Τα ύστερα του κόσμου. Στη μητρόπολη του καπιταλισμού και της φιλελεύθερης δημοκρατίας (στις ΗΠΑ δηλαδή) εντοπίστηκε φωλιά ακροαριστερών λαϊκιστών. Πού; Στο κέντρο. Πιο κέντρο δεν γίνεται. Στο State Department. Υπερβολή; Καθόλου. Μου φαίνεται ότι έχει δίκιο ο Ντόναλντ Τραμπ ο οποίος κατηγορεί τους Δημοκρατικούς ότι ρέπουν προς τον κομμουνισμό.
Το State Department, λοιπόν, έβγαλε μια έκθεση και το τμήμα που είναι αφιερωμένο στην Ελλάδα, μ’ άλλα λόγια τη χώρα που διοικεί το κόμμα-ιδιοκτήτης της, τη χώρα όπου το πάνω χέρι έχει ο πιο προβλέψιμος, ο πιο δεδομένος, ο πιο υπάκουος σύμμαχος των ΗΠΑ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν λέει και τα καλύτερα για το επίπεδο της δημοκρατίας, για το κράτος δικαίου, για την ελευθερία του Τύπου, για την αντιμετώπιση του προσφυγικού-μεταναστευτικού ζητήματος. Κριτική και μάλιστα καταιγιστική.
Ερώτημα πρώτο: Δικαιούται μια ξένη χώρα να αναφέρεται στα προβλήματα μιας άλλης χώρας και στις επιλογές της κυβέρνησής της; Αν η ξένη χώρα είναι οι ΗΠΑ και η χώρα που σχολιάζεται είναι η Ελλάδα, είναι φυσιολογικό, για την παράταξη που είναι στην εξουσία. Σχέσεις στενές και μακροχρόνιες. Ουδέποτε διερράγησαν αν και την περίοδο που ήταν στα πράγματα ο Ανδρέας Παπανδρέου υπήρξαν κάποιες αψιμαχίες, χωρίς ποτέ να πάρουν τη μορφή ανοιχτής σύγκρουσης.
Ερώτημα δεύτερο: Από πού άντλησαν τα στοιχεία οι συντάκτες της έκθεσης του State Department και οδηγήθηκαν σε δυσάρεστες για το καθεστώς Μητσοτάκη επισημάνσεις; Από μη κυβερνητικές οργανώσεις, ξένα μέσα ενημέρωσης, πολίτες που ήταν θύματα πρακτικών της ελληνικής κυβέρνησης, το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, επιτροπές της Ευρωπαϊκής Ενωσης που ασχολούνται με το σκάνδαλο των υποκλοπών και με το έγκλημα των Τεμπών, από την Ευρωπαία εισαγγελέα που έχει ασκήσει διώξεις. Συνωστισμός επικριτών. Πού ήταν όλοι αυτοί; Κάτι τρέχει. Δεν είναι δυνατόν η λαοπρόβλητη κυβέρνησή μας να απολογείται, ενώ θα έπρεπε να αποθεώνεται.
Τούτη η κυβέρνηση είναι η καλύτερη από το τέλος του Εμφυλίου. Το λένε τα… ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης. Ο επικεφαλής της συγκρίνεται μόνο με τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Δεν το λέει ο ίδιος καθότι σεμνός και ταπεινός· το υποστηρίζουν ανιδιοτελείς δημοσιολόγοι. Το κόμμα που διοικεί είναι το πιο φιλελεύθερο και δημοκρατικό κόμμα στην Ελλάδα. Και έχουν το θράσος κάποιοι να τον παρομοιάζουν με τον Ορμπαν; Κάτι βρομάει εδώ. Μήπως πρόκειται για μια καλά οργανωμένη συνωμοσία των ακροαριστερών λαϊκιστών; Μήπως αυτοί οι τιποτένιοι κατάφεραν να διεισδύσουν στα κέντρα λήψης των αποφάσεων και στις Βρυξέλλες και στην Ουάσινγκτον και διά της γνωστής τακτικής της παραπλάνησης (είναι μανούλες σ’ αυτά) επηρέασαν θεσμούς, αξιωματούχους, μέσα ενημέρωσης και μη κυβερνητικές οργανώσεις; Ολοφάνερο. Εμείς όμως δεν θα κάτσουμε με τα χέρια σταυρωμένα. Θα πάρουν την απάντησή τους και θα τους θυμίσουμε ότι τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα την περίοδο 2015-19 όταν αυτή η πανούργα Ιστορία έκανε τα τσαλίμια της και έδωσε την ευκαιρία στους οπαδούς ολοκληρωτικών καθεστώτων να διαγουμίσουν τη χώρα.
