Loading...

Κατηγορίες

Πέμπτη 14 Ιούν 2018
Πέμπτη 14 Ιουνίου 2018
Κλίκ για μεγέθυνση
Πέμπτη 14 Ιουνίου 2018Πέμπτη 14 Ιουνίου 2018Πέμπτη 14 Ιουνίου 2018Πέμπτη 14 Ιουνίου 2018
 
Ανατολή Ήλιου: 06:00 – Δύση Ήλιου: 20:50

Σαν Σήμερα...

Ο θρίαμβος της Εθνικής Ελλάδος στο Ευρωμπάσκετ του 1987


Η 14η Ιουνίου 1987 είναι ημερομηνία - ορόσημο για τον ελληνικό αθλητισμό. Εκείνη τη ζεστή κυριακάτικη νύχτα, η εθνική ομάδα της καλαθοσφαίρισης ανάγκασε όλους τους Έλληνες - φιλάθλους και μη- να βγουν στους δρόμους για να πανηγυρίσουν την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος μπάσκετ, την πρώτη στην ιστορία του αθλήματος, που ήλθε έπειτα από ένα συγκλονιστικό αγώνα με τη Σοβιετική Ένωση και νίκη με 103-101 στην παράταση. Ήταν ο μεγαλύτερος θρίαμβος του ελληνικού αθλητισμού σε ομαδικό άθλημα μέχρι τότε και θα παραμείνει μέχρι το 2004, όταν η εθνική ομάδα θα κατακτήσει το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου.

Η διοργάνωση και η συγκρότηση της Εθνικής

Τα προηγούμενα χρόνια η εθνική ομάδα του μπάσκετ προερχόταν από συνεχόμενες αποτυχίες. Το 1985 δεν ήταν καν στο Ευρωμπάσκετ της Γερμανίας, ενώ δύο χρόνια στη Γαλλία είχε τερματίσει στην 11η θέση. Από το 1965 στη Μόσχα είχε να γνωρίσει πρόκριση στην οκτάδα. Και με αυτό το στόχο ξεκίνησε τις υποχρεώσεις της στο Ευρωμπάσκετ του 1987, που έγινε στο νεόδμητο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας (ΣΕΦ), που είχε εγκαινιάσει το 1985 ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου. Λόγω έδρας, υπήρχε η πεποίθηση ότι η συμμετοχή της στην οκτάδα της διοργάνωσης θα ήταν υπέρβαση και θα αποτελούσε επιτυχία. Κανείς δεν περίμενε αυτό που θα ακολουθούσε.

Στο 25ο Ευρωμπάσκετ συμμετείχαν 12 ομάδες (Ελλάδα, Σοβιετική Ένωση, Γιουγκοσλαβία, Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία, Δυτική Γερμανία, Τσεχοσλοβακία, Ρουμανία, Πολωνία, Ισραήλ και Ολλανδία), που χωρίστηκαν σε δύο ομίλους των έξι ομάδων η κάθε μία. Οι τέσσερις πρώτες ομάδες κάθε ομίλου θα περνούσαν στην προημιτελική φάση. Η εθνική μας κληρώθηκε στον πρώτο όμιλο, που ήταν και ο δυσκολότερος, με αντιπάλους τη Σοβιετική Ένωση, τη Γιουγκοσλαβία, την Ισπανία, τη Ρουμανία και τη Γαλλία.

Ο ομοσπονδιακός τεχνικός Κώστας Πολίτης, 45 χρονών τότε, με σημαντική θητεία στο παρκέ είτε ως παίκτης είτε ως προπονητής του Παναθηναϊκού, είχε αναλάβει τις τύχες της Εθνικής το 1982 κι έθεσε ως στόχο τη δημιουργία μιας νεανικής ομάδας με μακροπρόθεσμους στόχους. «Προχωρούσαμε βήμα βήμα και αυτή η ομάδα μέχρι το '87 είχε ωριμάσει και είχε αποκτήσει εμπειρίες. Άρχιζε να κάνει αισθητή την παρουσία της» είχε δηλώσει σε μία συνέντευξή του.

Οι 12 παίχτες που συγκρότησαν την εθνική ομάδα στο Ευρωμπάσκετ του 1887 ήταν: Νίκος Γκάλης (Άρης Θ., 29 ετών), Παναγιώτης Γιαννάκης (Άρης Θ., 28 ετών), Παναγιώτης Φασούλας (ΠΑΟΚ, 24 ετών), Φάνης Χριστοδούλου (Πανιώνιος, 22 ετών), Μέμος Ιωάννου (Παναθηναϊκός, 29 ετών), Λιβέρης Ανδρίτσος (Παναθηναϊκός, 27 ετών), Αργύρης Καμπούρης (Ολυμπιακός Π., 25 ετών), Νίκος Σταυρόπουλος (ΠΑΟΚ, 27 ετών), Νίκος Λινάρδος (Πανιώνιος, 23 ετών), Μιχάλης Ρωμανίδης (Άρης Θ., 21 ετών), Νίκος Φιλίππου (Άρης Θ., 24 ετών), Παναγιώτης Καρατζάς (Παγκράτι, 21 ετών).

Οι αγώνες της Εθνικής στη φάση των ομίλων

Οι αγώνες της εθνικής μας ξεκίνησαν στις 3 Ιουνίου, με εύκολη νίκη επί της πιο αδύνατης ομάδας του ομίλου, της Ρουμανίας με 109-77 (60-49), με 44 πόντους του Νίκου Γκάλη. Οι εξέδρες του ΣΕΦ δεν ήταν γεμάτες, δηλωτικό ότι οι φίλαθλοι δεν πίστευαν στις δυνατότητες της ομάδας για κάτι καλό, παρά την ύπαρξη σπουδαίων παικτών στην σύνθεσή της.

