Κατοχή της Αθήνας από Γαλλικά στρατεύματα στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο: Γάλλος στρατιώτης αναπαύεται στο θέατρο του Διονύσου. Φωτογραφία της Section Photographique de l'Armée Française (25/06/1917) | ELIA-MIET Fotoarchiv

 

Ιούνιος 1916:  Ο Συμμαχικός στόλος καταπλέει στο Φάληρο και επιδίδει τελεσίγραφο στην κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη για διάλυση της Βουλής, προκήρυξη νέων εκλογών, αποστράτευση του ελληνικού στρατού και απομάκρυνση των γερμανόφιλων αξιωματικών (Εθνικός Διχασμός*). Εξαναγκασμός σε αφοπλισμό του στρατού και ναυτικού της βασιλικής (νότιας & δυτικής) Ελλάδας, ως ανταπάντηση από την Αντάντ. Σχηματισμός των Συνδέσμων των Επίστρατων**, από τον Ιωάννη Μεταξά, στελεχωμένων από αντιβενιζελικούς αξιωματικούς.

* Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος δεν έχει για την Ελλάδα τη σημασία που έχει για τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, όπου η 11 Νοεμβρίου (1918) εορτάζεται ως εθνική επέτειος. Εντάσσεται ως ένα επεισόδιο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας στην πολεμική δεκαετία που ξεκινά με τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο (1912) και λήγει με τη Μικρασιατική Καταστροφή, την συντριπτική ήττα του ελληνικού στρατού στη Μ. Ασία, το τραγικό τέλος και τον βίαιο εκτοπισμό των ελληνικών πληθυσμών και εν τέλει την ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας (1922-1923). Η ιστορικός Χριστίνα Κουλούρη μας εξηγεί το πως συνυφαίνονταν οι ευρωπαϊκές και ελληνικές πολιτικές εξελίξεις εκείνης της μοιραίας περιόδου.

[** Οι Επίστρατοι, φιλοβασιλική και παραστρατιωτική οργάνωση, αποτέλεσε την πρώτη μαζική πολιτική οργάνωση στην Ελλάδα κατά των φιλελεύθερων αστών και της ξένης επέμβασης.^[1] Το συγκεκριμένο κίνημα συγγένευε με τα φασιστικά και κυρίως με τα πρωτοφασιστικά κινήματα σε άλλες χώρες^[2], ιδρύθηκε εν μέσω του Εθνικού Διχασμού στην Αθήνα, και αποτέλεσε τον πρωταγωνιστή των Νοεμβριανών μισό χρόνο αργότερα.]

 

 

 

• 411 π.Χ. – Πραξικόπημα ολιγαρχκών εκδηλώνεται στην Αθήνα- Ολιγαρχικό κίνημα κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου (431-404 π.Χ.), που ανέτρεψε το δημοκρατικό πολίτευμα στην αρχαία Αθήνα και εγκαθίδρυσε τη λεγόμενη «Αρχή των 400». Εκδηλώθηκε την 14η του μηνός Θαργηλιώνος (9 Ιουνίου) του 411 π.Χ.

  Μετά την καταστροφική εκστρατεία των Αθηναίων στη Σικελία (415-413πΧ), το δημοκρατικό πολίτευμα στην Αθήνα άρχισε να κλονίζεται. Οι πλούσιοι κάτοικοί της, που επωμίζονταν τις δαπάνες του πολέμου, αντιμετώπιζαν οικονομικές δυσχέρειες και σχεδίαζαν την ανατροπή του και την εγκαθίδρυση ολιγαρχικού πολιτεύματος. Δεν δίσταζαν, μάλιστα, να καταφύγουν στην τρομοκρατία, για να πετύχουν τον σκοπό τους. Επιφανείς ηγέτες των δημοκρατικών, όπως ο Ανδροκλής, δολοφονήθηκαν από ομάδες νεαρών αριστοκρατών.

  Το ολιγαρχικό κίνημα είχε ως ιθύνοντα νου τον δεινό ρήτορα Αντιφώντα, που δρούσε κυρίως από το παρασκήνιο. Άλλες σημαντικές προσωπικότητες των ολιγαρχικών ήταν οι δημαγωγοί Φρύνιχος και Πείσανδρος, άλλοτε θανάσιμοι αντίπαλοι και τώρα σύμμαχοι προ του κοινού σκοπού, και ο μετριοπαθής Θηραμένης. Οι ολιγαρχικοί ζητούσαν περικοπή δαπανών και περιορισμό των ενεργών πολιτών σε αυτούς μόνο που «χρήμασι και σώμασι» ήταν σε θέση να ωφελούν την πόλη. Γι’ αυτούς ήταν ο μόνος τρόπος να σωθεί η Αθήνα, που είχε απολέσει το στρατιωτικό πλεονέκτημα στην αναμέτρησή της με τη Σπάρτη.

  Οι συνωμότες κέρδισαν αρχικά την Εκκλησία του Δήμου, όταν ανακοίνωσαν ότι η Περσία ήταν διατεθειμένη να βοηθήσει οικονομικά την Αθήνα με την μεσολάβηση του Αλκιβιάδη. Όταν, όμως, αυτός δεν τήρησε τις υποσχέσεις του, οι ολιγαρχικοί δεν μπορούσαν να κάνουν πίσω, σε μια Αθήνα που βρισκόταν σε έκρυθμη κατάσταση. Συγκάλεσαν την Εκκλησία του Δήμου και πρότειναν να δημιουργηθεί με μικτό σύστημα διορισμού και εκλογής η Βουλή των 400, που θα είχε απόλυτες εξουσίες, ενόσω διαρκούσε ο πόλεμος. Η Βουλή αυτή θα μπορούσε να συμβουλεύεται ένα σώμα 5.000 πολιτών, όποτε το θεωρούσε αναγκαίο.

  Οι 400, που αποτελούνταν κυρίως από ακραίους ολιγαρχικούς, δεν ήταν διατεθειμένοι να μοιραστούν την εξουσία με τους πεντακισχιλίους. Επέβαλαν τη θέλησή τους και διέλυσαν τη δημοκρατικά εκλεγμένη Βουλή των 500. Η κατάλυση της Δημοκρατίας είχε επιτελεσθεί.

  Οι πραξικοπηματίες δεν θα μπορούσαν να διατηρήσουν τη δύναμή τους, αν δεν είχαν τη συγκατάθεση του πανίσχυρου αθηναϊκού στόλου, που εκείνη την περίοδο ναυλοχούσε στη Σάμο. Δεν το πέτυχαν, γεγονός που συνετέλεσε στο θνησιγενές του εγχειρήματός τους. Τα πληρώματα μόλις έμαθαν για το κίνημα στην Αθήνα, ορκίστηκαν πίστη στη δημοκρατία, καθαίρεσαν τους αρχηγούς τους και εξέλεξαν νέους. Ο Θρασύβουλος και ο Θράσυλος ήταν δύο από αυτούς. Οι νέοι ηγέτες του στόλου ανακάλεσαν τον Αλκιβιάδη και διακήρυξαν την πρόθεσή τους να συνεχίσουν τον πόλεμο κατά της Σπάρτης.

  Στην Αθήνα, η νέα ολιγαρχική διακυβέρνηση υπέφερε εξ αρχής από εσωτερικά προβλήματα, καθώς στους κόλπους της ξέσπασε διαμάχη μεταξύ μετριοπαθών και ακραίων στοιχείων. Οι μετριοπαθείς, με αρχηγό τον Θηραμένη, ζητούσαν την αντικατάσταση των 400 με ένα διευρυμένο ολιγαρχικό σώμα των 5.000, στο οποίο θα συμμετείχαν και εκπρόσωποι από τις κατώτερες τάξεις (ζευγίτες και άνω).

  Ευρισκόμενοι υπό πίεση, οι ακραίοι ολιγαρχικοί υπό τον Φρύνιχο ήταν έτοιμοι να συνάψουν ειρήνη με τους Σπαρτιάτες, θυσιάζοντας την ηγεμονία, ακόμη και την ανεξαρτησία της πόλης. Παράλληλα, άρχισαν να τειχίζουν την Ηιετιώνεια χερσόνησο (σημερινή Δραπετσώνα), στην είσοδο του Πειραιά. Οι διαδόσεις του Θηραμένη, ότι το οχυρό προοριζόταν να διευκολύνει την απόβαση των Σπαρτιατών, προκάλεσε την αντίδραση των οπλιτών, οι οποίοι το κατεδάφισαν. Θύμα των διαδόσεων αυτών έπεσε και ο Φρύνιχος, ο οποίος δολοφονήθηκε.

  Μετά την εξέλιξη αυτή, οι μετριοπαθείς ολιγαρχικοί πήραν το πάνω χέρι και εγκατέστησαν την «αρχή των 5.000» τον Σεπτέμβριο του 411 π.Χ. Ο Θουκυδίδης εγκωμιάζει το νέο πολίτευμα, που αποτελούσε συνδυασμό ολιγαρχικών και δημοκρατικών στοιχείων. Από τους ηγέτες των ακραίων ολιγαρχικών, ο Αντιφών καταδικάσθηκε σε θάνατο και ήπιε το κώνειο, ενώ o Πείσανδρος κατέφυγε στους Σπαρτιάτες. Η δημοκρατία στην Αθήνα αποκαταστάθηκε τον Ιούνιο του 410 π.Χ, μετά τη διπλή νίκη του αθηναϊκού στόλου στην Κύζικο.

• 68: Ο Νέρων αυτοκτονεί, γεγονός που σηματοδοτεί το τέλος της Ιούλιο-Κλαυδιανής δυναστείας.
• 1534: Ο Ζακ Καρτιέ είναι ο πρώτος Ευρωπαίος που ανακαλύπτει επίσημα τον ποταμό Άγιο Λαυρέντιο στον Καναδά.
• 1672 Γεννήθηκε ο Μέγας Πέτρος, τσάρος της Ρωσίας
• 1781 Γεννήθηκε  ο Τζορτζ Στέφενσον, Άγγλος μηχανικός, εφευρέτης της πρώτης ατμομηχανής
• 1815:  Λήξη του Συνεδρίου της Βιέννης. Ολοκληρώνονται οι εργασίες του Συνεδρίου της Βιέννης και υπογράφεται η τελική πράξη. Υπό την προεδρία του αυστριακού πολιτικού, Κλέμενς φον Μέτερνιχ, γίνεται προσπάθεια να αναδιαταχθεί ο πολιτικός χάρτης της Ευρώπης, μετά την ήττα του Ναπολέοντα.
• 1821: Οι Οθωμανοί, υπό τον Ομέρ Βρυώνη και τον Κιοσέ Μεχμέτ, επιτίθενται στη Λιβαδειά και την παραδίδουν στις φλόγες. Σκοτώνουν 1.000 και αιχμαλωτίζουν 2.500 γυναικόπαιδα, ενώ περίπου 2.000 κάτοικοι προλαβαίνουν και κλείνονται στο φρούριο.
• 1822: Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης, οι Τούρκοι παραδίδουν την Ακρόπολη των Αθηνών.
• 1847 Βάσος Μαυροβουνιώτης, ήρωας της ελληνικής επανάστασης από το Μαυροβούνιο. Το πραγματικό του όνομα ήταν Βάσο Μπράγιοβιτς. (Γεν. 1797)
• 1870 Πέθανε ο Άγγλος μυθιστοριογράφος, Κάρολος Ντίκενς
• 1883 Ο πρώτος ηλεκτρικός σιδηρόδρομος τίθεται σε λειτουργία στο Σικάγο.
• 1989: Η Μεγάλη Βρετανία «νοικιάζει» το Χονγκ Κονγκ από την Κίνα για 99 χρόνια.
• 1893: Στο σπίτι του Στέφανου Φραγκιάδη, πρώτου προέδρου του Εθνικού Γ.Σ., γίνεται η πρώτη συνεδρίαση του Δ.Σ. του συλλόγου, που ιδρύθηκε δύο εβδομάδες νωρίτερα (23 Μαΐου), με πρώτο θέμα την ίδρυση του πρώτου ιδιωτικού γυμναστηρίου στην οδό Κηφισίας 45.
• 1898 Υπογράφεται συμφωνία, με την οποία η Κίνα παραχωρεί το Χονγκ Κονγκ στη Βρετανία για 99 χρόνια. Η συμφωνία έληξε το 1997 και από την 1η του Γενάρη 1998 το Χονγκ Κονγκ επέστρεψε στην Κίνα.
• 1913 Γεννήθηκε ο Πάτρικ Στέπτοου, Άγγλος μαιευτήρας, που έφερε με τη μέθοδό του στον κόσμο το πρώτο παιδί του σωλήνα
• 1916: Ο Συμμαχικός στόλος καταπλέει στο Φάληρο και επιδίδει τελεσίγραφο στην κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη για διάλυση της Βουλής, προκήρυξη νέων εκλογών, αποστράτευση του ελληνικού στρατού και απομάκρυνση των γερμανόφιλων αξιωματικών (Εθνικός Διχασμός). Εξαναγκασμός σε αφοπλισμό του στρατού και ναυτικού της βασιλικής (νότιας & δυτικής) Ελλάδας, ως ανταπάντηση από την Αντάντ. Σχηματισμός των Συνδέσμων των Επίστρατων, από τον Ιωάννη Μεταξά, στελεχωμένων από αντιβενιζελικούς αξιωματικούς.
• 1917 Έρικ Χομπσμπάουμ, βρετανός μαρξιστής διανοούμενος, από τους κορυφαίους ιστορικούς του 20ου αιώνα. (Θαν. 1/10/2012)
• 1920: Την έναρξη των επιθέσεων του Ελληνικού Στρατού στη Μικρά Ασία κηρύσσει ο αντιστράτηγος Λεωνίδας Παρασκευόπουλος.
• 1923: Ο Βουλγαρικός Στρατός αναλαμβάνει την κυβέρνηση με πραξικόπημα.
• 1926 Η δικτατορική κυβέρνηση Πάγκαλου απονέμει το Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Σωτήρος στον φασίστα δικτάτορα της Ιταλίας Μπενίτο Μουσολίνι.
• 1930: Συνωστισμός σημειώνεται στην οδό Ερμού της Αθήνας και διακοπή της συγκοινωνίας από το πλήθος, που συγκεντρώνεται για να θαυμάσει τη μις Ευρώπη, Αλίκη Διπλαράκου.
• 1931 Η Κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου πετυχαίνει την ψήφιση του περί Τύπου Νόμου 5060, που στοχεύει στον περιορισμό της σκανδαλοθηρικής δημοσιογραφίας κατά του πολιτικού κόσμου.
• 1934: Ο Donald Duck κάνει το ντεμπούτο του στην ταινία «The Wise Little Hen».
• 1935: Εκλογές διεξάγονται στην Ελλάδα, με αποχή όλων των βενιζελικών κομμάτων. Νικητής αναδεικνύεται ο κυβερνητικός συνασπισμός Τσαλδάρη – Κονδύλη.
• 1940 Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος: Η Νορβηγία παραδίνεται στη Γερμανία.
• 1946: Ο Μπουμιμπόλ Αντουλγιαντέι ανεβαίνει στο θρόνο της Ταϊλάνδης. Θα αποτελέσει τον μακροβιότερο βασιλεύοντα μονάρχη στον κόσμο από το 1989 έως το 2016.
• 1957 – Πρώτη ανάβαση του Μπρόουντ Πικ από τους Φριτς Βιντερστέλερ, Μάρκους Σμουκ, Κουρτ Ντιμπέργκερ και Χέρμαν Μπουλ. Το Μπρόουντ Πικ (επίσης γνωστό ως K3, είναι το 12ο υψηλότερο βουνό στη Γη, με υψόμετρο 8.051 μ. Η κυριολεκτική μετάφραση “Broad Peak” του Falchan Kangri δεν είναι αποδεκτή από τους Μπάλτι. Το Μπρόουντ Πικ ανήκει στην ορεινή μάζα του Γκασερμπρούμ στο Μπαλτιστάν στα σύνορα του Πακιστάν και της Κίνας. Βρίσκεται στην οροσειρά του Καρακορούμ, περίπου 8.000 χλμ. από το K2. Η κορυφή του εκτείνεται σε μήκος περίπου 1,5 χλμ. εξ ου και το “Broad Peak”, που σημαίνει Πλατιά Κορυφή.
• 1958: Ανοίγει επίσημα το Αεροδρόμιο Gatwick του Λονδίνου.
• 1963 Τζόνι Ντεπ, αμερικανός ηθοποιός
• 1965: Δημοσιοποιείται σε εφημερίδες η υποτιθέμενη κομουνιστική δολιοφθορά σε στρατιωτικές μονάδες του Έβρου. Πρόκειται για σκευωρία που έχει στήσει και οργανώσει ο μετέπειτα δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος.
• 1967: Πόλεμος των Έξι Ημερών . Το Ισραήλ καταλαμβάνει τα Υψώματα του Γκολάν από τη Συρία, κατά τον Πόλεμο των Έξι Ημερών.
• 1976: Στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος, που διεξάγεται στη Νέα Φιλαδέλφεια, ο Βασίλης Χατζηπαναγής οδηγεί σε μεγάλη νίκη τον Ηρακλή επί του Ολυμπιακού, με 6-5 στα πέναλτι. Ο κανονικός αγώνας και η παράταση λήγουν με σκορ 4-4. Αυτός είναι και ο μόνος εγχώριος ποδοσφαιρικός τίτλος για τον «γηραιό» (θα κατακτήσει το 1985 και ένα Βαλκανικό Κύπελλο).
• 1983 Στη Βρετανία, η “σιδηρά κυρία” Μάργκαρετ Θάτσερ σαρώνει στις βουλευτικές εκλογές, κερδίζοντας 42,4% των ψήφων, έναντι 27,6% των Εργατικών.
• 1990 Στο κατάμεστο στάδιο “Μεάτσα” του Μιλάνου γίνεται η επίσημη έναρξη του “Μουντιάλ ‘90”, του Παγκόσμιου Ποδοσφαιρικού Κυπέλλου.
• 1991 Οι επιστήμονες καταγράφουν την ισχυρότερη ηλιακή έκρηξη μέσα στον 20ό αιώνα.
• 1995 Στο Πακιστάν και την Ινδία, κύμα καύσωνα 50 βαθμών Κελσίου προκαλεί το θάνατο σε 150 άτομα.
• 1995 Εγκαινιάζεται το κλειστό γήπεδο των ολυμπιακών εγκαταστάσεων ΟΑΚΑ με το Ακρόπολις ’95. Τον επόμενο μήνα θα φιλοξενήσει την πρώτη του μεγάλη διοργάνωση, το Eurobasket.
• 1996: Ο Λίνους Τόρβαλντς δημοσιεύει τον Πυρήνα 2.0 του Linux. Από αυτήν την έκδοση το Linux τρέχει σε μη-Intel αρχιτεκτονικές.
• 1999: Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας (Σερβία και Μαυροβουνίου) υπογράφουν συνθήκη ειρήνης με το NATO.
• 2006: Κάνει σέντρα το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου στη Γερμανία.
• 2008: Οι ισχυρές βροχοπτώσεις προκαλούν την κατάρρευση του φράγματος στην πόλη Ντέλτον. Τελικά η λίμνη Ντέλτον χάνει όλο το νερό της.
• 2008: Έκρηξη δύο βομβών κοντά σε σιδηροδρομικό σταθμό στο Αλγέρι σκοτώνει τουλάχιστον 13 ανθρώπους.
• 2009: Μια έκρηξη σε ξενοδοχείο της πόλης Πεσαβάρ στο Πακιστάν, σκοτώνει 17 άτομα και τραυματίζει τουλάχιστον 46.
• 2010: Ανεξαρτητοποιούνται οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, Φώτης Κουβέλης, Νίκος Τσούκαλης, Θανάσης Λεβέντης και Γρηγόρης Ψαριανό.
• 2012 Πέθανε η Ζωρζ Σαρή, Ελληνίδα ηθοποιός και από τους σπουδαιότερους συγγραφείς παιδικών βιβλίων στη χώρα μας. (Γεν. 23/5/1925)
• 2020: Πλήθος διαδηλωτών στην Οξφόρδη συγκεντρώθηκε έξω από το Oriel College, απαιτώντας να απομακρυνθεί το άγαλμα του Cecil Rhodes[121].Οι διαδηλωτές σιώπησαν για 8 λεπτά και 46 δευτερόλεπτα στη μνήμη του George Floyd. Οι διαμαρτυρίες συνεχίστηκαν και αλλού στη χώρα, μεταξύ άλλων στο Μπάρκινγκ του Λονδίνου
• 2021: Το Ελ Σαλβαδόρ γίνεται η πρώτη χώρα που αποδέχεται το Bitcoin ως νόμιμο χρήμα, αφού η Νομοθετική Συνέλευση ψηφίζει με ψήφους 62-22 για να περάσει το νομοσχέδιο που υπέβαλε ο πρόεδρος Nayib Bukele και το οποίο χαρακτηρίζει το κρυπτονόμισμα ως τέτοιο.
• 2021: Δικαστήριο της Ρωσίας ξεκινά τη διαδικασία αξιολόγησης αιτήματος να χαρακτηριστεί το δίκτυο Anti-Corruption Foundation του αντιπολιτευόμενου ακτιβιστή Αλεξέι Ναβάλνι ως “εξτρεμιστικό”, γεγονός που, σύμφωνα με τους δικηγόρους και τους συμμάχους του Ναβάλνι, θα τους εμποδίσει να θέσουν υποψηφιότητα και να ασκήσουν τις δραστηριότητές τους.
• 2021: Το Βιετνάμ ανακοινώνει ότι σκοπεύει να αναβάλει τους Αγώνες Νοτιοανατολικής Ασίας, έναν από τους πέντε υποπεριφερειακούς Αγώνες του Ολυμπιακού Συμβουλίου της Ασίας, για το επόμενο έτος, επικαλούμενο ανησυχίες για την πανδημία COVID-19. Οκτώ από τα 11 κράτη-μέλη της Ομοσπονδίας Αγώνων Νοτιοανατολικής Ασίας έχουν αντιταχθεί στην πρόταση του Βιετνάμ να αναβάλει τη διοργάνωση, σύμφωνα με ανακοίνωση του Ολυμπιακού Συμβουλίου της Μαλαισίας.

• 1309 – Ρούπερτ Α΄, εκλέκτορας του Παλατινάτου
• 1424 – Λευκή Β΄, βασίλισσα της Ναβάρρας
• 1595 –  Βλαδίσλαος Δ΄, βασιλιάς της Πολωνίας
• 1640 – Λεοπόλδος Α΄, αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
• 1661 –  Φιοντόρ Γ΄, τσάρος της Ρωσίας
• 1672 – Πέτρος Α’, τσάρος της Ρωσίας
• 1812 – Γιόχαν Γκότφριντ Γκάλε, Γερμανός αστρονόμος
• 1843 –  Μπέρτα φον Ζούτνερ, Αυστριακή συγγραφέας
• 1851 – Κάρολος Ιωσήφ Βοναπάρτης, Αμερικανός πολιτικός
• 1874 – Λάντσεστον Έλιοτ, Βρετανός αρσιβαρίστας
• 1891 – Κόουλ Πόρτερ, Αμερικανός συνθέτης
• 1902 – Σκιπ Τζέιμς, Αμερικανός τραγουδοποιός
• 1910 – Ρόμπερτ Κάμινγκς, Αμερικανός ηθοποιός
• 1917 – Έρικ Χομπσμπάουμ, Βρετανός ιστορικός και συγγραφέας
• 1924 – Εντ Φαρχάτ, Αμερικανός παλαιστής
• 1927 – Χέλμουτ Τσιλκ, Αυστριακός πολιτικός
• 1941 –  Τζον Λορντ, Άγγλος μουσικός (Deep Purple και Paice, Ashton & Lord)
• 1947 – Σαρλ Ραμπεμανανζαρά, πρωθυπουργός της Μαδαγασκάρης
• 1950 –  Τρέβορ Μπόλντερ, Άγγλος μπασίστας (Uriah Heep)
• 1950 – Γιώργος Καστρινάκης, καλαθοσφαιριστής
• 1958 – Ντέιβιντ Ίνγκραμ, Αμερικανός καλαθοσφαιριστής
• 1961 –  Μάικλ Τζ. Φοξ, Καναδός ηθοποιός
• 1963 –  Τζόνι Ντεπ, Αμερικανός ηθοποιός
• 1977 – Πρέντραγκ Στογιάκοβιτς, Σέρβος καλαθοσφαιριστής
• 1978 – Μίροσλαβ Κλόζε, Γερμανός ποδοσφαιριστής
• 1978 –  Μάθιου Μπέλαμι, Άγγλος μουσικός (Muse)
• 1981 – Νάταλι Πόρτμαν, Ισραηλινή ηθοποιός
• 1983 – Μαρίνα Λιζόρκινα, Ρωσίδα τραγουδίστρια (Serebro)
• 1983 – Αλέκτρα Μπλου, Αμερικανίδα πορνογραφική ηθοποιός
• 1984 – Γουέσλεϊ Σνάιντερ, Ολλανδός ποδοσφαιριστής
• 1985 – Άνθιμος Ανανιάδης, ηθοποιός
• 1988 – Μέι Ουίτμαν, Αμερικανίδα ηθοποιός
• 1988 – Σωκράτης Παπασταθόπουλος, ποδοσφαιριστής

Θάνατοι

• 68 – Νέρων, Ρωμαίος αυτοκράτορας
• 373 – Εφραίμ, Σύρος υμνογράφος και θεολόγος
• 1572 – Ιωάννα Γ΄, βασίλισσα της Ναβάρρας
• 1597 – Χοσέ ντε Αντσιέτα, Ισπανός ιεραπόστολος
• 1701 –  Φίλιππος Α΄, δούκας της Ορλεάνης
• 1825 –  Παυλίνα Βοναπάρτη – Μποργκέζε, Γαλλίδα αδελφή του Ναπολέοντα Α’ της Γαλλίας
• 1847 – Βάσος Μαυροβουνιώτης, στρατηγός
• 1870 – Κάρολος Ντίκενς, Άγγλος συγγραφέας
• 1892 – Γιοσιτόσι, Ιάπωνας καλλιτέχνης
• 1901 – Άντολφ Μπέττιχερ, Γερμανός ιστορικός τέχνης
• 1912 – Ίων Λούκα Καρατζιάλε, Ρουμάνος συγγραφέας
• 1927 – Βικτόρια Γούντχαλ, Αμερικανίδα φεμινίστρια
• 1934 – Χρήστος Τσούντας, αρχαιολόγος
• 1935 – Ευφροσύνη Πασπάτη, αθλήτρια της αντισφαίρισης
• 1958 – Ρόμπερτ Ντόνατ, Άγγλος ηθοποιός
• 1968 –  Χρυσόστομος Β΄, Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος
• 1974 – Μιγκέλ Άνχελ Αστούριας, Γουατεμαλανός συγγραφέας
• 1985 – Γεράσιμος Γρηγόρης, συγγραφέας
• 1994 – Γιαν Τίνμπεργκεν, Ολλανδός οικονομολόγος
• 2004 –  Γερμανός Δημάκης, ιερέας και αντιστασιακός
• 2009 – Αθανάσιος Βελίκης, πολιτικός
• 2011 – Ανθή Ζαχαράτου, υψίφωνος
• 2012 – Ζωρζ Σαρή, συγγραφέας και ηθοποιός

• Παγκόσμια Ημέρα Αρχείων
• Παγκόσμια Ημέρα Διαπίστευσης