Η απαγωγή της Ελένης, 1626-1629, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου. Έργο του Ιταλού ζωγράφου Γκουίντο Ρένι
Ο Γκουΐντο Ρένι (Guido Reni, 4 Νοεμβρίου 1575 – 18 Αυγούστου 1642) ήταν Ιταλός ζωγράφος του μπαρόκ, από τους σπουδαιότερους του 16ου αιώνα. Κυρίως γνωστός για τον κλασικό ιδεαλισμό των αποδόσεών του μυθολογικών και θρησκευτικών θεμάτων.

Γεγονότα

• 1201: Ιδρύεται η πόλη Ρίγα στη Λετονία.
• 1227 πέθανε ο ηγέτης των Μογγόλων Τζέγκινς Χαν
• γεννήθηκε ο Ιταλός συνθέτης της κλασσικής μουσικής Αντόνιο Σαλιέρι.
• 1452: Ο Μωάμεθ Β΄ επιχειρεί ανεπιτυχώς επίθεση κατά της Κωνσταντινούπολης.
• 1487 – Η πολιορκία της Μάλαγα ολοκληρώνεται με την κατάληψη της πόλης από τις δυνάμεις της Καστίλης και της Αραγονίας.
• 1572 – Ο Ουγενότος βασιλιάς Ερρίκος Δ΄ της Γαλλίας παντρεύεται στο Παρίσι την Μαργαρίτα των Βαλουά, σε μια υποτιθέμενη προσπάθεια συμφιλίωσης των Προτεσταντών και των Καθολικών.
• 1822: Η Πελοποννησιακή Γερουσία ανακηρύσσει Αρχιστράτηγο τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη.
• 1823  Αντρέ-Ζακ Γκαρνερέν (1769 – 1823) Γάλλος αεροναύτης, ο πρώτος που χρησιμοποίησε συστηματικά και με επιτυχία το αλεξίπτωτο. Ο Αντρέ-Ζακ Γκαρνερέν (André-Jacques Garnerin) γεννήθηκε στο Παρίσι στις 31 Ιανουαρίου 1769. Σπούδασε φυσικός και ασχολήθηκε με τα αερόστατα, για τα οποία είχε αληθινό πάθος. Το 1793 έγινε επιθεωρητής του Γαλλικού Στρατού και ένα από τα πρώτα του μελήματα ήταν να ενθαρρύνει τη χρήση αεροστάτων για στρατιωτικούς σκοπούς. Κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Πρώτου Συνασπισμού (1792-1797), όταν οι μεγάλες μοναρχίες της Ευρώπης προσπάθησαν ανατρέψουν τη Γαλλική Επανάσταση, συνελήφθη αιχμάλωτος από τους Άγγλους και παραδόθηκε στους συμμάχους τους Αυστριακούς, οι οποίοι τον φυλάκισαν στη Βούδα για δύο χρόνια. Μετά την επιστροφή του στη Γαλλία άρχισε να πραγματοποιεί ανυψώσεις με αερόστατα και να πειραματίζεται με το αλεξίπτωτο. Στις 22 Οκτωβρίου του 1797 πραγματοποίησε την πρώτη επιτυχημένη πτώση με αλεξίπτωτο. Ανυψώθηκε με αερόστατο πάνω από το πάρκο Μονσό των Παρισίων, έκοψε το καλάθι μέσα στο οποίο βρισκόταν και κατήλθε με το αλεξίπτωτό του από ύψος 915 μέτρων. Το αλεξίπτωτό του, κατασκευασμένο από λευκό καραβόπανο, είχε σχήμα ομπρέλας διαμέτρου 7 μέτρων. Συνέχισε τις επιδείξεις του σε πόλεις της Βόρειας Ευρώπης και στις 21 Σεπτεμβρίου του 1802 πραγματοποίησε στην Αγγλία ένα θεαματικό άλμα από ύψος 2.400 μέτρων.
• 1830 γεννήθηκε ο Φραγκίσκος Ιωσήφ, αυτοκράτορας της Αυστρίας (1848–1916), σύζυγος της αυτοκράτειρας Σίσι
• 1841 Πρώτη γραπτή μαρτυρία για τον Καραγκιόζη στην αθηναϊκή εφημερίδα «Ταχύπτερος Φήμη»: «Την 21 του παρόντος, θα παρουσιαστεί εις Ναύπλιον η κωμωδία του Καραγκιόζη, έχουσα αντικείμενον τον Χατζ-Αββάτην και Κουσζούκ-Μεϊμέτην».
• 1850 πέθανε ο Γάλλος μυθιστοριογράφος Ονορέ ντε Μπαλζάκ
• 1868 – Ο Γάλλος αστρονόμος Πιερ Ζυλ Ζανσέν ανακαλύπτει το ήλιο.
• 1877 ο Ασαπ Χολ ανακαλύπτει το Φόβο, το μεγαλύτερο δορυφόρο του πλανήτη Δία.
• 1910 ο Αμερικανός Τζον Μοϊσάν περνά τα Στενά της Μάγχης με αεροπλάνο.
• 1913  Ότο Βίχτερλε (1913 – 1998)  Ο Ότο Βίχτερλε (Otto Wichterle) ήταν τσέχος χημικός, που εφηύρε τους μαλακούς φακούς επαφής.  Ο Ότο Βίχτερλε γεννήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 1913 στην πόλη Προστέγιοφ της τότε Αυστρο-Ουγγαρίας (σημερινής Τσεχίας). Λάτρης της επιστήμης από τα νεανικά του χρόνια, σπούδασε χημεία στο Πολυτεχνείο της Πράγας κι έλαβε το διδακτορικό του στην οργανική χημεία το 1936. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με ερευνητικές εργασίες και κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής της πατρίδας του μπήκε στο στόχαστρο της Γκεστάπο το 1941 και φυλακίστηκε για λίγους μήνες. Τη δεκαετία του ’50 δίδαξε ως καθηγητής στο Πολυτεχνείο της Πράγας, όπου ανέπτυξε μία απορροφητική και διαφανή γέλη (τζελ) για οφθαλμικά εμφυτεύματα. Το 1958, δύο χρόνια μετά την εισβολή των Σοβιετικών στην Ουγγαρία, το κομμουνιστικό καθεστώς της Τσεχοσλοβακίας τον έδιωξε από το πανεπιστήμιο, οδηγώντας τον να συνεχίσει να βελτιώνει την ανάπτυξη της υδρογέλης στο σπίτι του. Το 1961 ο Βίχτερλε – διοπτροφόρος και ο ίδιος – δημιούργησε τους πρώτους μαλακούς φακούς επαφής με μία δικής του εμπνεύσεως συσκευή που την αποτελούσαν ένα παιδικό σετ ανύψωσης, ένα δυναμό ποδηλάτου, ένας κινητήρας φωνογράφου και δικής του κατασκευής γυάλινοι σωλήνες και καλούπια. Ως κάτοχος αμέτρητων διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και δια βίου ερευνητής, ο Ότο Βίχτερλε εξελέγη πρώτος Πρόεδρος της Τσέχικης Ακαδημίας το 1993, μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού στην πατρίδα του και τη διάλυση της Τσεχοσλοβακίας.
• 1916 – Α’ Π.Π.: Γερμανο-Βούλγαρικές δυνάμες κυριεύουν την Ηράκλεια.
• 1920 – Μικρασιατική Εκστρατεία: Ο ελληνικός στρατός απελευθερώνει τον Συνάο (Σιμάβ), νότια της Προύσας.
• 1920 ψηφίζεται η 19η Τροπολογία του αμερικανικού Συντάγματος, που αναγνωρίζει το δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες.
• 1921 – Μικρασιατική Εκστρατεία: Ο Ελληνικός στρατός περνά τον Σαγγάριο και την στενωπό του Πολατλί.
• 1928: Μεγάλη επιδημία δάγκειου πυρετού μαστίζει την Ελλάδα. Καταμετρήθηκαν 16 θάνατοι ανά 24ωρο.
• 1932  Λικ Μοντανιέ, γάλλος βιολόγος, από τους πρωτοπόρους στην καταπολέμηση του AIDS. (Θαν. 8/2/2022)
• 1932 – Ο Σκοτσέζος αεροπόρος Τζιμ Μόλισον κάνει την πρώτη υπερατλαντική πτήση από τα ανατολικά προς τα δυτικά, ξεκινώντας από το Πορτμάρνοκ της Ιρλανδίας και καταλήγοντας στο Νιου Μπρούνσγουικ του Καναδά.
• 1933 – 600 νεκροί είναι ο απολογισμός των συγκρούσεων ανάμεσα στο Ιράκ και τη Συρία σε παραμεθόριες περιοχές.
• 1933 γεννήθηκε ο Πολωνός σκηνοθέτης Ρομάν Πολάνσκι
• 1933 Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα (1898 – 1936)  Ο Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα (Federico García Lorca) είναι ο κορυφαίος ισπανός ποιητής και θεατρικός συγγραφέας του 20ου αιώνα. Είναι γνωστός παγκοσμίως για τα ποιήματά του «Ρομανθέρο Χιτάνο» και «Θρήνος για τον Ιγνάθιο Σάντσεθ Μεχίας», καθώς και για τη δραματική του τριλογία «Ματωμένος γάμος», «Γέρμα» και «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα». Η κεντρική θεματική των έργων του, που ισορροπούν μεταξύ παράδοσης και μοντερνισμού, περιστρέφεται γύρω από τον έρωτα, την υπερηφάνεια, το πάθος και τον βίαιο θάνατο. Βίαιος ήταν και ο δικός του θάνατος, όταν εκτελέστηκε από τους Εθνικιστές του Φράνκο, λίγο μετά το ξέσπασμα του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου, σε μία ιδιαίτερα δημιουργική περίοδο της σύντομης ζωής του

• Τα πρώτα χρόνια

  Ο Φεδερίκο δελ Σαγράδο Κοραθόν ντε Χεσούς Γκαρθία Λόρκα γεννήθηκε στις 5 Ιουνίου 1898 στην κωμόπολη Φουέντε Βακέρος της Ανδαλουσίας. Ο πατέρας του Φεδερίκο Γκαρθία Ροδρίγκεθ ήταν μεγαλοαγρότης της περιοχής και η μητέρα του Βιθέντα Λόρκα Ρομέρο δασκάλα. Και οι δυο γονείς του αγαπούσαν τη μουσική, που την εμφύσησαν και στο μεγαλύτερο από τα τέσσερα παιδιά τους. Ο πατέρας του έπαιζε κιθάρα και η μητέρα του πιάνο. Σε ηλικία 10 ετών, η οικογένειά του μετοίκησε στην κοντινή πόλη της Γρανάδας, όπου ο Λόρκα παρακολούθησε μαθήματα σ’ ένα σχολείο Ιησουιτών. Με την πίεση του πατέρα του γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Γρανάδα, την οποία τελείωσε ύστερα από εννέα χρόνια στο Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης, καθώς τα ενδιαφέροντά του εστιάζονταν στη λογοτεχνία, τη ζωγραφική και τη μουσική.
  
