πεδίο του Κλάντνο, και αριθμούσε περίπου 500 κατοίκους. Μετά τον σοβαρό τραυματισμό του Χάιντριχ στις 27 Μαΐου 1942 στην ενέδρα που του έστησαν δύο Τσεχοσλοβάκοι πατριώτες σε δρόμο της Πράγας (Επιχείρηση Ανθρωποειδές) και τον επακόλουθο θάνατό του λίγες μέρες αργότερα, στις 4 Ιουνίου, οι Γερμανοί εξαπέλυσαν κύμα αντιποίνων στην κατεχόμενοι Τσεχοσλοβακία. Στις 9 Ιουνίου, τα SS με επικεφαλής τον αντισυνταγματάρχη Χορστ Μπέμε συγκέντρωσαν τους κατοίκους του Λίντιτσε και την επομένη εκτέλεσαν τους 173 άρρενες του χωριού, άνω των 15 ετών. 11 ακόμη ντόπιοι ανθρακωρύχοι που απουσίαζαν την ημέρα της σφαγής, συνελήφθησαν κι εκτελέστηκαν αργότερα στην Πράγα.


Μνημείο για τα παιδιά του Λίντιτσε

Οι γυναίκες, όσες διασώθηκαν από την προσπάθεια διαφυγής τους, μεταφέρθηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Ράφενσμπρικ. Όσα από τα παιδιά πληρούσαν τα κριτήρια της Άριας φυλής δόθηκαν σε οικογένειες αξιωματικών των SS, προκειμένου ν’ αλλάξουν όνομα και ν’ αποκτήσουν γερμανική ανατροφή. Τα περισσότερα θανατώθηκαν στους θαλάμους αερίων των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Όταν τα SS ολοκλήρωσαν τη σφαγή, πυρπόλησαν το Λίντιτσε, ανατίναξαν ό,τι είχε μείνει όρθιο και ισοπέδωσαν τα συντρίμμια.

                                       ***

Γεγονότα

• 323 π.Χ.: Ο Μέγας Αλέξανδρος πεθαίνει στη Βαβυλώνα μετά από σύντομη ασθένεια, καθώς είχε ανεβάσει πυρετό, δύο εβδομάδες νωρίτερα, στη διάρκεια ενός συμποσίου. Ακόμη και σήμερα δεν έχει εξακριβωθεί το αίτιο του θανάτου του.
• 1190: Ο Γερμανός αυτοκράτορας, Φρειδερίκος Α’ Μπαρμπαρόσα, πνίγεται στον ποταμό Καλύκαδνο (τότε γνωστό ως Σαλέφ), στη σημερινή Τουρκία, ενώ κατευθυνόταν με το στρατό του προς την Ιερουσαλήμ, στη διάρκεια της Τρίτης Σταυροφορίας.
• 1329: Αρχίζει η μάχη του Πελεκάνου, η οποία θα οδηγήσει σε ήττα των Βυζαντινών από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
• 1523: Η Κοπεγχάγη περικυκλώνεται από το στρατό του Φρειδερίκου Α’ της Δανίας, καθώς η πόλη δεν τον αναγνωρίζει ως διάδοχο του Χριστιανού Β’.
• 1580  Λουίς Ντε Καμόενς, εθνικός ποιητής της Πορτογαλίας. (Γεν. 1524)
• 1825: Ελληνική Επανάσταση του 1821. Ο Ιμπραήμ Πασάς καταλαμβάνει την Τριπολιτσά.
• 1829: Διεξάγεται για πρώτη φορά ο κωπηλατικός αγώνας μεταξύ του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, στον Τάμεση.
• 1877: Ιδρύεται ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός, με πρωτοβουλία της βασίλισσας Όλγας και πρώτο πρόεδρο τον Μάρκο Ρενιέρη.
• 1878: Ιδρύεται η Λίγκα του Πρίζρεν, για να αντιταχθεί στις αποφάσεις της συνθήκης του Αγίου Στεφάνου και αργότερα του συνεδρίου του Βερολίνου, σύμφωνα με τις οποίες τα αλβανικά εδάφη στα Βαλκάνια κατανέμονταν στα γειτονικά κράτη της Σερβίας, του Μαυροβούνιου, της Βουλγαρίας και της Ελλάδας.
• 1886: Εκρήγνυται το ηφαίστειο Τεραγουέρα στη Νέα Ζηλανδία με αποτέλεσμα 153 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους και να καταστραφεί η μοναδικής φυσικής ομορφιάς περιοχή Πινκ εντ Γουάιτ Τερέισις (Ροζ και Λευκά Πεζούλια).
• 1898: Αμερικανοί πεζοναύτες αποβιβάζονται στην Κούβα, κατά τον Ισπανοαμερικανικό Πόλεμος.
• 1915: Ιδρύεται το Σώμα Ελληνίδων Προσκόπων, το οποίο αργότερα θα μετονομαστεί σε Σώμα Ελληνίδων Οδηγών.
• 1915  Σολ Μπέλοου, εβραϊκής καταγωγής καναδός συγγραφέας. Τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1976. («Η μοναδική», «Η κλοπή», «Ράβελσταϊν»
• 1922  Τζούντι Γκάρλαντ, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της Φράνσις Ίθελ Γκαμ, αμερικανίδα ηθοποιός και τραγουδίστρια. (Θαν. 22/6/1969)
• 1924: Φασίστες απαγάγουν και σκοτώνουν στη Ρώμη τον Ιταλό σοσιαλιστή ηγέτη Τζάκομο Ματτεόττι.

