Στις 12 Ιουνίου 2023, λίγες ημέρες πριν από τις δεύτερες εκλογές, ο Άκης Σκέρτσος κατηγορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «πάτησε την κόκκινη γραμμή στη Ροδόπη». Και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, σε τηλεοπτική του συνέντευξη στον Γιώργο Αυτιά, έλεγε: «Δεν θα δεχτώ την εργαλειοποίηση της μουσουλμανικής μειονότητας από την Τουρκία. Δεν έχει κανένα δικαίωμα να παρεμβαίνει στα εσωτερικά της Ελλάδας. Θα μιλήσω με τον Ερντογάν γι’ αυτό το θέμα. Θα του πω ότι οι πρακτικές αυτές πρέπει να σταματήσουν».
Οι ημέρες πέρασαν και ο Μητσοτάκης συναντήθηκε με τον Ερντογάν χθες. Αλλά το πολύκροτο θέμα της Θράκης ήταν εξαφανισμένο από την ατζέντα τόσο στις επίσημες όσο και στις ανεπίσημες ενημερώσεις, είτε πριν είτε μετά τη συνάντηση. Τι συνέβη, παιδιά; Τόσος θόρυβος είχε γίνει προεκλογικά με το τουρκικό προξενείο, με τους 30.000 άβουλους μειονοτικούς ψηφοφόρους, με τους δύο βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που ήταν τάχα επικίνδυνα όργανα του τουρκικού αναθεωρητισμού. Το αφήσαμε και πέρασε έτσι; Τζάμπα ύψωνε τους τόνους της εθνικής αξιοπρέπειας η Νέα Δημοκρατία, τζάμπα μιλούσε ο Σκέρτσος για εθνικούς κινδύνους, τζάμπα χτυπούσαν τις καμπάνες τα κανάλια της λίστας Πέτσα για τους «Δούρειους Ίππους» του ΣΥΡΙΖΑ στη Θράκη; Δεν του έτριξε τα δόντια τελικά; Δεν του είπε ότι οι πρακτικές αυτές πρέπει να σταματήσουν;
Φυσικά, κανείς δεν περίμενε να θέσει τέτοιο θέμα ο Μητσοτάκης στον Ερντογάν. Θα ήταν τεράστια ηλιθιότητα και από κάθε άποψη επικίνδυνο. Ακόμα κι αν υπήρχε για την ελληνική πλευρά θέμα παρεμβάσεων του προξενείου, θα ετίθετο διά της διπλωματικής οδού. Αλλά ούτε έτσι τέθηκε ποτέ. Ας σημειώσουμε λοιπόν απλώς ότι ο Μητσοτάκης, σε εκείνη τη συνέντευξη στον Αυτιά, έλεγε απλώς ψέματα. Ψέματα ξεδιάντροπα, χυδαία και απολύτως συνειδητά. Δεν είχε την παραμικρή πρόθεση να θέσει στον Ερντογάν τέτοια θέματα. Το δήλωνε αυστηρά μόνο και μόνο για να φουσκώσει το θέμα της Ροδόπης και να δώσει διαστάσεις εθνικού κινδύνου στο γεγονός ότι εκεί ο ΣΥΡΙΖΑ είχε έρθει πρώτος στις εκλογές.
Πολιτική σαπίλα
Είναι τρομακτικές η ξετσιπωσιά και η πολιτική σαπίλα του Κ. Μητσοτάκη και των επιτελών του. Η ευκολία με την οποία εργαλειοποίησαν ευαίσθητα θέματα εξωτερικής πολιτικής καθαρά για λόγους προεκλογικής κατανάλωσης, απείλησαν τη μειονότητα, κήρυξαν απειλούμενη τη Συνθήκη της Λωζάννης, ζήτησαν δηλώσεις μετανοίας και μετά άρχισαν να χοροπηδάνε και να κραυγάζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «εθνική εξαίρεση». Όλα αυτά για μια χούφτα ψήφους και για να πάρουν από τον ΣΥΡΙΖΑ την πρωτιά στη Ροδόπη. Και ξαφνικά, μετά τις εκλογές, το θέμα σιωπηρά εξαφανίζεται.
Και δεν είναι μόνο η Ροδόπη. Το ίδιο και με τον φράχτη: ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει τον φράχτη γιατί παίζει το παιχνίδι του Ερντογάν. Το ίδιο και με τα ναυάγια με τους πνιγμένους πρόσφυγες: ο ΣΥΡΙΖΑ φωνάζει γιατί υιοθετεί την προπαγάνδα του Ερντογάν. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εθνική εξαίρεση, φωνάζουν προς τα μέσα. Αλλά όταν έρθει η ώρα να τα πουν και με τον Ερντογάν, το έχουν ήδη ξεχάσει. Εντάξει, λέμε καμιά μαλ…κία να περνάει η ώρα.
Ξέρουμε βέβαια και από τις Πρέσπες πόσο σαλτιμπάγκοι είναι. Πόσο αναίσχυντοι πατριδέμπορες, ικανοί να κατασκευάσουν εθνικά θέματα αποκλειστικά για μικροπολιτική χρήση. Ικανοί να κραυγάζουν πότε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πούλησε τη Μακεδονία για τις συντάξεις και πότε ότι παίζει επικίνδυνα παιχνίδια στη Θράκη μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουν κάποιο εκλογικό όφελος. Ούτε για φτύσιμο.
πηγη: https://www.avgi.gr