  O Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα σε ηλικία 20 ετών (1919)

  Το 1919 εγκαταστάθηκε στη «Φοιτητική Κατοικία» του Πανεπιστημίου της Μαδρίτης, που είχε γίνει το πολιτιστικό κέντρο της ισπανικής πρωτεύουσας. Εκεί δημιούργησε φιλίες με καλλιτέχνες και συγγραφείς της γενιάς του, ανάμεσα στους οποίους ήταν ο ζωγράφος Σαλβαδόρ Νταλί, ο κινηματογραφιστής Λουίς Μπουνιουέλ και ο ποιητής Ραφαέλ Αλμπέρτι. Εκεί συνάντησε καθιερωμένες από παλαιότερα χρόνια προσωπικότητες, όπως τον ποιητή Χουάν Ραμόν Χιμένεθ. Στα δύο πρώτα χρόνια της παραμονής του στη Φοιτητική Κατοικία, η ποίησή του έγινε γνωστή σε όλους τους λογοτεχνικούς κύκλους της Ισπανίας. Δύσκολα δεχόταν τη δημοσίευση κάθε έργου του. «Η ποίηση δημιουργείται για ν’ απαγγέλλεται», έλεγε, «σ’ ένα βιβλίο είναι νεκρή». Έτσι απήγγειλε την ποίηση και διάβαζε τα θεατρικά του έργα σαν μεσαιωνικός τροβαδούρος. Καθοριστική για τη μετέπειτα πορεία του ήταν η συνεργασία του με τον διακεκριμένο συνθέτη Μανουέλ ντε Φάγια (ή Φάλια, όπως είναι γνωστός στην Ελλάδα) στο φεστιβάλ λαϊκής μουσικής της Γρανάδας το 1922. Στις παραδόσεις της λαϊκής και τσιγγάνικης μουσικής ο Λόρκα θεώρησε ότι βρήκε λύση στις μουσικές, ποιητικές και πνευματικές αναζητήσεις του. Το ποίημα «Romancero Gitano» («Τσιγγάνικο Ρομανθέρο» ή «Τσιγγάνικο Τραγουδιστάρι»), που γράφτηκε μεταξύ 1924 και 1927 και δημοσιεύτηκε το 1928, έμελλε να είναι η λυρική έκφραση αυτής της λύσης. Ο Λόρκα ήταν τώρα ο σπουδαιότερος ισπανός ποιητής και ηγετική προσωπικότητα της λεγόμενης «Γενιάς του ‘27».

  Το ταξίδι στη Νέα Υόρκη

  Τη διετία 1929-1930, ο Λόρκα έζησε στη Νέα Υόρκη στη φοιτητική εστία του Πανεπιστημίου Κολούμπια. Μη μπορώντας να μιλήσει αγγλικά, υπέστη ένα πολιτιστικό σοκ, την κατάρρευση του προσωπικού του κόσμου, ενώ ήταν μάρτυρας του οικονομικού κραχ της Γουόλ Στριτ. Οι εμπειρίες του αυτές μετουσιώθηκαν στο ποιητικό του έργο «Ένας ποιητής στη Νέα Υόρκη» («Poeta en Nueva York»), που δημοσιεύτηκε μετά το θάνατό του, το 1940. Η φρίκη του ποιητή για ό,τι θεωρούσε ως θάνατο της ζωής ενός μηχανοποιημένου πολιτισμού μεταφέρεται με τον αντιστικτικό συνδυασμό βάναυσων και βασανιστικών εικόνων.
  
  O Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα με τον νεαρό ζωγράφο Σαλβαδόρ Νταλί το 1927

  Το 1931 ο Λόρκα επέστρεψε δια μέσου Κούβας στην Ισπανία, όπου συνέχισε να γράφει ποιήματα, αλλά και θεατρικά έργα. Εκφράζοντας το ενδιαφέρον του για το κουκλοθέατρο, που τον είχε συνεπάρει από τα παιδικά του χρόνια, έγραψε τα έργα «Οι Φασουλήδες του Κατσιπόρα» («Los titeres de cachiporra», 1931), μία τραγικωμωδία γεμάτη φαρσικές καταστάσεις, και «Η μικρή παράσταση του Δον Κριστόμπαλ» («Retabillo de Don Christobal», 1931).

  Η έλευση της Δημοκρατίας στην Ισπανία έστρεψε τον Λόρκα ολοκληρωτικά στο θέατρο. Ο υπουργός Παιδείας υποστήριξε τον σπουδαστικό θίασο «La Baracca» («Η Παράγκα»), που έδινε παραστάσεις, από το 1932 έως το 1935, παρουσιάζοντας αριστουργήματα του κλασικού θεάτρου σε εργάτες και χωρικούς. Ιδρυτής και καθοδηγητής του θιάσου ήταν ο Λόρκα, που ανέβασε έργα των Λόπε ντε Βέγα, Καλντερόν ντε λα Μπάρκα, ακόμη και Θερβάντες.