Οι συνθέσεις των ομάδων:

  • Ελλάδα (Πολίτης): Γκάλης 44, Γιαννάκης 8 (1), Καμπούρης 6, Λινάρδος 4, Καρατζάς 2, Ρωμανίδης 3, Φιλίππου 12, Ανδρίτσος 2, Φασούλας 20, Ιωάννου 2, Χριστοδούλου 6 (1).
  • Ρουμανία (Νόβακ): Μετολίτσκι 5 (1), Ερμουράκε 10, Αρντελεάν 5, Ιονέσκου 8, Μπρανιστεάνου 14 (2), Τσέρνατ 9, Πόπα 2, Ντάβιντ 2, Βινερεάνου 12, Νικολέσκου 10.

Η νίκη επί της μεγάλης Γιουγκοσλαβίας των Ντράζεν Πέτροβιτς, Βράνκοβιτς, Κούκοτς και Πάσπαλι με 84-78 (42-49), στις 4 Ιουνίου, «ξύπνησε» συνειδήσεις κι έδωσε το έναυσμα για να κατακλύσουν τις εξέδρες του ΣΕΦ οι έλληνες φίλαθλοι. Ο Γκάλης, πραγματική καλαθομηχανή, πέτυχε για δεύτερη ημέρα 44 πόντους, δείχνοντας ότι θα είναι ο αναμφισβήτητος σταρ της διοργάνωσης. Στα αρνητικά του αγώνα ο τραυματισμός του Φιλίππου.

Οι συνθέσεις των ομάδων:

  • Ελλάδα (Πολίτης): Γκάλης 44, Γιαννάκης 11 (1) , Σταυρόπουλος 1, Καμπούρης 5, Ρωμανίδης, Φιλίππου 4, Ανδρίτσος 2, Φασούλας 8, Χριστοδούλου 9 (2).
  • Γιουγκοσλαβία (Τσόσιτς): Ντράζεν Πέτροβιτς 18, (2) , Αλεξάντερ Πέτροβιτς 5 (1), Τζόρτζεβιτς, Κούκοτς 2, Πάσπαλι 24 (2), Γκρμπόβιτς 11 (3), Ράντοβιτς 2, Βράνκοβιτς 2, Ραντοβάνοβιτς 10, Τσβετίτσιανιν 4.

Ο ενθουσιασμός από τη νίκη επί των «πλάβι» μεγάλος, την επομένη ημέρα, 5 Ιουνίου, όταν η εθνική τέθηκε αντιμέτωπη με την Ισπανία. Η προσγείωση απότομη. Οι «φούριας ρόχας» επιβεβαίωσαν ότι είναι ο κακός δαίμονας της εθνικής μας κι επικράτησαν εύκολα με 106-89 (55-38), παρά τους 35 πόντους του Γκάλη, τους 20 του Φασούλα και τους 17 του Γιαννάκη.

Οι συνθέσεις των ομάδων:

  • Ελλάδα (Πολίτης): Γκάλης 35 (1), Γιαννάκης 17 (2), Καμπούρης 1, Καρατζάς, Σταυρόπουλος, Ρωμανίδης 8 (2), Φιλίππου, Ανδρίτσος, Φασούλας 20, Χριστοδούλου 8.
  • Ισπανία (Ντίαζ): Βιγιακάμπα 12, Σιμπίλιο 9 (2), Χιμένεθ 24, Ρομάι 19, Μοντέρο 15 (1), Σολοθάμπαλ, Σαν Επιφάνιο 27.

Νέα ήττα για την εθνική, στις 6 Ιουνίου, από τη Σοβιετική Ένωση με 69-66 (30-37), αφού έβαλε το χεράκι του ο Τσεχοσλβάκος διαιτητής Κοτλέμπα, μεγάλη «σφυρίχτρα» της εποχής, που προκάλεσε με τις αποφάσεις του την εξέδρα κι έκτοτε αποδοκιμαζόταν όποτε εμφανιζόταν σε ελληνικό γήπεδο. Ο Γκάλης σημείωσε 31 πόντους, αλλά δεν έφταναν για τη νίκη.

Οι συνθέσεις των ομάδων:

  • Ελλάδα (Πολίτης): Γκάλης 31 (1), Γιαννάκης 9 (1), Σταυρόπουλος, Καμπούρης 7, Ρωμανίδης, Ανδρίτσος, Φασούλας 13, Ιωάννου 2, Χριστοδούλου 4.
  • Σοβιετική Ένωση (Γκομέλσκι): Βολκόφ 2, Έντεν 5, Ταρακάνοφ, Χομίτσιους 5 (1), Μπαμπένκο 11, Τικχονένκο 9 (1), Βάλτερς 4, Τκατσένκο, Μαρτσουλιόνις 22 (3), Γιοβάισα 9 (1), Πανκράσκιν 5.

Και φθάνουμε στο τελευταίο κρίσιμο παιγνίδι της φάσης των ομίλων, στις 7 Ιουνίου, όπου η Ελλάδα έπρεπε να κερδίσει την ισχυρή Γαλλία, για να περάσει στα προημιτελικά και να μην εγγράψει άλλη μία αποτυχία στο παθητικό της. Με τη συμπαράσταση του κόσμου και τους 34 πόντους του Γκάλη, νίκησε 82-69 (38-38) και πέτυχε τον βασικό της στόχο, που ήταν να μπει στην οκτάδα. Μετά τη νίκη επί της Γαλλίας και την πρόκριση στους «8», η Ελλάδα ζούσε στον πυρετό του «Ευρωμπάσκετ».

