1781 – Ο Ουίλιαμ Χέρσελ ανακαλύπτει τον πλανήτη Ουρανό. [στην εικόνα: Σύγκριση της Γης με τον Ουρανό.] Ο Ουρανός είναι ο έβδομος σε απόσταση από τον Ήλιο, ο τρίτος μεγαλύτερος και ο τέταρτος σε μάζα πλανήτης του Ηλιακού συστήματος. Το όνομα προέρχεται από την αρχαία ελληνική θεότητα του ουρανού, ο οποίος ήταν πατέρας του Κρόνου και παππούς του Δία. Δεν είναι ορατός με γυμνό μάτι από τη Γη, όπως οι άλλοι πλανήτες, καθώς έχει φαινόμενο μέγεθος +5,5 – +6,0, και αυτό σε συνδυασμό με την αργή κίνησή του δεν αναγνωρίστηκε στους αρχαίους χρόνους ως πλανήτης.

Ο Ουίλιαμ Χέρσελ ανακοίνωσε την ανακάλυψή του τις 13 Μαρτίου 1781, επεκτείνοντας για πρώτη φορά στην ιστορία τα όρια του ηλιακού συστήματος. Ο Ουρανός ήταν ο πρώτος πλανήτης που ανακαλύφθηκε με τηλεσκόπιο.

Γεγονότα

• 624 – Ο στρατός του Μωάμεθ νικά τους Κουραϊσίτες στη μάχη του Μπαντρ, η οποία αποτελεί το σημαντικότερο στρατιωτικό γεγονός στην ιστορία του Ισλάμ. Η μάχη έλαβε χώρα στην περιοχή Χετζάζ της δυτικής Αραβίας.
• 874 – Τα οστά του Αγίου Νικηφόρου ενταφιάζονται στο Ναό των Αγίων Αποστόλων στην Κωνσταντινούπολη.
• 1138 – Ο καρδινάλιος Γκρεγκόριο Κόντι εκλέγεται Αντίπαπας με το όνομα Βίκτωρ Δ’, διαδεχόμενος τον Ανάκλητο Β’.
• 1489: Αρχίζει η περίοδος της Βενετοκρατίας στην Κύπρο, που θα λήξει το 1571 με την κατάληψη της Μεγαλονήσου από τους Οθωμανούς.
• 1497: Ο πάπας Αλέξανδρος ΣΤ’ αφορίζει τον Τζιρολάμο Σαβοναρόλα, Δομινικανό ιερέα και κυβερνήτη της Φλωρεντία, γνωστό για το μένος του κατά της Αναγέννησης.
• 1639 – Το κολλέγιο Χάρβαρντ παίρνει το όνομά του από τον κληρικό Τζον Χάρβαρντ.
• 1733 Γεννιέται ο Τζόζεφ Πρίστλεϊ. Αγγλος φιλόσοφος, φαρμακοποιός και ερασιτέχνης φυσικός
• 1787 Ο Αρθουρ Φίλιπ ξεκινάει από το Πόρτσμουθ της Αγγλίας με 11 πλοία γεμάτα κατάδικους, με σκοπό να ιδρύσει αποικία στην Αυστραλία.
• 1809 – Πραγματοποιείται πραξικόπημα εναντίον του βασιλιά Γουσταύου Δ’ Αδόλφου της Σουηδίας.
• 1830: Το Εκουαδόρ (Ισημερινός) ανακηρύσσεται ανεξάρτητο κράτος.
•  
  1845 – Κάνει πρεμιέρα στη Λειψία το «Κοντσέρτο για βιολί» του Φέλιξ Μέντελσον-Μπαρτόλντι (1809 – 1847) Γερμανός συνθέτης, πιανίστας, οργανίστας και διευθυντής ορχήστρας ... «το σημαντικότερο παιδί-θαύμα, που η ιστορία της δυτικής μουσικής γνώρισε ποτέ».

• 1848 – Εξέγερση των κατοίκων της Βιέννης τρέπει σε φυγή τον έως τότε πανίσχυρο υπουργό Εξωτερικών Μέτερνιχ, που διαφεύγει στην Αγγλία. Κλέμενς φον Μέττερνιχ (1773 – 1859] Αυστριακός διπλωμάτης.  Ήταν στο κέντρο των ευρωπαϊκών υποθέσεων για τρεις δεκαετίες ως υπουργός Εξωτερικών της Αυστριακής Αυτοκρατορίας από το 1809 και Καγκελάριος από το 1821 μέχρις ότου οι φιλελεύθερες Επαναστάσεις του 1848 επέβαλαν την παραίτησή του
•  
  1858 Πεθαίνει ο Γεώργιος Κουντουριώτης, καραβοκύρης και πολιτικός από την Ύδρα, με σημαντικό ρόλο στην Ελληνική Επανάσταση. Γεώργιος Κουντουριώτης (1782 – 1858) ήταν πλοιοκτήτης και πρωθυπουργός της Ελλάδας. Επί Καποδίστρια διετέλεσε μέλος του Πανελληνίου, ενώ στη συνέχεια διετέλεσε γερουσιαστής, σύμβουλος Επικρατείας και υπουργός Ναυτικών. Έλαβε μέρος στη Δ' Εθνοσυνέλευση και στην Εθνοσυνέλευση του 1843.
• 1862 – Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος: Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ απαγορεύει σε όλους τους αξιωματικούς του στρατού της Ένωσης να επιστρέφουν τους δραπέτες σκλάβους στους ιδιοκτήτες τους, θέτοντας έτσι τις βάσεις για τη Διακήρυξη Χειραφέτησης.
•  
  
  1865 – Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος: οι Συνομόσπονδες Πολιτείες της Αμερικής συμφωνούν με τη χρήση αφροαμερικανικών στρατευμάτων. Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος (1861-1865) ήταν ο πλέον καταστροφικός πόλεμος που έζησε ποτέ το κράτος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (ΗΠΑ) . Ο πόλεμος αυτός ήταν αποτέλεσμα κυρίως των πολύ σοβαρών οικονομικών διαφορών μεταξύ των πολιτειών αλλά και του πολιτειακού συστήματος των τότε ΗΠΑ, κατά το οποίο η θέση του προέδρου είχε μικρή επίδραση στην καθοδήγηση του συνόλου της οικονομίας των πολιτειών
• 1872 Γεννήθηκε ο πεζογράφος, Κωνσταντίνος Θεοτόκης
• 1880 Στο Νιού Τζέρσεϊ, ο Τόμας Εντισον πραγματοποιεί την πρώτη δοκιμαστική λειτουργία του ηλεκτροκίνητου σιδηροδρόμου.
•  
  1881 – O Αλέξανδρος Β΄ της Ρωσίας δολοφονείται κοντά στο παλάτι του από ρίψη βόμβας. Ο Αλέξανδρος Β΄ της Ρωσίας (1818 – 1881) γνωστός ως Αλέξανδρος ο Ελευθερωτής... ήταν τσάρος της Ρωσίας από τις 3 Μαρτίου 1855 έως τη δολοφονία του το Μάρτιο του 1881. Είχε επίσης τον τίτλο του βασιλέα της Πολωνίας και του Μεγάλου Δούκα της Φινλανδίας.1884 – Αρχίζει η πολιορκία του Χαρτούμ στο Σουδάν.
• 1888: Η Βραζιλία καταργεί με νόμο τη δουλεία.
•  
  1900 – Δεύτερος Πόλεμος των Μπόερς: οι βρετανικές δυνάμεις καταλαμβάνουν το Μπλουμφοντέιν στο Ελεύθερο Κράτος της Οράγγης. Ο πόλεμος, ο οποίος διήρκεσε μεταξύ 11 Οκτωβρίου 1899 και 31 Μαΐου 1902, ξεκίνησε με την απόπειρα του Βρετανικού Στέμματος να ενώσει τις δύο δημοκρατίες, οι οποίες διέθεταν υψηλά αποθέματα διαμαντιών, χρυσού και σιδήρου
• 1906 Πεθαίνει η Αμερικανίδα φεμινίστρια Σούζαν Άντονι.
• 1913 Γεννήθηκε  ο ηθοποιός, Λάμπρος Κωνσταντάρας
• 1918 Παρουσιάζονται τα πρώτα αμερικανικά γραμματόσημα για μεταφορά της αλληλογραφίας αεροπορικώς, κοστίζουν 24 σεντς και απεικονίζουν ένα αεροπλάνο
• 1919: Η Μεγάλη Βρετανία ανακοινώνει ότι, τα γερμανικά υποβρύχια θα έπρεπε να πουληθούν και τα κέρδη να μοιραστούν στους Συμμάχους.

• 1920 – Οι μοναρχικοί επιχειρούν να ανατρέψουν τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης στη Γερμανία, αλλά θα αποτύχουν. Το εγχείρημα τους θα μείνει στην ιστορία ως «Πραξικόπημα Καπ-Λίτβιτς».
• 1921 Η Μογγολία κηρύσσει την ανεξαρτησία της από την Κίνα.
• 1922: Η Άγκυρα δεν δέχεται το σχέδιο της ανακωχής, πριν η Ελλάδα εκκενώσει τη Σμύρνη και τη Θράκη.
• 1925 Απαγορεύεται στο Τενεσί των ΗΠΑ η διδασκαλία της θεωρίας της εξέλιξης του Δαρβίνου στα σχολεία. Ο δάσκαλος Τζον Σκοπς αγνοεί την απαγόρευση και διώκεται ποινικά στη γνωστή «Δίκη του πιθήκου». Ιδίως ο κατήγορος στη δίκη αυτή «έδωσε ρέστα», όπως θα λέγαμε σήμερα, όταν επέπληξε τον Δαρβίνο, γιατί δεν έβαλε τον άνθρωπο να κατάγεται τουλάχιστον από …Αμερικάνους πιθήκους και όχι από πιθήκους του Παλαιού Κόσμου! Έπειτα από 8 μέρες το δικαστήριο τον βρίσκει ένοχο και του επιβάλει χρηματική ποινή.
• 1929: Συλλαμβάνονται οι ληστές των κειμηλίων της μονής Αγίας Λαύρας.
• 1930 – Η είδηση για την ανακάλυψη του Πλούτωνα τηλεγραφείται στο Αστεροσκοπείο του Χάρβαρντ.
• 1931 Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) αποφασίζει να αναθέσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 στο Βερολίνο με σκοπό την επανασύνδεση της Γερμανίας με τον υπόλοιπο κόσμο έπειτα από τον A’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
• 1935 Πρωτοεισάγονται στη Μ. Βρετανία οι εξετάσεις για τη χορήγηση άδειας οδήγησης Ι.Χ. αυτοκινήτου.
•  
  1940 – Λήγει ο Ρωσοφινλανδικός πόλεμος. Ξεκίνησε στις 26 Οκτωβρίου 1939 με τη σοβιετική εισβολή στο φινλανδικό έδαφος την 30 Νοεμβρίου 1939 και τελείωσε στις 13 Μαρτίου 1940 με τη συνθήκη ειρήνης της Μόσχας. Η Κοινωνία των Εθνών απέβαλε από τις τάξεις της τη Σοβιετική Ένωση στις 14 Δεκεμβρίου 1939
• 1942: Νέα δελτία ψωμιού εκδίδονται στην κατεχόμενη Ελλάδα. Οι ναζί αποκτούν το δικαίωμα να ταξιδεύουν δωρεάν με τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο.
•  
  1943 – Ολοκαύτωμα: οι γερμανικές δυνάμεις προβαίνουν σε εκκαθάριση του εβραϊκού γκέτο της Κρακοβίας. Ολοκαύτωμα... ο συστηματικός διωγμός και η γενοκτονία διαφόρων εθνικών, θρησκευτικών, κοινωνικών ή/και πολιτικών ομάδων κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, που ήταν αποδεδειγμένα υποκινούμενος από τη Ναζιστική Γερμανία και τους συνεργάτες της.
• 1944: Το Λονδίνο απαγορεύει τα ταξίδια μεταξύ Ιρλανδίας και Βρετανίας, μετά την άρνηση της ιρλανδικής κυβέρνησης να εξορίσει διπλωμάτες του Άξονα, που βρίσκονται εντός των συνόρων της.
• 1951: Ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος βρίσκεται στην Αθήνα, όπου θα κατατοπιστεί για τις ενέργειες της ελληνικής κυβέρνησης σχετικά με το Κυπριακό.
• 1954: Με γοργό ρυθμό προχωρούν οι εργασίες διάνοιξης της νέας μεγάλης παραλιακής λεωφόρου Βουλιαγμένης – Σουνίου. Υπουργός Δημοσίων Έργων της κυβέρνησης Αλέξανδρου Παπάγου είναι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.
• 1957: Το FBI συλλαμβάνει τον Τζίμι Χόφα πρόεδρο του συνδικάτου των εργατών, και τον κατηγορεί για δωροδοκία
• 1957 – Κουβανοί επαναστάτες φοιτητές εισβάλουν στο προεδρικό παλάτι στην Αβάνα σε μία αποτυχημένη προσπάθεια κατά της ζωής του προέδρου Φουλχένσιο Μπατίστα.
• 1957 Ο 18χρονος Κύπριος Ευαγόρας Παλληκαρίδης οδηγείται μεσάνυχτα από τους Βρετανούς ιμπεριαλιστές στην αγχόνη. Τις πρώτες πρωινές ώρες της επόμενης μέρας απαγχονίζεται.
• 1961 Στα 79 του χρόνια ο διάσημος Ισπανός ζωγράφος, Πάμπλο Πικάσο, παντρεύεται το 37χρονο μοντέλο του Ζακλίν Ροκ, στη Νίκαια της Γαλλίας
• 1962: Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζον Κένεντι, διαβεβαιώνει τον ελληνικό λαό για την υποστήριξη της Αμερικής.
• 1963 – Σοβαρά επεισόδια, που καταλήγουν σε συμπλοκές μεταξύ βουλευτών, ξεσπούν στην αίθουσα του Κοινοβουλίου με πρωτεργάτες τους Κωνσταντίνο Παπαδόπουλο (Ε.Ρ.Ε.), Αντώνη Μπριλλάκη και Γρηγόρη Λαμπράκη (Ε.Δ.Α.), όταν οι Ηλίας Ηλιού και Γρηγόρης Λαμπράκης κατηγορούν τον Παπαδόπουλο ότι υπήρξε συνεργάτης των Γερμανών στην Κατοχή.
• 1964 – Τελεσίγραφο αποστέλλει η Τουρκία στην Κύπρο απειλώντας με εισβολή εάν δεν σταματήσει αμέσως «ο διωγμός των Τουρκοκυπρίων». Οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις τίθενται αμέσως σε γενικό συναγερμό, έφεδροι επιστρατεύονται και στο Καστρί συγκαλείται πολεμικό συμβούλιο με συμμετοχή του Μακάριου που βρίσκεται στην Ελλάδα για την κηδεία του Παύλου. Λίγη ώρα αργότερα, η Τουρκία ανακοινώνει πως δεν προτίθεται να εισβάλει στην Κύπρο και εκφράζει την ικανοποίησή της για την απόφαση για συγκρότηση ειρηνευτικής δύναμης από τον Ο.Η.Ε., στην οποία θα μετέχουν 6.000 άνδρες από τον Καναδά, τη Σουηδία, την Ελβετία και την Ιρλανδία.
• 1965 – Νέος ισχυρότατος σεισμός ολοκληρώνει την καταστροφή στην Αλόννησο και ισοπεδώνει τη Σκόπελο.
• 1966 – Ο Γεώργιος Παπανδρέου και η ηγεσία της Ένωσης Κέντρου παρίστανται για πρώτη φορά στο ετήσιο μνημόσυνο των θυμάτων της αγροτικής εξέγερσης του Κιλελέρ.
• 1968 Υπό το βάρος της παγκόσμιας κατακραυγής, ο Πρωθυπουργός της Ροδεσίας Ιαν Σμιθ αναστέλλει τις προγραμματισμένες εκτελέσεις 35 μαύρων που είχαν καταδικαστεί για «τρομοκρατικές πράξεις».
• 1969 – Πρόγραμμα Απόλλων: Η αποστολή Απόλλων 9 επιστρέφει με ασφάλεια στη Γη.
• 1971: Δύο εκρήξεις βομβών, μία έξω από τα γραφεία της εφημερίδας «Εστία» και η άλλη στα γραφεία της «ΕΣΣΟ», προκαλούν ζημιές όχι όμως και θύματα.
• 1976 Η Ευρώπη «δημιουργεί» το πρώτο (λογιστικό) νόμισμά της… Ονομάζεται ECU (Ευρωπαϊκή Νομισματική Μονάδα), δεν κυκλοφορεί στη φυσική μορφή του, αλλά αποτελεί τον πρόδρομο του Ευρώ.
• 1978 – Καθιερώνεται, επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, η 35ετία για όλους τους εργαζόμενους, με πλήρη σύνταξη στα 58 χρόνια.
• 1979 – Ο Μόρις Μπίσοπ απομακρύνει τον πρωθυπουργό Έρικ Γκέρι σ’ ένα σχεδόν αναίμακτο πραξικόπημα στη Γρενάδα.
• 1981: Στην πλατεία του Αγίου Πέτρου, σημειώνεται η πρώτη δολοφονική απόπειρα εναντίον του πάπα Ιωάννη Παύλου B, από τον Τούρκο «γκρίζο λύκο», Μεχμέτ Αλί Αγκτζά.

• 1989 – Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός, Ανδρέας Παπανδρέου, διαγράφει τους βουλευτές Αντώνη Τρίτση, Γεώργιο Μαγκάκη και Ρούλα Κακλαμανάκη, επειδή ήταν απόντες από την ψηφοφορία εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση.
• 1992 – Στην ανατολική Τουρκία 500 άνθρωποι σκοτώνονται από σεισμό 6,8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ.
• 1992 Σκάνδαλο προκαλεί στην Αγκυρα η άρνηση του ηγέτη της Νότιας Αφρικής, Νέλσον Μαντέλα, να αποδεχθεί το Βραβείο Ειρήνης «Κεμάλ Ατατούρκ», που αποφάσισε να του απονείμει η κυβέρνηση της Αγκυρας, λόγω της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία.
• 1996 Πέθανε ο Πολωνός σκηνοθέτης του κινηματογράφου, Κριστόφ Κισλόβσκι. («Μπλε, άσπρη και κόκκινη ταινία»)
• 1996 – Κρατώντας τέσσερα όπλα, ένας άνδρας σκοτώνει 16 μαθητές και τη δασκάλα τους σε σχολείο της Σκοτίας.
• 1996 – Την αποφυλάκιση των χουντικών ζητά στη Βουλή ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.
• 2003 – Σε συναγερμό τίθεται η παγκόσμια ιατρική κοινότητα, καθώς μία θανατηφόρος επιδημία γρίπης και πνευμονίας, το SARS, έχει ξεσπάσει στην Ασία. Τα συμπτώματα του ιού είναι υψηλός πυρετός, βήχας και δύσπνοια.
• 2013 – Ο Αρχιεπίσκοπος Μπουένος Άιρες Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο εκλέγεται Πάπας και λαμβάνει το όνομα Φραγκίσκος.
• 2015 – Ο Προκόπης Παυλόπουλος ορκίζεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας, διαδεχόμενος τον Κάρολο Παπούλια.
• 2020: Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου ορκίζεται ως η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας στη Βουλή των Ελλήνων εν μέσω μέτρων για τον κορονοϊό. Δεν γίνονται χειραψίες ως μέρος των μέτρων.

Γεννήσεις

• 963 – Άννα Πορφυρογέννητη, μεγάλη πριγκίπισσα του Κιέβου. Η Άννα Πορφυρογέννητη (Анна Порфірогенета, 13 Μαρτίου 963 – 1011) από τη Δυναστεία των Μακεδόνων, έγινε με τον γάμο της μεγάλη πριγκίπισσα του Κιέβου. Ήταν σύζυγος του μεγάλου πρίγκηπα Βλαδίμηρου Α' του Κιέβου^[6]. Η Άννα ήταν κόρη του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Ρωμανού Β´ και της αυτοκράτειρας Θεοφανούς. Ήταν επίσης αδελφή του Αυτοκράτορα Βασιλείου Β΄ του Βουλγαροκτόνου και του Κωνσταντίνου Η´. Η Άννα ήταν «πορφυρογέννητη», δηλαδή γεννήθηκε κατά τη βασιλεία του Αυτοκράτορα, στο ειδικό πορφυρό δωμάτιο του βυζαντινού αυτοκρατορικού παλατιού. Το χέρι της Άννας θεωρήθηκε τόσο μεγάλο έπαθλο, που ο Βλαδίμηρος έγινε χριστιανός, μόνο και μόνο για να τη νυμφευτεί.

  Ποτέ προηγουμένως μια πορφυρογέννητη δεν είχε παντρευτεί έναν βάρβαρο, μάλιστα ακόμη και προτάσεις γάμου από Φράγκους και Γερμανούς πρίγκιπες είχαν κατηγορηματικά απορριφθεί. Ούτε η Άννα επιθυμούσε αυτόν τον γάμο, και έδειξε μεγάλη δυσφορία στο ταξίδι της από την Κωνσταντινούπολη προς τη Χερσώνα, όταν πήγε για την τελετή του γάμου, που ακολούθησε τη βάπτιση του Βλαδίμηρου Α΄. Προφανώς τον επέβαλαν οι πολιτικοί λόγοι της σύναψης στενότερων σχέσεων μεταξύ του Βυζαντίου και του βασιλείου των Ρως. Ως αντάλλαγμα του γάμου του με την Άννα, ο Βλαδίμηρος Α΄ κατήργησε την θρησκευτική ελευθερία στο βασίλειο και επέβαλε τον χριστιανισμό στον λαό του. Από το γάμο της με το μεγάλο πρίγκηπα Βλαδίμηρο Α΄, η Άννα πήρε τον επίσημο τίτλο της μεγάλης πριγκίπισσας του Κιέβου, αλλά στην πράξη, όλοι την αποκαλούσαν «βασίλισσα» ή «τσαρίνα», αφού ήταν μέλος του βυζαντινού Αυτοκρατορικού οίκου. Η Άννα συμμετείχε ενεργά στον εκχριστιανισμό των Ρως: διατέλεσε θρησκευτικός σύμβουλος του Βλαδίμηρου και ίδρυσε πολλά μοναστήρια και εκκλησίες. Μερικοί μελετητές πιθανολογούν, πως χάρισε τρία παιδιά στον Βλαδίμηρο, ο οποίος ήταν διαβόητος για τον έκλυτο βίο του.

• 1372 – Λουδοβίκος Α΄, δούκας της Ορλεάνης
• 1615 – Πάπας Ιννοκέντιος ΙΒ΄
• 1741 – Ιωσήφ Β΄ των Αψβούργων, αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
• 1753 – Λουίζα Μαρία Αδελαΐδα των Βουρβόνων, δούκισσα της Ορλεάνης
• 1781 – Καρλ Φρίντριχ Σίνκελ, Γερμανός αρχιτέκτονας.Ο Καρλ Φρίντριχ Σίνκελ (γερμανικά: Karl Friedrich Schinkel) ήταν Γερμανός αρχιτέκτονας. Γεννήθηκε στις 13 Μαρτίου 1781 στο Neuruppin και πέθανε στις 9 Οκτωβρίου 1841 στο Βερολίνο. Ήταν ο διασημότερος αρχιτέκτονας του νεοκλασικισμού στην Πρωσία.

  Η αρχιτεκτονική του Σίνκελ, στην παραγωγικότερη περίοδό του, χαρακτηρίζεται από μια στροφή στην ελληνική παρά την αυτοκρατορική ρωμαϊκή αρχιτεκτονική, σε μια προσπάθεια να ξεφύγει από το στυλ των πρόσφατων Γάλλων κατακτητών. Έτσι, ο Σίνκελ θεωρείται υποστηρικτής της Ελληνικής Αναβίωσης. Τα διασημότερα κτήριά του βρίσκονται στην περιοχή του Βερολίνου.
  
  1817 – Νικόλαος Σαρίπολος, (1817 – 1887) (το αρχικό επίθετό του ήταν Σαρίπογλου) ήταν νομικός και υπήρξε θεμελιώτης του Δημοσίου Δικαίου στην Ελλάδα.

  Γεννήθηκε στη Λάρνακα το 1817. Ο πατέρας του καταγόταν από τη Λάρνακα και η μητέρα του ήταν η Χρυσηίδα (Τσικινέττα) Πελενδρίδη, κόρη πλουσίων προυχόντων από τη Λεμεσό. Μετά την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης, οι οθωμανικές αρχές δήμευσαν την περιουσία του πατέρα του, λόγω της επαναστατικής δράσης του, και έτσι η οικογένεια αναγκάστηκε να φύγει από την Κύπρο και εγκαταστάθηκε στην Τεργέστη. Ο Σαρίπολος, αφού ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στη Σχολή της Ελληνικής Κοινότητας της Τεργέστης, πήγε στο Παρίσι το 1836, όπου αφού έλαβε τα απολυτήρια των θεωρητικών και θετικών σπουδών (1837, 1838), γράφτηκε στην Ιατρική Σχολή του Παρισιού. Την περίοδο εκείνη μετέβαλε το επώνυμο του. Τελικά μετεγγράφη στην Νομική Σχολή και μετά το πέρας των σπουδών του ανακηρύχθηκε Διδάκτωρ της Νομικής το 1844.

  Την επόμενη χρονιά επέστρεψε στην Ελλάδα και εργάστηκε ως ιδιαίτερος γραμματέας του Πρωθυπουργού Ιωάννη Κωλέττη. Το 1846, διορίστηκε υφηγητής στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και δύο μήνες μετά έκτακτος καθηγητής του Συνταγματικού και Ποινικού Δικαίου. Το 1852 απολύθηκε από το Πανεπιστήμιο εξαιτίας της πολιτικής δραστηριότητάς του και ασχολήθηκε με την ενεργό δικηγορία. Από το 1854 μέχρι το 1860 υπήρξε νομικός σύμβουλος στο Υπουργείο Εσωτερικών. Στο Πανεπιστήμιο Αθηνών επανήλθε το 1862 οπότε διορίστηκε τακτικός καθηγητής του Εθνικού Δικαίου, τον επόμενο χρόνο έγινε τακτικός καθηγητής της ποινικής επιστήμης και το 1867 του Συνταγματικού και του Διεθνούς Δικαίου. Στο Πανεπιστήμιο παρέμεινε μέχρι το 1875.

  Πήρε μέρος στην Β΄ εν Αθήναις Εθνική Συνέλευση (1862-1864) ως πληρεξούσιος του Πανεπιστημίου και των ελληνικών παροικιών. Το διάστημα αυτό εργάστηκε για τη σύνταξη του τελικού σχεδίου του Συντάγματος του οποίου ήταν και εισηγητής. Για τη συνολική του προσφορά στη νομική επιστήμη διετέλεσε αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας των Παρισίων και της Βασιλικής Ακαδημίας του Βελγίου.

  Παντρεύτηκε το 1847 και απέκτησε εννέα παιδιά.

  Το συγγραφικό του έργο υπήρξε πλούσιο και πολυσχιδές. Έγραψε πολλές νομικές και ιστορικές μελέτες ενώ ασχολήθηκε και με την ποίηση.

  Ορισμένες από τις μελέτες του:

  1. Πραγματεία του Συνταγματικού Δικαίου (2 τ. Αθήνα 1851, 5 τ. Αθήνα 1874-1875)
  2. Συστημα της εν Ελλάδι ισχυούσης ποινικής νομοθεσίας (5 τ. Αθήνα 1875)
  3. Τα των εθνών εν ειρήνη και εν πολέμω νομιμα (2 τ. Αθήνα 1860)

  Μετά το θάνατό του εκδόθηκαν από τη σύζυγό του τα Αυτοβιογραφικά «Απομνημονεύματα» (Αθήνα 1889) από την κόρη του το «Τα μετά θάνατον» (Αθήνα 1890).

  Στη Νομική Αθηνών, υπάρχει αμφιθέατρο με το όνομά του (Αμφιθέατρο Σαριπόλου). Η Λεμεσός, τόπος καταγωγής της μητέρα του Νικολάου Σαριπόλου, έδωσε το όνομά του προς τιμήν του σε μία κεντρική πλατεία της πόλεως, δηλ. Πλατεία Σαριπόλου.

•  
  1849 – Περικλής Πανταζής, γνωστός και ως Périclès Pantazis (Αθήνα, 13 Μαρτίου 1849 – Βρυξέλλες, 25 Ιανουαρίου 1884), ήταν ένας από τους πρώτους Έλληνες ιμπρεσιονιστές ζωγράφους και ένας από τους πρωτοπόρους του είδους στο Βέλγιο, όπου πέρασε το μεγαλύτερο διάστημα της καλλιτεχνικής του δημιουργίας.

  Γεννήθηκε το 1849 στην Αθήνα και καταγόταν από την Ήπειρο. Από το 1864 έως το 1871 σπούδασε ζωγραφική στο Σχολείο των Τεχνών (μετέπειτα Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών) με δάσκαλο τον Νικηφόρο Λύτρα. Για έναν χρόνο συνέχισε τις σπουδές του στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου, αλλά κατόπιν έφυγε για το Παρίσι καθώς το συντηρητικό κλίμα που επικρατούσε στην ακαδημία δεν συμβάδιζε με τις προσωπικές του καλλιτεχνικές αναζητήσεις. Στη γαλλική πρωτεύουσα μαθήτευσε κοντά στον Γκουστάβ Κουρμπέ (Gustave Courbet) και τον Αντουάν Σιντρέιγ (Antoine Chintreuil) ενώ γνώρισε τις σύγχρονες δημιουργίες του Ευγένιου Μπουντέν (Eugène Boudin), του Ολλανδού Γιόχαν Μπάρτχολντ Ζόνκιντ (Johan Barthold Jongkind) και των ιμπρεσιονιστών Μανέ, Ντεγκά και Πισαρό. Τελικά μετά από σύντομο χρονικό διάστημα εγκαταστάθηκε οριστικά στις Βρυξέλλες. Αποτέλεσμα της διαμονής του στο Παρίσι ήταν η υιοθέτηση της θεματογραφίας του Courbet αλλά και της αλλαγής στον τρόπο χρήσης του χρώματος. Λέγεται πως εγκαταστάθηκε στην βελγική πρωτεύουσα με πρόσκληση του πλουσίου Έλληνα οινεμπόρου Ιωάννη Οικονόμου (Jean Économou), ο οποίος και παρήγγειλε πολλά έργα στον νέο ζωγράφο.

   

  • 

    Π. Πανταζής, Γυναίκα που πλέκει (αχρονολόγητο;). Λάδι σε μουσαμά επικολλημένο σε ξύλο, 103 εκ. x 74 εκ. Συλλογή της Βουλής των Ελλήνων. Πιθανώς έργο του καλλιτέχνη πριν αυτός μετοικήσει στο Βέλγιο.

  Στο Βέλγιο, ο Πανταζής έγινε μέλος του αντιακαδημαϊκού καλλιτεχνικού ομίλου «Circle de la pâte» (σε ελεύθερη μετάφραση «Κύκλος του χρώματος») και συνδέθηκε με τον ζωγράφο Γκιγιόμ Βόγκελς, τον γλύπτη Ωγκύστ Φιλιππέτ αλλά και τα πρωτοποριακά κινήματα εκείνης της εποχής. Συμμετείχε σε πολλές εκθέσεις σε διάφορες πόλεις του Βελγίου ενώ το 1878 πραγματοποίησε στις Βρυξέλλες την παρθενική του ατομική έκθεση. Το ίδιο έτος έλαβε μέρος στην Διεθνή Έκθεση του Παρισιού ως μέλος της ελληνικής αντιπροσωπίας. Το 1880/81 ταξίδεψε στη Μασσαλία όπου ήταν εγκατεστημένος ο αδερφός του και στην Ελλάδα όπου έλαβε μέρος σε έκθεση που πραγματοποιήθηκε στην οικία Μελά (Αθήνα) για την ενίσχυση του Ερυθρού Σταυρού. Ήταν ιδρυτικό μέλος διάφορων καλλιτεχνικών σχημάτων όπως ο Κύκλος της Χρυσαλίδας, ο Κύκλος υδατογράφων και χαρακτών και η Ομάδα των ΧΧ.

  Απεβίωσε στις 25 Ιανουαρίου του 1884 στις Βρυξέλλες, συνέπεια της χρόνιας φυματίωσης που τον ταλαιπωρούσε. Ήταν παντρεμένος με την αδερφή του γλύπτη Ωγκύστ Φιλιππέτ, με την οποία είχε αποκτήσει έναν γιο.

• 1855 – Πέρσιβαλ Λόουελ, Αμερικανός αστρονόμος
• 1860 – Χούγκο Βολφ, Αυστριακός συνθέτης

• 

  1872 – Κωνσταντίνος Θεοτόκης, συγγραφέας
• 1874 – Έλερι Κλαρκ, Αμερικανός αθλητής
• 1900 – Μπέλα Γκούτμαν, Ούγγρος ποδοσφαιριστής

• 

  1900 – Γιώργος Σεφέρης, ποιητής
• 1907 – Μίρτσεα Ελιάντε, Ρουμανός ιστορικός και συγγραφέας

• 1913 – Λάμπρος Κωνσταντάρας, ηθοποιός
• 1913 – Σεργκέι Μιχαλκόφ, Ρώσος συγγραφέας
• 1914 – Πέτρος Στεργιώτης, πολιτικός
• 1916 – Ζακ Φρέσκο, Αμερικανός μελλοντολόγος
• 1923 – Δημήτριος Ιωαννίδης, στρατιωτικός
• 1929 – Πάεκ Ναμ Σουν, Βορειοκορεάτης πολιτικός
• 1942 – Σκάτμαν Τζον, Αμερικανός τραγουδιστής
• 1945 – Ανατόλι Φομένκο, Ρώσος μαθηματικός
• 1945 – Δημήτρης Ποταμίτης, Κύπριος ηθοποιός και σκηνοθέτης
• 1949 – Ρένα Παγκράτη, ηθοποιός
• 1954 – Σιαρέι Σιντόρσκι, Λευκορώσος πολιτικός
• 1955 – Έντμουντ Χο, Κινέζος πολιτικός
• 1967 – Αντρές Εσκομπάρ, Κολομβιανός ποδοσφαιριστής
• 1987 – Χρήστος Αραβίδης, ποδοσφαιριστής

Θάνατοι

• 1229 – Λευκή της Ναβάρρας (1177-1229)
• 1332 – Θεόδωρος Μετοχίτης, Βυζαντινός αξιωματούχος και συγγραφέας
• 1490 – Κάρολος Α΄, δούκας της Σαβοΐας
• 1516 – Βλαδίσλαος Β΄, βασιλιάς της Ουγγαρίας
• 1569 – Λουδοβίκος Α΄, πρίγκιπας του Κοντέ
•  
  1711 – Νικολά Μπουαλώ, (1636 – 1711) Γάλλος ποιητής και κριτικός της λογοτεχνίας. Έγραψε την Ποιητική Τέχνη, στην οποία εξέφρασε μια αισθητική διδασκαλία βασισμένη στη λατρεία της φύσης, της λογικής και στη μίμηση των αρχαίων
• 1808 – Χριστιανός Ζ΄, βασιλιάς της Δανίας
• 1814 – Λουδοβίκος Φραγκίσκος Ιωσήφ, πρίγκιπας του Κοντί
• 1844 – Ιωσήφ ο από Ανδρούσης, αγωνιστής

• 1858 – Γεώργιος Κουντουριώτης, πολιτικός
• 1881 – Αλέξανδρος Β’, τσάρος της Ρωσίας
• 1891 – Τεοντόρ ντε Μπανβίλ, Γάλλος συγγραφέας
• 1896 – Νικόλαος Καλλιφρονάς, πολιτικός
• 1901 – Μπέντζαμιν Χάρρισον, 23ος πρόεδρος των Η.Π.Α.
• 1940 – Δημήτριος Λιάλιος, συνθέτης
•  
  1942 – Ιωάννης Γρυπάρης, (1872-1942) Λογοτέχνης. Διετέλεσε επίσης στέλεχος του Υπουργείου Παιδείας και διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου
• 1961 – Μιχαήλ Σεργάκης, πολιτικός
• 1965 – Φαν Νόλι, Αλβανός πολιτικός

Επέτειοι

• Παγκόσμια Ημέρα Νεφρού, Παγκόσμια Ημέρα Δράσης των Σιδηροδρομικών.
• Βατικανό: εθνική εορτή (ημερομηνία εκλογής του Πάπα) (2013)