Ιδού μερικά αποσπάσματα από την απάντηση του υπουργείου Εξωτερικών:
● «Η έκθεση καταγράφει, χωρίς περαιτέρω διερεύνηση, καταγγελίες μη κυβερνητικών οργανώσεων για τις οποίες δεν πραγματοποιείται ανεξάρτητος έλεγχος». Δηλαδή μας ελέγχουν αυτοί που δεν έχουν ελεγχθεί. Απαράδεκτο. Πρώτος ρούμπος.
● «Ακριβώς λόγω της αδιάκριτης αυτής καταγραφής, εμφανίζεται ότι σε όλες τις χώρες με ανεπτυγμένο κράτος δικαίου υφίστανται σοβαρά ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Αρα η Ελλάδα δεν είναι η εξαίρεση. Δεύτερος ρούμπος.
● «Ιδιαίτερα σημαντικό για την ακεραιότητα, την αξιοπιστία και την αντικειμενικότητα της έκθεσης είναι το γεγονός ότι δεν ζητήθηκε η άποψη της ελληνικής πολιτείας». Μαθήματα δεοντολογίας. Αποστομωτική απάντηση. Τρίτος ρούμπος.
● «Η έκθεση παραγνωρίζει ή και τελείως αγνοεί ρυθμιστικές παρεμβάσεις και εθνικές στρατηγικές των τελευταίων ετών για τη διασφάλιση δικαιωμάτων ευάλωτων κατηγοριών πολιτών, όπως ΑμεΑ, ΛΟΑΤΚΙ και ασυνόδευτα ανήλικα». Συνεπώς βάσιμες υποψίες για ιδιοτέλεια. Τέταρτος ρούμπος.
● «Διαχρονικά οι εκθέσεις για την Ελλάδα παρουσιάζουν ανάλογα θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ιδιαιτέρως την περίοδο 2016-2019 παραθέτονταν σοβαρότατες καταγγελίες, οι οποίες σταδιακά εξέλιπαν». Για να μην ξεχνιόμαστε, οι προπροηγούμενοι ήταν μακράν οι χειρότεροι. Πέμπτος ρούμπος.
● «Η ελληνική κυβέρνηση θα συνεχίσει να υπηρετεί με συνέπεια τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου στην Ελλάδα, εμβαθύνοντας την ουσιαστική ισότητα των πολιτών και τα ατομικά και κοινωνικά τους δικαιώματα και βελτιώνοντας το επίπεδο ζωής τους». Κοιμηθείτε ήσυχοι(ες). Η κυβέρνησή μας σας εγγυάται έναν ανέφελο βίο. Εκτος ρούμπος.
Και εκεί που οι ιδιοκτήτες της χώρας πήγαιναν να ηρεμήσουν έμπλεοι υπερηφάνειας για τις αποστομωτικές απαντήσεις που έδωσαν στους άτιμους ανθέλληνες, ήρθε άλλη μια αριστερίστικη οργάνωσης, παγκόσμιας εμβέλειας αυτή, να μας γεμίσει ψέματα. Πρόκειται για τη Διεθνή Αμνηστία, γνωστή συμμορία ακροαριστερών λαϊκιστών, η οποία στην ετήσια έκθεσή της μιλάει για σοβαρά περιστατικά καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αστυνομικής βίας, ρατσιστικών διακρίσεων και αναφέρεται φυσικά στο θέμα των υποκλοπών. Η κυβέρνησή μας όμως δεν μασάει. Συνεχίζει απτόητη την πορεία της προς τον πάτο... συγγνώμη, προς τη δόξα ήθελα να πω. Εβδομος ρούμπος.
Ανάγωγα
Η ηγεσία της Δεξιάς της χώρας τα βρίσκει με την ηγεσία της Δεξιάς του Κυρίου για να περιορίσει τις διαρροές προς τα υπόγεια της δεξιάς πολυκατοικίας. Ωστόσο, οι υπάλληλοι της Δεξιάς του Κυρίου δεν ακούνε τον μαέστρο τους και βαράνε το δικό τους βιολί. Η ορχήστρα φαλτσάρει.
από: https://www.efsyn.gr