• 1926  Αντόνι Γκαουντί (1852 – 1926) . Ο Καταλανός αρχιτέκτονας Αντόνι Γκαουντί είναι μια ξεχωριστή περίπτωση στην ιστορία της αρχιτεκτονικής. Στο έργο του κατάφερε έναν εντυπωσιακό συγκερασμό της αρχιτεκτονικής και της γλυπτικής, προτείνοντας ιδιαίτερα τολμηρές στατικές λύσεις.

  
  «Renaixença»
  
  Πιο γνωστή κατασκευή του είναι η εκκλησία «Σαγράδα Φαμίλια» (Αγία Οικογένεια), στην Βαρκελώνη, που δεν πρόλαβε να τήν δει ολοκληρωμένη. Βρίσκεται ακόμη υπό κατασκευή και μέχρι το 2019 ήταν μια αυθαίρετη κατασκευή. Παραμένει το πιο δημοφιλές εργοτάξιο του κόσμου, καθώς κάθε χρόνο αναρίθμητοι επισκέπτες συρρέουν για να θαυμάσουν το σύμβολο αυτό της «Καταλανικής Αναγέννησης» («Renaixença»), που άρχισε να κατασκευάζεται το 1892.

  Όταν, το 1878, ο Γκαουντί αποφοίτησε από τη σχολή αρχιτεκτονικής της Βαρκελώνης, ο διευθυντής της σχολής ανακοίνωσε στους συναδέλφους του καθηγητές: «Κύριοι, έχουμε δίπλα μας μια ιδιοφυϊα ή έναν παρανοϊκό». Τα κτίρια του ιδιοφυούς αρχιτέκτονα έμελλε να επιζητούν αυτή την τόσο αμφίρροπη ετυμηγορία, όντας ρευστά, πολύχρωμα και καμπυλόμορφα, στιγμιότυπα ενός σουρεαλιστικού ονείρου, τόσο πιο εξωτικά και απόκοσμα από όσα θα ακολουθούσαν στη μοντέρνα αρχιτεκτονική.

  Ο Αντόνι Γκαουντί ι Κορνέτ γεννήθηκε στις 25 Ιουνίου 1852, στην πόλη Ρέους της Καταλωνίας Ρέους, στα μεσογειακά παράλια τής Ισπανίας. Ήταν ταπεινής καταγωγής, γιος ενός χαλκουργού, ο οποίος μαζί με μια ανιψιά του έζησε αργότερα κοντά του.