  Τα τρία σπουδαιότερα θεατρικά έργα του Λόρκα

  Το 1933 άρχισε να παρουσιάζει τα τρία σπουδαιότερα και δημοφιλέστερα θεατρικά του έργα, μία τριλογία σύγχρονων τραγουδιών, με θέματα παρμένα από την καθημερινή ζωή. Το 1933 ανέβηκε ο «Ματωμένος Γάμος» («Bodas de sangre»), τον επόμενο χρόνο η «Γέρμα» («Yerma»), ενώ το 1936 έγραψε «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα («La casa de Bernarda Alba»), που ανέβηκε μετά το θάνατό του στο Μπουένος Άιρες. Το 1935 έγραψε το ποίημα «Θρήνος για τον Ιγνάθιο Σάντσεθ Μεχίας» («Llanto por Ignacio Sanchez Mejias»), στη μνήμη του φίλου του ταυρομάχου και διανοούμενου που σκοτώθηκε σε μια ταυρομαχία.

  Οι θεωρίες για τα κίνητρα των εκτελεστών του

  Τον Ιούλιο του 1936 εκδηλώθηκε η ανταρσία του στρατηγού Φράνκο κατά της δημοκρατικής κυβέρνησης της Μαδρίτης, η οποία πυροδότησε τον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο. Ο Λόρκα πήγε στη Γρανάδα για να βρει τους δικούς του. Στις 17 Αυγούστου 1936 συνελήφθη από τους οπαδούς (φαλαγγίτες) του Φράνκο και την επομένη εκτελέστηκε.
  
  Ο Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα τον Μάιο του 1935

  Ο τάφος του Λόρκα δεν βρέθηκε ποτέ και αποτελεί ένα μυστήριο μέχρι σήμερα. Πολλοί ερευνητές υποθέτουν ότι πρέπει να είναι θαμμένος στον τόπο της εκτέλεσής του στα περίχωρα της Γρανάδας. Οι μέχρι τώρα ανασκαφές δεν έχουν αποδώσει. Στα τέλη του 2008 ο γνωστός ισπανός δικαστής Μπαλτάθαρ Γκαρθόν άνοιξε το φάκελο Λόρκα και προχώρησε στις αναγκαίες ανακριτικές πράξεις για τη διαλεύκανση της δολοφονίας.

  Άλλωστε έχουν αναπτυχθεί κατά καιρούς διάφορες θεωρίες για τα κίνητρα που όπλισαν το χέρι των εκτελεστών του. Η κρατούσα άποψη υποστηρίζει ότι ο Λόρκα δολοφονήθηκε από φαλαγγίτες του Φράνκο, που δεν του συγχώρησαν τη συμπόρευσή του με το κυβερνών Λαϊκό Μέτωπο (σοσιαλιστές, κομμουνιστές, αναρχικοί).

  Στον αντίποδα, έχει διατυπωθεί η θεωρία ότι τα κίνητρα της εκτέλεσής του μπορεί να μην ήταν αμιγώς πολιτικά. Η δεδηλωμένη ομοφυλοφιλία του είχε ενοχλήσει πολλούς στη συντηρητική Ανδαλουσία και περισσότερο κάποιους συγγενείς του, που επιζητούσαν ένα τρόπο να ξεπλύνουν το οικογενειακό όνειδος. Όσοι ακολουθούν αυτή τη θεωρία στηρίζουν την άποψή τους και στο γεγονός ότι ο Λόρκα δεν είχε κομματικές συμπάθειες και διατηρούσε φιλίες με πρόσωπα και από τις δύο παρατάξεις, όπως με τον αρχηγό των φαλαγγιτών Χοσέ Αντόνιο Πρίμο ντε Ριβέρα, με τον οποίο συνήθιζε να γευματίζει κάθε Παρασκευή.

  Το έργο του Λόρκα έχει μεγάλη απήχηση στη χώρα μας. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί από σπουδαίους ποιητές, όπως ο Οδυσσέας Ελύτης και ο Νίκος Γκάτσος και μελοποιηθεί από συνθέτες, όπως οι Μίκης Θεοδωράκης («Ρομανθέρο Χιτάνο»), Σταύρος Ξαρχάκος («Θρήνος για τον Ιγνάθιο Σάντσεθ Μεχίας»), Μάνος Χατζιδάκις, Γιάννης Γλέζος, Χρήστος Λεοντής, Νίκος Μαμαγκάκης, Γιώργος Κουρουπός, Δημήτρης Μαραμής, Νίκος Κυπουργός, Τάσος Καρακατσάνης, Νότης Μαυρουδής και Γιάννης Αγγελάκας.

• 1937 γεννήθηκε ο Αμερικανός ηθοποιός Ρόμπερτ Ρέντφορντ
• 1937 ιδρύεται η ιαπωνική αυτοκινητοβιομηχανία TOYOTA
• 1940 ο πρωτοπόρος Γουόλτερ Κράισλερ, κατασκευαστής αυτοκινήτων, και ιδρυτής της ομώνυμης εταιρίας, Chrysler Corporation
• 1941 – Ο Αδόλφος Χίτλερ ανακαλεί την ευθανασία όσων πάσχουν από πνευματικά νοσήματα και αναπηρίες.
• 1944 οι Ναζί δολοφονούν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μπούχενβαλντ τον ηγέτη του γερμανικού προλεταριάτου και πρόεδρο της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας Ερνστ Τέλμαν
• 1949 – Οι αρχές της Φινλανδίας κινητοποιούν στρατιωτικά τμήματα για να αντιμετωπίσουν τις απεργίες, όπου πρωτοστατούν κομμουνιστές, ενάντια στη σοσιαλιστική κυβέρνηση της χώρας
• 1950 Δολοφονείται από ακροδεξιά στοιχεία ο Πρόεδρος του Κομμουνιστικού Κόμματος Βελγίου Ζουλιέν Λαό. Στην κηδεία του παραβρέθηκαν πάνω από 300.000 εργάτες σε ένδειξη διαμαρτυρίας.
• 1952 γεννήθηκε ο Αμερικανός ηθοποιός Πάτρικ Σουέιζι, που έχει πρωταγωνιστήσει στις ταινίες “Dirty Dancing” και “Αόρατος Εραστής”
• 1957 ο Αργεντινός οδηγός Juan Manuel Fangio κερδίζει την τελευταία του κούρσα και κατακτά τον παγκόσμιο τίτλο της Φόρμουλα 1 για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά στο γερμανικό Grand Prix στην Νίρνμπουργκρινγκ σε ηλικία 46 ετών
• 1958 – Εκδίδεται στις ΗΠΑ η αμφιλεγόμενη νουβέλα Λολίτα, του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ.
• 1958 – Εκδίδεται στις ΗΠΑ η αμφιλεγόμενη νουβέλα Λολίτα, του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ.
• 1960: Κυκλοφορεί το πρώτο αντισυλληπτικό χάπι.
• 1961 – Ο καθηγητής Οικονομικών στο πανεπιστήμιο του Μπέρκλεί Ανδρέας Παπανδρέου καλείται από την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή και διορίζεται πρόεδρος και επιστημονικός διευθυντής στο νεοσύστατο Κέντρο Οικονομικών Ερευνών, μετέπειτα Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ).
• 1961 – Ο Ευάγγελος Αβέρωφ διαψεύδει ως ανυπόστατες και υποβολιμαίες τις δηλώσεις σε αθηναϊκή εφημερίδα του Τούρκου πρώην πρέσβη στην Αθήνα, Σεπάρ Ικσέλ, ο οποίος ισχυρίζεται ότι ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών είχε εισηγηθεί τη διχοτόμηση της Κύπρου. Η αντιπολίτευση κατηγορεί μεν τον κ. Αβέρωφ ότι υπεκφεύγει, ζητεί, όμως, την επομένη επίσημο διάβημα προς την Τουρκία.
• 1963 – Ο Τζέιμς Μέρεντιθ, που αργότερα θα πρωταγωνιστήσει στον αγώνα για τα δικαιώματα των αφροαμερικανών, γίνεται ο πρώτος αφροαμερικανός που αποφοιτά από το πανεπιστήμιο του Μισισιπή.
• 1964 – Διάβημα του αρχηγού της Ε.Ρ.Ε. Παναγιώτη Κανελλόπουλου στον βασιλιά. Ανησυχεί για την αποδέσμευση των ελληνικών δυνάμεων από το ΝΑΤΟ.
• 1964 – Ανακοινώνεται από το υπουργείο Παιδείας ότι, από τη νέα σχολική χρονιά, θα λειτουργήσουν μαθητικά συσσίτια.
• 1966 – Αναστέλλεται η 48ωρη απεργία των δημοσίων υπαλλήλων, που είχε εξαγγείλει η ΑΔΕΔΥ, απεργιακό κύμα απειλεί, ωστόσο, την Ελλάδα, με αφορμή το ενιαίο μισθολόγιο. Παρατείνεται για πέμπτη ημέρα η απεργία χειριστών στην Ολυμπιακή, με τους οποίους συντάσσονται και οι τεχνικοί εδάφους.
• 1968 – Με άρθρο του στην κυριακάτικη Ακρόπολι ο Ευάγγελος Αβέρωφ συμμετέχει στον “διάλογο” της χούντας για το προτεινόμενο Σύνταγμα, ασκώντας μετριοπαθή κριτική σ’ αυτό.
• 1971 στο πλαίσιο του πολέμου του Βιετνάμ, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία αποσύρουν τα στρατεύματά τους από τη χώρα.
• 1976 Εβδομάδα πέντε ημερών καθιερώνεται στη Μέση Εκπαίδευση στην Ελλάδα.
• 1977 το συγκρότημα των “Police”, με επικεφαλής τον Στινγκ, δίνει την πρώτη του συναυλία στο Μπέρμιγχαμ.
• 1978 ξεκινά το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Υγρού Στίβου στο Δυτικό Βερολίνο. Επανεμφανίζεται η Ελλάδα στο πόλο μετά από απουσία 5 χρόνων.
• 1979 η ΕΣΣΔ πραγματοποιεί πυρηνική δοκιμή στο ανατολικό Καζακστάν.
• 1982 υπάλληλος της Ιονικής Τράπεζας Θεσσαλονίκης εξαφανίζεται με 700 εκατομμύρια δραχμές.
• 1983 ο τυφώνας Αλίσια “χτυπά” το Τέξας, προκαλώντας το θάνατο 22 ανθρώπων και υλικές ζημιές ύψους 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων.
• 1989 τεράστια πυρκαγιά στη Θάσο καταστρέφει 70.000 στρέμματα, ενώ οι φλόγες φτάνουν μέχρι και το λιμάνι.
• 1990 η Κίνα πραγματοποιεί πυρηνική δοκιμή ισχύος 40–150 κιλοτόνων.
• 1991 – Ο Πρόεδρος της ΕΣΣΔ, Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, τίθεται σε “κατ΄ οίκον περιορισμό” από πραξικοπηματίες.
• 1991 – Στη νότια Ινδία, 12 άνδρες του κινήματος Ταμίλ της Σρι Λάνκα προτιμούν να αυτοκτονήσουν με κυάνιο, παρά να συλληφθούν από την αστυνομία, στο πλαίσιο επιχείρησης για τον εντοπισμό των δολοφόνων του Ρατζίβ Γκάντι.
• 1992 η εταιρία πληροφορικής Wang κλείνει λόγω χρεοκοπίας.
• 1992 ο Larry Bird, ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες του ΝΒΑ, ανακοινώνει την αποχώρησή του από την ενεργό δράση λόγω προβλημάτων με τη μέση του μετά από 13 χρόνια στους Boston Celtics. Στην καριέρα του έχει ανακηρυχθεί 3 φορές MVP και έχει οδηγήσει τη Βοστόνη σε 3 πρωταθλήματα ενώ έχει πάρει μέρος σε 12 All Star Games. Υπήρξε μέλος της Dream Team του 1992 που πήρε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες στη Βαρκελώνη.
• 1993 – Φτάνουν στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης οι 1.013 Ελληνοπόντιοι από το Σουχούμι της Αμπχαζίας, ένα χρόνο μετά την έναρξη του πολέμου στην περιοχή.
• 1994 σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης κηρύσσεται ο νομός Χανίων και εφαρμόζεται το σχέδιο “Ξενοκράτης”, εξαιτίας της μεγάλης πυρκαγιάς, που προκαλεί βιβλικές καταστροφές στην περιοχή.
• 1995 στο Μαρόκο, από τις πλημμύρες στο Μαρακές, χάνουν τη ζωή τους 73 άτομα.
• 1995 – Στην Ισπανία, το Ανώτατο Δικαστήριο αποφασίζει την εξέταση του φακέλου της υπόθεσης GAL, που αφορά επιθέσεις εναντίον των βάσκων αυτονομιστών και στην οποία φέρεται αναμεμιγμένος ο πρωθυπουργός Φελίπε Γκονθάλεθ.
• 1996 – Στις ΗΠΑ, ο δισεκατομμυριούχος Ρος Περό εκλέγεται υποψήφιος του Μεταρρυθμιστικού Κόμματος για τις προεδρικές εκλογές.
• 1999 μεγάλος σεισμός στην Τουρκία αφήνει πίσω του 17.127 νεκρούς, δεκάδες χιλιάδες τραυματίες και σχεδόν 300.000 άστεγους. Οι τουρκικές αρχές ανακοίνωσαν ότι ο σεισμός, που σημειώθηκε στις 00.02 τοπική ώρα, ήταν μεγέθους 6,7 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ (7,8 βαθμών σύμφωνα με το Σεισμολογικό Ινστιτούτο του Φράιμπουργκ και το Αμερικανικό Γεωλογικό Ινστιτούτο). Οι μεγαλύτερες καταστροφές σημειώθηκαν στην περιοχή της Νικομήδειας (Ιζμίτ), 130 χιλιόμετρα ανατολικά της Κωνσταντινούπολης.
• 1999: Η Μέρλιν Ότι βρίσκεται ντοπαρισμένη, καθώς στο δείγμα της 05/07/1999 από τους αγώνες της Λουκέρνης ανιχνεύεται ναδρολόνη, ένα σκληρό αναβολικό. Η 39χρονη Τζαμαϊκανή δηλώνει αθώα, αλλά επιτόπου αποσύρει τη συμμετοχή της από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου της Σεβίλλης, που θα αρχίσει σε δυο ημέρες.
• 2004 – Ιστορική μέρα για τους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το αγώνισμα της σφαιροβολίας επιστρέφει στην κοιτίδα του, στο στάδιο της Αρχαίας Ολυμπίας, έπειτα από 1611 χρόνια. Νικητές αναδεικνύονται ο ουκρανός Γιούρι Μπιλόνογκ στους άνδρες και η κουβανέζα Γιουμιλεϊντι Κούμπα στις γυναίκες.

• 2005 – Μία μεγάλη διακοπή ρεύματος πλήττει το νησί της Ιάβας στην Ινδονησία, επηρεάζοντας σχεδόν 100.000.000 ανθρώπους, σε μία από τις μεγαλύτερες και πιο εκτενείς διακοπές στην ιστορία.
• 2008 – Ο πρόεδρος του Πακιστάν, Περβέζ Μουσάραφ, παραιτείται υπό την απειλή της μομφής.
• 2009 – Οργισμένες αντιδράσεις από την Αριστερά προκαλεί η δήλωση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Περικλή Κοροβέση περί εμπλοκής του ενιαίου Συνασπισμού σε υπόθεση της Ζίμενς το 1989. Μιλώντας στην εκπομπή «Παιχνίδια Εξουσίας» του ραδιοφωνικού σταθμού «Κανάλι 1» τονίζει ότι «το μέγα σκάνδαλο είναι ότι επί οικουμενικής κυβέρνησης πήρε χρήματα [για τα ψηφιακά τηλέφωνα του ΟΤΕ] και η Αριστερά και δεν αντέδρασε. Είναι γνωστό εδώ και είκοσι μέρες. Ούτε ο Κύρκος αντέδρασε, ούτε οι επίγονοι του Φλωράκη».
• 2011  Ζαν Ταμπαρί (1930 – 2011) Γάλλος σκιτσογράφος, συνδημιουργός του Ιζνογκούντ, μαζί με τον συμπατριώτη του σεναριογράφο Ρενέ Γκοσινί (Αστερίξ, Λούκι Λουκ). Ο Ζαν Ταμπαρί γεννήθηκε στη Στοκχόλμη στις 5 Μαρτίου 1930, από πατέρα μουσικό (έπαιζε βιολί) και μητέρα νοικοκυρά. Ξεκίνησε να δουλεύει ως γυψαδόρος, αλλά από το 1956 ασχολήθηκε με το σκίτσο στο εβδομαδιαίο γαλλικό περιοδικό Vaillant. Την ίδια χρονιά δημιούργησε τη σειρά κόμικς Richard et Charlie, με ήρωες δύο φίλους με διαφορετικούς χαρακτήρες, τον Ρισάρ και τον Σαρλί, που μπλέκουν σε περιπέτειες. Το 1959 το πενάκι του «γεννά» τον Totoche (Τοτός) και τους φίλους του, μια χαρούμενη και ζωηρή παρέα παιδιών, που ζουν και δρουν στο Παρίσι. Τον επόμενο χρόνο συνεργάζεται για πρώτη φορά με τον σεναριογράφο Ρενέ Γκοσινί και δημιουργεί τον Valentin (Βαλεντέν), ένα νεαρό αφελή αλήτη, που περιπλανιέται στη γαλλική επαρχία και μπλέκει σε απίστευτες περιπέτειες παρά τη θέλησή του. Το 1962 έρχεται η αναγνώριση για τον Ταμπαρί, όταν συνεργάζεται και πάλι με τον Γκοσινί και σχεδιάζει τον ραδιούργο βεζίρη Ιζνογκούντ (από τις αγγλικές λέξεις «is no good») που «θέλει να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη», ανατρέποντας τον καλό χαλίφη της Βαγδάτης. Η πρώτη ιστορία κυκλοφορεί στις 15 Ιανουαρίου 1962 με τον τίτλο Les aventures du Calife Haroun el Poussah (Οι περιπέτειες του χαλίφη Χαρούν αλ Πουσάχ) και δημοσιεύεται στο περιοδικό Pilote. Ο κακός Ιζνογκούντ γρήγορα θα επισκιάσει τον καλό χαλίφη και θα αναδειχθεί σε πρωταγωνιστή της σειράς. Έτσι, το κόμικ θα μετονομασθεί σε Les aventures d'Iznogoud (Οι περιπέτειες του Ιζνογκούντ). Μετά τον θάνατο του Γκοσινί το 1977, ο Ταμπαρί θα συνεχίσει τη σειρά μόνος του, γράφοντας και το σενάριο.
• 2015 –Χαλέντ Αλ Άσαντ (1932 – 2015) Διακεκριμένο σύρος αρχαιολόγος, που δολοφονήθηκε από το Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε (ISIL). Είχε αποκληθεί ο «Χάουαρντ Κάρτερ της Παλμύρας» για το σημαντικό ανασκαφικό έργο του στην αρχαία πόλη της Παλμύρας. Ο Χαλέντ Αλ Άσαντ (Khaled al-Asad) γεννήθηκε στην Ταντμούρ της Συρίας, γνωστή και ως νέα πόλη της Παλμύρας, το 1932. Σπούδασε ιστορία και αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο της Δαμασκού και στη συνέχεια συμμετείχε σε ανασκαφές στην Παλμύρα. Από το 1963 έως τη συνταξιοδότησή του το 2003 ήταν επικεφαλής των αρχαιολογικών ερευνών στην Παλμύρα. Το 2001 ανακάλυψε 700 ασημένια νομίσματα που έφεραν τα πρόσωπα των Περσών βασιλιάδων Χοσρόη Α’ και Χοσρόη Β’, οι οποίοι είχαν εισβάλλει στη Συρία τον 6ο μ.Χ. αιώνα. Το 2003 ήταν επικεφαλής ομάδας Σύρων και Πολωνών αρχαιολόγων που έφεραν στην επιφάνεια ένα εξαιρετικής αρχαιολογικής σημασίας μωσαϊκό του 3ου μ.Χ. αιώνα στην Παλμύρα. Όταν τον Μάιο του 2015 το Ισλαμικό Κράτος κατέλαβε την περιοχή της Παλμύρας, ο Αλ Άσαντ είχε προλάβει να απομακρύνει σημαντικούς αρχαιολογικούς θησαυρούς. Ο ίδιος συνελήφθη και στις 18 Αυγούστου 2015 αποκεφαλίστηκε δημοσίως στην Παλμύρα, με τις κατηγορίες ότι υπήρξε «αποστάτης του Ισλάμ», «διευθυντής ειδώλων», «εκπρόσωπος της Συρίας σε συνέδρια απίστων» και «επισκέπτης του σιιτικού Ιράν». Σύμφωνα με μαρτυρίες από την περιοχή, η σορός του κρεμάστηκε από ένα ρωμαϊκό κίονα. Ο Αλ Άσαντ ήταν παντρεμένος και πατέρας 11 παιδιών. Ήταν μέλος του κυβερνώντος κόμματος Μπάαθ του σύρου προέδρου Μπασάρ Αλ Άσαντ και ίσως αυτή του η ιδιότητα να έπαιξε ρόλο στη δολοφονία του.