Οι συνθέσεις των ομάδων:

  • Ελλάδα (Πολίτης): Γκάλης 34 (2), Γιαννάκης 10 (2) , Καμπούρης 10, Ρωμανίδης 7 (1), Ανδρίτσος 4, Φασούλας 5, Ιωάννου, Χριστοδούλου 12.
  • Γαλλία (Ζαν Γκαλ): Ιφναγκέλ 9 (3), Ντεμορί 12 (2), Ντακουρί 15 (1), Οστρόφσκι 10, Μπρεσάν 2, Ντιμπουϊσόν 11 (3), Ντεγκανίς 2, Μπενιό 4, Βεστρίς 4.

Οι αγώνες της Εθνικής στην τελική φάση

Η Ελλάδα τερμάτισε τέταρτη στον πρώτο όμιλο και κλήθηκε να αντιμετωπίσει, στις 10 Ιουνίου, την πρώτη του άλλου ομίλου, Ιταλία. Από την αρχή υπήρχε διάχυτη η αισιοδοξία ότι η εθνική μπορούσε να επικρατήσει της «σκουάντρα ατζούρα», μιας από τις παραδοσιακές δυνάμεις του αθλήματος με σπουδαίους παίχτες στη σύνθεσή της. Δεν την είχε κερδίσει ποτέ στον παρελθόν, αλλά ο προημιτελικός εξελίχθηκε σε μονόλογο και ο Νίκος Γκάλης έλεγε στο τέλος: «Ήμουν τόσο σίγουρος ότι θα κερδίσουμε, από την ώρα της παρουσίασης των ομάδων. Έβλεπα φοβισμένα τα μάτια των Ιταλών».

Η παρέα του Γκάλη και του Γιαννάκη δεν άφησε την παραμικρή αμφιβολία για τον νικητή. Με 38 πόντους του Γκάλη, 22 του Γιαννάκη και 12 του Καμπούρη, που ήταν η αποκάλυψη του αγώνα, επικράτησε των Ιταλών με 90-78 (49-35) και πέρασε πανηγυρικά στα ημιτελικά.

Οι συνθέσεις των ομάδων:

  • Ελλάδα (Πολίτης): Γκάλης 38 (1), Γιαννάκης 22 (4), Καμπούρης 14, Φασούλας 9, Ιωάννου 4, Χριστοδούλου 3 (1).
  • Ιταλία (Μπιανκίνι): Μοντέκι 5 (1), Τζεντίλε 5 (1) , Μανίφικο 14, Τονούτ 12, Μπρουναμόντι, Βιλάλτα 5 (1), Ρίβα 23 (3), Μοραντότι 2, Κόστα 4, Καρέρα 8.

Στα ημιτελικά της 12ης Ιουνίου ξαναβρήκε ως αντίπαλο τη Γιουγκοσλαβία, που είχε αποκλείσει στον δικό της προημιτελικό την Πολωνία με 128-81. Την ξανακέρδισε με επική ανατροπή στο δεύτερο ημίχρονο 81-77 (35-45). Ο Φάνης Χριστοδούλου με 18 πόντους (3 τρ.) ήταν ο καθοριστικός παράγοντας για τη μεγάλη νίκη, που έφερε την ομάδα του Κώστα Πολίτη στον τελικό της διοργάνωσης και την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου να μην φαντάζει όνειρο. Για δεύτερη φορά πεσμένοι στο καναβάτσο, οι Γιουγκοσλάβοι και ο Αζα Πέτροβιτς έβραζαν από το κακό τους και προκάλεσαν με τις δηλώσεις τους, ευχόμενοι «καλή τύχη στη Ρωσία».

Οι συνθέσεις των ομάδων:

  • Ελλάδα (Πολίτης): Γκάλης 30 (1), Γιαννάκης 14 (2) , Ανδρίτσος 8, Φασούλας 11, Χριστοδούλου 18 (3), Σταυρόπουλος, Καμπούρης, Φιλίππου, Ιωάννου.
  • Γιουγκοσλαβία (Τσόσιτς): Ντράζεν Πέτροβιτς 22 (3), Αλεξάντερ Πέτροβιτς 4, Κούκοτς 3 (1), Πάσπαλι 9 (1), Γκρμπόβιτς 14 (3), Ράντοβιτς 1, Βράνκοβιτς, Ραντοβάνοβιτς 2, Ντίβατς 13, Τσετίτσιανιν 9 (2).

Στον μεγάλο τελικό της 14ης Ιουνίου, ξαναβρήκε μπροστά της τη Σοβιετική Ένωση, η οποία στον άλλο ημιτελικό της διοργάνωσης είχε επικρατήσει της Ισπανίας με 113-96. Σύσσωμη η τότε πολιτική ηγεσία της χώρας και η αντιπολίτευση στις θέσεις των επισήμων με ελληνικές σημαίες στα χέρια περίμεναν με αγωνία τον τελικό. Αδιαχώρητο στο ΣΕΦ και όλη η Ελλάδα καρφωμένη στην τηλεόραση. Στον πάγκο της Εθνικής και ο σπουδαίος Ρόνι Σεϊκέλι με πολιτικά, για να εμψυχώσει τους παίκτες, έστω κι αν πριν από ένα χρόνο αγωνίστηκε με τις ΗΠΑ στο Μουντομπάσκετ κι έχασε το δικαίωμα να φορέσει κάποια στιγμή τη «γαλάζια» φανέλα.

