Loading...

Κατηγορίες

Τρίτη 20 Φεβ 2018
Σαν Σήμερα... Τρίτη 20 Φεβρουαρίου 2018
Κλίκ για μεγέθυνση
Σαν Σήμερα... Τρίτη 20 Φεβρουαρίου 2018Σαν Σήμερα... Τρίτη 20 Φεβρουαρίου 2018

 

 
Ανατολή Ήλιου: 07:06 – Δύση Ήλιου: 18:10

 

Σαν Σήμερα...

Γεγονότα

 


μ.Χ.

Η Ναυμαχία της Πάτρας

Στις αρχές του 1822 ο τουρκοαιγυπτιακός στόλος με αρχηγούς τον αντιναύαρχο Καρά Πεπέ Αλή και τον αιγύπτιο υποναύαρχο Ισμαήλ Γιβραλτάρ βγήκε από τον Ελλήσποντο με διαταγή να πλεύσει προς την Πάτρα, προκειμένου να ανεφοδιάσει τους πολιορκούμενους από τους έλληνες επαναστάτες, Τούρκους. Στο κατόπι του βρέθηκε στόλος 63 ελληνικών πλοίων από τα Ψαρά, την Ύδρα και τις Σπέτσες με αρχηγούς τον Νικολή Αποστόλη, τον Ανδρέα Μιαούλη και τον Γκίκα Τσούπα.

Στις 15 Φεβρουαρίου ο τουρκικός στόλος ναυλόχησε στο λιμάνι της Πάτρας, λόγω κακοκαιρίας. Ο Ανδρέας Μιαούλης, που είχε αναλάβει τη διοίκηση της ελληνικής αρμάδας, θεώρησε ότι ήταν η κατάλληλη ευκαιρία για επίθεση.

Το πρωί της 20ης Φεβρουαρίου οι τουρκοαιγύπτιοι είδαν έκπληκτοι να κανονιοβολούνται από τα μικρά ελληνικά πλοία και μάλιστα υπό φοβερή τρικυμία. Έπειτα από ναυμαχία πέντε ωρών, μία τουρκική φρεγάτα καταστράφηκε ολοκληρωτικά και πολλά άλλα πλοία υπέστησαν σημαντικές ζημιές. Πολλοί Τούρκοι βρήκαν το θάνατο ή τραυματίστηκαν σοβαρά.

Ο τουρκικός στόλος, μετά την αποχώρησή του από την Πάτρα, κατέφυγε στη Ζάκυνθο, η οποία ευρίσκετο υπό αγγλική διοίκηση. Όταν οι Έλληνες έπλευσαν εκεί για να επαναλάβουν την επίθεσή τους, εμποδίστηκαν από τους Άγγλους, που προφασίστηκαν την ουδετερότητα του νησιού. Ο ελληνικός στόλος επέστρεψε στις 24 Φεβρουαρίου και αγκυροβόλησε στο Μεσολόγγι, έτοιμος για να νέα αναμέτρηση.

Η Ναυμαχία της Πάτρας, στην οποία έλαμψε το άστρο του Ανδρέα Μιαούλη, υπήρξε γεγονός μεγάλης σημασίας για τον κατά θάλασσα αγώνα των Ελλήνων, παρά τις μικρές τουρκικές απώλειες. Ήταν η πρώτη φορά που ελληνικά πλοία αντιμετώπισαν κατά παράταξη τον στόλο του Σουλτάνου, χωρίς να χρησιμοποιήσουν πυρπολικά.

Η κωμική όπερα «Ο Κουρέας της Σεβίλλης» του Τζιάκινο Ροσίνι κάνει πρεμιέρα στη Ρώμη και καταλήγει σε φιάσκο.