• 

• 2017 Πέθανε η ηθοποιός Ζωή Λάσκαρη
• 2021: Η Formula 1 ανακοινώνει ότι το φετινό Γκραν Πρι της Ιαπωνίας που ήταν προγραμματισμένο για τις 8-10 Οκτωβρίου ακυρώθηκε λόγω της αύξησης του αριθμού των κρουσμάτων COVID-19 στην Ιαπωνία

Γεννήσεις

• 1692 – Λουδοβίκος Ερρίκος Α΄ του Κοντέ, δούκας των Βουρβόνων
• 1750 – Αντόνιο Σαλιέρι, Ιταλός συνθέτης
• 1830 –  Φραγκίσκος Ιωσήφ Α΄, αυτοκράτορας της Αυστρίας
• 1912 – Ερτουγρούλ Οσμάν, Οθωμανός πρίγκιπας
• 1920 – Σέλεϊ Γουίντερς, Αμερικανίδα ηθοποιός
• 1921 – Λύντια Λιτβιάκ, Σοβιετική πιλότος
• 1931 – Ιωάννης Πετρίδης, πολιτικός
• 1932 – Λικ Μοντανιέ, γάλλος βιολόγος, από τους πρωτοπόρους στην καταπολέμηση του AIDS
• 1933 – Ρόμαν Πολάνσκι, Γάλλος σκηνοθέτης
• 1935 – Χιφικεπούνιε Ποχάμπα, πρόεδρος της Ναμίμπιας
• 1936 – Ρόμπερτ Ρέντφορντ, Αμερικανός ηθοποιός
• 1938 – Γουλιέλμος Καβάλλο, Ιταλός παλαιογράφος
• 1941 – Μοχάμετ Γκανουσί, Τυνήσιος πολιτικός
• 1952 – Λόουελ Λιούις, Βρετανός πολιτικός
• 1952 – Πάτρικ Σουέιζι, Αμερικανός ηθοποιός
• 1954 – Άντζελα Δημητρίου, τραγουδίστρια
• 1961 – Μπιρόλ Ουνέλ, Τούρκος ηθοποιός
• 1962 – Φελίπε Καλδερόν, Μεξικάνος πολιτικός
• 1968 – Ντανιέλε Σιλβέστρι, Ιταλός τραγουδιστής
• 1969 – Έντουαρντ Νόρτον, Αμερικανός ηθοποιός
• 1976 – Παρασκευάς Άντζας, ποδοσφαιριστής
• 1980 – Αθηνά Παπαγιάννη, αθλήτρια
• 1981 – Δημήτρης Σαλπιγγίδης, ποδοσφαιριστής
• 1983 – Mika, Λιβανέζος τραγουδιστής

Θάνατοι

• 1095 – Όλαφ Α’, βασιλιάς της Δανίας
• 1227 – Τζένγκις Χαν, ιδρυτής της Μογγολικής αυτοκρατορίας
• 1258 – Θεόδωρος Β΄ Λάσκαρης, αυτοκράτορας της Νίκαιας
• 1276 – Πάπας Αδριανός Ε΄
• 1503 – Πάπας Αλέξανδρος ΣΤ΄
• 1642 – Γκουίντο Ρένι, Ιταλός ζωγράφος
• 1648 – Ιμπραήμ Α΄, Οθωμανός σουλτάνος
• 1765 – Φραγκίσκος Α΄, αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
• 1823 – Αντρέ-Ζακ Γκαρνερέν, Γάλλος αεροστατιστής και εφευρέτης
• 1850 – Ονορέ ντε Μπαλζάκ, Γάλλος συγγραφέας
• 1922 – Γουίλιαμ Χένρι Χάντσον, Βρετανός συγγραφέας
• 1931 – Γιόχαν Φρίντολφ Χάγκφορς, Φινλανδός συνθέτης
• 1940 – Γουόλτερ Πέρσι Κράισλερ, αμερικανός βιομήχανος, εφευρέτης και μηχανικός, που εξέλιξε τον εξακύλινδρο κινητήρα και ίδρυσε την ομώνυμη αυτοκινητοβιομηχανία
• 1944 – Έρνστ Τέλμαν, Γερμανός πολιτικός
• 1955 – Άγις Ταμπακόπουλος, πολιτικός
• 1957 – Κωνσταντίνος Ζέγγελης, ακαδημαϊκός
• 1958 – Ανρί Φαρμάν, Γάλλος αεροπόρος
• 1977 – Γιώργος Γουναρό (Γουναρόπουλος), ζωγράφος.
• 1995 – Κώστας Βασάλος, πολιτικός
• 2005 – Κένιον Τζόουνς, Αμερικανός καλαθοσφαιριστής
• 2009 – Κιμ Ντε-τζουνγκ, Νοτιοκορεάτης πολιτικός
• 2015 – Χάλεντ Άσαντ, Σύρος αρχαιολόγος
• 2016 – Ερνστ Νόλτε, Γερμανός ιστορικός
• 2017 – Ζωή Λάσκαρη, ηθοποιός

Επέτειοι

• Ημέρα της Πολεμικής Αεροπορίας στην Ρωσία.
• Ημέρα του Στρατού στην Βόρεια Μακεδονία.
• Εθνική Ημέρα των Επιστημών στην Ταϊλάνδη.
• Εθνική Ημέρα Τούρτας Παγωτού στις ΗΠΑ.