Ο αγώνας ήταν συγκλονιστικός και κρίθηκε με τις δύο βολές του Λιβέρη Ανδρίτσου, που πήγε το ματς στην παράταση (89-89 η κανονική διάρκεια) και τις δύο βολές του Αργύρη Καμπούρη στην εκπνοή της παράτασης, που διαμόρφωσαν το τελικό σκορ 103-101 υπέρ της εθνικής μας.
Οι συνθέσεις των ομάδων:

  • Ελλάδα (Πολίτης): Γκάλης 40 (1), Γιαννάκης 10 (2) , Καμπούρης 10, Ρωμανίδης 3, Ανδρίτσος 10, Φασούλας 12, Ιωάννου 8, Χριστοδούλου 10 (1), Φιλίππου.
  • Σοβιετική Ένωση (Γκομέλσκι): Βολκόφ 4, Ταρακάνοφ 5, Χομίτσιους 10, Μπαμπένκο, Τικχονένκο, Βάλτερς 23 (2), Τκατσένκο 14 (1), Μαρτσουλιόνις 16 (1), Γιοβάισα 17 (4), Πανκράσκιν 8, Γκομπόροφ 4.

38 χρόνια μετά το χάλκινο μετάλλιο στο Κάιρο, η Ελλάδα ανέβαινε ξανά στο βάθρο και μάλιστα στο ψηλότερο σκαλί του. Η Ελλάδα ήταν πρωταθλήτρια Ευρώπης. Ποιος να το φανταζόταν εκείνα τα χρόνια. Πολυτιμότερος παίκτης αναδείχθηκε ο Νίκος Γκάλης (37 πόντοι μ.ο) και τη χρυσή πεντάδα της διοργάνωσης συγκρότησαν οι Νίκος Γκάλης, Παναγιώτης Γιαννάκης, Αντρές Χιμένεθ (Ισπανία), Σαρούνας Μαρτσιουλιόνις (ΕΣΣΔ) και Αλεξάντερ Βολκόφ (ΕΣΣΔ).

Τα επινίκια

Με τη κόρνα της λήξης στήνεται ολονύχτιο πανηγύρι σε κάθε σημείο της χώρας. Στα αποδυτήρια επικρατεί πανδαιμόνιο. Η Μελίνα Μερκούρη βρίσκεται ξαφνικά στην αγκαλιά του Παναγιώτη Φασούλα και η ομάδα φτάνει στο ξενοδοχείο της Γλυφάδας, ύστερα από τρεις ώρες. Ο Νίκος Φιλίππου αναγκάστηκε να κατέβει από το πούλμαν και να ανέβει σε δίτροχο της Τροχαίας για να φτάσει πιο γρήγορα στη Γλυφάδα. Εκεί περίμενε τον Κώστα Πολίτη και η μητέρα του, που ήταν άρρωστη και σηκώθηκε να πάει στο ξενοδοχείο για να φιλήσει τον γιο της. Εκεί την επομένη ο εφοπλιστής Γιάννης Λάτσης έστειλε ένα συγκινητικότατο ποίημα στον Κώστα Πολίτη και μαζί ανοιχτές επιταγές για να μοιραστούν στους παίκτες. Τα δώρα από παντού, οι προσκλήσεις για φιλοξενία σε διάφορα νησιά ήταν μία αυθόρμητη πράξη ευγνωμοσύνης.

Η 14η Ιουνίου 1987 αποτέλεσε εφαλτήριο για την περαιτέρω εξέλιξη του αθλήματος, αλλά κυρίως σημάδεψε όλους τους Έλληνες εντός κι εκτός των συνόρων. Ο ελληνικός αθλητισμός χρειαζόταν μία επιτυχία, οι Έλληνες αναζητούσαν ένα θαύμα και οι «12» διεθνείς του Κώστα Πολίτη ανέλαβαν να γίνουν οι ήρωες που τόσο είχε ανάγκη ολόκληρος ο ελληνισμός. Τι κι αν το ποδόσφαιρο ήταν πάντα το άθλημα που υπερτερούσε στις συνειδήσεις των Ελλήνων φιλάθλων, τι κι αν το μπάσκετ μέχρι τότε εκτιμάτο από μία μειοψηφία της ελίτ. Μέσα σε λιγότερο από ένα λεπτό, δύο εύστοχες βολές από τον Αργύρη Καμπούρη στον τελικό με τη Σοβιετική Ένωση αποδείχτηκαν αρκετές για να ανακηρυχτεί το μπάσκετ εθνικό σπορ!

 

 

Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, αργεντίνος γιατρός και επαναστάτης. (Θαν. 9/10/1967)

 

Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα
1928 – 1967

Εισαγωγή

Αργεντίνος διεθνιστής επαναστάτης, μία από τις σημαντικές προσωπικότητες του 20ου αιώνα. Υπήρξε ηγετική φυσιογνωμία της Κουβανικής Επανάστασης και άσκησε μεγάλη επίδραση στη θεωρία και την τακτική του ανταρτοπόλεμου. Πίστευε στην επικράτηση του σοσιαλισμού μέσα από μια παγκόσμια επανάσταση. Με το πέρασμα των χρόνων ο Τσε έγινε το σύμβολο της αιώνιας επανάστασης και αντικείμενο λατρείας, ένα ποπ είδωλο παντός καιρού.

Γεγονότα

 

μ.Χ.
Ο πατήρ Ελάιτζα Κρέιγκ αποστάζει ουίσκι από καλαμπόκι. Θα ονομαστεί «Bourbon», επειδή ο ιερωμένος ζούσε στην κομητεία Μπέρμπον του Κεντάκι.
Άγρια σύρραξη σημειώνεται στον Άγιον Όρος, μεταξύ ελλήνων και ρώσων μοναχών, με 80 τραυματίες.
Η Ελλάδα δίνει τον δεύτερο αγώνα της στην τελική φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, που διεξάγεται στην Ιταλία. Αντιμετωπίζει στο «Ολύμπικο» της Ρώμης την Τσεχοσλοβακία και ηττάται με 3-1.Τα γκολ σημειώνουν: Πάνενκα (5’), Αναστόπουλος (13’), Βίτσεκ (26’) και Νέχοντα (62’).
  Τελειώνει ο Πόλεμος στα Φόκλαντς, με την παράδοση των δυνάμεων της Αργεντινής.