  Το πρώιμο ενδιαφέρον του για την αρχιτεκτονική τόν έφερε το 1870 στη Βαρκελώνη, το πολιτικό και πνευματικό κέντρο της Καταλωνίας και η πιο σύγχρονη η πιο σύγχρονη πόλη τής Ισπανίας από εκείνα τα χρόνια. Χρειάστηκε να περάσουν οκτώ χρόνια ώσπου να πάρει το πτυχίο του, γιατί διέκοψε τις σπουδές του για να κάνει τη στρατιωτική θητεία του.

  Το αρχιτεκτονικό στυλ τού Γκαουντί πέρασε από διάφορες φάσεις. Στα πρώτα του έργα ακολούθησε έναν μάλλον φανταχτερό βικτωριανισμό, που ήταν ήδη φανερός στα σπουδαστικά του σχέδια. Γρήγορα όμως βρήκε έναν δικό του τρόπο να συνθέτει με τολμηρότατες επαλληλίες γεωμετρικών μαζών τις προσόψεις, τις οποίες ζωντάνευε με διακοσμητικά σχέδια από τούβλο ή πέτρα και με χαρούμενα κεραμεικά πλακίδια, καθώς και με ανθικά ή ερπετόμορφα μεταλλοτεχνήματα.

  Ο Γκαουντί έφθασε σε ένα τύπο οικοδομής που αποκλήθηκε ισόρροπος —δηλαδή σε μια κατασκευή σχεδιασμένη να στέκεται από μόνη της, χωρίς εσωτερικά υποστηρίγματα, εξωτερικές αντηρίδες κ.λπ.— ή, όπως έλεγε ο Γκαουντί, όπως στέκεται ένα δέντρο. Εφάρμοσε το ισόρροπο αυτό σύστημα δόμησης σε πολυώροφα κτήρια κατοικιών (πολυκατοικίες) της Βαρκελώνης, όπως η Casa Battlo και η Casa Mila, δύο μόνο από τις ανορθόδοξες κατασκευές του.

  Παρ’ ότι εκκεντρικός αρχιτέκτονας και απόκοσμος ως χαρακτήρας, με τον θαυμασμό που απέσπασε, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην «Καταλανική Αναγέννηση» («Renaixença»), που εκφράστηκε κυρίως στις εφαρμοσμένες τέχνες, παράλληλα με μια πολιτική αφύπνιση, που πήρε τη μορφή ενός φλογερού Καταλανισμού. Και τα δύο αυτά κινήματα επιδίωξαν να αναζωογονήσουν τον καταλανικό τρόπο ζωής, που χρόνια και χρόνια καταπιεζόταν από την ισπανική κυβέρνηση, στην οποία κυριαρχούσαν οι Καστιλιάνοι και κυρίως οι Μαδριλένοι.

  Το θρησκευτικό σύμβολο της «Renaixença» στη Βαρκελώνη ήταν η εκκλησία τής «Σαγράδα Φαμίλια», με την οποία ασχολήθηκε ο Γκαουντί σε σχεδόν όλη τη σταδιοδρομία του. Η ανέγερση τής εκκλησίας αυτής τού ανατέθηκε από το 1883, αλλά δεν έζησε να τη δει τελειωμένη.

  Ήταν το έργο ζωής ενός βαθιά θρησκευόμενου ανθρώπου. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Γκαουντί είχε αφιερωθεί ψυχή τε και σώματι στο δημιούργημά του «Σαγράδα Φαμίλια», ζώντας στην κρύπτη του ναού. Ήταν τόσο ευτελής η εμφάνισή του που όταν στις 7 Ιουνίου 1926 τόν χτύπησε ένα τραμ σε μια πολυσύχναστη διασταύρωση της Βαρκελώνης οι οδηγοί ταξί αρνήθηκαν αρχικά να τον πάνε στο νοσοκομείο πιστεύοντας ότι ήταν ζητιάνος.

  Ο φημισμένος αρχιτέκτονας πέθανε τρεις ημέρες αργότερα, στις 10 Ιουνίου 1926, σε ηλικία 73 ετών. Αυτή η εικόνα της εγκατάλειψης δεν ανταποκρινόταν στο μέγεθος της φυσιογνωμίας του. Στις 12 Ιουνίου, η μισή Βαρκελώνη πήγε στην κηδεία του δημοφιλούς αρχιτέκτονα που λίγοι είχαν γνωρίσει από κοντά.
• 1931  Ζοάο Ζιλμπέρτο, βραζιλιάνος μουσικός, τραγουδιστής και συνθέτης, από τους θεμελιωτές της μπόσα νόβα. (Θαν. 6/7/2019)
• 1934:Ογδόντα πέντε χρόνια από το πρώτο Μουντιάλ της Ιταλίας κάτω από τη σκιά του φασισμού
  Ογδόντα πέντε χρόνια από το πρώτο Μουντιάλ της Ιταλίας κάτω από τη σκιά του φασισμού
  η Ιταλία του Βιτόριο Πότσο κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο
• 1940: Η Νορβηγία παραδίδεται στις γερμανικές δυνάμεις, μετά την επιχείρηση Βεζέριμπουνγκ.
• 1940: Ο φασιστική Ιταλία του Μπενίτο Μουσολίνι εισβάλει στη Γαλλία, πραγματοποιώντας έτσι την επίσημη είσοδο της χώρας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
• 1944: Πραγματοποιείται μία από τις χειρότερες σφαγές Ελλήνων αμάχων από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής. Μετά από μάχη του Στερίου, στη Βοιωτία, οι ναζί εισβάλλουν στο Δίστομο και αρχίζουν να εκτελούν τους κατοίκους. Η σφαγή σταματά μόνον όταν νυχτώνει και αναγκάζονται να επιστρέψουν στην Λιβαδειά, αφού πρώτα καίνε τα σπίτια του χωριού. Οι δολοφονίες συνεχίζονται και κατά την επιστροφή των Γερμανών στη βάση τους, καθώς σκοτώνουν όποιον άμαχο θα βρουν στον δρόμο τους. Οι νεκροί του Δίστομου φτάνουν τους 228, εκ των οποίων 117 γυναίκες και 111 άντρες, ανάμεσά τους 53 παιδιά κάτω των 16 χρόνων. Στην ευρύτερη περιοχή δολοφονούνται περίπου 600 άνθρωποι.
• 1944: Ναζιστικά στρατεύματα σφάζουν 642 άνδρες, γυναίκες και παιδιά στο Οραντούρ-σουρ-Γκλαν της Γαλλίας.
• 1947: Η SAAB παράγει το πρώτο της αυτοκίνητο.
• 1956: Η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή αποφασίζει την τουριστική αξιοποίηση του Λυκαβηττού, με την κατασκευή τελεφερίκ και πολυτελούς αναψυκτηρίου.
• 1963: Ο Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι υπογράφει νόμο με στόχο την κατάργηση των μισθολογικών διαφορών μεταξύ των φύλων.
• 1965: Ιδρύεται η Ιερά Σύνοδος της Καθολικής Εκκλησίας της Ελλάδος.
• 1967: Τελειώνει ο Πόλεμος των Έξι Ημερών, με θρίαμβο των Ισραηλινών επί των αραβικών γειτονικών του χωρών, της Αιγύπτου, της Ιορδανίας και της Συρίας, καθώς επεκτείνονται γεωγραφικά στη Λωρίδα της Γάζας, τη Χερσόνησο Σινά, τη Δυτική Όχθη και τα Υψώματα του Γκολάν. Οι ανακατατάξεις αυτές επηρεάζουν τη γεωπολιτική σταθερότητα της περιοχής μέχρι σήμερα.
• 1982  Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, γερμανός σκηνοθέτης. (Γεν. 31/5/1945)
• 1990: Η οργάνωση «17 Νοέμβρη» επιτίθεται με ρουκέτα εναντίον των γραφείων της εταιρίας Procter & Gamble, στην Αθήνα.
• 1999: Το ΝΑΤΟ αναστέλλει τις αεροπορικές επιδρομές του στη Γιουγκοσλαβία, καθώς ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς συμφωνεί να αποσύρει τις σερβικές δυνάμεις από το Κόσοβο.
• 2004  Ρέι Τσαρλς (Ρόμπινσον), αμερικανός τραγουδιστής, πιανίστας και συνθέτης, από τους διαμορφωτές της σόουλ μουσικής. (Γεν. 23/9/1930)
• 2014: Η δεύτερη μεγάλη πόλη του Ιράκ, η Μοσούλη, πέφτει στα χέρια των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους.
• 2016 Πέθανε ο ηθοποιός Γιάννης Μιχαλόπουλος
• 2016: Η Αμερικανίδα τραγουδίστρια και συνθέτης, που έγινε γνωστή από τη συμμετοχή της στον διαγωνισμό τραγουδιού Voice, Κριστίνα Γκρίμι, πυροβολείται θανάσιμα στο Ορλάντο μετά από μία συναυλία. Θα υποκύψει στα τραύματά της σε ηλικία 22 ετών.
• 2020: Αρκετά άτομα, συμπεριλαμβανομένου του αδελφού του Τζορτζ Φλόιντ, καταθέτουν για την αστυνομική βία και τον συστημικό ρατσισμό ενώπιον της δικαστικής επιτροπής της αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων για την υποστήριξη του νόμου «Justice in Policing Act of 2020».
• 2021: Σε έκθεση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας και της UNICEF αναφέρεται ότι περίπου 160 εκατομμύρια παιδιά, πάνω από τα μισά από αυτά ηλικίας μεταξύ πέντε και 11 ετών, εμπλέκονται στην παιδική εργασία, τα υψηλότερα ποσοστά των τελευταίων 20 ετών. Η έκθεση κατηγορεί την πανδημία COVID-19 για την αύξηση τόσο των ποσοστών παιδικής εργασίας όσο και των ωρών εργασίας.
• 2021: Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν και ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου Μπόρις Τζόνσον συναντώνται μία ημέρα πριν από την 47η σύνοδο κορυφής της G7 για να υπογράψουν τον Νέο Ατλαντικό Χάρτη, μια επικαιροποιημένη έκδοση του αρχικού Ατλαντικού Χάρτη του 1941 που υπογράφηκε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Γεννήσεις

• 1047 –  Αγία Μαργαρίτα της Σκωτίας
• 1513 –  Λουδοβίκος, δούκας του Μονπανσιέ
• 1799 – Φιοντόρ Μπρούνι, Ιταλός ζωγράφος
• 1819 – Γκιστάβ Κουρμπέ, Γάλλος ζωγράφος
• 1832 – Νίκολαους Όττο, Γερμανός εφευρέτης και μηχανικός
• 1835 – Φερδινάνδος Δ΄, μέγας δούκας της Τοσκάνης
• 1895 – Τζεμάλ Γκιουρσέλ, Τούρκος στρατιωτικός και πολιτικός
• 1895 – Χάτι ΜακΝτάνιελ, Αμερικανίδα ηθοποιός
• 1910 –  Howlin’ Wolf, Αμερικανός μουσικός
• 1911 – Τέρενς Ράτιγκαν, Άγγλος θεατρικός συγγραφέας
• 1914 –  Οκτάυ Ριφάτ, Τούρκος συγγραφέας
• 1915 – Σολ Μπέλοου, Καναδός συγγραφέας
• 1916 –  Περιντέ Τζελάλ, Τουρκάλα συγγραφέας
• 1921 –  Φίλιππος, Δούκας του Εδιμβούργου
• 1922 – Τζούντι Γκάρλαντ, Αμερικανίδα ηθοποιός
• 1923 –  Ρόμπερτ Μάξγουελ, Τσεχοσλοβάκος επιχειρηματίας
• 1931 –  Ζοάο Ζιλμπέρτο, βραζιλιάνος μουσικός, τραγουδιστής και συνθέτης, από τους θεμελιωτές της μπόσα νόβα.
• 1958 – Χρήστος Δημόπουλος, ποδοσφαιριστής
• 1959 – Κάρλο Αντσελότι, Ιταλός ποδοσφαιριστής και προπονητής
• 1976 – Λίνα Σακκά, ηθοποιός
• 1979 – Κώστας Λουμπούτης, ποδοσφαιριστής
• 1979 – Ιάκωβος Τσακαλίδης, καλαθοσφαιριστής
• 1982 –  Μαγδαληνή, πριγκίπισσα της Σουηδίας
• 1983 – ΜακΣίμ, Ρωσίδα τραγουδίστρια
• 1983 – Λίλι Σομπιέσκι, Αμερικανίδα ηθοποιός
• 1985 – Βασίλης Τοροσίδης, ποδοσφαιριστής
• 1992 – Κέιτ Άπτον, Αμερικανίδα ηθοποιός και μοντέλο
• 1998 – Αδαμάντιος Μαντής, διεθνής αθλητής του πόλο

Θάνατοι

• 323 π.Χ. – Μέγας Αλέξανδρος, βασιλιάς της Μακεδονίας
• 38 – Δρουσίλλα, Ρωμαία ευγενής
• 1190 – Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα, αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
• 1424 – Ερνέστος, δούκας της Αυστρίας
• 1432 – Ιανός, βασιλιάς της Κύπρου
• 1439 – Ιωσήφ Β΄, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
• 1556 – Μάρτιν Αγκρίκολα, Γερμανός συνθέτης
• 1588 –  Βάλεντιν Βάιγκελ, Γερμανός θεολόγος
• 1836 –  Αντρέ Μαρί Αμπέρ, Γάλλος φυσικός
• 1916 – Γεώργιος Μιστριώτης, φιλόλογος
• 1918 – Αρρίγκο Μπόιτο, Ιταλός ποιητής και συνθέτης
• 1924 – Τζάκομο Ματεότι, Ιταλός πολιτικός
• 1926 – Αντόνι Γκαουντί, Ισπανός αρχιτέκτονας
• 1927 – Νικόλαος Μπατεστάτος, πολιτικός διοικητής του Αγίου Όρους
• 1929 – Μιχαλακός Στεφανίδης, πολιτικός
• 1943 –  Αμπντέλ Αζίζ, σουλτάνος του Μαρόκου
• 1949 – Σίγκριντ Ούντσετ, Νορβηγή συγγραφέας
• 1966 – Βασίλειος Ταβαντζής, πολιτικός
• 1967 – Σπένσερ Τρέισι, Αμερικανός ηθοποιός
• 1973 – Γουίλιαμ Ινγκ, Αμερικανός δραματουργός
• 1973 –  Έριχ φον Μάνσταϊν, Γερμανός στρατιωτικός
• 1982 – Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, Γερμανός σκηνοθέτης
• 2004 – Ξενοφών Ζολώτας, οικονομολόγος και πολιτικός
• 2004 –  Ρέι Τσαρλς, Αμερικανός τραγουδιστής και μουσικός
• 2008 – Τζινγκίζ Αϊτμάτοφ, Σοβιετικός συγγραφέας
• 2009 – Στέλιος Σκευοφύλακας, ποδοσφαιριστής
• 2010 – Γιάννης Σπανουδάκης, καλαθοσφαιριστής και προπονητής
• 2011 – Αθανάσιος Αντ. Δερβέναγας, πολιτικός
• 2015 –  Ρόμπερτ Τσάρτοφ, Αμερικανός κινηματογραφικός παραγωγός
• 2016 –  Κριστίνα Γκρίμι, Αμερικανίδα τραγουδίστρια
• 2016 –  Γιάννης Μιχαλόπουλος, ηθοποιός
• 2018 – Παύλος Γιαννακόπουλος, επιχειρηματίας
• 2018 – Κώστας Σιγανίδης, πολιτικός
• 2020 – Έπι Γουάιτζις, 82, Καναδός οδηγός αγώνων

Επέτειοι

• Εθνική Εορτή της Πορτογαλίας, με αφορμή τον θάνατο του ποιητή Λουίς ντε Καμόενς (1524-1580), που με το έπος του «Οι Λουζιτανοί» (1572) συνεισέφερε τα μέγιστα στη διαμόρφωση της εθνικής συνείδησης των Πορτογάλων.
• Ημέρα του Ναυτικού στην Ιταλία.
•   Εθνική Ημέρα Παγωμένου Τσαγιού στις ΗΠΑ.