• 2007: Ξεσπούν πυρκαγιές στην Πελοπόννησο, την Εύβοια και την Αττική, και σταδιακά επεκτείνονται ανεξέλεγκτα, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους δεκάδες άνθρωποι. Ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής κηρύσσει τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.

Γεγονότα

• 49 π.Χ. – Ο στρατηγός του Ιουλίου Καίσαρα, Γάιος Σκριμπόνιους Κούριος, ηττάται στον ποταμό Μπαγκράντας από τους Νουμίδες και αυτοκτονεί για να αποφύγει την αιχμαλωσία.
• 79 – Ο Βεζούβιος εκρήγνυται. Η Πομπηία, το Ηράκλειο και οι Σταβίες θάβονται στην ηφαιστειακή τέφρα (σημείωση: αυτή η παραδοσιακή ημερομηνία έχει αμφισβητηθεί και πολλοί μελετητές πιστεύουν ότι το γεγονός συνέβη στις 24 Οκτωβρίου).
• 410 – Οι Βησιγότθοι υπό τον βασιλιά Αλάριχο Α΄ αρχίζουν να λεηλατούν τη Ρώμη.
• 1042 Μιχαήλ Ε’ ο Καλαφάτης (1015 – 1042)  Αυτοκράτορας του Βυζαντίου για τέσσερις μήνες (10 Δεκεμβρίου 1041 - 20 Απριλίου 1042). Ανήκε στη Μακεδονική Δυναστεία. Ο Μιχαήλ γεννήθηκε το 1015 στην Κωνσταντινούπολη και ήταν γιος του πατρίκιου και ναυάρχου Στέφανου και της Μαρίας, αδελφής του αυτοκράτορα Μιχαήλ Δ' του Παφλαγόνα. Ο πατέρας του είχε ξεκινήσει την επαγγελματική του καριέρα ως καλαφάτης (ή διανάκτης, επισκευαστής ξύλινων σκαφών), εξ ου και το προσωνύμιο, που τον ακολουθούσε. Ανήλθε στο θρόνο του Βυζαντίου στις 10 Δεκεμβρίου 1041 ως Μιχαήλ Ε', μετά την παραίτηση του θείου του αυτοκράτορα Μιχαήλ Δ' του Παφλαγόνα και αφού εν τω μεταξύ είχε υιοθετηθεί από τη θεία του αυτοκράτειρα Ζωή Πορφυρογέννητη, η οποία θα συγκυβερνούσε με τον ανιψιό της ως συναυτοκράτειρα. Αποφασισμένος να απογαλακτιστεί από το οικογενειακό περιβάλλον και να κυβερνήσει μόνος του, ήλθε σε σύγκρουση με τον θείο του Ιωάννη τον Ορφανοτρόφο, τον οποίο εξόρισε σε μοναστήρι. Στη συνέχεια, ο νέος αυτοκράτορας ανέτρεψε τις αποφάσεις του προκατόχου του και ανακάλεσε από την εξορία διαπρεπείς βυζαντινούς, όπως ο συγκλητικός Μιχαήλ Κηρουλάριος (ο μετέπειτα πατριάρχης του Σχίσματος) και ο στρατηγός Γεώργιος Μανιάκης, τον οποίο αμέσως απέστειλε στη Σικελία για να αναχαιτίσει τους εισβολείς Νορμανδούς. Τη νύχτα της 18ης Απριλίου προς την 19η Απριλίου 1042 ήλθε η σειρά της θείας του Ζωής, την οποία συνέλαβε και εξόρισε στη νήσο Πρίγκηπο με την εντολή να καρεί μοναχή. Όταν την επομένη ο Έπαρχος της Κωνσταντινούπολης ανάγνωσε στην πλατεία του Κωνσταντίνου τη σχετική διαταγή, στην οποία ο αυτοκράτορας προσπαθούσε να δικαιολογήσει στο λαό τους λόγους της καταδίκης της Ζωής, ακούσθηκε κραυγή από το συγκεντρωμένο πλήθος: «Ημείς σταυροπάτην και καλαφάτην Βασιλέα ου θέλομεν αλλά την αρχέγονον και ημετέραν μητέρα Ζωήν». Στη φωνή αυτή απάντησε σύσσωμος ο παριστάμενος λαός: «Ανασκαφείη τα οστά του Καλαφάτου» και με αυτό δόθηκε το σύνθημα ένοπλης στάσης. Σχεδόν αμέσως, ο Μιχαήλ ανετράπη και την εξουσία ανέλαβε η Ζωή η Πορφυρογέννητη, μαζί με την αδελφή της Θεοδώρα. Στις 20 Απριλίου 1042 ο Μιχαήλ καθαιρέθηκε και με διαταγή της Ζωής συνελήφθη, τυφλώθηκε και ευνουχίστηκε. Στη συνέχεια εκάρη μοναχός στη Μονή Στουδίου στην Κωνσταντινούπολη, όπου πέθανε στις 24 Αυγούστου 1042, σε ηλικία μόλις 27 ετών.
• 1185 – Οι Νορμανδοί καταλαμβάνουν τη Θεσσαλονίκη.
• 1200 – Ο βασιλιάς Ιωάννης της Αγγλίας, ο οποίος υπέγραψε την πρώτη Μάγκνα Κάρτα, παντρεύεται την Ισαβέλλα της Ανγκουλέμ στον καθεδρικό ναό του Μπορντό.
• 1215 – O Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄ κηρύσσει άκυρη τη Μάγκνα Κάρτα.
• 1349 – Πογκρόμ κατά των Εβραίων στην Κολωνία, θεωρώντας τους υπεύθυνους για την πανώλη. Η εβραϊκή συνοικία καίγεται από τον όχλο και χιλιάδες διώχνονται από την πόλη.

• 1456 Ολοκληρώνεται η πρώτη εκτύπωση της Βίβλου από τον Γουτεμβέργιο
• 1516 – Η Οθωμανική Αυτοκρατορία υπό τον Σελίμ Α΄ νικά το σουλτανάτο των Μαμελούκων στη μάχη του Μαρτζ Νταμπίκ και καταλαμβάνει τη σημερινή Συρία.
• 1572 70.000 Γάλλοι προτεστάντες σφάζονται και μένει γνωστή ως Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου. Την εντολή έδωσε ο βασιλιάς Κάρολος Θ’, ο οποίος βρισκόταν υπό την ισχυρή επιρροή της μητέρας του, Αικατερίνης των Μεδίκων.1821 Οι Ισπανοί αναγνωρίζουν στο Μεξικό την ανεξαρτησία του.
• 1814 – Kατά τους τελευταίους μήνες του «Πολέμου του 1812» όπως ονομάστηκε η πολεμική αντιπαράθεση ΗΠΑ-Βρετανίας, οι δυνάμεις των Βρετανών εισβάλουν στην Ουάσιγκτον: Καπιτώλιο και Λευκός Οίκος πυρπολούνται.
• 1821 – Οι Ισπανοί αναγνωρίζουν στο Μεξικό την ανεξαρτησία του.
• 1821 – Ξεκινά η Μάχη των Κομψάδων κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας.
• 1824: Ο Ελληνικός Στόλος, υπό τον Ανδρέα Μιαούλη, συγκρούεται με τον Τουρκοαιγυπτιακό, υπό τον Τοπά πασά, σε αμφίρροπη ναυμαχία μεταξύ Κω και Αλικαρνασσού.
• 1831 – Ο Δαρβίνος σαλπάρει με το πλοίο Beagle για ένα πενταετές ταξίδι σε όλο τον κόσμο. Οι πληροφορίες που θα συλλέξει και οι παρατηρήσεις του θα τον οδηγήσουν στη θεωρία ότι τα είδη εξελίσσονται προσαρμοζόμενα στο περιβάλλον τους. Καθώς το HMS Beagle επισκοπούσε τις άγριες ακτές της Νότιας Αμερικής, ο Δαρβίνος άρχισε να φτιάχνει θεωρίες για τα θαύματα της φύσης γύρω του.
• 1831  Πεθαίνει ο Νικολά Καρνό, γάλλος φυσικός, που διατύπωσε το δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής στην πραγματεία του για τις μηχανές καύσης (Κύκλος Καρνό). (Γεν. 1/6/1796)
• 1847 Η Σαρλότ Μπροντέ ολοκληρώνει το χειρόγραφο του έργου της «Τζέιν Έιρ».
• 1853 Ετοιμάζονται για πρώτη φορά τηγανιτές πατάτες με τη μορφή που είναι γνωστές σήμερα. ‘Ένας Αμερικανός μάγειρας ο Τζορτζ Κράμ, στο Σαρατόγκα Σπρίνγκς της Νέα Υόρκης, αγανακτισμένος από τα παράπονα ενός πελάτη, αποφασίζει να του σερβίρει πατάτες τόσο λεπτοκομμένες που να δυσκολευτεί να τις πιάσει με το πιρούνι του. Αυτές οι λεπτοκομμένες τηγανιτές πατάτες θα αποδειχθούν τεράστια επιτυχία.
• 1857 Ξεσπά μια από τις σοβαρότερες οικονομικές κρίσεις στην αμερικανική ιστορία, γνωστή ως ο “πανικός του 1857”.

• 1877 Γεννήθηκε στις ΗΠΑ ο Τζόσουα Λάιονελ Κόουεν, ο οποίος εφηύρε τα παιδικά τρενάκια
• 1891 Ο Τόμας Εντισον κατοχυρώνει την κινηματογραφική κάμερα.
• 1893 Χιλιάδες νεκροί από καταιγίδα στο Τσάρλεστον και στην ακτή Σαβάνα.
• 1899 Γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες, ο Jorge (Francisco Isidoro) Luis Borges (Acevedo)  Αργεντινός συγγραφέας, δοκιμιογράφος, ποιητής και κριτικός από τις σημαντικότερες λογοτεχνικές μορφές του 20ού αιώνα (Χόρχε Λουίς Μπόρχες, πέθανε στη Γενεύη, 14-Ιουν-1986).
• 1902 Γεννιέται ο Γάλλος ιστορικός Φερνάν Μπροντέλ.
• 1909 Αρχίζουν οι εργασίες διαμόρφωσης ανισόπεδου διαύλου στη Διώρυγα του Παναμά.
• 1911 Γεννήθηκε ο Μιχάλης Ράπτης, γνωστός και ως Πάμπλο, προσωπικότητα του διεθνούς τροτσκιστικού κινήματος. (Θαν. 17/2/1995)
• 1912 Σταφιδική κρίση ξεσπάει στην Πελοπόννησο, καταφέρνοντας ισχυρό πλήγμα στην ελληνική οικονομία.
• 1921 Η μάχη του Σαγγάριου Ποταμού μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας αρχίζει. Μετά από τρεις βδομάδες εχθροπραξιών, οι Τούρκοι νικούν.
• 1922 – Μικρασιατική Εκστρατεία: Το Γ΄ Σώμα Στρατού μεταφέρεται από τον Πάνορμο στην Θράκη.
• 1922 Χάουαρντ Ζιν: Ο ακτιβιστής ιστορικός που ανέτρεψε όλα τα στερεότυπα της επίσημης ιστορίας των ΗΠΑ . Αμερικανός ιστορικός, γνωστός για την εναλλακτική ιστορία των ΗΠΑ («Ιστορία του λαού των Ηνωμένων Πολιτειών») και το θεατρικό «Ο Μαρξ στο Σόχο». Αυτοπροσδιοριζόταν πολιτικά «κάτι μεταξύ αναρχικού και σοσιαλιστή, ίσως δημοκρατικού σοσιαλιστή». «Ο Ζιν συνέβαλε σημαντικά στην αφύπνιση και στην αλλαγή του τρόπου που ζει και σκέφτεται μια ολόκληρη γενιά Αμερικανών. Σε όλους τους αγώνες για δικαιοσύνη κι ελευθερία, ο Χάουαρντ βρέθηκε στην πρώτη γραμμή – με την ενεργή συμμετοχή του, αλλά και ως δάσκαλος που έδινε έμπνευση, μια φωνή σοφίας κι ένα φωτεινό παράδειγμα αξιοπρέπειας και ακεραιότητας» έγραψε γι’ αυτόν ο ομοϊδεάτης του, ο διάσημος γλωσσολόγος και πολιτικός ακτιβιστής Νόαμ Τσόμσκι. Ο Χάουαρντ Ζιν γεννήθηκε στις 24 Αυγούστου 1922 στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Προερχόταν από φτωχή οικογένεια εβραίων μεταναστών – από την Αυστρο-Ουγγαρία (από την πλευρά του πατέρα του) και την Ανατολική Σιβηρία (από την πλευρά της μητέρας του) – και μεγάλωσε στις σκοτεινές και βρώμικες εργατικές κατοικίες της Νέας Υόρκης. Δούλεψε ως εργάτης σε ναυπηγείο και στρατεύτηκε εθελοντικά κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου «για να πολεμήσει τον φασισμό». Υπηρέτησε ως βομβαρδιστής σε πολεμικά αεροπλάνα στο ευρωπαϊκό θέατρο των επιχειρήσεων. Μετά την αφυπηρέτησή του σπούδασε ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και στο Κολούμπια, όπου έλαβε το διδακτορικό του στην ιστορία και την πολιτική επιστήμη το 1958. Ομολογεί ότι έγινε ιστορικός για ν’ αλλάξει τον κόσμο κι έθεσε την ιστορία στην υπηρεσία του ανθρώπου ως εργαλείο μεταβολής της κοινωνίας και όχι διαιώνισης μιας άρρωστης πραγματικότητας. Η ακαδημαϊκή του καριέρα ξεκίνησε το 1956 από το Κολέγιο Σπέλμαν, ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα με φοιτήτριες κυρίως νεαρές μαύρες στην Ατλάντα της Τζόρτζια. Το 1963 θα απολυθεί, επειδή, σύμφωνα με την σύγκλητο, ριζοσπαστικοποιούσε τις φοιτήτριές του. Συνέχισε τη διδασκαλία στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, όπου απέκτησε ακόμα μεγαλύτερη φήμη, πρωταγωνιστώντας σε πολλές απεργίες και αντιπολεμικές κινητοποιήσεις. Δίδαξε επίσης ως επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια του Παρισιού και της Μπολόνια. Γνωστός ακτιβιστής κατά του πολέμου στο Βιετνάμ και παθιασμένος υποστηρικτής των κινημάτων των αφροαμερικανών για πολιτικά δικαιώματα στις ΗΠΑ, ο Ζιν βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της κοινωνικής αναταραχής στη χώρα του από τη δεκαετία του 1950 ως τα τέλη εκείνης του 1970. Έγινε όμως ευρύτερα γνωστός για το βιβλίο του «Ιστορία του λαού των Ηνωμένων Πολιτειών» («A People's History of the United States»), που κυκλοφόρησε το 1980 και το 2008 στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Αιώρα». Ο Ζιν ανέτρεψε όλα τα στερεότυπα της επίσημης ιστοριογραφίας, τοποθετώντας στη θέση των κεντρικών ηρώων της ιστορίας των ΗΠΑ όχι τους λεγόμενους «ιδρυτές-πατέρες» της, αλλά τους πρώτους συνδικαλιστές, τις φεμινίστριες και τους μαχητές για διάφορους σκοπούς. Πίστευε ότι η κοινωνική πρόοδος, όπου και όσο αυτή συντελέστηκε στην πάροδο των αιώνων, προήλθε μόνο μέσα από τους αγώνες των απλών ανθρώπων που πάλεψαν ενάντια σε κάθε είδους εξουσιαστικούς και καταπιεστικούς μηχανισμούς. Το 1999 κυκλοφόρησε το άλλο γνωστό του έργο, τον θεατρικό μονόλογο «Ο Μαρξ στο Σόχο» («Marx in Soho»). Ο Μαρξ, απηυδισμένος από τις επιθέσεις που δέχεται μετά θάνατον, ζητάει από τις αρχές του άλλου κόσμου να επιστρέψει στη ζωή για ν’ αποκαταστήσει την αλήθεια. Φτάνει στο Σόχο και, απευθυνόμενος σ’ ένα σύγχρονο ακροατήριο, μιλάει σε πρώτο πρόσωπο για τη ζωή του και υπερασπίζεται την επικαιρότητα των ιδεών του. Το έργο παίχτηκε με μεγάλη επιτυχία και στην Ελλάδα από τον Άγγελο Αντωνόπουλο στο ρόλο του Μαρξ σε σκηνοθεσία Αθανασίας Καραγιαννοπούλου, αρχής γενομένης από το 2005. Σε βιβλίο κυκλοφόρησε το 2010 από τις εκδόσεις «Αιώρα». Το 2002, στην αυτοβιογραφία του «Δεν μπορείς να είσαι ουδέτερος σ’ ένα τρένο που κινείται» («You Can't Be Neutral on a Moving Train»), ο Ζιν σημείωνε ότι η αντικειμενικότητα ουδέποτε υπήρξε στόχος στα μαθήματα που παρέδιδε. «Ήθελα οι φοιτητές να φεύγουν από την τάξη, όχι απλά καλύτερα πληροφορημένοι, αλλά προετοιμασμένοι να παρατήσουν την ασφάλεια της σιωπής, πιο έτοιμοι να μιλήσουν, να δράσουν ενάντια στην αδικία όπου την έβλεπαν. Αυτή, φυσικά, ήταν μια συνταγή για φασαρίες». Τον Μάιο του 2009 ο Ζιν επισκέφθηκε την Ελλάδα, προσκεκλημένος των εκδόσεων «Αιώρα» και του ΕΚΕΒΙ, στο πλαίσιο της 6ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης. Στο βιβλίο «Από την ιστορία στην πράξη: Η δράση των πολιτών ως προϋπόθεση της δημοκρατίας» περιλαμβάνεται και το κείμενο της ομιλίας που έδωσε στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του. Ο Χάουαρντ Ζιν πέθανε στις 27 Ιανουαρίου 2010 στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνιας, σε ηλικία 87 ετών.
• 1929 Γεννιέται ο Παλαιστίνιος ηγέτης Γιάσερ Αραφάτ, ηγέτης της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO), καθώς και πρώτος Πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής.
• 1930 Αποφασίζεται η απαγόρευση της φοίτησης Ελλήνων μαθητών, στα λειτουργούντα ξένα δημοτικά σχολεία.
• 1936: Οι Δίκες της Μόσχας, την εποχή της σταλινικής τρομοκρατίας. Τα ιστορικά στελέχη του ΚΚΣΕ Γκριγκόρι Ζινόβιεφ και Λεβ Κάμενεφ καταδικάζονται σε θάνατο και εκτελούνται ως τροτσκιστές.
• 1940 Ο Βρετανός παθολόγος Χάουαρντ Φλόρεϊ και ο Γερμανός βιοχημικός Ερνστ Τσέιν αναγγέλλουν στην ιατρική επιθεώρηση “The Lancet” ότι ανέπτυξαν πενικιλίνη σε μορφή αντιβιοτικού για κλινική χρήση.
• 1944 Κηρύσσεται παλλαϊκή απεργία Εθνικής Σωτηρίας από το ΚΚΕ, το ΕΑΜ και την ΕΠΟΝ, στην οποία μετέχουν πάνω από 200.000 εργαζόμενοι.
• 1945 Μεγάλη συγκέντρωση του ΕΑΜ πραγματοποιείται στο γήπεδο του Ηρακλή στην Θεσσαλονίκη.
• 1947 Γεννήθηκε ο Βραζιλιάνος συγγραφέας Πάουλο Κοέλιο. Γνωστότερο έργο του «Ο Αλχημιστής», με περισσότερες από 85 εκατομμύρια πωλήσεις παγκοσμίως. Το βιβλίο που του χάρισε τη διασημότητα είναι το μυθιστόρημα «Ο Αλχημιστής» (1988), το οποίο έχει πουλήσει περισσότερα από 85 εκατομμύρια αντίτυπα. Άλλα 225 εκατομμύρια αντίτυπα έχουν πουλήσει τα υπόλοιπα βιβλία του, τα οποία έχουν μεταφραστεί σε τουλάχιστον 80 γλώσσες. Ο Πάουλο Κοέλιο ντε Σόουζα γεννήθηκε στις 24 Αυγούστου 1947 στο Ρίο ντε Ζανέιρο. Γιος πολιτικού μηχανικού και μαθητής ιησουϊτικού σχολείου, επαναστάτησε στα εφηβικά του χρόνια ενάντια στις συμβάσεις της ρωμαιοκαθολικής ανατροφής του, που είχε ως αποτέλεσμα να εγκλειστεί από τους γονείς του σε ψυχιατρείο για μικρό χρονικό διάστημα.
• 1952 Εκδίδεται το πρώτο φύλλο της εφημερίδας της ΕΔΑ «Η Αυγή». Πρώτος διευθυντής της ήταν ο Βασίλης Εφραιμίδης.
• 1956 Πεθαίνει ο Ιάπωνας σκηνοθέτης του κινηματογράφου Κένζι Μιζογκούτσι.
• 1960 Το θερμόμετρο στο Βοστόκ της Ανταρκτικής δείχνει την αρνητική θερμοκρασία ρεκόρ των ‑88 βαθμών Κελσίου.
• 1960: Η Μαρία Κάλλας εμφανίζεται για πρώτη φορά στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, ερμηνεύοντας τον ομώνυμο ρόλο από τη «Νόρμα» του Μπελίνι. Την παράσταση, την οποία παρακολουθούν 12.000 θεατές, σκηνοθέτησε ο Αλέξης Μινωτής, ενώ τα σκηνικά σχεδίασε ο Γιάννης Τσαρούχης. Ο Τούλιο Σεραφίν διευθύνει την Ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
• 1961 – Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών διαψεύδει ότι ο Τούρκος πρέσβης Σεπάρ Ικσέλ προέβη σε δηλώσεις, σύμφωνα με τις οποίες ο Ευάγγελος Αβέρωφ είχε προτείνει διχοτόμηση της Κύπρου.
• 1962 Δίνονται στην κυκλοφορία οι νέοι εθνικοί δρόμοι Αθηνών-Λαμίας και Κορίνθου.
• 1963 – Επιδίδεται η επί οκτάμηνο αναμενόμενη απάντηση της Βουλγαρίας στις ελληνικές προτάσεις που αφορούν στις βουλγαρικές πολεμικές επανορθώσεις και στη διεξαγωγή παράλληλων διαπραγματεύσεων για όλα τα επί μέρους θέματα. Στην Αθήνα αναλυτές χαρακτηρίζουν το γεγονός ως “επίθεση ειρήνης” εκ μέρους της Βουλγαρίας, η οποία την προηγουμένη δήλωνε ότι δέχεται την παρουσία παρατηρητών στο έδαφός της, ανακινώντας θέμα απύραυλων Βαλκανίων.
• 1963 – Υπογράφεται από τη Δ.Ε.Η. και τις εταιρίες Μπράουν Μποβερί και KSG το συμβόλαιο για την εγκατάσταση στην Πτολεμαΐδα τρίτης θερμικής μονάδας αξίας 14,3 εκατ. δολαρίων. Δάνειο ύψους 21 εκατ. δολαρίων χορηγεί την επομένη στη Δ.Ε.Η. για τα έργα του Αχελώου ο Οργανισμός Διεθνούς Ανάπτυξης.
• 1967 Το σκάκι αναγνωρίζεται ως πνευματικό άθλημα με τον Αναγκαστικό Νόμο 127 περί Αναδιοργανώσεως Εξωσχολικού Αθλητισμού. Το πρώτο σκακιστικό σωματείο έχει ιδρυθεί στην Κέρκυρα το 1923, ενώ η Ομοσπονδία ιδρύθηκε λίγο μετά τον πόλεμο το 1947. Πρώτος επίσημος πρωταθλητής ήταν ο Μάρκος Μικρουλέας. Στο πρώτο εκείνο πρωτάθλημα μόνον δύο αγώνες παίχτηκαν με σκακιστικά ρολόγια, που ανήκαν στον Σταύρο Φρυγανά, ο οποίος ζούσε κυρίως εκτός Ελλάδας και ανεπίσημα καταγράφεται ως ο πρώτος πρωταθλητής Ελλάδας το 1930.
• 1968: Η Γαλλία κάνει για πρώτη φορά δοκιμή βόμβας υδρογόνου και γίνεται η πέμπτη πυρηνική δύναμη στον κόσμο.
• 1971  Καρλ Μπλέγκεν, αμερικανός αρχαιολόγος. Διηύθυνε τις νεώτερες ανασκαφές της Τροίας και κατόρθωσε να χρονολογήσει την Ομηρική Τροία της Ιλιάδος στο 1250 π.Χ. Ανακάλυψε το παλάτι του Νέστορα στην Πύλο. (Γεν. 27/1/1887)
• 1975 Τελειώνει η δίκη των πρωταιτίων του στρατιωτικού πραξικοπήματος της 21ης Απρίλη 1967. Το Δικαστήριο επιβάλλει την ποινή του θανάτου στους τρεις αρχιπραξικοπηματίες Γ. Παπαδόπουλο, Γ. Μακαρέζο και Στ. Παττακό. Στις 25 Αυγούστου ο Κ. Καραμανλής συγκαλεί εκτάκτως το Υπουργικό Συμβούλιο, το οποίο αποφασίζει ομόφωνα μετατροπή της θανατικής καταδίκης των τριών σε ισόβια δεσμά.
• 1991 Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ παραιτείται από τη θέση του γ.γ. του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ε.Σ.Σ.Δ. Την ίδια μέρα η Ουκρανία κηρύσσει την ανεξαρτησία της από την Ε.Σ.Σ.Δ.
• 1992 Ο τυφώνας Άντριου σαρώνει τη νότια Φλόριντα αφήνοντας 41 νεκρούς στο πέρασμά του.
• 1994 Μονογραφείται η Συμφωνία του Όσλο μεταξύ Ισραήλ και της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης.
• 1994 Στην ανατολική Κίνα 1.000 νεκροί από τον τυφώνα Φρεντ.
• 1995  Η Microsoft λανσάρει τα Windows 95, υπό τους ήχους του τραγουδιού των Rolling Stones «Start Me Up». Πρόκειται για ένα λειτουργικό σύστημα που έπαιξε ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην ιστορία των PC, καθώς σήμανε την οριστική μετάβαση από το περιβάλλον του MS-DOS στο περιβάλλον των Windows ως βασικού λειτουργικού των συστημάτων στα οποία ήταν εγκατεστημένα.
• 1997 Στη Σουηδία ξεσπάει τεράστιο σκάνδαλο μετά τις αποκαλύψεις ότι στο διάστημα 1935–1976, πάνω από 60.000 γυναίκες υπεβλήθησαν σε υποχρεωτική στείρωση.
• 1997: Στη Σουηδία ξεσπά τεράστιο σκάνδαλο μετά τις αποκαλύψεις ότι στο διάστημα 1935-76, πάνω από 60.000 γυναίκες υπεβλήθησαν σε υποχρεωτική στείρωση.
• 1999: Η Βούλα Τσιαμήτα κερδίζει το χρυσό μετάλλιο με 14.88 και η Όλγα Βασδέκη το χάλκινο με 14.61 στο τριπλούν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Σεβίλλης.
• 2007: Ξεσπούν πυρκαγιές στην Πελοπόννησο, την Εύβοια και την Αττική, και σταδιακά επεκτείνονται ανεξέλεγκτα, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους δεκάδες άνθρωποι. Ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής κηρύσσει τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.
• 2014 Πεθαίνει ο Άγγλος ηθοποιός Ρίτσαρντ Ατένμπορο. Άγγλος σκηνοθέτης, παραγωγός και ηθοποιός· από τις κορυφαίες προσωπικότητες του βρετανικού κινηματογράφου. Μεγάλη του επιτυχία το βιογραφικό έπος «Γκάντι», που σκηνοθέτησε το 1982 και απέσπασε οκτώ βραβεία Όσκαρ. Ο Ρίτσαρντ Σάμιουελ Ατένμπορο (Richard Samuel Attenboro) γεννήθηκε στο Κέμπριτζ της Αγγλίας στις 29 Αυγούστου 1923. Ο πατέρας του, Φρέντερικ, ήταν καθηγητής πανεπιστημίου και η μητέρα του, Μέρι Κλεγκ, διακρινόταν για το φιλανθρωπικό της έργο. Συμμετείχε, μεταξύ άλλων, στις κινητοποιήσεις εναντίον του Ισπανού δικτάτορα Φράνκο και προσέφερε φροντίδες στους πρόσφυγες του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου. Τα τελευταία χρόνια ζούσε σ’ έναν οίκο ευγηρίας για καλλιτέχνες μαζί με τη σύζυγό του, την ηθοποιό Σίλα Σιμ, την οποία είχε παντρευτεί σε ηλικία 21 ετών και με την οποία απέκτησε τρία παιδιά. Για την προσφορά του στην έβδομη τέχνη, χρίστηκε ιππότης από τη βασίλισσα Ελισάβετ το 1976 και βαρόνος τον Ιούνιο του 1993. Ο Ρίτσαρντ Ατένμπορο πέθανε στο Λονδίνο στις 24 Αυγούστου 2014, σε ηλικία 90 ετών.
• 2016 Μισέλ Μπιτόρ (1926 – 2016) Γάλλος μυθιστοριογράφος και δοκιμιογράφος, ένας από τους βασικούς εκπροσώπους του «νέου μυθιστορήματος» («nouveau roman») ή «αντιμυθιστορήματος» (anti-roman), ενός λογοτεχνικού κινήματος, που έκανε την εμφάνισή του στη Γαλλία τη δεκαετία του 1950, με σκοπό να απαλλάξει το μυθιστόρημα από όλα τα στοιχεία που είχε κληρονομήσει από την κλασική παράδοση και να του προσδώσει μεγαλύτερη αμεσότητα, τόσο στην έκφραση, όσο και στην αναπαραστατική του δύναμη. Ο Μισέλ Μπιτόρ γεννήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 1926 στη Λίλη της Βόρειας Γαλλίας. Σπούδασε Φιλοσοφία στη Σορβόνη και δίδαξε γαλλικά στην Αίγυπτο, στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης και το Πανεπιστήμιο της Γενεύης. Από τις εκδόσεις «Άγρα» κυκλοφορεί το βιβλίο «Θεσσαλονίκη 1990», με δύο κείμενα αναμνήσεων του συγγραφέα από την παραμονή του στη Θεσσαλονίκη. Η συγγραφική του καριέρα του Μπιτόρ ξεκίνησε με το μυθιστόρημα «Πέρασμα από το Μιλάνο» («Passage de Milan», 1954), στο οποίο διηγείται αυτά που θα μπορούσαν να συμβούν μια νύχτα σε μια εξαώροφη πολυκατοικία. Ωστόσο, τα έργα που τον καθιέρωσαν ήταν «Η χρήση του χρόνου» («L’ Emploi du Temps», 1956) και «Η τροποποίηση» («La Modification», 1957), που αποτελούν σταθμούς στη διαδρομή του μυθιστορήματος, όπως το αντιλαμβάνεται ο Μπιτόρ. Τα δύο τελευταία κυκλοφορούν στα ελληνικά από την «Εστία». Άλλα έργα του είναι: «Το πνεύμα του τόπου» («Le Genie de lieu», 1958), «Τα ρεπορτόρια» («Les Reportoires I-IV», 1960) «Μομπίλ» («Mobile», 1962), ένα αμάγαλμα εντυπώσεων από ένα ταξίδι του στις ΗΠΑ, «Εναέριο Δίκτυο» («Reseau Aerien»), «Περιγραφή του Αγίου Μάρκου» («Description de San Marco», 1963), «Εικονογραφήσεις» («Illustrations», 1964), «6.810.000 λίτρα νερού το δευτερόλεπτο» («6.810.000 litres d’ eau par seconde», 1965), «Πορτρέτο του καλλιτέχνη ως νεαρού πίθηκου» («Portrait de l’artiste en Jeune Singe,1967), «Το ρόδο των ανέμων» («La Rose des vents», 1970) και «Διάλογος με 33 παραλλαγές του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν πάνω σ’ ένα βαλς του Ντιαμπέλι» («Dialogue avec trentre-trois variations de Ludwig van Beethoven sur une valse de Diabelli, 1971») και το «Διάλειμμα» («Intervalle», 1973).
• 2020: Σημαντική διακοπή ρεύματος αναφέρεται στη Συρία μετά από έκρηξη που έπληξε τον αγωγό φυσικού αερίου Arab Gas Pipeline στο κυβερνείο Rif Dimashq. Ο υπουργός Πετρελαίου της Συρίας Ali Ghanem λέει ότι η έκρηξη ήταν «τρομοκρατική επίθεση», αλλά δεν διευκρινίζει ποιος κρύβεται πίσω από αυτήν.
• 2020: Το κινέζικο TikTok μηνύει τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ για τα εκτελεστικά διατάγματα που υπέγραψε νωρίτερα αυτόν τον μήνα και τα οποία ουσιαστικά απαγορεύουν την εφαρμογή εντός των ΗΠΑ. Η εταιρεία αναφέρει ότι τα εκτελεστικά διατάγματα αποτελούν μέρος μιας «ευρύτερης εκστρατείας ρητορικής κατά της Κίνας» ενόψει των επερχόμενων προεδρικών εκλογών.
• 2021: Ένα υψηλόβαθμο μέλος της γιακούζα, ο Σατόρου Νομούρα, καταδικάζεται σε θάνατο από δικαστήριο στη Φουκουόκα της Ιαπωνίας, για την εντολή τεσσάρων επιθέσεων, μία εκ των οποίων ήταν θανατηφόρα. Ο Νομούρα έχει αρνηθεί τη συμμετοχή του στα εγκλήματα. Είναι η πρώτη φορά που ένα ανώτερο μέλος της εγκληματικής ομάδας καταδικάζεται σε θάνατο.
• 2021: Πραγματοποιείται η τελετή έναρξης των Παραολυμπιακών Αγώνων. Κατά τη διάρκεια της τελετής, η σημαία του Αφγανιστάν κυματίζει παρά την απόσυρση των αθλητών της χώρας.

Γεννήσεις

• 1113 – Γοδεφρείδος Ε΄, κόμης του Ανζού
• 1198 – Αλέξανδρος Β΄, βασιλιάς της Σκωτίας
• 1336 – Ιάκωβος Δ΄ της Μαγιόρκας, βασιλιάς της Νάπολης
• 1358 – Ιωάννης Α΄, βασιλιάς της Καστίλης
• 1393 – Αρθούρος Γ΄, δούκας της Βρετάνης
• 1495 – Όθων Α΄, πρίγκιπας του Χάρμπουργκ
• 1754 – Τσαρλς Νόουλς, Βρετανός ναύαρχος
• 1772 – Γουλιέλμος Α΄, βασιλιάς της Ολλανδίας
• 1899 – Χόρχε Λουίς Μπόρχες, Αργεντινός συγγραφέας
• 1902 – Φερνάν Μπροντέλ, Γάλλος ιστορικός
• 1911 – Μιχάλης Ράπτης, τροτσκιστής
• 1924 – Αχμαντού Αχιτζό, Καμερουνέζος πολιτικός
• 1929 – Γιάσερ Αραφάτ, Παλαιστίνιος πολιτικός
• 1933 – Πρίγκιπας Ρούπερτ Λεβενστάιν, Γερμανός επιχειρηματίας
• 1944 – Κριστίν Τσάμπακ, Αμερικανίδα δημοσιογράφος
• 1945 – Βινς Μακμάν, Αμερικανός παλαιστής
• 1945 – Κεν Χένσλι, Άγγλος μουσικός (Uriah Heep)
• 1946 – Πασχάλης, τραγουδιστής
• 1948 – Ζαν Μισέλ Ζαρ, Γάλλος συνθέτης και παραγωγός
• 1948 – Σάουλι Νιινίστο, Φινλανδός πολιτικός
• 1951 – Όρσον Σκοτ Καρντ, Αμερικανός συγγραφέας
• 1957 – Στίβεν Φράι, Άγγλος ηθοποιός, δημοσιογράφος και συγγραφέας
• 1967 – Μιχαήλ Ρωμανός, καλλιτέχνης
• 1973 – Γκρέι ΝτεΛάιλ, Αμερικανίδα ηθοποιός
• 1976 – Νορντίν Βότερ, Ολλανδός ποδοσφαιριστής
• 1977 – Γιούργκεν Μάχο, Αυστριακός ποδοσφαιριστής
• 1981 – Τσαντ Μάικλ Μάρεϊ, Αμερικανός ηθοποιός
• 1982 – Ζοσέ Μποσίνγκουα, Πορτογάλος ποδοσφαιριστής
• 1982 – Κιμ Σέλστρεμ, Σουηδός ποδοσφαιριστής
• 1988 – Ρούπερτ Γκριντ, Άγγλος ηθοποιός

Θάνατοι

• 842 – Σάγκα, αυτοκράτορας της Ιαπωνίας
• 1042 – Μιχαήλ Ε΄, Βυζαντινός αυτοκράτορας
• 1313 – Ερρίκος Ζ΄ του Λουξεμβούργου, αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
• 1540 – Παρμιτζανίνο, Ιταλός καλλιτέχνης

• 1779 – Κοσμάς ο Αιτωλός, μοναχός
• 1883 – Ερρίκος Ε’, βασιλιάς της Γαλλίας
• 1888 – Ρούντολφ Κλαούζιους, Γερμανός φυσικός
• 1895 – Άλμπερτ Μάμερι, Άγγλος ορειβάτης και συγγραφέας
• 1943 – Σιμόν Βέιλ, Γαλλίδα φιλόσοφος
• 1951 – Σάββας Παπαγρηγοριάδης, πολιτικός
• 1957 – Ευριπίδης Παπαδόπουλος, πολιτικός
• 1961 – Γκύντερ Λίτφιν, Γερμανός ράφτης, το πρώτο πρόσωπο που πυροβολήθηκε στο Τείχος του Βερολίνου
• 1971 – Καρλ Μπλέγκεν, Αμερικανός αρχαιολόγος
• 1979 – Χάνα Ράιτς, Γερμανίδα πιλότος
• 1994 – Ιωάννης Κοντοβράκης, πολιτικός
• 2006 – Τζέιμς Τέννι, Αμερικανός συνθέτης
• 2010 – Σατόσι Κον, Ιάπωνας σκηνοθέτης
• 2012 – Χάρης Ατματζίδης, πολιτικός
• 2012 – Πάουλι Έλεφσεν, πρωθυπουργός των νήσων Φερόε
• 2012 – Φέλιξ Μιέλι Βενεράντο, Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής
• 2014 – Ρίτσαρντ Ατένμπορο, Άγγλος ηθοποιός
• 2015 – Τζάστιν Γουίλσον, Άγγλος οδηγός αγώνων

Επέτειοι

• Εθνική Εορτή της Ουκρανίας για την ανεξαρτησία της από τη Σοβιετική Ένωση, σαν σήμερα το 1991.
• Βραδιά Νοσταλγίας στην Ουρουγουάη (Noche de la nostalgia). «Όλα τα κέντρα διασκέδασης και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί της χώρας παίζουν παλαιά νοσταλγική μουσική. Η εκδήλωση αυτή ξεκίνησε στις 24 Αυγούστου 1978, παραμονή της εθνικής εορτής της Ουρουγουάης, από την ντισκοτέκ Ton Ton Metek του Μοντεβιδέο και με την πάροδο των ετών έγινε θεσμός».
• Εθνική Ημέρα Ροδακινόπιτας στις ΗΠΑ.
• Εθνική Ημέρα Βάφλας στις ΗΠΑ.