Ο Πόλεμος των Φόκλαντς

Η βύθιση της βρετανικής φρεγάτας «Αντιλόπη»

Η βύθιση της βρετανικής φρεγάτας «Αντιλόπη»

Ο Πόλεμος των Φόκλαντς ξεκίνησε στις 2 Απριλίου 1982 και ολοκληρώθηκε στις 14 Ιουνίου του ίδιου χρόνου. Αντίπαλοι, η Μεγάλη Βρετανία, που κατείχε τα νησιά Φόκλαντς, Νότια Γεωργία και Νότια Σάντουιτς και η Αργεντινή, που τα διεκδικούσε τουλάχιστον από το 1833. Τα Φόκλαντς -Μαλβίνας για τους Αργεντινούς- βρίσκονται στ' ανοιχτά της Αργεντινής και αποτελούν ένα σύμπλεγμα νησιών, με 3.000 κατοίκους και περισσότερους πιγκουΐνους.

Αφορμή για το ξέσπασμα του πολέμου υπήρξε η εμφάνιση 50 αργεντίνων εμπόρων σιδηρομεταλλευμάτων στα νησιά της Νότιας Γεωργίας στις 19 Μαρτίου 1982. Δημιούργησαν μία πρόχειρη εγκατάσταση και ύψωσαν τη σημαία της Αργεντινής, χωρίς να θεωρήσουν τα διαβατήριά τους. Η ενέργεια αυτή θεωρήθηκε εχθρική πράξη από τη Μεγάλη Βρετανία, η οποία έξι μέρες αργότερα έστειλε το περιπολικό σκάφος Endurance για να απομακρύνει τους ανεπιθύμητους επισκέπτες. Εμποδίστηκε, όμως, από την κορβέτα Guerrico του πολεμικού ναυτικού της Αργεντινής.

Στις αρχές της δεκαετίας του '80 ο λαός της Αργεντινής βρισκόταν κάτω από την μπότα της Χούντας του στρατηγού Γκαλτιέρι. Το καθεστώς αντιμετώπιζε οξύτατη κοινωνική αναταραχή, εξαιτίας της οικονομικής κατάστασης που συνεχώς χειροτέρευε. Η Χούντα βρήκε τη βολική διέξοδο να φουντώσει το εθνικό συναίσθημα με μία στρατιωτική επιχείρηση στα Φόκλαντς. Αντικειμενικός σκοπός των στρατιωτικών ήταν μία συμβολική κατάληψη των Φόκλαντς, που θα επισήμανε στη διεθνή κοινότητα τα απαράγραπτα δικαιώματά της στα νησιά.

Απόβαση βρετανών κομάντος στη Νότια Γεωργία

Στις 2 Απριλίου 1982 ο στρατηγός Γκαλτιέρι δίνει το πράσινο φως για την εκτέλεση της επιχείρησης. Δύο μέρες αργότερα, οι στρατιωτικές δυνάμεις της Αργεντινής εισβάλλουν και καταλαμβάνουν τα Φόκλαντς, τα οποία υπερασπίζονταν μια μικρή βρετανική φρουρά υπό τον ταγματάρχη Νόρμαν. Παρά τον αρχικό αιφνιδιασμό των Βρετανών, που δεν πίστευαν ότι οι Αργεντίνοι θα πραγματοποιούσαν το εγχείρημά τους, η πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ έδωσε εντολή στους στρατιωτικούς να συγκροτήσουν ένα εκστρατευτικό σώμα και να ανακαταλάβουν τα νησιά πάση θυσία. Επικεφαλής της βρετανικής αρμάδας τέθηκαν τα αεροπλανοφόρα Αήττητος και Ερμής με τον υποναύαρχο Γούντγουορντ να έχει το γενικό πρόσταγμα.

Το γενικό επιτελείο της Αργεντινής, μετά την αποφασιστική στάση της Βρετανίας, αλλάζει στρατηγική και αντί της συμβολικής κατάληψης επιλέγει τη διατήρηση των νησιών, έπειτα και από λαϊκή απαίτηση. Όμως, η επιχείρηση ήταν άσχημα σχεδιασμένη και η φρουρά στα Φόκλαντς σχετικά μικρή.

Σε διπλωματικό επίπεδο, το Συμβούλιο Ασφαλείας καλεί την Αργεντινή να αποσύρει τις δυνάμεις της από τα Φόκλαντς. Οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν τεράστιο δίλημμα, καθώς και οι δύο εμπόλεμες χώρες είναι σύμμαχοί τους. Το Υπουργικό Συμβούλιο διχάζεται και ο πρόεδρος Ρίγκαν απορεί με την επιμονή τους να υπερασπιστούν «κάτι παγωμένα βράχια εκεί κάτω». Τελικά, οι Αμερικανοί συντάσσονται με τη Μεγάλη Βρετανία, όπως και οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο ρόλος της Γαλλίας είναι σημαντικός για τους Βρετανούς, καθώς αποτελεί τον κύριο προμηθευτή του στρατιωτικού υλικού της Αργεντινής. Από τη Λατινική Αμερική, οι περισσότερες χώρες εκφράζουν την υποστήριξή τους στην Αργεντινή, με κτυπητή εξαίρεση τη Χιλή του στρατηγού Πινοτσέτ, που έχει συνοριακές διαφορές μαζί της στην Παταγωνία.

HMS Sheffield

Η βρετανική αντεπίθεση ξεκινά στις 25 Απριλίου με την ανακατάληψη της Νότιας Γεωργίας από 75 κομάντος. Την 1η Μαΐου ξεκινά επιχείρηση για την ανακατάληψη των Φόκλαντς με βομβαρδισμό του αεροδρομίου της πρωτεύουσας Στάνλεϊ. Η μάχη μεταφέρεται σε αέρα και θάλασσα. Οι Αργεντινοί χάνουν στις 2 Μαΐου το καταδρομικό Στρατηγός Μπελγκράνο, που βυθίζεται από το υποβρύχιο Conqueror. 323 ναύτες χάνουν τη ζωή τους, που αντιπροσωπεύουν τις μισές απώλειες της Αργεντινής σε έμψυχο δυναμικό. Οι Αργεντινοί απαντούν δύο μέρες αργότερα με τη βύθιση του πολεμικού Sheffield από τους γαλλικούς πυραύλους αέρος - επιφανείας τύπου Εξοσέτ.

Η πολεμική αναμέτρηση φθάνει στο αποκορύφωμά της στις 21 Μαΐου, όταν οι Βρετανοί πραγματοποιούν αμφίβια επιχείρηση για την ανακατάληψη των Φόκλαντς με τη συμμετοχή 4.000 ανδρών, που στην πορεία του χρόνου θα ενισχυθούν με άλλους 5.000. Στις 14 Ιουνίου 1982, οι Βρετανοί εισέρχονται θριαμβευτικά στην πρωτεύουσα Στάνλεϊ. Η φρουρά των νησιών παραδίδεται και 9.800 Αργεντινοί αιχμαλωτίζονται. Η Γηραιά Αλβιόνα είναι η νικήτρια του πολέμου, έπειτα από 74 μέρες μαχών σε θάλασσα, αέρα και ξηρά.

Οι απώλειες σε έμψυχο δυναμικό δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλες για τους δύο αντιπάλους, ώστε ο Πόλεμος των Φόκλαντς να καταγραφεί ως μία από τις μεγάλες συγκρούσεις του 20ου αιώνα. Οι Βρετανοί έχασαν 255 άνδρες και είχαν 746 τραυματίες, ενώ οι Αργεντινοί 649 νεκρούς και 1.068 τραυματίες. 11.313 αργεντίνοι στρατιώτες αιχμαλωτίσθηκαν έναντι ενός μόνο βρετανού. Η επιχείρηση ανακατάληψης των Φόκλαντς στοίχισε στη Μεγάλη Βρετανία 1,6 δισεκατομμύρια λίρες (2,3 δισεκατομμύρια ευρώ), ενώ οι απώλειες σε άψυχο υλικό ανήλθαν σε 6 πλοία, 10 με σοβαρές ζημιές και 34 αεροσκάφη. Το δίδαγμα για τους στρατιωτικούς από τον Πόλεμο των Φόκλαντς ήταν η τρωτότητα των πολεμικών πλοίων από τους πυραύλους, χωρίς συστήματα αυτοπροστασίας.

Σε πολιτικό επίπεδο, η ήττα των Αργεντινών διόγκωσε τη λαϊκή δυσαρέσκεια και προκάλεσε την κατάρρευση της Χούντας. Ένα χρόνο μετά, η Δημοκρατία επανήλθε στη χώρα του τάνγκο. Στη Βρετανία, το εθνικό συναίσθημα τονώθηκε και αναβίωσαν τα μεγαλεία του αυτοκρατορικού παρελθόντος. Την κατάσταση εκμεταλλεύτηκε η Μάργκαρετ Θάτσερ, κερδίζοντας άνετα την επανεκλογή της το 1983.

Το ΚΚΕ αποχωρεί από τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου.
Η Ελλάδα ηττάται από τη Ρωσία με 1-0 και αποκλείεται από το Euro 2008.

Γεννήσεις

 


μ.Χ.
Αλόις Αλτσχάιμερ, γερμανός νευρολόγος. Το όνομά του δόθηκε στην ασθένεια του εγκεφάλου που πλήττει κυρίως τα ηλικιωμένα άτομα. (Θαν. 19/12/1915)

Καρλ Λαντστάινερ
1868 – 1943

Επιφανής αυστριακο-αμερικανός γιατρός και βιολόγος. Τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής το 1930 για την ανακάλυψη των κύριων ομάδων αίματος (σύστημα ΑΒΟ), που έκανε τη μετάγγιση αίματος πρακτική ρουτίνας. Επίσης, καθοριστική υπήρξε η συμβολή του στην εξέλιξη της ιατροδικαστικής, της γενετικής και της ανθρωπολογίας.

Ο Καρλ Λαντστάινερ γεννήθηκε στο Μπάντεν της τότε Αυστροουγγαρίας στις 14 Ιουνίου 1868. Γιος μεγαλοδημοσιογράφου της Βιέννης, σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης (1886-1891) και στη συνέχεια χημεία στο Βίρτσμπουργκ, το Μόναχο και τη Ζυρίχη (1891-1893).

Ως βοηθός ερευνητής στο Παθολογοανατομικό Ινστιτούτο της Βιέν­νης (1898-1908) και ως καθηγητής Παθολογοανατομίας στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης (1909-1919), διαπίστωσε βασικές διαφορές στο αίμα των ανθρώπων, που εξηγούσαν τον κίνδυνο από τις χωρίς διάκριση μεταγγίσεις αίματος. Το 1901 μπόρεσε να αποδεί­ξει ότι υπήρχαν τουλάχιστον τρεις κύριοι τύποι ανθρώπινου αίματος, οι οποίοι διέφεραν στο είδος των αντι­γόνων, που ήταν συνδεδεμένα με την κυτταρική μεμβράνη των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Ο Λαντστάινερ ονόμασε τις ομάδες τού αίματος A, Β και Ο. Μία τέταρτη ομάδα, που είχε και τα δυο αντιγόνα Α και Β (ομάδα ΑΒ) προστέθηκε τον επόμενο χρόνο.

Πο­λύ αργότερα, το 1927, όταν είχε μετακομίσει στις ΗΠΑ με υποτροφία του Ιδρύματος Ροκφέλερ, περιέγραψε τα συστήματα ομάδων αίματος Ρ, Μ και Ν, και το 1940 ανακάλυψε μαζί με τον Αλεξάντερ Γουίνερ (1907-1976) τον παράγοντα Ρέζους (Rhesus) ή Rh, από το όνομα του είδους του πιθήκου στον οποίο έκανε την ανακάλυψη. Ο παρά­γοντας Rh είναι η βάση μιας σειράς συμβάντων που μπορούν να λάβουν χώρα στο αίμα μητέρας και εμβρύου, προκαλώντας αποβολή ή μία επικίν­δυνη νόσο του νεογεννήτου.

Το έργο του Λαντστάινερ προσέθε­σε ένα σημαντικό κεφάλαιο στην εξέλιξη τής ιατροδικαστικής, προσφέροντας αποδεκτές νομικά ενδείξεις πατρότητας και βοήθεια σε περίπτωση εγκλημάτων. Η απόδειξη ότι οι ομάδες αίματος κληρονομούνται από ει­δικά γονίδια προσέφερε ένα αποτελεσματικό μέσο για τη μελέτη της γενετικής του ανθρώπου και την ανθρωπολογία.

Από το συγγραφικό του έργο ξεχωρίζει το βιβλίο «The Specificity of Serological Reactions» («Η ειδικότητα των ορολογικών αντιδράσεων», 1936), κλασικό κείμενο που βοήθησε στην καθιέρωση της επιστήμης της ανοσοχημείας.

Στην προσωπική του ζωή, το 1890 απαρνήθηκε τον ιουδαϊσμό και βαπτίστηκε χριστιανός (ρωμαιοκαθολικός). Το 1916 νυμφεύτηκε την ελληνικής καταγωγής Λεοπολδίνη - Ελένη Βλαστού (1880-1943), με την οποία απέκτησε ένα παιδί, τον μετέπειτα χειρουργό Έρνστ Λαντστάινερ (1917).

Ο Καρλ Λαντστάινερ πέθανε στη Νέα Υόρκη στις 26 Ιουνίου 1943, σε ηλικία 75 ετών.

Τζον Λόουτζι Μπερντ
1888 – 1946

Σκωτσέζος φυσικός και μηχανικός, που θεωρείται ο εφευρέτης της τηλεόρασης.

Ο Τζον Λόουτζι Μπερντ (John Logie Baird) γεννήθηκε Χέλενσμπεργκ της Δυτικής Σκωτίας στις 14 Αυγούστου 1888. Ήταν γιος του αιδεσιμώτατου Τζον Μπερντ και Τζέσικα Μόρισον. Από μικρός έδειξε την κλίση του στις κατασκευές, όταν κατόρθωσε να φτιάξει ένα αυτοσχέδιο τηλεφωνικό δίκτυο στη γειτονιά του για να συνομιλεί με τους φίλους του.

Φοίτησε στην Ακαδημία Λάρτσφηλντ, στο Βασιλικό Τεχνικό Κολλέγιο και το Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης. Δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του, εξαιτίας του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Λόγω της κακής του υγείας δεν στρατεύτηκε, αλλά εργάστηκε στην τοπική ηλεκτρική εταιρεία. Μετά το τέλος του πολέμου μετακόμισε στη Νότια Αγγλίας, έχοντας ως στόχο την ανακάλυψη της τηλεόρασης, που ήταν όνειρο πολλών επιστημόνων της γενιάς.

Το 1924 δημιούργησε για πρώτη φορά τηλεοπτικές εικόνες με το περίγραμμα διαφόρων αντικειμένων και στις 25 Μαρτίου 1925 επέδειξε δημοσίως την ανακάλυψή του στα πολυκαταστήματα «Selfridges» του Λονδίνου. Λίγο αργότερα, στις 2 Οκτωβρίου 1925, προχώρησε στην τηλεοπτική μετάδοση αναγνωρίσιμων ανθρώπινων προσώπων. Στις 26 Ιανουαρίου 1926 έκανε την πρώτη δημόσια επίδειξη της τηλεόρασης στο εργαστήριό του στο Σόχο του Λονδίνου, ενώπιον 50 επιστημόνων κι ενός δημοσιογράφου των «Τάιμς» του Λονδίνου.

Το 1930 ανέπτυξε ένα μηχανικό σύστημα μετάδοσης της τηλεοπτικής εικόνας, με τη βοήθεια των Γερμανικών Ταχυδρομείων. Σύντομα, όμως, το σύστημά του θεωρήθηκε ξεπερασμένο, όταν η εταιρεία Μarconi EMI παρουσίασε το δικό της ηλεκτρονικό σύστημα, που είχε εικόνα με μεγαλύτερη ευκρίνεια. Και εγκαταλείφθηκε οριστικά, όταν το BBC τον Φεβρουάριο του 1937 υιοθέτησε το σύστημα της Marconi και απέρριψε το μηχανικό του Μπερντ.

Ο σκωτσέζος παρουσίασε, επίσης, το πρώτο σύστημα έγχρωμης τηλεόρασης (3 Ιουλίου 1928), ενώ το 1946 ανακοίνωσε ότι είχε ολοκληρώσει τις ερευνητικές του προσπάθειες σε ό,τι αφορά τη στερεοσκοπική τηλεόραση.

Ο Τζον Λόουτζι Μπερντ πέθανε στο Μπέξχιλ-ον-Σι του Σάσεξ στις 14 Ιουνίου 1946, σε ηλικία 57 ετών.



Ντόναλντ Τραμπ, αμερικανός δισεκατομμυριούχος και πολιτικός.

Θάνατοι

 


μ.Χ.
Νικηφόρος Λύτρας, έλληνας ζωγράφος. (Γεν. 1832)
Μαξ (Μαξιμίλιαν) Βέμπερ, γερμανός οικονομολόγος και κοινωνιολόγος, από τους θεμελιωτές της επιστήμης της κοινωνιολογίας. (Γεν. 21/4/1864)
  Ρόρι Γκάλαχερ, ιρλανδός ρόκερ. (Γεν. 2/3/1948)

Ρόρι Γκάλαχερ
1948 – 1995

Ιρλανδός μουσικός του μπλουζ - ροκ. Μέγας δεξιοτέχνης της ηλεκτρικής κιθάρας, με πολλούς και πιστούς θαυμαστές και στη χώρα μας.

Ο Γουίλιαμ Ρόρι Γκάλαχερ (Willian Rory Gallagher) γεννήθηκε στις 2 Μαρτίου 1948 στο Μπαλισάνον και μεγάλωσε στο Κορκ της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας. Ο πατέρας του εργαζόταν στην τοπική ηλεκτρική εταιρεία και ενθάρρυνε τον Ρόρι και τον αδελφό του Ντάνιελ στις μουσικές τους αναζητήσεις.

Ο Ρόρι έμαθε κιθάρα και μετά το σχολείο έπαιζε σε τοπικές μπλουζ μπάντες. Το 1963 σχημάτισε το συγκρότημα «Fontana» και στη συνέχεια τους «Impact», με τους οποίους έδωσε συναυλίες και εκτός των ιρλανδικών συνόρων. Το 1966 δημιούργησε τους «Taste», με τη συμμετοχή του ντράμερ Τζον Γουίλσον και του μπασίστα Ρίτσαρντ ΜακΚράκεν. Το 1968 μετακόμισαν στο Λονδίνο, όπου έως το 1970 που διαλύθηκαν, ηχογράφησαν για την Polydor μία σειρά από άλμπουμ, με σημαντικότερο το «On The Boards» του 1970.

Όταν ο ΜακΚράκεν και ο Γουίλσον αποχώρησαν για να φτιάξουν τους «Stud», ο Ρόρι προχώρησε το 1971 στη δημιουργία ενός προσωπικού σχήματος, με τη συμμετοχή των Τζέρι ΜακΑβόι στο μπάσο και του Γουίλγκαρ Κάμπελ στα ντραμς. Μέσα στο χρόνο κυκλοφόρησαν δύο άλμπουμ («Rory Gallagher», «Deuce»), που δεν πέρασαν απαρατήρητα. Μεγαλύτερη επιτυχία είχε το «ζωντανό» άλμπουμ του 1972 «Live In Europe», καθώς είχε αρχίσει να δημιουργεί όνομα με τις συναυλιακές εμφανίσεις του. Την ίδια χρόνια, ο Ρόρι συμμετείχε στο άλμπουμ του Μάντι Γουότερς «In London».

Το 1973 o Ροντ Ντε Αθ αντικατέστησε τον Κάμπελ στα ντραμς, ενώ στο σχήμα προστέθηκε και ο Λου Μάρτιν στα κίμπορντς, που επηρέασε ιδιαίτερα τον ωμό και σκληρό ήχο του Γκάλαχερ. Το συγκρότημα του Γκάλαχερ ως κουαρτέτο πλέον θα ηχογραφήσει τα άλμπουμ «Blueprint» (1973), «Tattoo» (1973), «Irish Tour '74» (1974), «Against the Grain» (1975) και «Calling Card» σε παραγωγή του Ρότζερ Γκλόβερ των Deep Purple (1976). Ενδιάμεσα είχε αλλάξει δισκογραφική εταιρεία, υπογράφοντας στην Chrysalis, το 1975.

Οι εσωτερικές αλλαγές στο γκρουπ του συνεχίστηκαν. Μετά την αποχώρηση των Ντε Αθ και Μάρτιν και την προσθήκη του ντράμερ Τεντ ΜακΚίνα, ηχογράφησε ως τρίο τα άλμπουμ «Photo-Finish» (1978), «Top Priority» (1979) και το λάιβ «Stage Struck» (1980). Στις 12 Σεπτεμβρίου 1982 εμφανίστηκε για πρώτη φορά ενώπιον του αθηναϊκού κοινού στο στάδιο της Νέας Φιλαδέλφειας, σε μία αλησμόνητη όσο και επεισοδιακή συναυλία.

Ο Γκάλαχερ συνέχισε να ηχογραφεί, αν και πιο αραιά, λόγω και των προβλημάτων υγείας που παρουσίαζε. Διατήρησε, πάντως, την επαφή του με το κοινό του στην Ευρώπη με μία σειρά από συνεπή, αλλά και προβλέψιμα άλμπουμ: «Jinx» (1982), «Defender» (1987) και «Fresh Evidence» (1990).

Ωστόσο, η μακροχρόνια κατανάλωση αλκοόλ, σε συνδυασμό με τα φάρμακα που έπινε για να καταπολεμήσει τον φόβο του για τα αεροπορικά ταξίδια, του προκάλεσε ανεπανόρθωτη βλάβη στο ήπαρ, με αποτέλεσμα στην τελευταία του συναυλία στην Ολλανδία στις 10 Ιανουαρίου 1995 να είναι εμφανή τα σημάδια της κόπωσης. Λίγο αργότερα εισήχθη σε νοσοκομείο του Λονδίνου και στις 14 Ιουνίου ο σπουδαίο ιρλανδός ρόκερ άφησε την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 47 ετών.

Σχετικά

Το 2000 κυκλοφόρησε το διπλό CD «Rory Gallagher Forever» μόνο στην ελληνική αγορά. Περιλάμβανε τις μεγαλύτερες επιτυχίες του και ήταν αφιερωμένο στους πολυάριθμους έλληνες θαυμαστές του.

πηγη: www.sansimera.gr

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου