ΦΩΤΟ : άνοιξη του 1993  στο Νότιο Σουδάν

• 1189: – Κατά τη διάρκεια της Γ’ Σταυροφορίας, ο  Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα φτάνει στη Νις (Σερβία), έδρα του Σέρβου βασιλιά Στέφανου Α’ Νεμάνια.

  Ο Άγιος Συμεών ο Χιλανδαρινός (κοσμικό όνομα Στέφανος Νεμάνια, (σερβικά κυριλλικά: Стефан Немања, 1113 - 13 Φεβρουαρίου 1199) ήταν Μέγας Πρίγκιπας (Βέλικι Ζούπαν / Μέγας Ζουπάνος) του Μεγάλου Πριγκιπάτου της Σερβίας (γνωστού επίσης ως Rascia από το 1166 ως το 1196. Μέλος της δυναστείας Βουκάνοβιτς ο Νεμάνια ίδρυσε τη δυναστεία Νεμανιδών Ζουπάνων και μνημονεύεται για τη συμβολή του στο Σερβικό πολιτισμό και την ιστορία, ιδρύοντας αυτό που μετεξελίχθηκε στη Σερβική Αυτοκρατορία, καθώς και την Εκκλησία της Σερβίας. Σύμφωνα με τη Σερβική Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών Ο Νεμάνια είναι επίσης ένας από τους πιο επιφανείς Σέρβους για τη συνεισφορά του στη λογοτεχνία και τις αλτρουιστικές του ιδιότητες.

  Το 1196, μετά από τρεις δεκαετίες πολέμων και διαπραγματεύσεων που εδραίωσαν τη Σερβία, διαχωρίζοντάς την τόσο από τη Δυτική όσο και από τη Βυζαντινή σφαίρα επιρροής, ο Νεμάνια παραιτήθηκε υπέρ του μεσαίου γιου του Στεφάνου Νεμάνιτς, που έγινε ο πρώτος Βασιλιάς της Σερβίας. Ο Νεμάνια πήγε τελικά στο Άγιο Όρος, όπου έγινε μοναχός και πήρε το όνομα Συμεών, ακολουθώντας το νεώτερο γιο του (αργότερα γνωστό ως Άγιο Σάββα), που είχε γίνει ήδη πρώτος αρχιεπίσκοπος της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

  Μαζί με το γιο του Σάββα, ο Νεμάνια κατασκεύασε τη Σερβική Μονή Χιλανδαρίου στο Άγιο Όρος το 1198-1199 και εξέδωσε τη "Χάρτα της Μονής Χιλανδαρίου". Το μοναστήρι αργότερα έγινε το λίκνο της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία ανακήρυξε άγιο το Στέφανο Νεμάνια αμέσως μετά το θάνατό του, με το όνομα Αγιος Συμεών ο Μυροβλήτης (Свети Симеон Мироточиви), μετά από πολλά θαύματα.

• Η μάχη του Μπουβίν, πίνακας του Οράς Βερνέ
• 1214: – Ο Φίλιππος Β΄ της Γαλλίας νικά τους στρατούς της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, της Αγγλίας και της Φλάνδρας στη μάχη του Μπουβίν.
• 1302 Οι Οθωμανοί νικούν τους Βυζαντινούς στη  Μάχη του Βαφέως, ανοίγοντας το δρόμο για την κατάκτηση της Βιθυνίας από τους Τούρκους. Μάχη του Βαφέως διεξήχθη στις 27 Ιουλίου 1302…μεταξύ του στρατού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας υπό τη διοίκηση του Οσμάν Α' και του στρατού της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας υπό τη διοίκηση του Γεωργίου Μουζάλωνα. Η μάχη έληξε με νίκη των Οθωμανών, με αποτέλεσμα οι Οθωμανοί να εγκαθιδρύσουν το κράτος τους και να καταλάβουν τελικά τη Βιθυνία από τους Βυζαντινούς.
• 1576 Ο σερ Γουόλτερ Ράλεϊ φέρνει για πρώτη φορά τον καπνό στη Βρετανία από τη Βιρτζίνια της Αμερικής.
• 1694 Ιδρύεται η Τράπεζα της Αγγλίας.
• 1789 Στις ΗΠΑ, ιδρύεται το Υπουργείο Διεθνών Υποθέσεων, που αργότερα θα μετονομαστεί σε Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
• Η εκτέλεση του Ροβεσπιέρου και των συνεργατών του, σε λιθογραφία της εποχής. Ο αποκεφαλισμένος δεν είναι ο Ροβεσπιέρος, ο οποίος εικονίζεται (αρ. 10) ζωντανός να κρατά το τραυματισμένο σαγόνι του, αλλά ο Κουτόν.
• 1794 Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος (1758 – 1794) Γάλλος πολιτικός. Δεσπόζουσα μορφή της Γαλλικής Επανάστασης του 1789. Στις 28 Ιουλίου 1794, ημέρα Δευτέρα, ο Ροβεσπιέρος, με τραυματισμένο πιγούνι, οδηγήθηκε στη λαιμητόμο, μαζί με 21 ακόμα συνεργάτες του. Η διαδρομή με το κάρο, στο οποίο ήταν δεμένος, ήταν εξουθενωτική. Παιδιά έριχναν αίμα βοδιού στο σπίτι όπου έμενε, το φτωχικό σπίτι του ξυλουργού Ντιπλέ. Η πλατεία, όπου είχε στηθεί η γκιλοτίνα, στο κέντρο του Παρισιού, ήταν ασφυκτικά γεμάτη από κόσμο.