Ο Κουρέας της Σεβίλης

Δημοφιλής κωμική όπερα (όπερα μπούφα) του Τζοακίνο Ροσίνι σε δύο πράξεις, η πρεμιέρα της οποίας δόθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 1816 στη Ρώμη. Ο πλήρης τίτλος του έργου είναι «Il Barbiere di Siviglia, ossia L’ inutile precauzione» («Ο Κουρέας της Σεβίλης ή Η περιττή προφύλαξη»). Το λιμπρέτο του Τσέζαρε Στερμπίνι βασίζεται στο πρώτο μέρος της ομώνυμης θεατρικής τριλογίας του Πιέρ ντε Μπομαρσέ (1775). Πασίγνωστη και στον πιο αμύητο περί την όπερα είναι η καβατίνα του Φίγκαρο «Largo al factotum».

Η υπόθεση του έργου εκτυλίσσεται στην Σεβίλη του 17ου αιώνα. Ο Φίγκαρο, ο κουρέας της Σεβίλης, βοηθά τον κόμη Αλμαβίβα να κερδίσει την καρδιά της Ροζίνας. Ο μεγαλογιατρός Μπάρτολο, προστάτης και κηδεμόνας της Ροζίνας, την πολιορκεί με τη σειρά του και συνεργάζεται με τον δάσκαλο της μουσικής Μπαζίλιο για να την κερδίσει. Ύστερα, όμως, από διάφορα κωμικά επεισόδια, εξουδετερώνονται και οι δυο από το δίδυμο Φίγκαρο - Αλβαβίβα και η Ροζίνα παντρεύεται τελικά τον Αλμαβίβα μέσα σε γιορταστική ατμόσφαιρα.

Ο 24χρονος Ροσίνι άρχισε να γράφει την όπερα την τελευταία εβδομάδα του Ιανουαρίου του 1816, όταν του παραδόθηκε ολοκληρωμένο το λιμπρέτο. Στις 6 Φεβρουαρίου είχε ήδη συνθέσει την πρώτη πράξη και έως τις 20 Φεβρουαρίου, που δόθηκε η πρώτη παράσταση, είχε ολοκληρώσει τη σύνθεση, αλλά και την ενορχήστρωση του έργου. Σήμερα μοιάζει εξωπραγματικό το γεγονός ότι η σύνθεση ενός τέτοιου έργου ολοκληρώθηκε μέσα σε μόλις 24 μέρες.

Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε με τον τίτλο «Αλμαβίβα ή Η περιττή προφύλαξη» στο θέατρο «Αρτζεντίνα» της Ρώμης και επιφύλασσε δυσάρεστες εκπλήξεις στον Ροσίνι, που είχε αναλάβει και τη διεύθυνση της ορχήστρα. Το κοινό τον αποδοκίμασε έντονα και η παράσταση κατέληξε σε φιάσκο. Τις αποδοκιμασίες ενορχήστρωναν οι οπαδοί του συνθέτη Τζιοβάνι Παϊζιέλο, που είχε συνθέσει τον δικό του «Κουρέα της Σεβίλης» λίγα χρόνια νωρίτερα.

Στις 10 Αυγούστου 1816 η όπερα με τον σημερινό της τίτλο και μικρές αλλαγές ανέβηκε στην Μπολόνια και η διάθεση του κοινού ήταν εντελώς διαφορετική, αφού αποθέωσε τον συνθέτη. Με την πάροδο του χρόνου, «Ο Κουρέας της Σεβίλης» έγινε μία από τις δημοφιλέστερες του λυρικού θεάτρου και στις μέρες μας είναι το ένατο πιο πολυπαιζόμενο έργο του λυρικού θεάτρου, σύμφωνα με τη βάση δεδομένων «Operabase».

Στην Ελλάδα, η όπερα του Ροσίνι πρωτοπαρουσιάστηκε από την Εθνική Λυρική Σκηνή στις 11 Μαρτίου 1942. Νωρίτερα, έχουν αναφερθεί παραστάσεις της στο θέατρο «Σαν Τζάκομο» της Κέρκυρας (1833), στην Αθήνα από θίασο σαλτιμπάγκων (4 Ιουλίου 1837), στο Δημοτικό Θέατρο της Ερμούπολης της Σύρου (1872-73) και στο Φάληρο (1889).

Η Λίμνη των Κύκνων

Μπαλέτο σε τέσσερις πράξεις, σε μουσική του Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι (1840-1893), ένα από τα δημοφιλέστερα μπαλέτα του διεθνούς ρεπερτορίου.

Ο Τσαϊκόφσκι ανέλαβε να συνθέσει το έργο τον Μάιο του 1875, ύστερα από παραγγελία του μπαλέτου του Θεάτρου Μπολσόι της Μόσχας και με αμοιβή που δεν ξεπερνούσε τα 800 ρούβλια, μάλλον χαμηλή για την αξία του. Ήταν η χρονιά της αναγνώρισης και μία από τις παραγωγικότερες του σπουδαίου ρώσου συνθέτη. Το ολοκλήρωσε ένα χρόνο αργότερα σε λιμπρέτο του Βλαντιμίρ Μπεγκιτσόφ και του Βασίλι Γκέλτσερ.

Η πρεμιέρα του μπαλέτου δόθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 1877 στο θέατρο Μπολσόι, σε χορογραφία Γιούλιους Ράιζινγκερ, με μέτρια επιτυχία. Το μεγάλο θέατρο της Μόσχας ήταν ασφυκτικά γεμάτο εκείνη τη βραδιά, αλλά το κοινό δεν έδειξε να ενθουσιάζεται από το έργο. Οι κριτικές που δημοσιεύτηκαν στον τύπο την επόμενη ημέρα ήταν διχασμένες. Η αναβίωση του έργου στις 15 Ιανουαρίου 1895 -δύο χρόνια μετά τον θάνατο του Τσαϊκόφσκι - στη χορογραφία των Μαριούς Πετιπά και Λεβ Ιβάνοφ, που παρουσιάστηκε στο θέατρο Μαρίνσκι της Αγίας Πετρούπολης, ήταν αυτή που χάρισε στη «Λίμνη των Κύκνων» τη διαχρονική επιτυχία που απολαμβάνει ως τις μέρες μας.

Η υπόθεση του μπαλέτου βασίζεται σ’ ένα γερμανικό παραμύθι από τη συλλογή του γερμανού συγγραφέα Γιόχαν Μουζέους (1735-1787) με τίτλο «Το κλεμμένο πέπλο», αν και σύμφωνα με κάποιους κριτικούς, το λιμπρέτο παρουσιάζει ομοιότητες με το ρώσικο παραμύθι «Η λευκή πάπια», που συνέλεξε ο ρώσος λαογράφος Αλεξάντερ Αφανάσιεφ (1826-1871). Αφηγείται τις αισθηματικές περιπέτειες ενός νέου πρίγκιπα και μιας όμορφης κοπέλας, την οποία ένας κακόβουλος μάγος μεταμορφώνει σε λευκό κύκνο. Η πριγκίπισσα Οντέτ και οι φίλες της περνούν τη ζωή τους παγιδευμένες στη μορφή του κύκνου από τότε που τις μάγεψε ο μάγος Ρόθμπαρτ. Τα μάγια μπορεί να λύσει μόνο ο έρωτας, ο οποίος έρχεται με την όψη του ωραίου πρίγκιπα Ζίγκφριντ, που ορκίζεται να σώσει την Οντέτ. Ο μάγος αποπειράται να τον ξεγελάσει και να τον παντρέψει με την κόρη του Οντίλ, το μαύρο κύκνο, που μοιάζει εκπληκτικά με την Οντέτ. Ο Ζίγκφριντ σύντομα γλιτώνει από την παγίδα του μάγου, παίρνει στην αγκαλιά του την αγαπημένη του και πετούν μαζί για τον ουρανό.

Αν και το παραμύθι με τις μαγεμένες κόρες, τις μεταμορφωμένες σε κύκνους, και τα κακά ξωτικά, που αποτελεί το θέμα αυτού του κατ’ εξοχήν ρομαντικού μπαλέτου, μοιάζει κάπως παιδαριώδες, δεν συμβαίνει το ίδιο με την τεχνική του όψη που είναι εκπληκτική. Το αντάζ, το πα-τε-ντε, η μεγάλη βαριασιόν της Οντέτ και ο χορός των μικρών κύκνων στη δεύτερη πράξη είναι δικαίως ονομαστά. Στην τρίτη πράξη, η βαριασιόν, η λεγόμενη «του Μαύρου Κύκνου», απαιτεί υψηλή τεχνική από τον χορευτή, που φθάνει στα ύψη της δεξιοτεχνίας.

Η «Λίμνη των Κύκνων» θεωρείται ένα από τα καλύτερα μπαλέτα όλων των εποχών. Κι αυτό, γιατί ενσαρκώνει όσο κανένα άλλο όλη τη γκάμα των ανθρώπινων συναισθημάτων, από την ελπίδα μέχρι την απόγνωση, από τον τρόμο μέχρι την τρυφερότητα, από τη μελαγχολία μέχρι την έκσταση.


Ο Ελληνικός Στρατός σφίγγει τον κλοιό του γύρω από τα Ιωάννινα. Το βράδυ οι Τούρκοι ζητούν συνθηκολόγηση.
Νορβηγοί αντάρτες βυθίζουν στη Βόρεια Θάλασσα οχηματαγωγό, με το οποίο οι Ναζί μεταφέρουν όλα τα αποθέματά τους σε βαρύ ύδωρ, με αποτέλεσμα να καθυστερήσουν καθοριστικά οι προσπάθειες του Χίτλερ να κατασκευάσει πρώτος την ατομική βόμβα.
Η εκλογική συμμαχία ΚΚΕ και ΕΑΡ (πρώην ΚΚΕ εσ.) με την επωνυμία «Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου», πραγματοποιεί την πρώτη του πολιτική συγκέντρωσή στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.
Η Ελλάδα και οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης καταλήγουν σε συμφωνία για την παράταση της δανειακής σύμβασης κατά τέσσερις μήνες (2ο μνημόνιο), έπειτα από εντατικές διαπραγματεύσεις στο Γιούρογκρουπ.

Γεννήσεις

 


μ.Χ.
Ηλέκτρα Αποστόλου, ελληνίδα ηρωίδα της αντίστασης. (Θαν. 26/7/1944)
Ορφέας Περίδης, έλληνας τραγουδοποιός.
Κερτ Κομπέιν, αμερικανός μουσικός, δημιουργός του συγκροτήματος grunge Nirvana. (Θαν. 5/4/1994)
Κώστας Μακεδόνας, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Κώστα Πάκα, λαϊκός τραγουδιστής.

Θάνατοι

 


μ.Χ.
Ανρί Μουασάν, γάλλος χημικός. Τιμήθηκε με το Νόμπελ Χημείας (1906), τόσο για την έρευνα σχετικά με το στοιχείο φθόριο και την απομόνωσή του, όσο και για την εφεύρεση του φερώνυμου ηλεκτρικού κλίβανου. (Γεν. 28/9/1852)
Ρόμπερτ Έντουαρντ Πίρι, αμερικανός εξερευνητής. Το 1909 εξερεύνησε τον Βόρειο Πόλο, μαζί με τον Μάθιου Χένσον. (Γεν. 6/5/1856)
Βασίλης Λογοθετίδης, έλληνας ηθοποιός. (Γεν. 1898)
Φερούτσιο Λαμποργκίνι, ιταλός βιομήχανος και κατασκευαστής πολυτελών αυτοκινήτων και γεωργικών ελκυστήρων. (Γεν. 28/4/1916)

πηγη: www.sansimera.gr

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου