1964: Αποκαλύπτεται το «σχέδιο Ατσεσον» για την Κύπρο
Το 1964 ήταν μια χρονιά έντονης κινητικότητας στο Κυπριακό. Οι «μεγάλες δυνάμεις», ΗΠΑ και Βρετανία, μετά τις συμφωνίες της Ζυρίχης και του Λονδίνου έβαλαν μπροστά το σχέδιό τους για τη διχοτόμηση της Κύπρου, τη «διπλή ένωση» και τελικά τη ΝΑΤΟποίησή της. Μετά την αποτυχημένη συνάντηση του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζόνσον στις 24 Ιούνη, αναλαμβάνει (με τη σύμφωνη γνώμη της ελληνικής κυβέρνησης) ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Ντιν Ατσεσον να εκπονήσει σχέδιο για τη λύση του Κυπριακού σε συνεννόηση με τον ΟΗΕ και τις κυβερνήσεις Ελλάδας και Τουρκίας.

Ο Ατσεσον πηγαίνει στις 5 Ιούλη στη Γενεύη (την οποία χρησιμοποιεί ως «στρατηγείο») έχοντας διαμορφώσει δυο εναλλακτικά διχοτομικά σχέδια και άρχισε τις μυστικές επαφές με τους ενδιαφερόμενους. Το πρώτο εκχωρεί τη χερσόνησο της Καρπασίας στους Τούρκους για να γίνει μια αχανής τουρκική στρατιωτική βάση με δυνάμεις στρατού, ναυτικού και αεροπορίας, ενώ επιπρόσθετα εκχωρεί και αυτόνομα τουρκικά καντόνια στον ελληνικό τομέα του νησιού. Ο ελληνοκυπριακός τομέας, σε αντάλλαγμα, θα ενωθεί με την Ελλάδα. Στη δεύτερη εκδοχή του το σχέδιο Ατσεσον αναφέρει για «εκμίσθωση» της Καρπασίας στην Τουρκία για 50 χρόνια και μειώνει κάπως την έκταση του τουρκικού τομέα.

Η Τουρκία απορρίπτει το δεύτερο σχέδιο και αποδέχεται το πρώτο, ενώ η ελληνική κυβέρνηση απορρίπτει το πρώτο και αντιμετωπίζει πολύ ευνοϊκά την αποδοχή του δεύτερου. «Μας προσφέρουν μια πολυκατοικία έναντι αντιπαροχής ενός διαμερίσματος», συνήθιζε να λέει για το σχέδιο αυτό ο Γεώργιος Παπανδρέου.

Ο Μακάριος, ανήσυχος για τα τεκταινόμενα στη Γενεύη, χωρίς την παρουσία εκπροσώπου της κυπριακής κυβέρνησης, έρχεται στις 27 Ιούλη στην Αθήνα. Συναντάται με τον Παπανδρέου και στις 30 Ιούλη δηλώνει: «Αυτόκλητοι μεσολαβηταί ανέπτυξαν προσφάτως εις τα παρασκήνια της Γενεύης έντονον δραστηριότητα προς εκτροχιασμόν του Κυπριακού εκ της ακολουθητέας γραμμής… Οι αυτόκλητοι αυτοί μεσολαβηταί ως καλώς γνωρίζω επεξεργάσθησαν απαράδεκτα σχέδια λύσεως του Κυπριακού…».

Γεγονότα

•  
   
  
  Image from an illuminated manuscript, the Madrid Skylitzes, showing Greek fire in use against the fleet of the rebel Thomas the Slav.
  
  Illustration of the Battle of Yarmouk (636) at the bottom of the page of BNF Nouvelle acquisition française 886 fol. 9v (early 14th century). The Saracens are shown with a star and crescent banner, the Byzantines (anachronistically in Crusader era armour) with a star banner. Note that the banner designs are not attributed to factions with any consistency by this illustrator: The star and crescent is also shown as carried by the Mongols in foll. 22r, 32v, 34r, 35v). For a later (mid 14th-century) copy with more developed heraldry, see Vienna ÖNB Cod. 2623[1] fol. 15r. ÖNB, Cod. 2623, f.15r Hayton's (Faulcon's) text reads: Lors manda l'empereour Eracles grant secors de genz pour defendre la cité d'Antioche. Qant les genz de l'empereour Eracles furent parvenuz jusques à une plainure qui est nomée Possent (var.: Posserit), les Sarazins vindrent à l'encontre; e là fu comencée molt grant bataille que longuement dura; mès, à la fin, les Sarazins en orent la victoire, e tant gent furent ocis en cele bataille que encores y perent les ossements des seignors en celui champ. Dont il avint que les Grex, qui tenoient la cité d'Antioche, furent molt espoentés, e rendirent la terre as Sarazins par convenances. (La Flor des Estories de la Terre d'Orient II.1, ed. Dardel 1906, p. 137.)
• 636 – Αραβοβυζαντινοί πόλεμοι: αρχίζει η Μάχη του ποταμού Γιαρμούκ.
• 718 – Αραβοβυζαντινοί πόλεμοι: άρση της Δεύτερης Πολιορκίας της Κωνσταντινούπολης από τους Άραβες.
• 1057 – Κατά τη μάχη του Λουμφάναν, ο Μάλκομ Κάνμορ σκοτώνει τον βασιλιά της Σκωτίας Μάκβεθ και ο Λούλαχ στέφθηκε βασιλιάς στη θέση του. Δεκαεπτά χρόνια νωρίτερα, ο Μάκβεθ είχε σκοτώσει τον βασιλιά Ντάνκαν, πατέρα του Μάλκομ.
• 1118  Αλέξιος Α’ Κομνηνός, αυτοκράτορας του Βυζαντίου. (Γεν. 1048)
• 1096 – Ξεκινά η Α’ Σταυροφορία, με σκοπό την κατάληψη των Αγίων Τόπων.
• 1261 – Στέψη του Αυτοκράτορα Μιχαήλ Παλαιολόγου στη Κωνσταντινούπολη μετά την από τους Φράγκους επανάκτησή της.Ο Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος (1223 - 11 Δεκεμβρίου 1282) ήταν Βυζαντινός αυτοκράτορας, Ελληνικής καταγωγής, ιδρυτής της δυναστείας των Παλαιολόγων. Ανέβηκε στο θρόνο το 1259 στο Νυμφαίον (παραγκωνίζοντας τον ανήλικο Ιωάννη Δ' Λάσκαρη του οποίου ήταν κηδεμόνας), και βασίλεψε μέχρι το θάνατό του το 1282. Ο Μιχαήλ ήταν υιός του Ανδρόνικου μεγάλου δομέστικου και της Θεοδώρας Παλαιολογίνας, γι'αυτό τον αποκαλούσαν και Διπλοπαλαιολόγο. Οι γονείς του ήταν 3α εξαδέλφια. Ο πατέρας του Ανδρόνικος ήταν υιός του Αλεξίου (του Μιχαήλ) Παλαιολόγου και της Ειρήνης Καντακουζηνής (δισεγγονής του Ιωάννη Β΄ Κομνηνού). Η μητέρα του Θεοδώρα ήταν κόρη του Αλεξίου (του Γεωργίου) Παλαιολόγου και της Ειρήνης Αγγελίνας (κόρης του Αλεξίου Γ΄ Αγγέλου). Έχοντας ήδη αποδείξει την αξία του στο πεδίο της μάχης ως στρατιωτικός, ο Μιχαήλ έδωσε γρήγορα και σαφή δείγματα ηγετικών και διπλωματικών ικανοτήτων. Αντιμέτωπος με το ασθενικό βασίλειο των Λατίνων, η επάνοδος των Βυζαντινών υπό τη βασιλεία του στο φυσικό τους χώρο^[1] ήταν θέμα χρόνου. Πρώτη μεγάλη νίκη του αποτελεί η συντριβή των ενωμένων δυνάμεων του δεσπότη της Ηπείρου Μιχαήλ Β' Αγγέλου, του πρίγκιπα της Αχαΐας Γουλιέλμου Βιλλεαρδουίνου και του βασιλιά της Σικελίας Μανφρέδου Χοενστάουφεν στη μάχη της Πελαγονίας το 1259.

  Η ίδια η επανάκτηση της Πόλης πραγματικά δεν άργησε να γίνει, όταν μια μικρή ομάδα στρατιωτών υπό το στρατηγό Αλέξιο Στρατηγόπουλο, διείσδυσε στην Κωνσταντινούπολη και την κατέλαβε στις 13 Ιουλίου του 1261. Ο Αυτοκράτορας έσπευσε στην Πόλη, όπου εστέφθη στην Αγία Σοφία, αγνοώντας τον νόμιμο αυτοκράτορα Ιωάννη Δ’ Λάσκαρη ο οποίος ήταν μόλις 11 ετών, τον οποίο αργότερα τύφλωσε προκειμένου να εξουδετερώσει. Η ενέργειά αυτή προκάλεσε απέχθεια και την εξέγερση του πληθυσμού της Μικράς Ασίας, που ως τότε συναισθηματικά συνδεδεμένος με τη δυναστεία των Λασκαρίδων. Εξάλλου, ο πατριάρχης Αρσένιος αφόρισε τον αυτοκράτορα και στη συνέχεια αναγκάστηκε να παραιτηθεί, γεγονός που σηματοδότησε ένα κίνημα όλων όσοι ήταν εχθρικοί στον Μιχαήλ, το «κίνημα των Αρσενιατών». Όσοι αντέδρασαν δημόσια, τιμωρήθηκαν σκληρά με εξευτελισμό και ακρωτηριασμό, όπως ο Μανουήλ Ολόβολος. Δεν έγινε σφαγή και οι Λατίνοι εκδιώχθηκαν με ήπια μέσα. Η πτώση του Λατινικού Βασιλείου της Κωνσταντινούπολης ήταν αναμενόμενη και μάλλον εκπλήσσει το ότι καθυστέρησε τόσο. Η καταστροφή που επετέλεσε στη Βυζαντινή αυτοκρατορία ήταν ανεπανόρθωτη, ενώ το πλήγμα στην εξέλιξη της πολιτισμένης ανθρωπότητας ήταν καίριο, τόσο σε βάρος του Ελληνισμού, όσο και σε βάρος της Δυτικής Ευρώπης^[2].

• 1517 – Πρώτη επίσημη επαφή Ευρωπαϊκής χώρας-Κίνας, όταν πορτογαλικά εξερευνητικά πλοία φτάνουν στην εκβολή του ποταμού Περλ και ο επικεφαλής Φερνάο Πίρες ντε Αντράδε συναντά Κινέζους αξιωματούχους.
• 1519 – Ιδρύεται η Πόλη του Παναμά στον Παναμά.
• 1534 – Ιδρύεται στο Παρίσι από τον Ιγνάτιο Λογιόλα η θρησκευτική Εταιρεία του Ιησού.  Ο Ιγνάτιος Λογιόλα (Ignacio de Loyola, 23 Οκτωβρίου 1491 – 31 Ιουλίου 1556), επίσης γνωστός ως Ίνιγο Λόπεθ ντε Λογιόλα, ήταν ο ιδρυτής της θρησκευτικής αδελφότητας των Ιησουιτών (γνωστή και ως Αδελφότητα ή Εταιρεία του Ιησού). Ισπανός στην καταγωγή, αποτέλεσε αυτός και το τάγμα του την αιχμή του δόρατος της Καθολικής Εκκλησίας στον αγώνα της ενάντια στον Προτεσταντισμό στα πλαίσια της Αντιμεταρρύθμισης. Αγιοποιήθηκε στις 12 Μαρτίου 1622 και η μνήμη του τιμάται από την Καθολική Εκκλησία στις 31 Ιουλίου.

  Ο Ιγνάτιος Λογιόλα γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1491 στην Αθπεΐτια (Azpeitia) στην επαρχία της Γκιπουθκόα (Guipuzcoa), στη σημερινή Χώρα των Βάσκων, στο βορρά της Ισπανίας, στον πύργο των Λογιόλα, παλαιών φεουδαρχών και ευγενών της περιοχής. Πατέρας του ήταν ο Μπελτράν Γιάνεθ ντε Όναθ υ Λογιόλα και μητέρα του η Μαρίνα Σάενθ ντε Λικόνα υ Μπάλντα. Ο Ιγνάτιος ήταν το 13ο και τελευταίο παιδί της οικογένειας που περιλάμβανε συνολικά 5 κόρες και 8 γιους. Το παιδί βαφτίστηκε Ίνιγο (Íñigo), στο παρεκκλήσι των Λογιόλα στη περιοχή και ο ίδιος ο Λογιόλα είχε εκμυστηρευτεί στον Φρανθίσκο Βοργία, κατοπινό αρχηγό του τάγματος, ότι το άλλαξε σε Ιγνάτιο (Ιgnatio), δηλαδή Ιγνάτιος, στη μνήμη του επισκόπου Αντιοχείας. Η μητέρα του —μια πολύ ευλαβής δέσποινα— πέθανε σύντομα και ο μικρός Ιγνάτιος πήγε να ζήσει με μια από τις θείες του, στο Αρεβάλο (Arevalo), στην Καστίλη.

  Έμεινε μαζί της μέχρι τον καιρό που παρουσιάστηκε στην αυλή του Ισπανού βασιλιά Φερδινάνδου και της Ισαβέλλας για να τους υπηρετήσει. Στην αυλή του Φερδινάνδου έμαθε τις ιπποτικές τέχνες —την τέχνη του πολέμου— όπως όλοι οι αριστοκράτες νέοι της εποχής του, ενώ τέθηκε υπό την προστασία τον Δον Αντόνιο Μανρίκε ντε Λάρα, δούκα της Ναχέρας και αντιβασιλέα της Ναβάρρας, που φρόντιζε και για τη μόρφωσή του.

  Υπό τις διαταγές του δούκα πήρε μέρος σε πολλές μάχες ανάμεσα στις οποίες και η τελευταία του, στην Παμπλόνα της Ισπανίας. Τον Μάιο του 1521, σε ηλικία 30 χρονών, συμμετείχε στην υπεράσπιση της ισπανικής πόλης Παμπλόνας εναντίον των στρατευμάτων του Γάλλου βασιλιά Φραγκίσκου Α’. Τα γαλλικά στρατεύματα πολιορκούσαν το φρούριο της πόλης, το οποίο υπερασπίζονταν τα ισπανικά στρατεύματα, όταν ο Λογιόλα χτυπήθηκε από μια μπάλα κανονιού πρώτα στο αριστερό και έπειτα στο δεξί πόδι.

• 1535 – Ιδρύεται η πρωτεύουσα της Παραγουάης, Ασουνσιόν.
• 1620 – Το βρετανικό πλοίο Mayflower ξεκινά από το Πλίμουθ της Αγγλίας για το πρώτο του ταξίδι στην Αμερική.
• 1769 γεννήθηκε ο Ναπολέων Βοναπάρτης
• 1785 Γεννιέται ο Βρετανός συγγραφέας Τόμας Ντε Κουίνσι.
• 1858 – Ο Βασιλιάς Όθωνας της Ελλάδας θεσπίζει με το βασιλικό διάταγμα «περί συστάσεως των Ολυμπίων» γενικούς αθλητικούς διαγωνισμούς κάθε 4 χρόνια με την επωνυμία «Ολύμπια», στα πλαίσια διεθνών εκθέσεων που θα γίνονται στο Ζάππειο. Τον θεσμό αυτό τον χρηματοδοτεί ο Ευάγγελος Ζάππας και οι αγώνες μένουν γνωστοί στην ιστορία ως Ζάππειες Ολυμπιάδες.
• 1858 Θεμελιώνεται το νέο Βουλευτήριο (Παλαιά Βουλή), που θα ανεγερθεί σε σχέδια του αρχιτέκτονα Φρανσουά Μπουλανζέ.
• 1877 ο Τόμας Έντισον πραγματοποιεί την πρώτη ηχογράφηση στην ανθρώπινη ιστορία, με το παιδικό τραγούδι “Mary had a little lab”.
• 1887 γεννήθηκε βραβευμένη με Πούλιτζερ Αμερικανίδα συγγραφέας Έντνα Φέρμπερ
• 1893 γεννήθηκε ο Νεοζηλανδός αστρονόμος και πρωτοπόρος στους υπολογιστές Λέσλι Κόμρι
• 1896 γεννήθηκε ο Ρώσος εφευρέτης του μουσικού οργάνου θερεμίν, Λέον Θερεμίν
• 1903 – Ο εκδότης Τζόζεφ Πούλιτζερ παραχωρεί 2 εκ. δολάρια στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια για να ιδρύσει σχολή δημοσιογραφίας.
• 1907 πέθανε ένας από τους μεγαλύτερους βιολονίστες όλων των εποχών, ο Σλοβάκος Γιόσεφ Γιοαχίμ
• Λαϊκή λιθογραφία του Σ. Χρηστίδη για την επιτυχία του Κινήματος 1909 – Δημοσιεύεται στις αθηναϊκές εφημερίδες η διακήρυξη του «Στρατιωτικού Συνδέσμου», που μιλάει για την ανάγκη ριζικής αλλαγής και οδηγεί στην εξέγερση στου Γουδή. Το Κίνημα στου Γουδή ή Κίνημα του 1909 εκδηλώθηκε τη νύχτα προς την 15η Αυγούστου 1909, όταν ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος προχώρησε σε στάση που άλλαξε την ιστορία της νεότερης Ελλάδας, εγκαινιάζοντας τις παρεμβάσεις του Στρατού στην πολιτική ζωή της χώρας.

  Το χρονικό του Κινήματος

  Τον Ιούνιο του 1909, μπροστά στον φόβο πραξικοπήματος, η κυβέρνηση Δημητρίου Ράλλη επιτέθηκε στον Στρατιωτικό Σύνδεσμο με κύμα μεταθέσεων, καθώς και παραπομπή 12 αξιωματικών σε ανακριτικό συμβούλιο, προς απόταξη.

  Όταν η εφημερίδα Χρόνος, διερμηνεύοντας τις θέσεις του Συνδέσμου, επιτέθηκε κατά «της βουλευτικής φεουδαρχίας των κομματικών συμμοριών και των Αυλών», ζητώντας μεταρρυθμίσεις και απομάκρυνση του Διαδόχου Κωνσταντίνου, καθώς και των πριγκίπων, από το στράτευμα, ο Ράλλης προχώρησε σε συλλήψεις. Ο κύβος είχε ριφθεί. Στις 14 Αυγούστου, με μια παράτολμη ενέργειά του, ο Θεόδωρος Πάγκαλος απελευθέρωσε τους κρατουμένους αξιωματικούς Κωνσταντίνο Σάρρο και Ταμπακόπουλο, προκαλώντας την οργή του Ράλλη, που διέταξε επιφυλακή και δεκάδες συλλήψεων. Τη νύχτα προς τη 15η Αυγούστου, ο Σύνδεσμος προχώρησε στο κίνημα, το οποίο επικράτησε αμέσως.

• 1914 – Το πρώτο πλοίο διαπλέει τη Διώρυγα Παναμά.
• 1919 – Η Γαλλία ανακοινώνει ότι το 60% των ανδρών της αεροπορικής της δύναμης έχασαν τη ζωή τους ή τραυματίστηκαν κατά τον πόλεμο.
• 1920 γεννήθηκε ο ρεμπέτης Κώστας Καπλάνης
• 1922  Γιώργος Μουζάκης, έλληνας τρομπετίστας και συνθέτης ελαφράς μουσικής. (Θαν. 27/8/2005)
• 1923 – Μετά από επιθυμία της κυβέρνησης της Θουριγγίας, η σχολή Μπαουχάους πραγματοποιεί έκθεση με έργα των τεσσάρων ετών της ύπαρξής της. Μεταξύ των δασκάλων της σχολής που συμμετέχουν στην έκθεση είναι οι Παουλ Κλέε και Βασίλι Καντίνσκι.
• 1924 ο Βρετανός συγγραφέας και σεναριογράφος Ρόμπερτ Μπολτ, του οποίου έργα είναι ο “Λόρενς της Αραβίας”, “Δόκτωρ Ζιβάγκο”, “Η κόρη του Ράιαν”.
• 1929 – Ρωσία και Κίνα βρίσκονται στα πρόθυρα πολέμου, καθώς ρωσικά πολεμικά πλοία επιτέθηκαν στη Μαντζουρία.
• 1932 – Ο πυγμάχος Τζακ Ντέμπσι δίνει τον τελευταίο του αγώνα και χάνει από τον Κινγκ Λεβίνσκι.
• 1939 κάνει πρεμιέρα στο Χόλιγουντ η πρώτη κινηματογραφική μεταφορά του “Μάγου του Οζ” του Φράνκ Μπάουμ.
• Πηγή: https://www.sansimera.gr/almanac/1508
  
  © SanSimera.gr
• 1940 Ενώ το καταδρομικό «Έλλη» βρισκόταν αγκυροβολημένο έξω από το λιμάνι της Τήνου, συμμετέχοντας με μεγάλο σημαιοστολισμό στο γιορτασμό της Παναγίας, τορπιλίζεται από ΤΟ ιταλικό υποβρύχιο «Ντελφίνο»  , 3 ολόκληρους μήνες πριν την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου.
• 1944 Εκτελέστηκε απ’ τους Ναζί στη Νίκαια της Γαλλίας η Ελληνίδα ηρωίδα της Αντίστασης Ελένη Βαλλιάνου (Γεν. 1917)

  Η Ελένη Βαλλιάνου (Hélène Vagliano) γεννήθηκε το 1909 στο Παρίσι. Ήταν κόρη του κεφαλλονίτη πλοιοκτήτη Μαρίνου Βαλλιάνου και της Δανάης Βαλλιάνου. Η οικογένειά της ζούσε σε ένα πολυτελέστατο σπίτι στο Άσκοτ της Αγγλίας, όπου η μικρή Ελένη πέρασε τα παιδικά της χρόνια. Το 1924 οι γονείς της, λάτρεις του γκολφ, μετακόμισαν στις Κάννες της γαλλικής Ριβιέρας για να μπορούν να επιδίδονται και τον χειμώνα στο αγαπημένο τους άθλημα. Η 15χρονη Ελένη παρέμεινε στο Άσκοτ, όπου συνέχισε τις σπουδές της, εσώκλειστη στο τοπικό σχολείο St. George’s School. Ήταν ιδιαίτερα αγαπητή μεταξύ των συμμαθητών της. Έπαιζε υπέροχο πιάνο, μιλούσε με ευχέρεια γαλλικά και αγγλικά και συμμετείχε στα αθλητικά δρώμενα του σχολείου της με την ομάδα του λακρός.

  Το 1927, η 18χρονη πλέον Ελένη ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Άσκοτ και μετακόμισε στο σπίτι των γονιών της στις Κάννες. Ήταν ένα αρχοντικό στην περιοχή στην περιοχή Καλιφορνί, με την ονομασία Βίλα Σανφλερί (Villa Champfleuri). Ξεχώριζαν η μεγάλη πισίνα, οι λιμνούλες με τα φλαμίνγκος και ο εντυπωσιακός κήπος, ο οποίος αργότερα κηρύχτηκε διατηρητέος. Ένας αληθινός επίγειος παράδεισος για την οικογένεια Βαλιάνου. Ο πατέρας της ήταν ήδη πρωταθλητής του γκολφ και πρόεδρος του τοπικού συλλόγου και η μητέρας της επικεφαλής της τοπικής γυναικείας ομάδας του γκολφ. Η νεαρή Ελένη έζησε μια ανέμελη ζωή τα χρόνια του Μεσοπολέμου. Τρελαινόταν για θαλάσσιες βόλτες με το ταχύπλοο που της χάρισε ο πατέρας της και αγαπούσε με πάθος την ορειβασία. Συχνά έγραφε άρθρα για την εφημερίδα των αποφοίτων του σχολείου της και μετέφραζε άρθρα στη γραφή Μπράιγ για τις εφημερίδες των τυφλών. Αναμίχθηκε στο κίνημα του προσκοπισμού, αλλά και στα κοινά της αγγλικής κοινότητας των Καννών.

  Η ζωή της έλαβε διαφορετική τροπή με την κήρυξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, τον Σεπτέμβριο του 1939. Μαζί με τη μητέρα της βοηθούσε εθελοντικά τους γάλλους στρατιώτες που στέλνονταν στο μέτωπο της Ιταλίας. Από το καλοκαίρι του 1940, όταν η Γαλλία βρέθηκε κάτω από τη γερμανική κατοχή, ο γαλλικός λαός άρχισε να οργανώνει την αντίστασή του στη δωσιλογική κυβέρνηση του Βισύ. Η Ελένη, με νεανική ορμή, πνεύμα αγωνιστικό και θάρρος αξιοζήλευτο, συμμετέχει στο αντιστασιακό κίνημα των «Μακί» της περιοχής της και σύντομα αναδείχνεται ηγετικό στέλεχος, παρά τη νεαρή της ηλικία.

  Η παράτολμη, όμως, δράση της κινητοποίησε τις γερμανικές κατοχικές δυνάμεις στις Κάννες. Στις 28 Ιουλίου 1944 συνελήφθη από άνδρες της οργάνωσης Λεγεώνα των Γάλλων Εθελοντών κατά του Μπολσεβικισμού του πρώην κομμουνιστή βουλευτή Ζακ Ντοριό, που συνεργάζονταν με τις κατοχικές δυνάμεις. Την ίδια ημέρα συνελήφθησαν και οι γονείς της, σε μια προσπάθεια να της ασκηθεί πίεση και να καταδώσει τους συντρόφους της.

  Έως τις 15 Αυγούστου την υπέβαλλαν σε φρικτά βασανιστήρια στο τοπικό αρχηγείο της Γκεστάπο, χωρίς να μπορέσουν να κάμψουν το ηθικό της ή να της αποσπάσουν οποιαδήποτε μαρτυρία για τους συντρόφους της. Ανήμερα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και λίγες μόνο ώρες προτού εισέλθουν τα συμμαχικά στρατεύματα στις Κάννες, την εκτέλεσαν έξω από την πόλη, μαζί με 23 άλλους συγκρατούμενούς της.

  Η πάνδημη κηδεία της έγινε έξι εβδομάδες μετά την εκτέλεσή της, στον Ρωσικό Ορθόδοξο Ναό του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στις απελευθερωμένες Κάννες. Το φέρετρό της ήταν τυλιγμένο με την τρίχρωμη γαλλική σημαία, ενώ οι σύντροφοί της στην αντίσταση απέδιδαν τιμές. Μια χορωδία τραγούδησε το Ave Maria και το αγαπημένο της κομμάτι Viens Douce Mort, σύνθεση του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ. Βρίσκεται θαμμένη σε κρύπτη του Ναού του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, όπου κάθε χρόνο τον Δεκαπενταύγουστο γίνεται επιμνημόσυνη δέηση στη μνήμη της.

  Οι εφημερίδες της εποχής χαρακτήρισαν την Ελένη Βαλλιάνου ως νέα Ζαν ντ’ Αρκ. Η Γαλλική κυβέρνηση της απένειμε μετά θάνατον το Παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής και τον Πολεμικό Σταυρό του Φοίνικα. Στις Κάννες ένας δρόμος φέρει το όνομά της (rue Hélène Vagliano. Τον Αύγουστο του 2002 έγιναν αποκαλυπτήρια τιμητικής πλάκας στον αύλειο χώρο του Δημαρχείου Λειβαθούς στις Κεραμιές Κεφαλληνίας, πατρίδα του εθνικού ευεργέτη Παναγή Βαλλιάνου (Εθνική Βιβλιοθήκη στην Αθήνα), πρόγονου της Ελένης Βαλλιάνου.

• 1944 – Πολιτική κρίση Καΐρου (1944): ΚΚΕ και ΕΑΜ πειθαναγκαζόμενοι και από Ρώσους στο βέτο του Τσώρτσιλ, με τηλεγράφημά τους αναγνωρίζουν πρωθυπουργό τον Γ. Παπανδρέου και αποδέχονται συμμετοχή τους στην ελεύθερη κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Τέλος της κρίσης.
• 1944 – Οι Σύμμαχοι αποβιβάζονται στη Νότια Γαλλία, για την Επιχείρηση Άνβιλ.
• 1945 – Η Κορέα απελευθερώνεται, μετά από 35 χρόνια ιαπωνικής κατοχής και χωρίζεται σε δύο κράτη: την κομουνιστική Βόρεια και τη δημοκρατική Νότια.
• 1945 – Η Ιαπωνία παραδίδεται άνευ όρων στις ΗΠΑ.
• 1947 η Ινδία κερδίζει την ανεξαρτησία της από τη Βρετανία. Η πρώην βρετανική αποικία χωρίζεται σε δύο χώρες: την Ινδία και το Πακιστάν.
• 1948 – Νότια του 38ου παράλληλου, ιδρύεται η Δημοκρατία της (Νότιας) Κορέας.
• 1960 η Δημοκρατία του Κονγκό κερδίζει την ανεξαρτησία της από τη Γαλλία.
• 1960 στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ, αρχίζουν οι εγγραφές των πρώτων νέγρων σε σχολεία λευκών.
• 1961 – Αρχίζει να χτίζεται το Τείχος του Βερολίνου που για χρόνια θα χωρίζει τη Γερμανία σε ανατολική και δυτική.
• 1962 – Η Ολλανδία υπογράφει συμφωνία με την οποία παραχωρεί στην Ινδονησία τη διακυβέρνηση της Νέας Γουινέας.
• 1964 Αποκαλύπτεται το «σχέδιο Ατσεσον» για την Κύπρο
• 1967 το Ηνωμένο Βασίλειο θεσπίζει νομοθεσία για τους πειρατικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς. Όλοι οι σταθμοί συμμορφώνονται, εκτός από τον Radio Caroline.
• 1967 πέθανε ο Γάλλος σουρεαλιστής ζωγράφος Ρενέ Μαγκρίτ
• 1969 – Αρχίζει το θρυλικό μουσικό φεστιβάλ του Γούντστοκ, το οποίο έσπευσαν να παρακολουθήσουν χιλιάδες άνθρωποι. Ανάμεσα στους μουσικούς, που συμμετείχαν ήταν ο Κάρλος Σαντάνα, ο Τζίμι Χέντριξ, ο Τζο Κόκερ, οι Crosby, Stills, Nash and Young και πολλοί άλλοι.
• 1960 Οι πρώτοι μαύροι εγγράφονται στα σχολεία των λευκών στη Βιρτζίνια.
• 1971 ο Αμερικανός Πρόεδρος Νίξον αναγγέλλει την εφαρμογή ενός προγράμματος μονεταριστικής και οικονομικής εξυγίανσης των ΗΠΑ με την οποία τερματίζει την ισοδυναμία του δολαρίου με το απόθεμα της χώρας σε χρυσό.
• 1973 οι ΗΠΑ παύουν να βομβαρδίζουν την Καμπότζη.
• 1974 – Αττίλας ΙΙ: Συνεχίζεται για δεύτερη ημέρα η προέλαση τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο. Ίδια ημέρα φθάνοντας στο αεροδρόμιο του Ελληνικού ο Ανδρέας Παπανδρέου, εξερχόμενος του αεροπλάνου δηλώνει “Η Ελλάς ανήκει στους Έλληνες”.
• 1974 – Νότια Κορέα: Κατά τη διάρκεια γιορτής της ημέρας της Απελευθέρωσης, φονεύεται η πρώτη κυρία της Νότιας Κορέας Γιούκ Γιούνγκ Σου, στην απόπειρα δολοφονίας κατά του Προέδρου της χώρας Παρκ Τσούνγκ Χι, από έναν Βορειοκορεάτη κατάσκοπο.
• 1975 – Λαμβάνει χώρα το στρατιωτικό πραξικόπημα στο Μπανγκλαντές, κατά το οποίο δολοφονείται ο πρόεδρος της χώρας Σεΐχ Μουτζίμπ.
• 1979 ο Γιώργος Βαμβακάς κερδίζει κατά τη διάρκεια του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Εφήβων στο Μπίντγκοζ της Πολωνίας τα 400μ εμπόδια με 50.67 δίνοντας στην Ελλάδα το πρώτο της χρυσό μετάλλιο σε μεγάλους διεθνείς αγώνες στίβου.
• 1980 η Ελλάδα επανέρχεται στο ΝΑΤΟ, με ανοικτό το θέμα του Αιγαίου.
• 1980  Μαρία Δεσύλλα - Καποδίστρια, ελληνίδα πολιτικός, η πρώτη γυναίκα εκλεγμένη δήμαρχος στην Ελλάδα. (Γεν. 25/3/1898)
• 1991 – Στη Γερμανία, έκθεση της υπηρεσίας προστασίας του συντάγματος δείχνει ότι ο κίνδυνος του νεοναζισμού μεγαλώνει στη χώρα, με κέντρο βάρους την πρώην Ανατολική.
• 1992 – Εκεχειρία υπογράφουν αξιωματούχοι της Γεωργίας και της Αμπχαζίας.
• 1993 στην Ταϊλάνδη, πάνω από 100 νεκροί είναι ο τραγικός απολογισμός από την κατάρρευση ξενοδοχείου.
• 1994 συλλαμβάνεται ο τρομοκράτης Ίλιτς Ραμίρες Σάντσες, γνωστός με το ψευδώνυμο “Κάρλος”.
• 1994 την τέταρτη θέση κατακτά η εθνική ομάδα μπάσκετ της Ελλάδας στο Μουντομπάσκετ ’94, που διεξήχθη στον Καναδά.
• 1995 – Η Μόνικα Σέλες επιστρέφει στα γήπεδα μετά την 28μηνη απουσία της λόγω του μαχαιρώματος που είχε δεχθεί το 1993, νικώντας την Κίμπερλι Πο (6-0, 6-3) στο Canadian Open στο Τορόντο.
• 1995 – Στην Ιαπωνία, ο πρωθυπουργός Μουραγιάμα ζητά συγγνώμη για το ρόλο που διαδραμάτισε η χώρα του στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά αρνείται να προχωρήσει σε αποζημιώσεις.
• 1996 – Η UEFA αποφασίζει την αύξηση των ομάδων του Champions League από 16 σε 24 την περίοδο 1997-98. Η διοργάνωση του Champions League είχε ξεκινήσει με 8 ομάδες την περίοδο 1992-93.
• 1996 – Κύπρος: Τη συμμετοχή των Γκρίζων Λύκων στα βίαια επεισόδια στην Κύπρο, που είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο δύο Ελληνοκυπρίων, επιβεβαιώνει ο ΟΗΕ.
• 2000 Πέθανε ο Βασίλης Εφραιμίδης της προδικτατορικής Αυγής, βουλευτής της ΕΔΑ και του ΚΚΕ και ευρωβουλευτής με το ΚΚΕ.
• 2010 – Ύστερα από 89 χρόνια πραγματοποιείται η ιστορική πατριαρχική Θεία λειτουργία στην Παναγία Σουμελά του Πόντου. Τον Ιούνιο του 2010 το Τουρκικό Κράτος έδωσε άδεια στο Οικουμενικό Πατριαρχείο για να τελεστεί στην ιστορική μονή η λειτουργία για την γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στις 15 Αυγούστου 2010, με την Τουρκία να προσδοκά τόσο στην έξωθεν καλή μαρτυρία για σεβασμό των θρησκευτικών ελευθεριών όσο και σε οικονομικά οφέλη από την αύξηση των τουριστών στην περιοχή τις ημέρες αυτές.  Στην απόφαση να ανοίξει η μονή για μία ημέρα διεκδικεί μερίδιο και η Ρωσική Εκκλησία. Αυτή ήταν η πρώτη φορά ύστερα από 88 έτη που το μοναστήρι λειτούργησε ξανά ως εκκλησία, καθώς τα τελευταία χρόνια είχε μετατραπεί σε μουσείο.
• 2020: Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο και ο υπουργός Άμυνας της Πολωνίας Mariusz Błaszczak υπογράφουν στη Βαρσοβία συμφωνία για τη μετακίνηση περίπου 1.000 αμερικανών στρατιωτών από τη Γερμανία στην Πολωνία, ώστε ο συνολικός αριθμός τους να ανέλθει σε 5.500. Η συμφωνία περιλαμβάνει, επίσης, μια πιθανή αύξηση σε 20.000 αμερικανικούς στρατιώτες εάν η Πολωνία απειλείται.
• 2021: Η Ισπανία καταγράφει την υψηλότερη θερμοκρασία που έχει σημειωθεί ποτέ, 47,4 βαθμούς Κελσίου στο Μοντόρο, επαρχία της Κόρδοβα, εν μέσω ενός ιστορικού κύματος καύσωνα.

Γεννήσεις

• 1769 – Ναπολέων Α’, αυτοκράτορας της Γαλλίας
• 1771 – Γουόλτερ Σκοτ, Σκωτσέζος συγγραφέας
• 1818 – Γεώργιος Αβέρωφ, μεγαλέμπορος και εθνικός ευεργέτης
• 1857 – Άλμπερτ Μπαλίν, Γερμανός επιχειρηματίας
• 1865 – Μικάο Ουσούι, Ιάπωνας πνευματικός ηγέτης
• 1876 – Στυλιανός Γονατάς, στρατιωτικός και πολιτικός
• 1890 – Ελίζαμπεθ Μπόλντεν, Αμερικανίδα υπεραιωνόβια
• 1892 – Λουί ντε Μπρολί, Γάλλος φυσικός
• 1895 – Λώρης Μαργαρίτης, πιανίστας και συνθέτης
• 1909 – Θωμάς Ε. Υψηλάντης, πολιτικός
• 1913 – Σεραφείμ, Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος
• 1914 – Πολ Ραντ, Αμερικανός σχεδιαστής γραφικών
• 1922 – Γιώργος Μουζάκης, συνθέτης
• 1926 – Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος, πολιτικός
• 1929 – Θεόδωρος Δημήτριεφ, ηθοποιός
• 1929 – Γεώργιος Ρουμπάνης, αθλητής
• 1937 – Μπουνχάνγκ Βορασίθ, πρωθυπουργός του Λάος
• 1943 – Μάκτουμ μπιν Ρασίντ αλ Μάκτουμ, πρόεδρος των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων
• 1944 – Δημήτρης Σιούφας, πολιτικός
• 1944 – Τζιανφράνκο Φερρέ, Ιταλός σχεδιαστής μόδας
• 1951 – Σαράντης Αλιβιζάτος, στιχουργός
• 1955 – Νένα Βενετσάνου, τραγουδίστρια
• 1962 – Παρασκευάς Καρασούλος, στιχουργός και εκδότης
• 1963 – Αλεχάντρο Γκονσάλες Ινιάριτου, Μεξικανός σκηνοθέτης
• 1972 – Μπεν Άφλεκ, Αμερικανός ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης
• 1977 – Ελισάβετ Μυστακίδου, ολυμπιονίκης του τάε κβο ντο
  
• 1990 – Τζένιφερ Λόρενς, Αμερικανίδα ηθοποιός

Θάνατοι

• 1 π.Χ. – Αυτοκράτορας Άι των Χαν
• 423 – Φλάβιος Ονώριος, Ρωμαίος αυτοκράτορας
• 778 – Ρολάνδος, Φράγκος στρατιωτικός

• 

  1057 – Μάκβεθ, βασιλιάς της Σκωτίας

• 1118 – Αλέξιος Α΄ Κομνηνός, Βυζαντινός αυτοκράτορας
• 1369 – Φιλίππη του Αινώ, βασίλισσα της Αγγλίας
• 1501 – Κωνσταντίνος Λάσκαρις, λόγιος
• 1506 – Αλέξανδρος Αγκρίκολα, Φλαμανδός συνθέτης
• 1728 – Μαρέν Μαρέ, Γάλλος συνθέτης
• 1793 – Χριστόδουλος Παμπλέκης, λόγιος
• 1799 – Μπαρτελεμί Ζουμπέρ, Γάλλος στρατηγός
• 1936 – Γκράτσια Ντελέντα, Ιταλίδα συγγραφέας
• 1944 – Ελένη Βαλλιάνου, ηρωίδα της Εθνικής Αντίστασης, που εκτελέστηκε απ’ τους Ναζί στη Νίκαια της Γαλλίας
• 1957 – Λουκάς Κουτσοπέταλος, πολιτικός
• 1966 – Ιωάννης Κοκκινάτος, πολιτικός
• 1967 – Ρενέ Μαγκρίτ, Βέλγος ζωγράφος
• 1971 – Πολ Λούκας, Ούγγρος ηθοποιός
• 1980 – Μαρία Δεσύλλα-Καποδίστρια, πολιτικός
• 1980 – Γεώργιος Δρόσος, δημοσιογράφος
• 1981 – Μάριον Σίβα, τραγουδίστρια και ηθοποιός
• 1989 – Μινόρου Γκέντα, Ιάπωνας στρατιωτικός
• 1989 – Θρασύβουλος Τσακαλώτος, στρατιωτικός
• 2000 – Βασίλειος Ευφραιμίδης, πολιτικός
• 2006 – Τε Αταϊρανγκικαάχου, βασίλισσα των Μαορί

Επέτειοι

• Η Ινδία γιορτάζει την ανεξαρτησία του από τη Μεγάλη Βρετανία (15/8/1947).
•  
• Το Κονγκό γιορτάζει την επέτειο της ανεξαρτησίας του από τη Γαλλία (15/8/1960).
•  
• Ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων στην Πολωνία.
•  
• Ημέρα του Ναυτικού στη Ρουμανία.
•  
• Η Νότιος και η Βόρειος Κορέα γιορτάζουν την επέτειο της απελευθέρωσής τους από τον Ιαπωνικό αποικιακό ζυγό (15/8/1945).
•  
• Οι βουδιστές της Ιαπωνίας γιορτάζουν την Ημέρα των Πνευμάτων (Obon).
•  
• Εθνική Ημέρα Λεμονόπιτας στις ΗΠΑ.