Ας μην το διανοηθούν. Ας μην ξαναδώσουν την ευκαιρία στον Κασιδιάρη για έναν νέο κύκλο τζάμπα υπερπροβολής της «αντισυστημικότητάς» του που θα καταλήξει πάλι υπέρ του. Γιατί ο Κασιδιάρης δεν ενδιαφέρεται για τους δώδεκα τυχαίους υποστηρικτές του που βρέθηκαν στη Βουλή. Στο μυαλό του είναι η συνέχεια και πρώτα πρώτα η δική του εκλογική κάθοδος στις δημοτικές εκλογές που δεν μπορεί να εμποδιστεί!

Η τραγική αποτυχία των συστημάτων Βορίδη - Γεραπετρίτη οφείλεται βέβαια στο γεγονός ότι τα πρόσωπα αυτά δεν είναι δυνατόν να καταλάβουν τι θα πει αντιφασιστικός θεσμικός αγώνας. Το πάγιο ερώτημα των επιστημόνων που ασχολούνται με το φαινόμενο των σύγχρονων ακροδεξιών κομμάτων στην Ευρώπη είναι με ποιο τρόπο μπορεί να αναχαιτίσει την προέλασή τους το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα, οι εκφραστές δηλαδή του λεγόμενου συνταγματικού τόξου.

Εχουν από χρόνια μελετηθεί οι συνέπειες που μπορεί να έχουν στη βιωσιμότητα αυτών των πολιτικών σχηματισμών οι δύο στρατηγικές που αναπτύσσονται σε διάφορες χώρες και που σχηματικά διακρίνονται ανάλογα με το αν έχει ή όχι επιβληθεί μια υγειονομική ζώνη, ένας πολιτικός αποκλεισμός δηλαδή αυτών των κομμάτων (ενδεικτικά, David Art, «Inside the Radical Right. The development of Anti-Immigrant Parties in Western Europe», Cambridge University Press, Κέιμπριτζ - Νέα Υόρκη 2011).

Η «υγειονομική ζώνη»

Σύμφωνα με τη συγκριτική μελέτη των εκλογικών επιδόσεων των κομμάτων, είναι σαφές ότι όσο πιο επιτρεπτικό είναι το πολιτικό περιβάλλον τόσο πιο εύκολα εγκαθίσταται στον πολιτικό χάρτη ένα παρόμοιο κόμμα. Και εδώ μιλάμε για ακροδεξιά κόμματα και όχι ανοιχτά νεοναζιστικά μορφώματα, για τα οποία δεν υπάρχει καμιά ανοχή στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.

Ομως η ίδια έρευνα δείχνει ότι αυτή η περίφημη «υγειονομική ζώνη» δεν πρέπει να οργανωθεί πολύ νωρίς, γιατί τότε υπάρχει κίνδυνος να στρέψει την προσοχή ακτιβιστών της Ακροδεξιάς στο μόρφωμα που απομονώνεται και να βοηθήσει έτσι σε μια έμμεση υπερπροβολή των θέσεών του. Αυτή λοιπόν η υγειονομική ζώνη πρέπει να εγκατασταθεί μόνο αν έχει ήδη αποκτήσει μια κάποια διακριτή παρουσία το ακροδεξιό μόρφωμα.

Από την άλλη, σύμφωνα με την ίδια έρευνα, η υγειονομική ζώνη δεν πρέπει να αργήσει τόσο πολύ να εγκατασταθεί, ώστε να μην έχει προλάβει το ακροδεξιό κόμμα να αποκτήσει μια σταθερή εκλογική δύναμη. Γιατί αν έχει συμβεί αυτό, τότε το ακροδεξιό κόμμα θα έχει προλάβει να σταθεροποιήσει μεγάλο μέρος των οπαδών του, να αποκτήσει και σοβαρά υλικά και οικονομικά μέσα και φυσικά να αρχίζει να επιβάλλει τη δική του πολιτική ατζέντα. Το έχουμε δει να συμβαίνει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες με τα ζητήματα «νόμου και τάξης» και μετανάστευσης.

Αυτά είναι κοινός τόπος για τους Ευρωπαίους αντιφασίστες. Κατανοώ τη δυσκολία του κ. Βορίδη να τα αντιληφθεί. Οσο για τα μέσα ενημέρωσης που όψιμα ανατρίχιασαν από την εκλογική επιτυχία Κασιδιάρη, προτού υποκινήσουν μια νέα αποτυχημένη προσπάθεια του Αρείου Πάγου, ας κάνουν τον κόπο να παρακολουθούν το Εφετείο της Χρυσής Αυγής και να μεταδίδουν όσα αποκαλύπτονται εκεί για την εγκληματική δράση του Κασιδιάρη και των συνεργών του. Αυτό θα αρκούσε.