• Φανταστικό πορτρέτο της Ζαν Μπαρέ ντυμένη σαν ναύτης, που χρονολογείται από το 1817, μετά το θάνατό της.

  1807    Ζαν Μπαρέ: Η πρώτη γυναίκα που πραγματοποίησε τον περίπλου της Γης.Γαλλίδα βοτανολόγος και εξερευνήτρια. Υπήρξε η πρώτη γυναίκα που πραγματοποίησε τον περίπλου της Γης, ενώ της πιστώνεται η ανακάλυψη του φυτού βουκαμβίλια. Η Ζαν Μπαρέ (Jeanne Baret) ήταν γαλλίδα βοτανολόγος και εξερευνήτρια. Το 1766 αναχώρησε από τη Γαλλία με το πλοίο «Étoile» («Αστέρι»), ως μέλος μιας εξερευνητικής αποστολής και με την επιστροφή της στη Γαλλία έγραψε ιστορία, καθώς έγινε η πρώτη γυναίκα που πραγματοποίησε τον περίπλου της Γης. Στην Μπαρέ πιστώνεται η ανακάλυψη του αναρριχητικού φυτού βουκαμβίλια, κατά τη διάρκεια των ερευνών της στη Βραζιλία. Η Ζαν Μπαρέ γεννήθηκε στις 27 Ιουλίου 1740, στο χωριό Λα Κομέλ της Βουργουνδίας. Χάρη στην αγροτική της ανατροφή, έγινε ικανή στον εντοπισμό φυτών και κέρδισε αναγνώριση ως ειδική στη φυτική ιατρική. Στις αρχές της δεκαετίας του 1760 άρχισε να εργάζεται ως οικιακή βοηθός για τον γνωστό βοτανολόγο Φιλιμπέρ Κομερσόν.  Όταν η Γαλλία οργάνωσε τον πρώτο της περίπλου της Γης το 1765, ο Κομερσόν προσκλήθηκε ως βοτανολόγος της αποστολής. Ζήτησε ως βοηθό του την Μπαρέ, έχοντας εκτιμήσει τις γνώσεις της στη βοτανολογία. Με την πάροδο του χρόνου, η σχέση τους είχε γίνει πιο στενή και ο καρπός του έρωτά τους ήταν ένα παιδί, που δόθηκε προς υιοθεσία για να μπορέσει η Μπαρέ να ακολουθήσει τον αγαπημένο της στο ταξίδι.  Οι γαλλικοί νόμοι όμως απαγόρευαν στις γυναίκες να επιβιβάζονται σε πλοία κι έτσι αναγκάστηκε να μεταμφιεστεί σε άντρα. Κατά τη διάρκεια της αποστολής το ζευγάρι συνέλεξε περισσότερα από 6.000 δείγματα φυτών. Στην Μπαρέ πιστώνεται η ανακάλυψη της βουκαμβίλιας, αν και το αναρριχητικό φυτό πήρε το όνομά του από τον αρχηγό της αποστολής, τον γάλλο ναύαρχο Λουί Αντουάν ντε Μπουγκανβίλ. Το ταξίδι της Μπαρέ είχε άδοξο τέλος, όταν στην Ταϊτή ένας άνδρας του πληρώματος ανακάλυψε το μυστικό της. Η Μπαρέ και ο Κομερσόν αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το πλοίο στο νησί του Μαυρικίου, όπου έζησαν για μερικά χρόνια. Μετά το θάνατο του Κομερσόν, η Μπαρέ επέστρεψε στη Γαλλία, σηματοδοτώντας την ολοκλήρωση της περίπλου της Γης για πρώτη φορά από μία γυναίκα.  Η Ζαν Μπαρέ πέθανε στις 5 Αυγούστου 1807, σε ηλικία 67 ετών. Μόλις το 2012 έλαβε την τιμή που της άξιζε, όταν ένα φυτό από το γένος Solanum, το οποίο περιλαμβάνει πατάτες, ντομάτες και μελιτζάνες, ονομάστηκε Solanum Baretiae.

• 1824 Γεννιέται ο Γάλλος συγγραφέας Αλέξανδρος Δουμάς.
• 1830 Στη Γαλλία εκδηλώνεται η Ιουλιανή Επανάσταση
• 1832 Η Εθνοσυνέλευση στο Ναύπλιο επικυρώνει την απόφαση των μεγάλων δυνάμεων, σύμφωνα με την οποία ο Όθων θα στεφθεί βασιλιάς της Ελλάδας.

• 1836  Εμμανουήλ Ροΐδης (28 Ιουνίου 1836 – 7 Ιανουαρίου 1904). Λογοτέχνης και δοκιμιογράφος. Θεωρείται ένας από τους πιο πνευματώδεις συγγραφείς που παρουσιάστηκαν στα ελληνικά γράμματα, ενώ το έργο του καλύπτει πολλά διαφορετικά είδη, όπως το μυθιστόρημα, το διήγημα, τις κριτικές μελέτες, κείμενα πολιτικού περιεχομένου, μεταφράσεις και χρονογραφήματα. Το 1866 εξέδωσε την Πάπισσα Ιωάννα, μυθιστόρημα δηκτικής σάτιρας της σύγχρονης του συγγραφέα πολιτικής, κοινωνικής, εκκλησιαστικής και πνευματικής κίνησης υπό το πρόσχημα της μελέτης των ηθών της μεσαιωνικής ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Η Πάπισσα Ιωάννα γνώρισε μεγάλη επιτυχία, έκανε πολλές εκδόσεις και μεταφράστηκε σε πολλές ξένες γλώσσες, παράλληλα ωστόσο κρίθηκε ως σκανδαλώδης και προκάλεσε τον αφορισμό του Ροΐδη από την Ιερά Σύνοδο. Ασχολήθηκε επίσης με τη δημοσιογραφία (διευθυντής της γαλλόφωνης εφημερίδας Grece το 1870, και συντάκτης των Independance hellenique ,Times, Journal de Debats). Το 1873 έχασε ολόκληρη την περιουσία του στα Λαυρεωτικά. Στο χώρο της πολιτικής αρθρογραφίας ο Ροΐδης κατέδειξε τα κακώς κείμενα της πολιτικής ζωής του καιρού του μέσα από τα σατιρικά άρθρα που δημοσίευε με το ψευδώνυμο Θεοτούμπης στη σατιρική και πολιτική εφημερίδα Ασμοδαίος, της οποίας υπήρξε βασικός συντάκτης, ενώ υποστήριξε την παράταξη του Χαριλάου Τρικούπη. Στη δεκαετία 1880 – 1890 ανέλαβε τη σύνταξη πολιτικών επιθεωρήσεων στην εφημερίδα-όργανο του τελευταίου Ώρα. Ήδη το 1878 είχε αρχίσει να δημοσιεύσει το εναντίον του Θεόδωρου Δηλιγιάννη λιβελογράφημα Γενηθήτω φως. Η ενασχόλησή του με το διήγημα ξεκίνησε γύρω στο 1876, ωστόσο το μεγαλύτερο μέρος της διηγηματογραφικής του παραγωγής του τοποθετείται στη δεκαετία 1891 – 1901. Παράλληλα δημοσίευσε λογοτεχνικές μεταφράσεις και κριτικά δοκίμια λογοτεχνίας, αισθητικής, ζωγραφικής και μουσικής. Υπήρξε μέλος της συντακτικής επιτροπής των περιοδικών Εστία και Παρνασσός από την ίδρυσή τους το 1876 και 1877 αντίστοιχα.

• 1864   Δημήτριος Πλαπούτας (1786 – 1864) . Ήρωας της Ελληνικής Επανάστασης, στρατιωτικός και πολιτικός. Ο Δημήτριος Πλαπούτας γεννήθηκε στις 15 Μαΐου 1786 στην Παλούμπα Αρκαδίας και ήταν δευτερότοκος γιος του κλεφταρματολού Νικόλα - Κόλια Πλαπούτα από τον Σουλιμά Μεσσηνίας. Νεαρότατος έγινε αρματολός και σε ηλικία 17 ετών παντρεύτηκε τη Στεκούλα Κολοκοτρώνη, ανιψιά του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, με τον οποίο ταύτισε τον πολεμικό του βίο και τις πολιτικές του θέσεις. Το 1811, καταδιωκόμενος από τους Τούρκους, κατέφυγε στα Επτάνησα, όπου υπηρέτησε στον Αγγλικό Στρατό ως λοχαγός. Τον επόμενο χρόνο επέστρεψε στο χωριό και ανέλαβε καπόμπασης στους Δεληγιανναίους. Το 1819 κατέφυγε και πάλι στα Επτάνησα, αφού κατηγορήθηκε για φόνο Τούρκου στην Αλωνίσταινα. Στη Ζάκυνθο μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Κατά την Επανάσταση, επικεφαλής σώματος και υπό τις διαταγές του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, έλαβε μέρος στις περισσότερες επιχειρήσεις (Βαλτέτσι, Λάλα, Τριπολιτσά, Μανιάκι, Ακροκόρινθος, Πάτρα, Δερβενάκια) και διακρίθηκε για τη φρόνηση και την ανδρεία του. Την πολεμική του δραστηριότητα εξιστορεί στο βιβλίο του «Διορθώσεις και Παρατηρήσεις στην Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης του Σπυρίδωνα Τρικούπη». Το 1823 έλαβε τον βαθμό του στρατηγού και μετά την απελευθέρωση διετέλεσε διοικητής χιλιαρχίας ατάκτων στρατευμάτων και το 1832 στρατηγός. Μετά τη δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια διετέλεσε πληρεξούσιος Γόρτυνος στην Ε' Εθνική Συνέλευση και από τον Απρίλιο μέλος της Διοικητικής Επιτροπής της Ελλάδας. Συμμετείχε στην τριμελή πρεσβεία, που πήγε στο Μόναχο για να προσφέρει στον πρίγκιπα Όθωνα το στέμμα του Βασιλέα των Ελλήνων. Την περίοδο της Αντιβασιλείας καταδιώχθηκε ως ρωσόφιλος και μαζί με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη κατηγορήθηκε για απόπειρα ανατροπής του καθεστώτος και εσχάτη προδοσία. Αυτός και ο Κολοκοτρώνης συνελήφθησαν το 1833 και δικάσθηκαν από Στρατοδικείο στο Ναύπλιο («Δίκη Κολοκοτρώνη - Πλαπούτα»). Καταδικάσθηκαν σε θάνατο τον Μάιο του 1834, παρά την αντίδραση των δικαστών Τερτσέτη και Πολυζωίδη. Προ της ογκούμενης λαϊκής οργής, η ποινή τους μετατράπηκε σε 20ετή κάθειρξη, ενώ μετά την ενηλικίωση του Όθωνα, το 1835, αμφότεροι αμνηστεύτηκαν. Μετά τη δικαστική του περιπέτεια συνέχισε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στο στρατό από διάφορες θέσεις και ονομάστηκε επίτιμος υπασπιστής του Όθωνα (1858). Αναμίχθηκε εκ νέου στην πολιτική και πήρε μέρος στην Εθνοσυνέλευση της 3ης Σεπτεμβρίου (1843-1844) εκπροσωπώντας την Καρύταινα, ενώ διατέλεσε βουλευτής Καρύταινας (1844-1847) και Γερουσιαστής (1847-1862). Σε μεγάλη ηλικία ξαναπαντρεύτηκε με μια γυναίκα αρκετά μικρότερή του, η οποία του χάρισε τη μοναχοκόρη του Αθανασία. Πέθανε στον οικογενειακό πύργο της Παλούμπας στις 27 Ιουλίου του 1864.
• 1885: O Εμμανουήλ Ροΐδης πέφτει θύμα τροχαίου ατυχήματος. Ο συγγραφέας της «Πάπισσας Ιωάννας» παρασύρεται από δύο άμαξες στην οδό Φιλελλήνων, µε αποτέλεσμα, περνώντας ο τροχός της μιας άμαξας επάνω από το κεφάλι του, να του προκαλέσει κάταγμα της άνω γνάθου.
• 1890 Αυτοπυροβολείται ο διάσημος Ολλανδός ζωγράφος Βίνσεντ βαν Γκογκ. Θα αφήσει την τελευταία του πνοή δύο μέρες αργότερα.
• 1900 Γεννήθηκε ο διανοητής, φιλόσοφος και μεταρρυθμιστής της ελληνικής εκπαίδευσης, Ευάγγελος Παπανούτσος
• 1903 Μιχαήλ Στασινόπουλος, έλληνας ανώτατος δικαστικός, λογοτέχνης και πρώτος Πρόεδρος της Δημοκρατίας μετά τη μεταπολίτευση. (Θαν. 31/10/2002)
• 1917 Πεθαίνει ο Ελβετός γιατρός — ερευνητής Εμίλ Θέοντορ Κόχερ, που το 1909 τιμήθηκε με το Νόμπελ Ιατρικής.
• 1921 Ερευνητές στο πανεπιστήμιο του Τορόντο, με επικεφαλής τον Φρέντερικ Μπάντινγκ, ανακοινώνουν την ανακάλυψη της ινσουλίνης.
• 1922 – Με το νόμο 2905 θεσπίζονται για πρώτη φορά οι εισαγωγικές εξετάσεις. Θα εφαρμοστούν δύο χρόνια αργότερα στη Φυσικομαθηματική Σχολή και από το 1926 στις υπόλοιπες σχολές του Πανεπιστημίου Αθηνών.
• 1934 Το Κομμουνιστικό και το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Γαλλίας υπογράφουν συμφωνία για την ενότητα δράσης κατά της φασιστικής δικτατορίας («Λαϊκό Μέτωπο»).
• 1934 Το Δημαρχείο Σερρών περικυκλώνεται από αστυνομικές δυνάμεις, οι οποίες ανακοινώνουν στον κομμουνιστή Δήμαρχο Διονύση Μενύχτα τη μηνιαία παύση του. Είχε προηγηθεί η παύση του κομμουνιστή Δημάρχου Καβάλας Μήτσου Παρτσαλίδη δύο μήνες πριν.
• 1936 Οι δυο εργατικές Συνομοσπονδίες, η ενωτική ΓΣΕΕ και η ΓΣΕΕ, δημοσιεύουν κοινή ανακοίνωση, με την οποία καλούν τους εργαζόμενους της Αθήνας και του Πειραιά να κατέβουν στις 5 Αυγούστου σε 24ωρη πανεργατική απεργία διαμαρτυρίας ενάντια στο νομοσχέδιο του Μεταξά, που δήμευε τα κεφάλαια των ασφαλιστικών ταμείων.
• 1940 –Πίνα Μπάους, διεθνούς φήμης γερμανίδα χορογράφος και χορεύτρια. (Θαν. 30/6/2009)
• 1940 – Ο ήρωας – καρτούν Μπαγκς Μπάνι (Bugs Bunny) κάνει την πρώτη του εμφάνιση στην ταινία κινουμένων σχεδίων A Wild Hare.
• 1943 Συνέρχεται στην Πίνδο το Α’ Πανθεσσαλικό Συνέδριο της ΕΠΟΝ Θεσσαλίας.
• 1945 Πανεργατοϋπαλληλική συγκέντρωση στο γήπεδο «Ηρακλή» Θεσσαλονίκης, όπου πάνω από 30.000 διαδηλώνουν την απόφασή τους να αγωνιστούν για τιμαριθμικές αυξήσεις στα μεροκάματα και τους μισθούς, την κατάργηση των φασιστικών νόμων, αντιπροσωπευτική κυβέρνηση και δημοκρατικές ελευθερίες.
•  
• 1948 Γεννήθηκε ο Παύλος Σιδηρόπουλος, Έλληνας ρόκερ. (Θαν. 6/12/1990). Παύλος Σιδηρόπουλος (1948 – 1990) Ο Παύλος Σιδηρόπουλος γεννήθηκε στις 27 Ιουλίου του 1948 στην Αθήνα. Ήταν δισέγγονος του Αλέξη Ζορμπά και ανιψιός της γνωστής ποιήτριας Έλλης Αλεξίου. Σ' αυτές τις δύο διαφορετικές του ρίζες έβλεπε την αιτία της συνύπαρξης σ' αυτόν του ρόκερ και του σκεπτικιστή.  Η μουσική του πορεία ξεκινά το 1970 από τη Θεσσαλονίκη, όπου σπουδάζει Μαθηματικός στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Εκεί γνωρίζει τον Παντελή Δεληγιαννίδη, με τον οποίο δημιουργούν το ντουέτο «Δάμων και Φιντίας». Μαζί κυκλοφορούν τον δίσκο 45 στροφών «Το ξέσπασμα / Ο κόσμος τους» και συμμετέχουν στη συλλογή «Ζωντανοί στο κύτταρο». Από το 1972 έως το 1974 ενσωματώνονται στα «Μπουρμπούλια». Καρπός αυτής της συνεργασίας είναι το 7ινστο «Ο Ντάμης ο σκληρός». Εν μέσω δικτατορίας, το σχήμα διαλύεται και τα «Μπουρμπούλια» ακολουθούν τον Διονύση Σαββόπουλο. Ο Παύλος Σιδηρόπουλος επιλέγει να συνεργαστεί με τον Γιάννη Μαρκόπουλο και συμμετέχει ως τραγουδιστής σε τρεις δίσκους του: «Θεσσαλικός Κύκλος», «Μετανάστες» και «Οροπέδιο». Το 1976 δημιουργεί, μαζί με τους Βασίλη και Νίκο Σπυρόπουλο, το γκρουπ «Σπυριδούλα» και κυκλοφορούν ίσως τον κορυφαίο δίσκο της ελληνικής ροκ δισκογραφίας, τον «Φλου». Και αυτό το σχήμα διαλύεται, αφήνοντας πίσω του έναν ολοκληρωμένο ροκ ήχο και μια σειρά συναυλιών. Το 1979 ο Παύλος Σιδηρόπουλος δημιουργεί το σχήμα «Εταιρία Καλλιτεχνών», με αγγλικό στίχο, χωρίς όμως καμία δισκογραφική δουλειά. Την ίδια περίοδο κάνει και το κινηματογραφικό του ντεμπούτο, ως πρωταγωνιστής στην ταινία του Αντρέα Θωμόπουλου «Ο Ασυμβίβαστος», ενώ ο ίδιος ερμηνεύει και το soundtrack της ταινίας, τραγούδια του οποίου αποτελούν κάποια από τα πλέον γνωστά του, όπως το «Να μ' αγαπάς». Επίσης, συμμετέχει στην ταινία «Αλδεβαράν» με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Πουλικάκο, η οποία προβλήθηκε μόνο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Στη μικρή καριέρα του ως ηθοποιός περιλαμβάνεται και μια τηλεοπτική εμφάνιση στο σήριαλ του Κώστα Φέρρη «Οικογένεια Ζαρντή», που προβλήθηκε στην ΕΡΤ-1. Η συνεχής αλλαγή συνεργατών σταματάει το 1980. Ο Παύλος Σιδηρόπουλος καταλήγει σ' ένα σχήμα, τους «Απροσάρμοστους», που με λίγες αλλαγές παίζει μαζί τους μέχρι το τέλος. Το 1982 κυκλοφορεί ο δίσκος «Εν Λευκώ», ο οποίος αντιμετώπισε προβλήματα λογοκρισίας για 3 κομμάτια, για προτροπή στη χρήση ναρκωτικών και για προσβολή της δημοσίας αιδούς. Το 1985 κυκλοφορεί σε παραγωγή Δημήτρη Πουλικάκου το δίσκο «Zorba the freak» και το 1989 το «Χωρίς Μακιγιάζ» που είναι ζωντανά ηχογραφημένος στο «Μετρό». Το 1990 ο Παύλος Σιδηρόπουλος αντιμετωπίζει προβλήματα με το δεξί του χέρι που προφανώς από κάποιο πρόβλημα στα αγγεία παραλύει. Στις 6 Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου, ευρισκόμενος στο σπίτι μιας φίλης του στο Νέο Κόσμο, πέφτει σε κώμα από υπερβολική χρήση ηρωίνης και αφήνει την τελευταία του πνοή κατά τη μεταφορά του στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός. Κηδεύτηκε στις 10 Δεκεμβρίου, στο κοιμητήριο του Κόκκινου Μύλου στη Νέα Φιλαδέλφεια.

  Παύλος Σιδηρόπουλος & Απροσάρμοστοι, Συναυλία στο Μετρό (19/02/1989)

  Παύλος Σιδηρόπουλος - Στην Κ

  Να μ’ αγαπάς (2003)

• 1950 Οι τελευταίοι Μακρονησιώτες εξόριστοι μεταφέρονται στον Άη Στράτη.

• 1950  Πόλεμος της Κορέας .Κράτησε μεταξύ της 25ης Ιουνίου 1950 και της 27ης Ιουλίου 1953 θεωρητικά μεταξύ των δύο κρατών της διηρημένης Κορέας σε Βόρεια και Νότια, όπου η πρώτη πρόσκειτο στο Κομμουνιστικό Ανατολικό στρατόπεδο και η δεύτερη βρισκόταν υπό την κηδεμονία του Δυτικού. Η γραμμή διαίρεσης των δύο περιοχών ήταν ο 38ος παράλληλος της αντίστοιχης Κορεατικής Χερσονήσου. 

• 1951 Πεθαίνει ο Ι. Σοφιανόπουλος, ιδρυτής και επικεφαλής του Αγροτικού Κόμματος Ελλάδας.
• 1953 Υπογράφεται η Συνθήκη της Κορέας, που έδωσε τέλος στον τρίχρονο πόλεμο, κατά τη διάρκεια του οποίου σκοτώθηκαν σχεδόν 1,6 εκατομμύρια Βορειοκορεάτες άμαχοι, κυρίως λόγω των μαζικών και αδιάκριτων βομβαρδισμών αστικών κέντρων από την αεροπορία των ΗΠΑ. Τα σύνορα των δύο χωρών ορίστηκαν στην 38ο Παράλληλο, ενώ ενδιάμεσα σχηματίστηκε αποστρατικοποιημένη ζώνη.
• 1954 Η Βρετανία και η Αίγυπτος μονογράφουν τη συμφωνία για τη λήξη της βρετανικής κατοχής στη Διώρυγα του Σουέζ.
• 1955 Τερματίζεται η κατάληψη της Αυστρίας από τις συμμαχικές δυνάμεις. Η Αυστρία ανακτά επίσημα την εθνική κυριαρχία της, μετά από συνολικά 17 χρόνια κατοχής από ξένα στρατεύματα, αφού των συμμαχικών είχαν προηγηθεί τα στρατεύματα του Γ΄ Ράιχ.
• 1955 Η πτήση 402 της El Al καταρρίπτεται από δύο μαχητικά αεροσκάφη μετά την παραβίαση του βουλγαρικού εναέριου χώρου. Όλοι οι επιβαίνοντες (58) σκοτώνονται.
• 1965 Πραγματοποιείται πολιτική πανεργατική απεργία με απόφαση της ΓΣΕΕ στην Αθήνα, τον Πειραιά και την Ελευσίνα. Κύρια συνθήματα της απεργίας: «1–1‑4», «δημοκρατία», «συνταγματική τάξη», «κάτω οι αυλόδουλοι», κ.α.
• 1967 Στο κέντρο της Αθήνας, στις ώρες της μεγαλύτερης κυκλοφορίας, δύο μεγάφωνα συνδεδεμένα με μαγνητόφωνα μεταδίδουν επί 15 λεπτά εκπομπή του Πατριωτικού Μετώπου.
• 1968: Οι Pink Floyd κυκλοφορούν στις ΗΠΑ το άλμπουμ τους A Saucerful of Secrets.
• 1970 Πέθανε ο επί 40 χρόνια δικτάτορας της Πορτογαλίας, Αντόνιο ντε Ολιβέιρα Σαλαζάρ
• 1974: Οι Lynyrd Skynyrd κυκλοφορούν σε single τη μεγάλη επιτυχία τους Sweet Home Alabama.
• 1984 Πεθαίνει ο Άγγλος ηθοποιόςΤζέιμς Μέισον.
• 1985 Ορκίζεται η νέα Κυβέρνηση, που σχηματίζει ο Ανδρέας Παπανδρέου, ενόψει της δεύτερης τετραετίας του ΠΑΣΟΚ.
• 1989 Πρωτοβάθμιο δικαστήριο της Στοκχόλμης καταδικάζει τον 42χρονο Κρίστερ Πέτερσον σε ισόβια δεσμά για τη δολοφονία του Σουηδού πρωθυπουργού, Ούλοφ Πάλμε.
• 1992 Με το νόμο 2905 θεσπίζονται για πρώτη φορά οι εισαγωγικές εξετάσεις. Θα εφαρμοστούν δύο χρόνια αργότερα στη Φυσικομαθηματική Σχολή και από το 1926 στις υπόλοιπες σχολές του Πανεπιστημίου Αθηνών.

• 1992 Τζένη Καρέζη (1936 – 1992). Η Τζένη Καρέζη ήταν δημοφιλής ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Η Ευγενία Καρπούζη, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 12 Ιανουαρίου 1934. Το 1955 έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο στην ταινία του Αλέκου Σακελλάριου «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο», για να ακολουθήσουν περισσότερες από 30 ταινίες: «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος» (1960), «Η νύφη το ’σκασε» (1962), «Τα κόκκινα φανάρια» (1963), «Δεσποινίς διευθυντής (1964), «Μια τρελή τρελή οικογένεια» (1965), «Τζένη - Τζένη» (1966), «Ένας ιππότης για τη Βασούλα» (1968), «Μια γυναίκα στην αντίσταση» (1970). Μετά το 1960, δημιούργησε δικούς της προσωπικούς θιάσους και συνεργάστηκε με έξοχους κωμικούς, όπως ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, ο Ντίνος Ηλιόπουλος, ο Μίμης Φωτόπουλος και ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος. Από το 1968 μέχρι το θάνατό της έπαιξε μαζί με τον Κώστα Καζάκο, έργα των Καμπανέλλη, Άλμπι, Ίψεν, Τσέχοφ, Αναγνωστάκη, ενώ το 1985 ερμήνευσε για πρώτη φορά αρχαίο δράμα, με τη «Μήδεια», σε σκηνοθεσία Μίνωα Bολανάκη, μια παράσταση που γνώρισε μεγάλη επιτυχία στην Επίδαυρο και το Ηρώδειο. Δύο χρόνια αργότερα πρωταγωνίστησε στην «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Στούρουα, που ανέβηκε στην Επίδαυρο και τον Λυκαβηττό. Η μεγάλη της θεατρική επιτυχία υπήρξε αναμφισβήτητα το σπονδυλωτό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Το μεγάλο μας τσίρκο», που ανέβηκε το 1973, το οποίο και αποτέλεσε μία από τις εστίες πνευματικής αντίστασης κατά τη διάρκεια της δικτατορίας. Η ίδια, όσο και ο σύζυγός της Κώστας Καζάκος, συνελήφθησαν και ταλαιπωρήθηκαν από τις αρχές της χούντας. Το είδος αυτό είχε συνέχεια μετά τη μεταπολίτευση με τα έργα «Το κουκί και το ρεβύθι» (1974) και «Εχθρός Λαός» (1975). Τελευταία της θεατρική παράσταση ήταν τα «Διαμάντια και μπλουζ» της Λούλας Αναγνωστάκη (1990). Στην προσωπική της ζωή έκανε δύο γάμους. Ο πρώτος με τον δημοσιογράφο Ζάχο Χατζηφωτίου το 1962 και ο δεύτερος με τον ηθοποιό Κώστα Καζάκο το 1968, με τον οποίο έμεινε παντρεμένη έως το τέλος της ζωής της. Το ζευγάρι απέκτησε ένα γιο, τον Κωνσταντίνο Καζάκο, που ακολούθησε τα βήματα των γονιών του, όντας και ο ίδιος ηθοποιός. Η Τζένη Καρέζη πέθανε στις 27 Ιουλίου του 1992, νικημένη από την επάρατο νόσο. Στη μνήμη της ιδρύθηκε, την ίδια χρονιά, το ίδρυμα «Τζένη Καρέζη», με σκοπό την παρηγορητική αγωγή των ασθενών που πάσχουν από καρκίνο και χρόνιες καταληκτικές νόσους και τη με κάθε μέσο ανακούφισή τους από τον πόνο.

•  
• 1996 Σε έναν από τους πιο πολυσύχναστους και καλύτερα φυλασσόμενους χώρους στο Ολυμπιακό Πάρκο της Ατλάντα, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, εκρήγνυται στη 1 τα μεσάνυχτα βόμβα που είχε τοποθετηθεί σε κάδο απορριμμάτων, λίγα μόλις μέτρα μακριά από θεατές συναυλίας, ανάμεσα στους οποίους βρίσκεται και ο πρόεδρος, Μπιλ Κλίντον. Απολογισμός: μια νεκρή γυναίκα, 111 τραυματίες, ενώ θύμα της βομβιστικής επίθεσης θεωρείται και ο οπερατέρ του τουρκικού τηλεοπτικού σταθμού TRT που υπέστη έμφραγμα.
• 1996
  1996 Ο Λεωνίδας Κόκκας κερδίζει το αργυρό μετάλλιο στην άρση βαρών στην κατηγορία των 91 κιλών στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα σηκώνοντας 175 κιλά στο αρασέ, 215 στο ζετέ και 390 στο σύνολο.
• 2003 Πέθανε ο Άγγλος ηθοποιός Μπομπ Χόουπ.
• 2012 – Πραγματοποιείται η τελετή έναρξης των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων στο Λονδίνο. Η τελευταία φορά που οι αγώνες έγιναν στη Βρετανία ήταν το 1948.
• 2018 Η μεγαλύτερη σεληνιακή έκλειψη του 21ου αιώνα εμφανίζεται με μέγεθος 1.613
• 2021: Ο επαγγελματίας αθλητής του Taekwondo Dejan Georgievski κατακτά τη δεύτερη θέση στα +80 κιλά των ανδρών, κερδίζοντας στη Βόρεια Μακεδονία το πρώτο της ασημένιο Ολυμπιακό μετάλλιο. Είναι, επίσης, το πρώτο μετάλλιο που κερδίζει η χώρα μετά τη μετονομασία της το 2018, καθώς και το δεύτερο μετάλλιο της χώρας συνολικά.
• 2021: Η Βόρεια και η Νότια Κορέα αποκαθιστούν τις τηλεφωνικές γραμμές επικοινωνίας μεταξύ των δύο χωρών, περισσότερο από ένα χρόνο μετά τη διακοπή των δεσμών της Πιονγκγιάνγκ τον Ιούνιο του 2020. Η κίνηση αυτή έρχεται μετά από μήνες αλληλογραφίας με επιστολές διαπραγματεύσεων μεταξύ του προέδρου της Νότιας Κορέας Μουν Τζε-ιν και του ανώτατου ηγέτη της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν σε μια προσπάθεια να βελτιωθούν οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών.

Γεννήσεις

• 604 – Φάτιμα (κόρη του Μωάμεθ)
• 1612 – Μουράτ Δ΄, Οθωμανός σουλτάνος
• 1768 –  Σαρλότ Κορντέ, Γαλλίδα δολοφόνος του Ζαν Πολ Μαρά
• 1801 – Τζωρτζ Αίρυ, Άγγλος μαθηματικός και αστρονόμος
• 1824 – Αλέξανδρος Δουμάς (υιός), Γάλλος συγγραφέας
• 1827 – Νικόλαος Παπαμιχαλόπουλος, πολιτικός
• 1835 – Τζοζουέ Καρντούτσι, Ιταλός ποιητής
• 1848 – Μπόρις Στούρμερ, Ρώσος πολιτικός
• 1849 –  Τζιρόλαμο Βιτέλλι, Ιταλός φιλόλογος
• 1867 –  Ενρίκε Γκρανάδος, Ισπανός συνθέτης
• 1882 – Ντόναλντ Κρισπ, Άγγλος ηθοποιός
• 1886 –  Ερνστ Μάυ, Γερμανός αρχιτέκτονας
• 1900 – Ευάγγελος Παπανούτσος, φιλόσοφος και συγγραφέας
• 1903 –  Μιχαήλ Στασινόπουλος, πολιτικός
• 1910 – Λουπίτα Τοβάρ, Μεξικανή ηθοποιός
• 1917 –  Μπουρβίλ, Γάλλος ηθοποιός
• 1921 – Εουτζέν Κοσέριου, Ρουμάνος γλωσσολόγος
• 1943 – Τζον Μπάτον, Άγγλος οδηγός αγώνων
• 1948 – Χανς Ρόσλινγκ, Σουηδός ακαδημαϊκός
• 1948 –  Παύλος Σιδηρόπουλος, τραγουδοποιός
• 1949 – Γιάννος Παπαντωνίου, πολιτικός
• 1953 –  Δανάη Καρά, πιανίστρια
• 1953 – Αφροδίτη Μάνου, τραγουδίστρια
• 1968 – Κλιφ Κέρτις, Νεοζηλανδός ηθοποιός
• 1968 – Τζούλιαν ΜακΜάχον, Αυστραλός ηθοποιός
• 1969 – Τίμο Μάας, Γερμανός DJ και παραγωγός
• 1969 – Γιάννης Μυλωνάς, καλαθοσφαιριστής
• 1969 – Triple H, Αμερικανός παλαιστής
• 1971 – Πάουλ Μάιερ, Γερμανός αθλητής
• 1977 – Τζόναθαν Ρις Μέγιερς, Ιρλανδός ηθοποιός
• 1979 – Σίντνεϊ Γκοβού, Γάλλος ποδοσφαιριστής
• 1980 – Ντολφ Ζίγκλερ, Αμερικανός παλαιστής
• 1987 – Μάρεκ Χάμσικ, Σλοβάκος ποδοσφαιριστής

Θάνατοι

• 305 – Άγιος Παντελεήμονας
• 432 – Πάπας Κελεστίνος Α΄
• 1061 – Πάπας Νικόλαος Β΄
• 1158 – Γοδεφρείδος της Νάντης, κόμης του Ανζού
• 1276 – Ιάκωβος Α’, βασιλιάς της Αραγωνίας
• 1377 – Φρειδερίκος Γ΄, βασιλιάς της Σικελίας
• 1473 – Νικόλαος Α΄ του Ανζού, δούκας της Λωρραίνης
• 1510 – Τζοβάνι Σφόρτσα, Ιταλός ευγενής
• 1675 – Ερρίκος ντε Λα Τουρ ντ’ Οβέρν, Γάλλος στρατιωτικός
• 1775 – Κύριλλος Ε΄, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
• 1841 – Μιχαήλ Λέρμοντοφ, Ρώσος συγγραφέας
• 1844 – Τζον Ντάλτον, Άγγλος χημικός και φυσικός
• 1864 – Αναστάσιος Μανάκης, αγωνιστής
• 1864 – Δημήτρης Πλαπούτας, στρατιωτικός και πολιτικός
• 1931 – Νικόλαος Γιαννικάκης, πολιτικός
• 1933 – Ιωάννης Τζίβας, πολιτικός
• 1939 – Ιωάννης Δροσόπουλος, τραπεζίτης
• 1942 – Χαράλαμπος Αυγερινός, πολιτικός
• 1951 – Αντώνης Σιτράς, πολιτικός
• 1951 – Ιωάννης Σοφιανόπουλος, πολιτικός
• 1958 – Ιωάννης Παπαστράτος, ευεργέτης
• 1966 – Νικόλαος Σμπαρούνης – Τρίκορφος, χειρουργός
• 1970 – Αντόνιο ντι Ολιβέιρα Σαλαζάρ, Πορτογάλος πολιτικός
• 1980 –  Μοχάμεντ Ρεζά Παχλαβί, σάχης του Ιράν
• 1981 – Γουίλιαμ Γουάιλερ, Γερμανός σκηνοθέτης
• 1984 – Τζέιμς Μέισον, Άγγλος ηθοποιός
• 1986 – Νίκος Νικολάου, ζωγράφος
• 1994 – Κέβιν Κάρτερ, Νοτιοαφρικανός φωτογράφος
• 1995 – Μίκλος Ρόζα, Ούγγρος συνθέτης
• 2000 – Γκόρντον Σόλι, Αμερικανός εκφωνητής αγώνων πάλης
• 2003 –  Μπομπ Χόουπ, Άγγλος ηθοποιός
• 2004 – Χρήστος Αθανίτης, πολιτικός
• 2015 – Αμπντούλ Καλάμ, Ινδός πολιτικός

• Αργία στη Βόρειο Κορέα για την Ημέρα της Νίκης, προκειμένου να τιμηθεί το τέλος του Κορεατικού Πολέμου.
• Εθνική Ημέρα Σκοτσέζικου Ουίσκι στις ΗΠΑ.
• Εθνική Ημέρα Χορού στις ΗΠΑ.
• Εθνική Ημέρα Υπναράδων στην Φινλανδία.